Συμμετοχή του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Φυλακών στο Γ΄ Ποιητικό Συμπόσιο Ν. Τρικάλων
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Γ΄ Ποιητικό Συμπόσιο Ν. Τρικάλων. Στο Συμπόσιο συμμετείχαν με ποιήματά τους μαθητές και καθηγητές των σχολείων του Νομού Τρικάλων, οι οποίοι και διάβασαν τα κείμενά τους.
Μεταξύ των ποιημάτων που αναγνώστηκαν, υπήρχαν και τέσσερα ποιήματα μαθητών από το 2ο ΣΔΕ Τρικάλων. Δύο μαθητές της Α΄ τάξης (Α΄ Κύκλος) και δύο μαθητές της Β΄ τάξης (Β΄ Κύκλος), έκαναν τη δική τους κατάθεση ψυχής προσφέροντας αφειδώς στους παρευρισκομένους συγκίνηση και, παράλληλα, προκαλώντας τον θαυμασμό τους. Τα ποιήματα των μεταναστών (τρία από τα τέσσερα συνολικά ποιήματα) γράφτηκαν στη μητρική γλώσσα των εκπαιδευομένων και μεταφράστηκαν στα ελληνικά με τη βοήθεια των συμμαθητών τους.
Δυστυχώς ήταν αδύνατη η φυσική παρουσία των μαθητών-δημιουργών, έτσι τα ποιήματά τους ανέγνωσε ο υπεύθυνος καθηγητής για το πρόγραμμα της δημιουργικής γραφής στο 2ο ΣΔΕ Τρικάλων, δρ Ιωάννης Πλεξίδας.
—
Τα λάθη
Στη ζωή μου,
Έχω κάνει λάθη πολλά
Όμως, έμαθα από αυτά
Το παρελθόν που πέρασε
Να το ξεχάσω δεν θέλω
Για να είμαι καλύτερος
Σήμερα και αύριο.
A.D.
Τρίκαλα, 2015
—
Στεγνά μου όνειρα
Άρχισε να βρέχει πάλι
Τα στεγνά μου όνειρα μούσκεψαν
Και οι μαύρες νύχτες έγιναν φίλες μου
Στέκομαι σ’ έναν άδειο δρόμο
Με μόνη παρέα μου το κενό.
Κάθε στιγμή
Τον εαυτό μου προσπαθώ να πείσω κάθε στιγμή
Ότι σε ξέχασα,
Αλλά η σκέψη μου επιστρέφει σε σένα.
Κάθομαι και γράφω,
Και τα γράμματα πάνω στο χαρτί
Ανακαλούν τις στιγμές που ζήσαμε
Και απελπισμένα με ρωτούν,
Γιατί απομακρυνθήκαμε;
Κάποτε υπήρξαμε μαζί, αγάπη μου,
Τώρα οι δρόμοι μας χώρισαν.
Ώρες ώρες χάνω τον εαυτό μου
Η ψυχή μου εγκαταλείπει το σώμα μου.
Προσευχήσου για μένα και λύτρωσέ με από τον πόνο.
Σε ξέχασα, προσπαθώ να κοροϊδέψω τον εαυτό μου,
Αλλά η εικόνα σου
Έχει αιχμαλωτίσει τη σκέψη μου.
A.G.
Τρίκαλα, 2015
—
Τραγούδια
Άλλοι γιορτάζουν πάνω εκεί
Κι εγώ,
Τόσο μόνος μακριά σου.
Άλλοι σε κήπο δροσερό
Σε κρύο θάλαμο εγώ,
Χαϊδεύω τ’ όνομά σου.
Τραγούδια λένε οι φίλοι,
Τα ίδια κι απαράλλακτα,
Τραγούδια με αγάπη καμωμένα.
Αχ! Πώς μπορώ να ξέχασα,
Τραγούδια,
Τέλια και την πένα;
Μα πού θα πάει,
Θα θυμηθώ,
Είναι φτιαγμένα απ’ τη θωριά σου.
Από τη λήθη προσπαθώ να βγω,
Δεν είναι φτιαγμένος να ξεχνώ,
Θα τραγουδώ πάλι κοντά σου.
A.L.I.
Τρίκαλα 2015
—
Το ταξίδι της ζωής μου
Το ταξίδι της ζωής μου
Πρέπει να περάσει χωρίς τη θέλησή μου.
Η ζωή είναι τελίτσες…
Γράμματα…
Λιγοστή αγάπη, λιγοστός φόβος.
Χαρές, λύπες…
Καταστάσεις.
Οι άνθρωποι δεν είναι πάντα ελεύθεροι,
Καθημερινά συναντούμε ανθρώπους
συνεχίζοντας τον δρόμο μας,
Λέγοντας αντίο.
Άνθρωποι σε παίρνουν στην αγκαλιά τους,
Άνθρωποι που νιώθεις την αγάπη τους,
Άνθρωποι που σε πληγώνουν, που πατάνε σε καρδιές
Σε πονούν και σε εξαπατούν.
Είσαι ξένος, χωρίς να μάθεις ποτέ το γιατί.
Πληγές που δεν γιατρεύονται, δεν θεραπεύονται,
Αγαπάς ανθρώπους που είναι πνιγμένοι σε θάλασσα αγάπης
Μα, τι κρίμα, η θάλασσα είναι άδεια.
Malek
Τρίκαλα 2015.
—
(πηγή: alfavita.gr)
