10 αρνήσεις του συστήματος απέναντι στον σκεπτόμενο και ακόμη ζωντανό άνθρωπο:
√ Σκέπτομαι, άρα υπάρχω!
√ Είμαι νοήμον υποκείμενο και επιλέγω τον τρόπο ζωής μου!
√ Αγαπώ τη νεότητα ως μέλλον της ζωής και της ιδέας του ανθρώπου στο διηνεκές!
√ Είμαι, υπάρχω, σκέπτομαι, δημιουργώ και δεν το διαπραγματεύομαι!
√ Η συλλογικότητα με όποια μορφή κι αν υπάρχει (κοινωνική, οικονομική, εθνική, θρησκευτική, πολιτική, αισθητική, ερωτική, πολιτιστική) υπάρχει για να ζήσω ευτυχισμένα, δηλαδή ελεύθερα!
√ Η ατομικότητά μου υπάρχει ως στοιχείο μιας μεγάλης κοινωνικής ψυχής η οποία διέπεται από δικαιοσύνη!
√ Ονειρεύομαι τη ζωή χωρίς σύνορα, χωρίς λογοκρισία, χωρίς τιμωρία για τον τρόπο που σκέφτομαι!
√ Η γη είναι ένας παράδεισος που μου προσφέρθηκε από το σύμπαν και οφείλω να διατηρήσω την ομορφιά του, την προσφορά του σε τροφή και ενέργεια !
√ Οι άλλοι άνθρωποι υπάρχουν για να βλέπω και να σέβομαι τη διαφορετικότητά τους, να τους εμβολίζω ,όταν δεν συμφωνώ, με επιχειρήματα , και όχι με τη βία!
√ Ο θάνατος είναι η φυσική κατάληξη της ζωής, γεγονός που δείχνει το ανεπανάληπτο της αξίας της !
√ Η υποκρισία είναι ο φόρος της κακίας απέναντι στην αρετή!
Με όλη την επιφύλαξη απέναντι στην σκεπτόμενη και ζωντανή ακόμη κοινότητα των εκπαιδευτικών.
Στάθη Μαρία, φιλόλογος.
(πηγή: alfavita.gr)
