του Δημήτρη Καρακάσογλου – φιλολόγου
Κάντε και εσείς μία εθελοντική κίνηση…
«Εγώ δεν ντρέπομαι να πω ότι θα προσφύγω στον εθελοντισμό…. Δεν ντρέπομαι να το πω, γιατί ξέρω οτι η χώρα μου είναι σε παρακμή, το πρωτεύον είναι τα παιδιά να έχουν δάσκαλο και όχι αν εμένα θα με βρίζουν».
Η ωμή παραδοχή ενός υπουργού ότι αδυνατεί να προσλάβει εκπαιδευτικό προσωπικό και ότι θα ζητήσει –άγνωστο από ποιους- να υπηρετήσουν στο δημόσιο σχολείο άνευ μισθού, είναι από μόνη της ένα θέμα που αναδεικνύει τα αδιέξοδα στα οποία έφεραν οι μνημονιακές πολιτικές τη δημόσια εκπαίδευση, αλλά και τον κυνισμό με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί ταγοί του τόπου τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς –διορισμένους ή αδιόριστους-, τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Μια τέτοια δημόσια τοποθέτηση αποδεικνύει και το μέγεθος της εθελοδουλίας όσων αποφάσισαν να σταθούν απέναντι στους αδύναμους αυτού του τόπου: η χλεύη του λαού ποσώς τους ενδιαφέρει, η δουλειά (της τρόικας) να γίνεται και το «πόπολο» ας μας ξεφωνίζει.
Όμως, αφού θέσατε το ζήτημα του εθελοντισμού κύριε υπουργέ, να σας πληροφορήσω ότι οι πρώτοι «εθελοντές» βρίσκονται ήδη στα σχολεία, πριν καν ανακοινώσετε τους νέους, θλιβερούς σχεδιασμούς του υπουργείου σας. Αν δε γνωρίζετε ποιοι είναι αυτοί οι εθελοντές θα σας τους παρουσιάσουμε εμείς:
– Είναι οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί που αναλαμβάνουν υπερωριακή απασχόληση (με ωριαία αποζημίωση ανάξια λόγου και καταβαλλόμενη σε απροσδιόριστο μελλοντικό χρόνο) για να καλύψουν τα κενά που εσείς δημιουργείτε με την παρατεταμένη αδιοριστία τεσσάρων ετών και την απροθυμία να εξασφαλιστούν οι απαιτούμενες πιστώσεις για την πρόσληψη –έστω- επαρκούς αριθμού αναπληρωτών εκπαιδευτικών.
– Είναι οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που προσλήφθηκαν μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και σχεδόν ενάμιση μήνα μετά την πρόσληψη τους παραμένουν απλήρωτοι, μακριά από τον τόπο συμφερόντων τους, με τις οικονομικές υποχρεώσεις να «τρέχουν» και τους ίδιους να βρίσκονται σε απόγνωση, αφού αδυνατούν να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους.
– Είναι το σύνολο του εκπαιδευτικού κόσμου που σε συνθήκες μισθολογικής και εργασιακής εξαθλίωσης, καταβαράθρωσης των θεσμικών τους δικαιωμάτων, συνεχίζουν να δίνουν τον αγώνα για τη μόρφωσης της επόμενης γενιάς αυτού του τόπου.
Αυτοί οι εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν να δίνουν τον καθημερινό αγώνα για την πνευματική καλλιέργεια των νέων ανθρώπων, αλλά και για μια δημόσια εκπαίδευση πολύ διαφορετική από τα «κάτεργα» που ορισμένοι «οικονομικοί εγκέφαλοι» σχεδιάζουν.
Και μια και μιλάτε για εθελοντισμό κύριε υπουργέ, κάντε κι εσείς μια εθελοντική κίνηση: χαρίστε μαζί με τους βουλευτές και υπουργούς της συγκυβέρνησης ένα σεβαστό ποσό από τις διάφορες παροχές σας, για να προσληφθεί προσωπικό στη δημόσια εκπαίδευση. Αν ένας αναπληρωτής εκπαιδευτικός των 800 και 900 ευρώ μπορεί να ζει ενάμιση μήνα χωρίς αμοιβή, γιατί να μη μπορεί κι ένας βουλευτής ή ένας υπουργός των χιλιάδων ευρώ να ζήσει για ενάμιση μήνα χωρίς μισθό;
(πηγή: alfavita.gr)
