Οι πρώτες εκτιμήσεις μετά την ανάρτηση των πινάκων με τις βαθμολογίες των πανελλαδικών εξετάσεων φέρουν το ένα τρίτο των υποψηφίων να έχει γράψει κάτω από τη βάση. Οι μαθητές είναι τα θύματα των κατά καιρούς πειραματισμών στο όνομα της Παιδείας και των μεταρρυθμίσεων. Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων, της παρούσας και των προηγουμένων.
Εδώ και χρόνια το εκπαιδευτικό σύστημα βρίσκεται υπό κατάρρευση. Το γεγονός ότι η χώρα είναι σε κρίση δεν στάθηκε αφορμή για ένα ριζικό επανασχεδιασμό με προβολή στο μέλλον. Μόνο εάν η Ελλάδα πραγματικά αποφασίσει να επενδύσει στην Έρευνα και την Παιδεία μπορεί να θέσει μερικά σίγουρα θεμέλια απέναντι στην επόμενη κρίση.
Απαιτείται ένα Εθνικό Σχέδιο, που θα έχει στο κέντρο την Παιδεία. Μόνο έτσι μπορούν να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις τού αύριο. Οι σημερινοί μαθητές και φοιτητές θα κληθούν σύντομα -είτε το θέλουν είτε όχι- να μετέχουν σε ένα σκληρό ανταγωνισμό στο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Ποια γνώση και πολιτισμό παράγουν τα σχολεία και τα ιδρύματα σε αυτή τη χώρα, όταν κυβερνητική πολιτική προτεραιότητα αποτελούν τα πρωτογενή πλεονάσματα και η λογιστική αποτίμηση;
Αντί σοβαρού σχεδιασμού, η κυβέρνηση περιορίζεται σε διαχειριστικού χαρακτήρα αποφάσεις και πολιτικές χωρίς όραμα. Απουσιάζει η σύνδεση των αποφοίτων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με την αγορά και τις ανάγκες της χώρας. Αδυνατεί ο κυβερνητικός θίασος να σκιαγραφήσει το μοντέλο παραγωγής, που θα καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες: να ανοίγει νέες δουλειές, να μετεκπαιδεύει τους ανέργους, να δημιουργεί πλούτο, που θα αναδιανέμει δίκαια στην κοινωνία.
Η Παιδεία δεν υποβαθμίζεται μόνο μέσω των περικοπών των απαραίτητων δαπανών. Υπονομεύεται συστηματικά όταν δεν εφαρμόζονται πολιτικές που δίνουν λύσεις σε προβλήματα. Όταν αποφεύγουν να λάβουν αποφάσεις και συνειδητά αφήνουν την πρωτοβουλία στον επόμενο υπουργό. Κυρίως, όμως, όταν η κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί.
Δεν μπορούν να κρύβουν την ανικανότητα ή την απροθυμία τους πίσω από «προαπαιτούμενα» και μνημόνια. Γιατί οι συνέπειες των εκπτώσεων και των περικοπών στην Παιδεία θέλουν ολόκληρες δεκαετίες για να αποκατασταθούν. Δεν επανέρχονται στην προτέρα κατάσταση ούτε με αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων.
(πηγή: Ελευθεροτυπία)
