Η μαθητική μετανάστευση στα χρόνια της κρίσης
Η οικονομική κρίση, η διευρυμένη φτώχεια και η σκληρή λιτότητα στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, δημιουργούν τα τελευταία χρόνια συνθήκες μαζικής μετανάστευσης, οι οποίες επηρεάζουν και τον σχολικό πληθυσμό.
Θυμάστε στα τέλη της δεκαετίας του 80′ και κυρίως τη δεκαετία του ’90 τότε που η Ελλάδα ήταν χώρα υποδοχής μεταναστών και οι τάξεις ένταξης στα ελληνικά σχολεία για παιδιά που έφταναν από χώρες του εξωτερικού αλλά και παιδιά ελλήνων μεταναστών ήταν επιβεβλημένη;
Όπως αναφέρει το Υπουργείο Παιδείας, 1.130 οικογένειες, έφυγαν από την χώρα, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο στο εξωτερικό. Τα παιδιά τους έγιναν μαθητές γυμνασίου και λυκείου στην χώρα υποδοχής, όπως στα τέλη της δεκαετίας του 80′ και κυρίως του 90′, τα παιδιά των μεταναστών που έρχονταν στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ της στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, η Εύη Σάλτσου, οι περισσότεροι από αυτούς τους μαθητές πέρασαν μήνες σε τάξεις ένταξης, ώσπου να προσαρμοστούν στα νέα σχολικά δεδομένα.
Γι’ αυτό και συνήθως χάνουν μία τάξη.
Όπως προκύπτει, πρωταθλήτρια της μαθητικής μετανάστευσης εμφανίζεται η κεντρική Μακεδονία καθώς καταγράφηκαν 376 μετεγγραφές μαθητών από σχολεία της συγκεκριμένης Περιφέρειας. Και ακλουθεί η Περιφέρεια Αττικής. Οι περισσότερες μετεγγραφές έχουν γίνει προς σχολεία της Γερμανίας.
Στη Γερμανία
Συνολικά 527 μαθητές – μετανάστες φοίτησαν την προηγούμενη σχολική χρονιά σε σχολεία της Γερμανίας. Όπως εξηγεί ο Νίκος Αθανασιάδης, μέλος του προεδρείου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας και πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο Ευρωπαϊκό Σχολείο Βερολίνου, ο αριθμός των μαθητών που έφθασαν την προηγούμενη σχολική χρονιά φαίνεται πως είναι μεγαλύτερος.
«Τα ελληνόπουλα έχουν να αντιμετωπίσουν αρχικά τη δυσκολία της γλώσσας, γι’ αυτό και στο σχολείο μας που είναι δίγλωσσο έχουμε και τμήματα μητρικής γλώσσας και τμήματα ένταξης, στα οποία φοιτούν για τουλάχιστον 6 μήνες»
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα των ΝΕΩΝ, στις 19 Σεπτεμβρίου ο Στέφανος Μωυσίδης άφησε τη Θεσσαλονίκη και μαζί με τη σύζυγό του και το μικρό του γιο έφυγε για το Βερολίνο, αν και αρχικά η οικογένεια «κοιτούσε» πιο μακρινούς προορισμούς, όπως τη Νέα Ζηλανδία. «Ήταν μια απόφαση συνειδητή. Ιδίως την τελευταία χρονιά στην Ελλάδα είχα φθάσει στο σημείο να πληρώνω συνεχώς και τα χρέη να αυξάνονται. Είχαμε βέβαια και το δίλημμα με την εκπαίδευση των παιδιών. Ο ένας μας γιος θα πήγαινε στη Β’΄Γυμνάσιου ενώ ο άλλος στη Β’ Λυκείου, οπότε θεωρήσαμε σωστό να αφήσουμε τον μεγάλο να τελειώσει την τάξη στη Ελλάδα. Βέβαια το παιδί τα Χριστούγεννα, μη θέλοντας άλλο πια να είναι μακριά μας, αποφάσισε να ανέβει κι εκείνο στη Γερμανία»
Τα παιδιά γράφτηκαν αμέσως σε γερμανικό σχολείο «και μπήκαν στην τάξη προσαρμογής»
(πηγές: alfavita.gr, ΤΑ ΝΕΑ)
