Όταν η μητέρα της 16χρονης Josie Webster έμαθε από το facebook για τον χορό που διοργανώνει το σχολείο που φοιτά η κόρη της, στον όποιο όμως δεν ήταν καλεσμένη η Josie, καθώς πάσχει από σύνδρομο Down, αποφάσισε να δώσει τη δική της πρωτότυπη και σαφή απάντηση.
Έφτιαξε ένα βίντεο με φωτογραφίες, από τη γεμάτη περιπέτεια και δραστηριότητες ζωής του παιδιού της με ειδικές ικανότητες.
«Η κόρη μου είναι δεκαέξι ετών σε χρονολογική ηλικία και δέκα σε νοητική.
Είναι μαθήτρια στο σχολείο Engadine High School στο Σύδνεϋ και φοιτά σε τάξη ειδικής αγωγής μαζί με άλλα παιδιά.
Η Josie έχει κάνει πολλά πράγματα στη ζωή της. Αλλά αυτήν και κάποια άλλα παιδιά από την τάξη της ειδικής αγωγής δεν κρίθηκαν κατάλληλα για να λάβουν πρόσκληση στον χορό του σχολείου.
Την ημέρα του θανάτου του Νέλσον Μαντέλα, ενός από τους μεγαλύτερους αγωνιστές που έδωσε μάχες κατά της προκατάληψης και του μίσους στον σύγχρονο κόσμο, η προκατάληψη είναι ακόμα εδώ και επιτέλους …η κοινωνία πρέπει να αφυπνιστεί!
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα από την εμπειρία μιας μητέρας από τις επιτυχίες της κόρης της.
Η κόρη μου μπορεί να μην ετοιμάστηκε και να μην πήγε στον χορό, αλλά η ζωή της είναι πολλά περισσότερα από ένας χορός.
Θα συνεχίσω να χορεύω αυτόν τον χορό μαζί της, ακόμα κι αν κανένας άλλος δεν το κάνει.
Στα εννιά της χρόνια έκανε βόλτα με σκάφος σε ποταμό στην Νέα Ζηλανδία.
Στα δέκα της περπάτησε στο Uluru.
Στο Χονκ Κονγκ μας καθοδήγησε στο πολύπλοκο σύστημα του υπόγειου σιδηρόδρομου καθώς εμείς δεν τα καταφέρναμε.
Μπήκε στις υπόγειες σήραγγες του Cu Chi στο Βιετνάμ.
Περπάτησε μια ολόκληρη ημέρα στα πιο δύσβατα και απόκρημνα σημεία του Kakadu για να φτάσει και να κολυμπήσει στους καταρράκτες Twin Falls.
Έκανε jungle surfing στο δάσος Daintree.
Παίζει επίσης ντραμς με όλη της την ψυχή και είναι αυτοδίδακτη.
Αυτήν είναι η Josie.
Και για όσους δεν κατάλαβαν, αυτοί χάνουν.
Τα πάντα άλλαξαν για την κόρη μου από τότε που πήγε σε αυτό το σχολείο. Η απομόνωση και η διάκριση έγιναν καθημερινότητα στη ζωή της.
Αλλά υπάρχει κάτι ακόμα: « Μια ομάδα γονέων το οργάνωσαν και το σχολείο δεν έχει καμιά ανάμειξη. Δεν κρατήθηκαν σημειώσεις ούτε αντίγραφα από το προσωπικό. Το σχολείο δεν το έδωσε στην δημοσιότητα, δεν το έκανε θέμα σε συζητήσεις, ούτε αναφέρθηκε σε αυτό, καθώς μας ενημέρωσαν πως αν το κάναμε, θα είχαμε την ευθύνη για ο,τι γινόταν».
Ένα μικρό πρόβλημα: Η επίσημη ανακοίνωση έγραφε «επίσημος έρανος» για την χρηματοδότηση της τάξης της ειδικής αγωγής.
Πως γίνεται όμως αποδεκτό κάτι τέτοιο; Δηλαδή να μαζεύουν χρήματα για αυτά τα παιδιά αλλά να μην καλούν τα ίδια τα παιδιά που βρίσκονται στη νοητική ηλικία των δέκα ετών;
Ντροπή στους γονείς και στους υπεύθυνους.»
(Αναδημοσίευση από: interpressgr.blogspot.gr)
