Σήμερα στη χώρα μας καθημερινά ζούμε, όπως και οι πολίτες άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, της αύξησης των ανισοτήτων και της αποσάθρωσης θεσμών που στηρίζουν την ποιότητα της ζωής ή και της δημιουργίας δυσκολιών στην κάλυψη βασικών αναγκών της ζωής.
Όμως τα προβλήματα δεν οφείλονται μόνο σε οικονομικές λογιστικές δυσκολίες στην εξυγίανση και τη σταθεροποίηση της οικονομίας ή τις διεθνείς σχέσεις της χώρας με τους δανειστές. Οι αρνητικές συνέπειες στους ανθρώπους και στην κοινωνία προκαλούνται και από τις αντιλήψεις που έχουν μερικοί ότι τα έξοδα του κράτους αποτελούν το πρόβλημα και ότι η λύση στα οικονομικά προβλήματα μπορεί να βρεθεί αδιαφορώντας για τις συνέπειες στους ανθρώπους και μάλιστα θυσιάζοντας τις ανάγκες και τα ανθρώπινα δικαιώματα των παιδιών.
Είναι μια πρακτική που παραγνωρίζει ότι η επένδυση σε υπηρεσίες για τα παιδιά και μάλιστα στην εκπαίδευση, σε περίοδο κρίσης, σύμφωνα με ειδικούς της οικονομικής ανάπτυξης και διεθνείς φορείς, αποτελεί προτεραιότητα και προϋπόθεση για πραγματική ανάπτυξη και ουσιαστικό ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης. Όπως επισημαίνει ο Νομπελίστας Οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης, η επένδυση στην Παιδεία είναι εργαλείο οικονομικής πολιτικής και επένδυση στο μέλλον.
Η Ένωση Σχολικών Ψυχολόγων (Ε.Σχο.Ψ.Ε.) με βάση το καταστατικό της έχει σκοπούς την προώθηση της βελτίωσης της ποιότητας της εκπαίδευσης και την εισήγηση μέτρων που διασφαλίζουν τα δικαιώματα των παιδιών.
Θεωρούμε απαράδεκτο, με πρόσχημα την κρίση, για πρόσκαιρο και λογιστικό όφελος, να γίνονται περικοπές στην εκπαίδευση ή να αναβάλλονται μέτρα κάλυψης των αναγκών όλων των παιδιών και έτσι να εμποδίζεται η φοίτησή τους στο σχολείο.
Για αυτό χαιρετίζουμε και υποστηρίζουμε την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για συγκέντρωση υπογραφών με σύνθημα Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΞΙΖΕΙ! ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ!, με στόχο να υποχρεωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με τον κανονισμό της ΕΕ, να προτείνει νομοθεσία για «εξαίρεση των δαπανών κάθε εθνικού προϋπολογισμού για την εκπαίδευση από τον υπολογισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος».
Βασικοί στόχοι της πρωτοβουλίας είναι:
1. Η καταπολέμηση της ανισότητας με την παροχή ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση και την κατάρτιση για όλους τους νέους της Ευρώπης.
2. Η διασφάλιση των αναγκαίων υποδομών και μέσων για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στην Ευρώπη εν μέσω κρίσης.
3. Ενίσχυση και προάσπιση της ανάπτυξης και των δημοκρατικών θεσμών και εξασφάλιση της απασχόλησης των νέων γενεών μέσω της επένδυσης στην εκπαίδευση.
4. Η υποστήριξη των ευρωπαϊκών πολιτικών Ορίζοντας 2020.
Συγχρόνως, επισημαίνουμε ότι στην Ελλάδα τα προβλήματα της εκπαίδευσης δεν οφείλονται μόνο στην σημερινή οικονομική κρίση. Έχουμε χρόνιες «μαύρες τρύπες» στην οργάνωση και στελέχωση της εκπαίδευσης με αρνητικές συνέπειες στην πρόσβαση και στην ποιότητά της αλλά και στην ικανότητα να χρησιμοποιηθούν ορθολογικά και αποτελεσματικά οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι και οι προσπάθειες του προσωπικού της εκπαίδευσης.
Για παράδειγμα, φέτος, παρά την αριθμητική αύξηση των πιστώσεων για πρόσληψη προσωπικού, μέχρι σήμερα δεν καλύπτονται οι ανάγκες στήριξης όλων των μαθητών με αναπηρία και αυξήθηκαν αυτοί που εμποδίζονται να ωφεληθούν ή και να φοιτήσουν στο σχολείο. Η όλη διαχείριση του ζητήματος δείχνει μια αδυναμία προγραμματισμού και γίνεται με τρόπο που με τις συνεχείς αναβολές και αυτοσχέδιες αλλαγές μεγιστοποιεί τις αρνητικές συνέπειες και την ανασφάλεια, σε βαθμό ψυχολογικής κακοποίησης, των παιδιών και των γονιών αλλά και του προσωπικού και της οικογένειας του που επί τρίμηνο αναμένει από μέρα σε μέρα την οσονούπω πρόσληψη του.
Επίσης, έχουμε τομείς και παράγοντες της εκπαίδευσης που δεν λαμβάνει υπόψη η εκπαιδευτική πολιτική μας ή χρησιμοποιεί σχετικά ξεπερασμένα ανορθολογικά πρότυπα πρακτικής.
Η χώρα μας δεν θέτει στο κέντρο της εκπαιδευτικής πολιτικής την επαγγελματικά εξειδικευμένη ψυχολογική υποστήριξη του εκπαιδευτικού έργου και του ρόλου του σχολείου. Συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τους ψυχολόγους στο σχολείο βασικά μόνο όταν υπάρχει πρόβλημα ψυχικής υγείας και όχι για την πρόληψη. Δεν εστιάζουμε στην στήριξη του εκπαιδευτικού έργου και την επίτευξη του στόχου όλοι οι μαθητές, χωρίς διακρίσεις, να ωφελούνται του δικαιώματος της εκπαίδευσης και να έχουν ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.
Νομίζουμε είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε τι έλεγαν οι εμπειρογνώμονες της Ουνέσκο, του Ινστιτούτου της Εκπαίδευσης και της ΠΟΥ, την εποχή του σχεδίου Μάρσαλ για την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση της Ευρώπης, στην ιδρυτική Συνδιάσκεψη για τις Ψυχολογικές Υπηρεσίες για τα Σχολεία. «Είναι κοντόφθαλμη πολιτική, προμελετημένα ή λόγω έλλειψης προσωπικού, οικονομικών πόρων ή λόγω υποχρεώσεων, να περιορίζεται η ψυχολογική υπηρεσία μόνο στο έργο της εντόπισης, διάγνωσης και θεραπείας δυσπροσάρμοστων ή παιδιών με αδυναμίες. Η ενεργητική πρόληψη εκπαιδευτικών, κοινωνικών ή συναισθηματικών διαταραχών και η εποικοδομητική βελτίωση του σχολικού και οικογενειακού περιβάλλοντος των παιδιών μακρόχρονα (κοινωνικά και οικονομικά) κοστίζουν λιγότερο από τις θεραπείες περιπτώσεων που αφέθησαν να εξελιχθούν σε σημείο που κάτι δραστικό θα πρέπει να γίνει.» (Αμβούργο 1954).
Σήμερα, τα προγράμματα (π.χ. πρώιμης παρέμβασης) όπου χρειάζεται να πρωτοστατεί η σχολική ψυχολογική υποστήριξη παιδιών και οικογενειών, με βάση υπολογισμούς διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ, μπορούν να προσφέρουν όφελος μέχρι 6% του ΑΕΠ.
Δυστυχώς εμείς πρωτοπορούμε με αστάθεια, ανασφάλεια και αυτοσχεδιασμούς τύπου εξάμηνης κοινωφελούς εργασίας(sic) για πρακτική άσκηση ανέργων αντί να σχεδιάζουμε και διασφαλίζουμε ενιαία την οργάνωση και τη στελέχωση με όλο το αναγκαίο προσωπικό της εκπαίδευσης όλο το σχολικό έτος, όλων των παιδιών.
Είναι πρακτικές που σπαταλούν τους χρηματικούς πόρους χωρίς όφελος στην εκπαίδευση αλλά και με αρνητικές ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο στα ίδια τα παιδιά, στην εκπαίδευση και στο γενικό σύνολο. Είμαστε σίγουροι, ότι το όφελος από την θρυλική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, όσο τέλεια και αν γίνει, δεν θα αντισταθμίσει τις ζημιές ούτε ισοδύναμα θα βοηθήσει την εκπαίδευση των παιδιών που σήμερα αντί να πηγαίνουν σχολείο είναι ακόμη στο σπίτι τους!
Επί πλέον, σήμερα, μια τέτοια πολιτική παραβιάζει την Διεθνή Σύμβαση για τα ανθρώπινα Δικαιώματα του Παιδιού και την Διεθνή Σύμβαση για τα ανθρώπινα Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.
Η Ε.Σχο.Ψ.Ε. καλεί τα μέλη της, τους ψυχολόγους και φοιτητές Ψυχολογίας καθώς και όλους τους συναδέλφους συνεργάτες στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή και όλους τους γονείς ενεργά να υποστηρίξουν την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για συγκέντρωση υπογραφών με σύνθημα Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΞΙΖΕΙ! ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ και να την προσυπογράψουν στο https://ec.europa.eu/citizens-initia…15/public/inde…
Όμως, επειδή το πρόβλημα στην χώρα μας είναι κρίσιμο και επείγον, δεν πρέπει να περιμένουμε την έκβαση της πρωτοβουλίας στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για αυτό όλοι μαζί καλούμε τους Έλληνες βουλευτές να υιοθετήσουν και να υπογράψουν την πρωτοβουλία. Ταυτόχρονα τους καλούμε στα πλαίσια της αρμοδιότητας τους να πάρουν νομοθετική πρωτοβουλία που να αφορά τόσο το επίπεδο των δαπανών όσο και τις αντιλήψεις που καθορίζουν την οργάνωση της εκπαίδευσης, ώστε να γίνεται σεβαστή η επιταγή του συντάγματος για την εκπαίδευση και την μέριμνα για όλα τα παιδιά χωρίς διακρίσεις.
Όλοι όσοι υπογράφουν παρακαλούμε να μας στείλετε στο εmail της Ε.Σχο.Ψ.Ε. schoolpsy@schoolpsy.net μήνυμα ως εξής: «Στηρίζουμε την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΞΙΖΕΙ! ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ και καλούμε τους Έλληνες βουλευτές να πάρουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε στη χώρα μας να είναι προτεραιότητα η Εκπαίδευση όλων των παιδιών», προσθέτοντας το ονοματεπώνυμο και την ειδικότητα. Στόχος μας είναι να συγκεντρώσουμε όλα τα αιτήματα μέχρι την πρώτη του Δεκέμβρη Ημέρα των ατόμων με αναπηρία και να τα προωθήσουμε στη Βουλή και στα ΜΜΕ.
Όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση στην εκπαίδευση και την ποιότητα ζωής των παιδιών που είναι το μέλλον αυτού του τόπου!
29/10/2013
το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Σχο.Ψ.Ε.
(πηγή: alfavita.gr)
