Με μια αποκαλυπτική επιστολή, η Κατερίνα Κούρκουλου, μαθήτρια της Β’ τάξης του 1ου ΓΕΛ Κέρκυρας, με σοβαρό πρόβλημα όρασης, αποκαλύπτει την απάνθρωπη αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιείται και ουσιαστικά στερεί από τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Έχοντας λιγότερο από 1/10 οπτική οξύτητα και μια μορφή αχρωματοψίας, η Κατερίνα έχει ανάγκη από παράλληλη στήριξη σε όλα τα μαθήματα, καθώς στην Κέρκυρα (όπως και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας) δεν υπάρχει ειδικό σχολείο για τυφλούς. Αν και το αίτημα για παράλληλη στήριξη έχει εγκριθεί, δεν έχει υλοποιηθεί, με αποτέλεσμα, όπως η ίδια περιγράφει: «Ούσα μαθήτρια της θεωρητικής κατεύθυνσης και έχοντας αυτό το σοβαρό πρόβλημα όρασης είναι προφανές πως αντιμετωπίζω μεγαλύτερη δυσκολία σε μαθήματα όπως μαθηματικά, φυσική και χημεία όπου η χρήση του πίνακα είναι απαραίτητη. Το οπτικό μου πεδίο λόγω της πολύ χαμηλής οπτικής οξύτητας είναι πάρα πολύ περιορισμένο. Ακόμα κι αν κάθομαι στο πρώτο θρανίο, μου είναι αδύνατο να δω τι γράφει ο πίνακας. Χωρίς παράλληλη στήριξη σ’ αυτά τα μαθήματα, δυστυχώς η παρουσία μου στην τάξη είναι καθαρά «διακοσμητική». Ένα ιδιαίτερο μάθημα, το οποίο ίσως και να βοηθούσε, κοστίζει το λιγότερο 15 ευρώ την ώρα. Είναι φανερό πως εδώ μπαίνει ακόμα ένας ταξικός φραγμός, όχι μόνο για μένα, αλλά για όλους εμάς που οι οικογένειές μας αντιμετωπίζουν τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε εργατική λαϊκή οικογένεια».
Η Κατερίνα, με την επιστολή της δεν ζητάει ελεημοσύνη. Όπως καταλήγει η επιστολή της: «Θα ήθελα όλοι εμείς οι μαθητές, μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς μας να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας. Για δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους. Δε θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου κατώτερο και ούτε σκοπεύω ποτέ να το κάνω. Γι’ αυτό θα παλεύω πάντα να πετύχω τους στόχους μου και να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου!».
Ολόκληρη η επιστολή της Κατερίνας:
«Ονομάζομαι Κούρκουλου Κατερίνα και είμαι μαθήτρια της Β’ τάξης του 1ου ΓΕΛ Κέρκυρας. Έχω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα όρασης (λιγότερο από 1/10 οπτική οξύτητα και μια μορφή αχρωματοψίας), πράγμα το οποίο σημαίνει πως για να μπορέσω ν’ ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του Λυκείου χρειάζομαι βοήθεια. Από την Α’ Γυμνασίου δικαιούμαι παράλληλη στήριξη σε όλα τα μαθήματα. Το αίτημά μου έχει εγκριθεί. Ουσιαστικά μόνο μια χρονιά είχα τη βοήθεια που χρειαζόμουν.
Γράφω λοιπόν αυτό το κείμενο με σκοπό να γνωστοποιήσω το πρόβλημα και να θυμίσω στο Υπουργείο Παιδείας την ευθύνη του απέναντι στους μαθητές που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και χρειάζονται βοήθεια. Όπως έγραψα παραπάνω, μόνο μια χρονιά, συγκεκριμένα στη Γ’ Γυμνασίου, είχα παράλληλη στήριξη σε όλα τα μαθήματα απ’ την αρχή της χρονιάς. Φέτος στη Β’ Λυκείου ήρθε καθηγήτρια παράλληλης στήριξης αρχές Μαρτίου μόνο για τα φιλολογικά μαθήματα.
Ούσα μαθήτρια της θεωρητικής κατεύθυνσης και έχοντας αυτό το σοβαρό πρόβλημα όρασης, είναι προφανές πως αντιμετωπίζω μεγαλύτερη δυσκολία σε μαθήματα όπως μαθηματικά, φυσική και χημεία όπου η χρήση του πίνακα είναι απαραίτητη. Το οπτικό μου πεδίο λόγω της πολύ χαμηλής οπτικής οξύτητας είναι πάρα πολύ περιορισμένο. Ακόμα κι αν κάθομαι στο πρώτο θρανίο, μου είναι αδύνατο να δω τι γράφει ο πίνακας. Χωρίς παράλληλη στήριξη σ’ αυτά τα μαθήματα, δυστυχώς η παρουσία μου στην τάξη είναι καθαρά «διακοσμητική». Ένα ιδιαίτερο μάθημα, το οποίο ίσως και να βοηθούσε, κοστίζει το λιγότερο 15 ευρώ την ώρα. Είναι φανερό πως εδώ μπαίνει ακόμα ένας ταξικός φραγμός, όχι μόνο για μένα, αλλά για όλους εμάς που οι οικογένειές μας αντιμετωπίζουν τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε εργατική λαϊκή οικογένεια.
Δυστυχώς δωρεάν παιδεία για μένα έπαψε να υπάρχει από την Δ’ Δημοτικού, όπου τότε χρειάστηκε να ξεκινήσει η μητέρα μου να μεγεθύνει τα σχολικά βιβλία για να μπορώ έστω και με δυσκολία να διαβάζω και να συμμετέχω στο μάθημα. Με τη νέα σχολική χρονιά, μια χρονιά δύσκολη για όλους εμάς που δίνουμε πανελλήνιες, θεωρώ αυτονόητο πως πρέπει να έχω παράλληλη στήριξη από την αρχή της χρονιάς σε όσα μαθήματα δικαιούμαι, διότι η οικογένειά μου δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει φροντιστήριο και σε μαθήματα στα οποία δεν θα εξεταστώ στις πανελλήνιες. Εξάλλου πιστεύω πως δεν θα έχω ούτε το χρόνο, αλλά ούτε και τη διάθεση, ενώ θα είμαι 6 ώρες τη μέρα στο σχολείο να είμαι άλλες τόσες σε κάποιο φροντιστήριο για να καλύψω τα κενά που δε θα υπήρχαν έχοντας παράλληλη στήριξη.
Είμαι σίγουρη πως πανελλαδικά δεν είμαι η μόνη μαθήτρια που χρειάζεται τέτοια βοήθεια. Ήδη ξέρω πως στην Κέρκυρα υπάρχουν κάποιοι μαθητές για τους οποίους έχει εγκριθεί το αίτημα για παράλληλη στήριξη, αλλά δεν έχουν καθόλου, ενώ κάποιοι απ’ αυτούς αντιμετωπίζουν σοβαρότερα προβλήματα απ’ το δικό μου. Ίσως εγώ λοιπόν να είμαι σε προνομιακή θέση! Θα ήθελα όλοι εμείς οι μαθητές, μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς μας να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας. Για δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους. Δε θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου κατώτερο και ούτε σκοπεύω ποτέ να το κάνω. Γι’ αυτό θα παλεύω πάντα να πετύχω τους στόχους μου και να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου!».
(πηγή: 902.gr)
