Η Αξιολόγηση στα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία (ΠΠΣ), Στρατόπεδα εργασίας, Ιδεολογικός καταναγκασμός και μίσθια δουλειά.
Ανοιχτή επιστολή στην εκπαιδευτική κοινότητα
Η επιστολή αυτή σκοπό έχει να ευαισθητοποιήσει όσους τη διαβάσουν για όσα πρόκειται να συμβούν σε λίγο καιρό στην πολύπαθη ελληνική εκπαίδευση. Πιστεύω ότι εκφράζω περισσότερους του ενός, γι΄αυτό και δεν αναφέρω το όνομά μου.
Στο ζοφερό περιβάλλον που ζούμε τείνουν να γίνουν παγιωμένη πραγματικότητα οι επαχθείς εργασιακές ανατροπές που επιβάλλουν η Τρόικα και οι πολιτικοί εντολοδόχοι της. Το νέο σχολείο της αγοράς, της ευέλικτης και υπερεντατικής εργασίας είναι το νέο ΠΠΣ.
Εκεί δοκιμάζεται το νέο απάνθρωπο εργασιακό καθεστώς, προτού επεκταθεί αργά αλλά σταθερά σε όλους τους εκπαιδευτικούς. Μετά τα αλλεπάλληλα ηλεκτροσόκ που δεχτήκαμε ως δημόσιοι λειτουργοί και αφορούσαν στο μισθό και τις υπηρεσίες μας στο σχολείο και κυρίως την ουσιαστική υποβάθμιση της Γενικής Παιδείας στη χώρα μας έρχεται άλλη μια εξέλιξη να πείσει και τον πιο αισιόδοξο ότι η αξιολόγηση που ευαγγελίζεται το υπουργείο παιδείας δεν είναι τίποτε άλλο παρά το σύνθημα τα σχολεία να μετατραπούν σε πυρήνες όχι αριστείας αλλά ανταγωνισμού, υποταγής στο σύστημα και αλληλοεξόντωσης.
Όπως είχαμε πει πολλοί από εμάς και σε παλαιότερα άρθρα, τα ΠΠΣ δεν αναβαθμίζονται αλλά γίνονται κέντρα της πιο στυγνής εκμετάλλευσης του εκπαιδευτικού. Κατάργηση ωραρίου, εργασία με χρονικό ορίζοντα την πενταετία ή δεκαετία, εξάρτηση από επιτροπές και υποεπιτροπές, άμεση συμμόρφωση με τις επίσημες διδακτικές οδηγίες όποιες και αν είναι αυτές. Αν για παράδειγμα είχαμε αποδεχτεί κατ¨ εντολή του Συμβούλου την περσινή οδηγία να μην εξετάζεται η μετάφραση στα Αρχαία Ελληνικά στην Α¨ Λυκείου, γιατί θα πρέπει να αποδεχτούμε το αντίθετο φέτος ; Σε ποια επιστημονική άποψη στηριζόταν η περσινή οδηγία; Ποτέ δεν μάθαμε και καλώς οι περισσότεροι την απορρίψαμε στην πράξη . Τι σημαίνει ακριβώς «διαθεματικότητα», ποτέ δεν κατανοήσαμε ούτε ποια είναι η σκοπιμότητά της. Το «μεγάλο επίτευγμα» των τελευταίων ετών, το μάθημα των Project υποβαθμίζεται συνεχώς σκοντάφτοντας στις υλικοτεχνικές και θεσμικές ιδιομορφίες της ελληνικής εκπαίδευσης. Πρέπει λοιπόν η αναιτιολόγητη αυτή επιβολή από τα πάνω να έχει και καταναγκαστικό χαρακτήρα;
Κάτι τέτοιο σκέφτηκαν οι γραφειοκράτες του υπουργείου και αποφάσισαν να θεσμοθετήσουν τη δια μαστιγίου αξιολόγηση στα ΠΠΣ. Η διαδικασία αυτή ξεκινά με την παράδοση ατομικού φακέλου στην επιστημονική επιτροπή των σχολείων στην οποία συμμετέχουν και δύο εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών. Να λοιπόν που το αλισβερίσι αυτό φέρνει εκπαιδευτικούς να αξιολογήσουν άλλους εκπαιδευτικούς και μάλιστα του ίδιου συλλόγου. Με ποιο δικαίωμα και ποια νομιμοποίηση ; Ούτε εκλεγμένοι είναι ούτε ο σύλλογος τους ανέθεσε τέτοια καθήκοντα. Ούτε βέβαια αξιολογούνται στην παρούσα φάση . Η αξιολόγηση αυτή επομένως διαμορφώνει ομάδες υπαλλήλων μέσα στο σχολείο, γιατί τον τίτλο του εκπαιδευτικού ηθικά δεν τον έχουν. Ο ένας θα αξιολογεί, ο άλλος θα υποτάσσεται στα κριτήρια της συνεργατικότητας και της συνέπειας στο σχολείο, ο άλλος θα απεργεί ή θα τσακώνεται, ο άλλος θα αρνηθεί την αξιολόγηση και θα φύγει από το σχολείο, ο άλλος που θα περισσέψει θα πάρει μέρος σε νέα αξιολόγηση για να διεκδικήσει θέση σε άλλο ΠΠΣ, και τέλος αυτός που δεν θα πιάσει τη βάση της βαθμολογίας θα τοποθετηθεί σε άλλο σχολείο κατά προτεραιότητα. Ανθρωποφαγία, εκδούλευση και υποταγή , αυτή είναι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στα ΠΠΣ.
Φάκελοι, παραφάκελοι , συνεντεύξεις, όλα στην υπηρεσία του ιδεολογικού καταναγκασμού των εκπαιδευτικών . Μάθαμε εσχάτως ότι η διδασκαλία μετριέται και με το μέτρο, από 5 έως 12 μόρια. Η εμπλοκή των μαθητών, που δεν σημαίνει βέβαια ενδιαφέρον μετριέται και αυτή, το μόνο που απομένει να μετρήσουμε και την ελευθερία μας στην τάξη που όλο βέβαια και μειώνεται. Η χρήση των καινοτόμων δράσεων, συνθετικών εργασιών, διαθεματικότητας αποτελούν και αυτά μετρήσιμα στοιχεία στην ίδια κλίμακα. Αυτά τα τραγελαφικά θα καταμετρήσει ο σύμβουλος , ο οποίος και θα μας συμβουλέψει. Τι ακριβώς ; Πώς το 8 να το κάνουμε 12 φυσικά. Και σίγουρα προκαλούν το μειδίαμα όλα αυτά αλλά δυστυχώς συνδέονται και με την επαγγελματική μας πορεία . Αφού ξεμπέρδεψαν γρήγορα με την οργανική μας θέση, παγίωσαν ένα καθεστώς ομηρίας για τον καθένα μας και τώρα είναι έτοιμοι να επιδείξουν απειλητικά την πιθανότητα να περισσεύουμε στο αρμόδιο ΠΥΣΔΕ ώστε να μας μετακινήσουν σε άλλη περιφέρεια.
Υπάρχει και η συνέντευξη ενώπιον επιτροπής που θα μας καλέσει να αυτοπαρουσιαστούμε. Ναι , όλοι εμείς που έχουμε διδακτορικό τίτλο, μεταπτυχιακά, επιστημονικό έργο θα πρέπει να υποβάλουμε τα σέβη μας ή απλά αν αποδείξουμε ότι μετά από 12 ή και περισσότερα χρόνια στα Πειραματικά Σχολεία αξίζουμε να διδάσκουμε σε σχολεία που κατά τα άλλα δεν έχουν τίποτε να περηφανευτούν σε σχέση με πολλά τυπικά σχολεία ακόμη και επαρχιακών πόλεων.
Με μαθηματική συνέπεια τα ΠΠΣ θα διαλυθούν και θα αυτοϋποβαθμιστούν. Κανένα ερευνητικό έργο δεν μπορεί να δοκιμαστεί σε μαθητές εξαιρετικών δυνατοτήτων, όπως αναζητεί το σκεπτικό του νόμου . Κανείς σώφρων επιστήμονας δεν θα δεχτεί να καταμετρηθεί το μεράκι και η προσφορά του στους μαθητές με τη μεζούρα. Κανείς εκπαιδευτικός δεν θα αποδεχτεί με ελαφρά την καρδία τον χαφιεδισμό που καλλιεργεί το νέο θεσμικό πλαίσιο των ΠΠΣ. Ήδη από το νέο έτος τα σχολεία αυτά θα στερηθούν κατά πως φαίνεται τις υπηρεσίες πολλών έμπειρων και άξιων εκπαιδευτικών. Η συρρίκνωση της ποιότητας του διδακτικού έργου στα ΠΠΣ θα επέλθει ως αποτέλεσμα της λειτουργικής δυσκαμψίας, του φόρτου εργασίας, της καταρράκωσης του εκπαιδευτικού που θα βολοδέρνει ανάμεσα στη διδασκαλία, σε αξιολογήσεις, δειγματικές διδασκαλίες, ομίλους, μέντορες, απογευματινή εργασία.
Ένας εκπαιδευτικός που υπηρετεί σε Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο και θα αρνηθεί να αξιολογηθεί.
(πηγή: alfavita.gr)
