Του Χρήστου Κάτσικα
«Η κρίση είναι μοναδική ευκαιρία για αναμόρφωση. Μπορούμε, μέσα σε μικρό διάστημα, να μεταφέρουμε τους εργαζόμενους έναν αιώνα πίσω»
Σε συνέντευξή στου στο Real, σήμερα Τετάρτη 6/9, ο Υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος δήλωσε ότι το επόμενο τρίμηνο θα φέρει στη Βουλή νομοσχέδιο που θα αφορά στον «εξορθολογισμό στη διαδικασία τοποθέτησης των εκπαιδευτικών». Ο Υπουργός Παιδείας συνεχίζοντας τόνισε ότι δεν μπορεί «να έχει λίγες ώρες ένας φιλόλογος σε ένα δήμο και να κάθεται και σε κάποιον άλλο δήμο να λείπει φιλόλογος και να είμαστε αναγκασμένοι να προσλάβουμε αναπληρωτή».
Είναι όμως τα πράγματα έτσι όπως τα λέει ο Υπουργός Παιδείας;
Είναι γνωστό ότι όταν ένας εκπαιδευτικός έχει λιγότερες ώρες από το υποχρεωτικό του ωράριο μετακινείται εντός του ΠΥΣΔΕ ή ΠΥΣΠΕ για συμπλήρωση του ωραρίου του. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια χιλιάδες εκπαιδευτικοί (ιδιαίτερα ειδικοτήτων οι οποίες με τις αλλεπάλληλες και αλλοπρόσαλλες αλλαγές των αναλυτικών προγραμμάτων είχαν μείωση ωραρίου) μετακινούνται για συμπλήρωση ωραρίου σε δυο ή τρία σχολεία τα οποία απέχουν, σε πολλές περιπτώσεις, κάμποσα χιλιόμετρα μεταξύ τους μιας και τα όρια των ΠΥΣΔΕ ή ΠΥΣΠΕ είναι αρκετά μεγάλα. Μια ματιά να ρίξει κανείς μόνο σε ειδικότητες όπως των Γαλλικών, των Γερμανικών, των Αγγλικών, των Γυμναστών, των Κοινωνιολόγων, των Οικονομολόγων, των Τεχνολόγων κλπ θα το διαπιστώσει.
Μάλλον ο Υπουργός Παιδείας εννοούσε κάτι άλλο με αυτό που έλεγε περί «εξορθολογισμού». Προφανώς εννοούσε ότι σε μια πρώτη φάση θα μετακινεί τον εκπαιδευτικό δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρυά (πράγμα που ήδη έχει αρχίσει να γίνεται, με την μετακίνηση εκπαιδευτικών σε άλλους νομούς, δηλαδή με ξεκάθαρο ξεσπίτωμα με ότι σημαίνει αυτό για την οικονομική επιβίωση του εκπαιδευτικού) και σε μια δεύτερη φάση, εάν δεν υπάρχουν αντιστάσεις θα άρει την οργανικότητα των θέσεων εργασίας μετατρέποντας τον εργαζόμενο που μετά από χρόνια έχει καταλήξει κοντά στην περιοχή του, σε «κρατικό υπάλληλο» δηλαδή σε εκπαιδευτικό – λάστιχο που φέτος υπηρετεί σε μια περιοχή, του χρόνου σε μια άλλη κλπ.
Είναι φανερό ότι αυτός είναι ο τελικός σχεδιασμός ο οποίος δεν αποκαλύπτεται για να μη φανεί ότι πρόκειται για απειλή που αφορά τον καθένα. Είναι γνωστή εξάλλου η μέθοδος: χτυπάω πρώτα τους πιο αδύναμους κρίκους και αφού περάσω το μέτρο μετά το χρησιμοποιώ σε όλους.
Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια με τον περιορισμό των μεταθέσεων – αποσπάσεων χιλιάδες είναι οι νέοι (όχι ηλικιακά) εκπαιδευτικοί οι οποίοι βρίσκονται εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας 3,4, 5 και περισσότερα χρόνια με μισθούς που δεν τους εξασφαλίζουν πλέον κάτι περισσότερο από το ενοίκιο και ένα γεύμα επιπέδου φοιτητικής λέσχης.
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΕΡΟ!
Να το πούμε καθαρά : Εδώ «πριονίζονται ρίζες ! Και όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, καλό είναι να κάνει ένα βήμα στα πλάγια για να δει καθαρότερα μπροστά του.
Το ΥΠΕΠΘ, ως ευαγγελιστής της αγοράς, βιάζεται να υποδυθεί το ρόλο αυτού που γελά καλά επειδή γελά τελευταίος. Ωστόσο, κι αν τα βουνά μοιάζουν ακίνητα, οι γεωλόγοι ξέρουν καλά πως ζούμε σε μια θάλασσα στεριάς. Οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους γονείς, τους εργαζόμενους, τους απολυμένους, τους άνεργους, μαζί με τους μαθητές, οφείλουν να σηκωθούν στις µύτες των ποδιών τους, να διαπεράσουν τα φράγµατα των µέσων µαζικής ενηµέρωσης, να συντρίψουν τη ρητορική τού άδικου λόγου και να ορθώσουν πύργο ατίθασο στις πολιτικές εκείνες που ετοιµάζονται να περιφέρουν το κεφάλι της παιδείας προσφορά στους θεούς του κέρδους.
(πηγή: alfavita.gr)
