Η πιο βαρυσήμαντη συνέντευξη
Επιμελείται ο Γιώργος Βλαχάκης – Δάσκαλος
Έτσι στα ξαφνικά έβγαλα μια γραβάτα από τη τσέπη . Ωραία. Φανταχτερή. Μπροστά στα παιδιά προσπάθησα να τη δέσω. Έκανα πως δε μπορούσα και ζήτησα τη βοήθεια τους. Προσφέρθηκαν μερικά κορίτσια …ε…βέβαια ..τα κορίτσια βοηθούν σε αυτές τις περιπτώσεις…Μετά ..έβηξα ..για να καθαρίσει ο λαιμός μου ..και παρουσίασα το μαγνητοφωνάκι ..λέγοντας πως είμαι δημοσιογράφος από τηλεοπτικό κανάλι …που ήρθε να κάνει…ρεπορτάζ…για την… κρίση. Αμέσως ο Πολυχρόνης έβαλε… μηχανή στον ώμο του κι έκανε πως τραβάει βίντεο ..δίπλα μου …Υπήρξε συνωστισμός γύρω από το « συνεργείο» ..Πολλοί και πολλές ήθελαν να φανούν απλά στο πλάνο ..κάποιοι δέχτηκαν και να απαντήσουν στις «διεισδυτικές» ερωτήσεις μας ..
ΔΗΜ.: ..κύριε ..θα θέλαμε να μας πείτε την άποψη σας για την ..κρίση…πόσο σας έχει επηρεάσει …και γενικά …ξέρετε τώρα…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ::…η κρίση μας έχει επηρεάσει όλους μας… και εσωτερικά και εξωτερικά… …Ας πούμε η Πολύμνια ήταν κάποτε ..όμορφη …τώρα κοιτάξτε πως έχει γίνει …παλιά είμαστε εντάξει μπορεί να πει κανείς ..τώρα με τη κρίση μας έχουνε κόψει το ένα …μας έχουνε κόψει το άλλο…τους μισθούς στη μέση …εντάξει εγώ έχω γεράσει κύριέ μου …τη ζωή μου την έζησα όπως μπορούσα ..τα εγγόνια μου σκέφτομαι ..τους νέους…εμένα μου πετσοκόψανε τη σύνταξη …αλλά τι να πω τώρα… εντάξει είμαι …έπρεπε κύριε να ζούσατε στην Αθήνα της κατοχής …τότε θα βλέπατε νεκρούς από πείνα …φτου φτου δηλαδή να λέμε κύριε ..
ΔΗΜ: …αν ήσασταν σήμερα 11-12 χρόνων πως θα νιώθατε …;;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ :…μμμμ…έντεκα χρονών .εεε…;;;…δύσκολη ερώτηση …θα ένιωθα αρκετά λυπημένος …όχι όμως τόσο όσο οι άνεργοι …θα ήξερα για τη κρίση ..για τα πάντα …δε θα ανησυχούσα ιδιαίτερα στα έντεκα …αργότερα θα με πιάνανε οι ανησυχίες; ..στα τριάντα μου ..ας πούμε ..που δε θα είχα δουλειά ..και θα έμενα ακόμα με τους γονείς μου ..απάντρευτος ..
ΔΗΜ:…ευχαριστώ…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ : ..πότε θα το δείξετε να πω στα εγγόνια μου να με δούνε και να χαρούνε …;;;
ΔΗΜ:…εσείς θέλετε να μας πείτε τη γνώμη σας ..η ερώτηση είναι η ίδια…την ακούσατε..
ΚΩΣΤΑΣ: ..να σας πω την αλήθεια μου …στεναχωριέμαι …γιατί …δεν υπάρχουνε λεφτά για να αγοράσουμε τρόφιμα …και γενικά να ζήσουμε τη ζωή μας ..δεν θα ήθελα καθόλου να ήμουνα δώδεκα χρονών τώρα …αφού θα μου έπαιρναν αυτά που θα ήθελα με τα χίλια ..τι λέω ..με δυο χιλιάδες…ζόρια ..και να σας πω κάτι κύριε μου ..δε πρόκειται να αλλάξει τίποτα….με όλους αυτούς που έχουμε από πάνω μας …ξεχάστε το ..δε πρόκειται να αλλάξει τίποτα …καλό θα είναι να ξεκινήσουνε διαδηλώσεις …επαναστάσεις …και τέτοια …θα πήγαινα οπωσδήποτε …
ΔΗΜ.: ..εσείς θα μας μιλήσετε..;;
ΝΙΚΟΣ: ..ΟΧΙ…σας ξέρω εσάς τους παλιοδημοσιογράφους …θα πω ..και σεις αν δεν σας αρέσουν αυτά που θα πω ..δε θα τα δείξετε …σας μάθαμε πια…βλέπετε alter…;;;
Εξ’ άλλου τι να σας πω;;; …έχω «καλύτερα» πράγματα να κάνω …να ξεχρεώσω κυρίως τις τράπεζες …πήρα ξέρετε ένα πολύ ..πάρα πολύ …πάρα πάρα πολύ καλό αμάξι …έτσι για την πλάκα μου…για το εφέ μου ..στη γκόμενα …άστα σου λέω…ευτυχώς η μάνα μου δουλεύει …καθαρίστρια …μου πληρώνει τη δόση ..δε πουλιέται τώρα …δε το παίρνει κανείς …δε θέλει και να το πουλήσω το κορίτσι …η κρίση πάντως μας έχει επηρεάσει πολύ …η ΔΕΗ….μας έρχεται 200 και 300 ευρώ….εγώ δε μπορώ να μην κάνω μπάνιο …η μάνα μου μπορεί …το θερμοσίφωνο ξέρετε …έπειτα η θέρμανση …για είκοσι μερούλες πληρώνουμε τα μαλλιά της κεφαλής μας …ο διαχειριστής φταίει λέω στη μάνα μου …η μάνα μου λέει πάλι όχι. … τι να γίνει …;;;..που ξέρω εγώ ..να μας δώσει δανεικά κι αγύριστα η Μέρκελ …που έχει λεφτά ….εδώ που τα λέμε όμως φταίμε κι εμείς ..η κυβέρνηση παίρνει λεφτά και δε τα ξεχρεώνει ποτέ…έχουμε βγάλει κι εμείς τα συμπεράσματα μας κύριε…τι νομίζετε ;; …δεν παπαγαλίζουμε …ο κύριος μου στο δημοτικό το απεχθανότανε αυτό …και μου ‘μεινε .. από τότε….
ΔΗΜ.:…εσείς κυρία μου ..θέλετε να μας πείτε δυο λόγια …;
ΜΑΡΙΑ : ( στρώνοντας τα μαλλιά της )…εγώ ..;;;…τι να σας πω …;
ΔΗΜ:…πως καταλαβαίνετε εσείς τη λέξη κρίση …ας πούμε ..
ΜΑΡΙΑ: ..λοιπόν …ακούστε ..πρώτον μας έχει αγγίξει κι εμάς τα παιδιά …δε μας παίρνουν τα ηλεκτρονικά που θέλουμε …το πιστεύετε…;;…ούτε τα επιτραπέζια καν …το iphone το 4 …ας πούμε ..δε μου το ‘χουν πάρει ακόμα …παλιά ήταν αλλιώς ..ο πατέρας μου είχε πάρει έως και ένα πλυντήριο παραπάνω …για προίκα …ξέρετε…τέλος πάντων …λόγω κρίσης δε με αφήνουν να ανοίγω τέρμα τη βρύση για να πλύνω τα χεράκια μου…μας σπάνε τα νεύρα …δε πλένουμε τα χέρια μας …άρα δε τρώμε …πείνα κύριε μου ..πείνα …λόγω βρύσης …α…ναι στο ρεύμα ..εκεί να δείτε οικονομία …αφού πάω αδιάβαστη ..γιατί με το κερί δε μπορώ να διαβάσω ..το λέω του κυρίου …αλλά που να καταλάβει …βέβαια ..ο κύριος είναι δημόσιος υπάλληλος …που να καταλάβει με τα χιλιάρικα τα πολλά που κάθε μήνα πέφτουν …στα χέρια του…αλλά μάλλον είναι τσιγκούνης …να δείτε ένα αμάξι που έχει …χιλιοτρακαρισμένο κι άφτιαχτο …και αυτό το καρό πουκάμισο έχουμε βαρεθεί να το βλέπουμε ..τέλος πάντων .. ποιος φταίει..;;;…ε…όλος ο κόσμος λέει πως φταίει ο Γιωργάκης….του πάει να τον λένε έτσι …εγώ θέλω άμα τον δω να του πιάσω λίγο το μαγουλάκι του και να του κάνω γούτσου γούτσου… αλλά μη με ρωτήσετε αν πήγα στους αγανακτισμένους …φυσικά και όχι θα σας πω …καλύτερα τηλεόραση…όχι όμως ειδήσεις …αφήνω τον πατέρα μου να βλέπει …αμίλητος ,σκυθρωπός και αναστενάρης ένα πράμα …δε θέλω να του μοιάσω …βλέποντας ειδήσεις …καταλαβαίνετε …;;…όσο για τους άστεγους …τι να σας πω …εμείς να ‘μαστε καλά να χουμε το σπιτάκι μας και για τους άλλους βλέπουμε …μετά .. εντάξει βέβαια έχει αλλάξει η ζωή μας… δραματικά μπορώ να σας πω ..από κει που βγαίναμε αρκετά έξω …τώρα όλο μέσα …με λίγα φώτα ανοικτά ..με μία τηλεόραση ανοικτή ….και με δύο ώρες ανοικτό το καλοριφέρ …και δόξα το θεό να λέμε λέει συνέχεια ο μπαμπάς ,…μου τη σπάει ..αλλά εντάξει ..είναι γλυκούλης…και δε με συμφέρει να του πάω και πολύ κόντρα …θα μας τα κόψει και αυτά …
ΔΗΜ: …γεια σας ..κάνουμε ένα ρεπορτάζ για την οικονομική κρίση ..
ΠΑΥΛΟΣ:…είναι χάλια …χάλια…μιλάμε τα χαράτσια μας έχουν φτάσει στα όρια μας …λένε οι μεγάλοι …αλλά τι να σας πω …κι εγώ είχα κανονίσει να πάρω το playstation 3…με τα κάλαντα …αλλά ο μπαμπάς είπε να κρατήσω κανένα φράγκο για το σχολείο …και τον άκουσα ..κάνει και 300ευρώ γαμώτο …που να χαλάμε τώρα τα λεφτά για παιχνίδια ..άστο καλύτερα …πικρή ιστορία κύριέ μου …ο πατέρας μου μ’ έχει πήξει να τον ακούω στο σπίτι να κουβεντιάζει όλο για λεφτά …που λείπουν τα άτιμα ..δε ξέρω που έχουνε πάει ..πιστεύω …τις απόκριες να κερδίσω στο παιχνίδι του χαμένου θησαυρού ..να γυρίσω σπίτι και να του πω …πάρτα …έτσι για να σταματήσει λίγο να μιλάει για λεφτά …ακούστε τώρα …αυτό που θα πω δε το έχω ακούσει στο σπίτι …αν μου λέγανε που θέλεις να ρίξεις βόμβα …στη Βουλή θα έλεγα ..γιατί;;;;…ρωτάτε εσείς που είστε μεγάλος γιατί ;;;…δε σας πιστεύω…το ξέρετε κύριε ότι βιβλία παίρνουμε ακόμα ..κι όλο λείπουν …άντε μην εκφραστώ τώρα ..και με ακούει και ο κύριος …που όλο λέει να είμαστε αξιοπρεπείς …αυτή η αξιοπρέπεια μας έχει φάει…που την έχουμε μόνο εμείς …εκείνοι ην έχουν αφήσει στη βίλα τους… …
ΔΗΜ:….εσείς θα μας μιλήσετε …;;…η ηλικία σας …;;;
ΠΟΠΗ :…τριάντα πέντε ..ούτε μέρα παραπάνω …
ΔΗΜ:…φαίνεστε για …δώδεκα …συγχαρητήρια …
ΠΟΠΗ: εντάξει είμαι …έντεκα όμως …ούτε μέρα παραπάνω …τώρα στο ερώτημα σας …219 ευρώ κύριέ μου το 3DS…καταλαβαίνετε …έχω βαρεθεί να μου λένε ότι θα μου πάρουν ότι θέλε …μετά …αυτό το… μετά έχει στοιχειώσει τη ζωή μου …το βλέπω στα όνειρά μου …εφιάλτης …πως θα είναι ντυμένη η φτώχεια στο θεατρικό που θα κάνουμε για το τέλος της χρονιάς …;;; έτσι είναι ντυμένο αυτό το μετά..άσε που στο μπάνιο παλιά ..ένα δυο χρόνια πριν …καθόμουνα στη μπανιέρα δυο ώρες ..τώρα κάθομαι όρθια.. δεκαπέντε λεπτά …γιατί έρχεται πολύ γρήγορα το κρύο νερό από το θερμοσίφωνα …φταίει η ΔΕΗ ξέρετε…όχι η μαμά ..που ουρλιάζει συνέχεια κλείσε το το ρημαδιασμένο …εμείς βγαίνουμε έξω πιο συχνά από ότι η κυρία …πηγαίνουμε πιο συχνά μέχρι το …περίπτερο …για τσίχλες …να χουμε κάτι να μασουλήσουμε… ξέρετε…δε θυμάμαι πως είναι ακριβώς οι πιτσαρίες …ήμουνα μικρή όταν πηγαίναμε …..τι πρέπει να γίνει ;;…να σταματήσει να τρώει τόσο πολύ ο Πάγκαλος… μπας και μείνει και τίποτα για μας …εδώ ακόμα και ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης φοράει μόνο μια γραβάτα ..δεν έχει να αγοράσει ρούχα ..έλεος δηλαδή με αυτή τη κατάσταση…ενώ η Μπάρμπι…μες τη καλή χαρά ..μαλλιά καλοχτενισμένα …φούστες ακριβές …τι να πει αυτή για την κρίση …αφού νευριάζω ..δε την παρακολουθώ πια …φαντάζεστε να πάω δώρο σε ένα άστεγο παιδάκι μια …Μπάρμπι …θα μου την πετάξει στα μούτρα …μπορεί και όχι βέβαια …πάντως εγώ θα προτιμούσα να του πήγαινα δώρο την κίτρινη κουβέρτα μου …μυρίζει καταπληκτικά ξέρετε ..και είναι πολύ ζεστή …
ΔΗΜ:…μου είπαν κύριε ότι είστε ένας από τους χιλιάδες εκλεγμένους προέδρους ανά την Ελλάδα μας …θα μας μιλήσετε για την κρίση …και πως την βιώνετε εσείς..;;;
ΔΙΟΝΥΣΗΣ …τα είπανε οι προηγούμενοι ..και οι προηγούμενες …προσπαθώ να μαζέψω κύριε κάποια χρήματα για να παρουσιάσω έργο στο τέλος της χρονιάς …και δε μαζεύεται τίποτα …προτιμούνε να πάρουνε κουλούρι ..ένα κουλούρι …έχει ελαττωθεί το χαρτζιλίκι πια ..πάνε οι εποχές που σε κάθε διάλλειμα έβλεπες παιδιά να αγοράζουνε και να τρώνε κάτι…τώρα υπάρχει η χαρά του μήλου και της μπανάνας… και αυτά στο μεγάλο διάλειμμα και όχι κάθε μέρα …πιστεύω ότι υπάρχουνε παιδιά που πεινάνε στο σχολείο…πολλοί γονείς δεν έχουνε δουλειές…το θεωρώ σωστό που ξεκίνησαν συσσίτια στα σχολεία ..είναι κατάντια βέβαια …πρέπει να οργανωθούν καλύτερα τα σχολεία …και σαν περιοχές …να υπάρξουν συσσίτια πιο οργανωμένα …και κάτι άλλο …πρέπει να γίνονται περισσότερες απεργίες και διαδηλώσεις …( χειροκροτήματα από τους παρευρισκόμενους )…εκτός του ότι χάνουμε μάθημα …( χειροκροτήματα )..πρέπει να δείξουμε σε αυτούς που κυβερνάνε ότι δεν ανεχόμαστε πλέον όλο αυτό…μπορούμε να το αλλάξουμε όλο αυτό ( χειροκροτήματα )…δε μπορεί ένας μέσα από τη βίλα του να καταλάβει με τίποτα τον άνεργο …πρέπει να τους δώσουμε να το καταλάβουν …πως φαντάζομαι τη ζωή μου στα τριάντα μου ..;;;..εύκολο να απαντήσω …δε θα παίρνω πολλά λεφτά από τη δουλειά …αν έχω δουλειά…φαρμακοποιός θέλω να γίνω…να δίνω τα φάρμακα τζάμπα στους συνταξιούχους…..μαύρα ή σκούρα γκρι χρώματα βλέπω κύριε γύρω μου …αυτά …ξεκουμπιστείτε τώρα από δω …με το που τα λέμε όλα αυτά δε γίνεται και τίποτα …σας βαρεθήκαμε κι εσάς τους δημοσιογράφους με τα μπλα μπλα σας …( χειροκροτήματα ..)
ΑΜΑΛΙΑ : …όχι όχι κι εγώ θέλω να εμφανιστώ στη τηλεόραση …μια ευκαιρία έχω κι εγώ …αμάν …
ΔΗΜ:…ορίστε πείτε μας …
ΑΜΑΛΙΑ:.. α…ωραία …περιμένετε να φτιαχτώ λίγο …και να βήξω …λοιπόν…πρώτο έχω γίνει παλιομοδίτικη…φοράω περυσινά ρούχα κύριέ μου …βιώνω τραγικές στιγμές καθημερινά μπροστά στο καθρέφτη…άσε που σε καθημερινή βάση μου παίρνουν τα αυτιά οι φωνές στο σπίτι με αιτία τα λεφτά …τα λεφτά ..και πάλι τα λεφτά ..νιώθω χάλια …είναι κατάντια κύριε μου …προσπαθούν να μη μου δείχνουνε τα προβλήματα τους …αλλά εγώ τα καταλαβαίνω …δε μπορεί κανείς να κρυφτεί από μένα …άσε που τώρα πια δε παίρνω καθόλου…μα καθόλου χαρτζιλίκι ..παλιά έπαιρνα καθημερινά 2 ευρώ…ποιοι φταίνε ..;;;…όλοι αυτοί που λένε θα …θα …θα …ακόμα και η Παπαρήγα ..αυτή το αλλάζει το ποίημα ..λέει όλο να …να ..να ..ε…και ..;;;…έχω ένα ανασφαλές μέλλον κύριε …θέλω να γίνω γυμνάστρια και στιχουργός…φέξε μου και γλίστρησα …δεν θα υπάρχουν και δανεικά …να σας πω κάτι άλλο τώρα …δε μου αρέσει η βία που βλέπω στη τηλεόραση …βλέπω αίματα στα μούτρα των ανθρώπων και δε μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ …τους σκέφτομαι …τι να έχουν απογίνει …και κάτι άλλο …συγγνώμη …ο Λαζόπουλος… ότι κάνει και ότι λέει το κάνει και το λέει για να την τηλεθέαση και για να γίνει πιο διάσημος ..να του το πείτε αν τον συναντήσετε …τον καταλάβαμε κι αυτόν πείτε του …δε καταλαβαίνω γιατί αρέσει στους μεγάλους …μόνο για τα χρήματα ενδιαφέρεται …τι να πεις …
ΠΕΤΡΟΣ; …έχουμε και μια πολυταξιδεμένη ..ρωτήστε την κι αυτή …ξέρει πολλά…
ΔΗΜ: ..έχετε ταξιδέψει πολύ …;;..για πείτε μας κι εσείς τη γνώμη σας ..
ΕΙΡΗΝΗ:…όχι καλέ ..μην ακούτε ..η μητέρα μου απλά είναι γεννημένη σε μια άλλη χώρα της Ευρώπης …και πάω κάθε καλοκαίρι στον παππού ….εκεί όλα τα πράγματα είναι πιο φτηνά …μα όλα …εδώ όλα τα πράγματα είναι πιο ακριβά ..μα όλα … αυτό και μόνο κάνει μια μεγάλη διαφορά …..οι γονείς μου μιλάνε συνέχεια για τις δυσκολίες τις οικονομικές για τους λογαριασμούς …για τις δουλειές …και δεν έχουν χρόνο να διαθέσουν για μένα …δεν έχουν όρεξη για μένα …αυτό με θυμώνει …κλείνομαι στο δωμάτιο μου και ακούω συνέχεια μουσική…είναι πολυάσχολοι οι γονείς μου …τους αγαπώ πολύ…νοιάζονται φοβερά για μας …προσπαθούν να μη μας λείψει τίποτα …αλλά δε πειράζει κι αν μας λείψει ..όλος ο κόσμος ζει λειψά …δεν ήταν πριν έτσι …ήρθε όμως ο Γιωργάκης και τους έκανε …να βλέπουνε μόνο ειδήσεις …ακόμα και στα σχολεία τα παιδιά μιλάμε για τη κρίση ..δε μου αρέσει αυτό …εγώ θέλω να πούμε άλλα ..κι αυτά γυρίζουνε την κουβέντα στη κατάσταση στο σπίτι τους ..εγώ θέλω να παίζω…δε θέλω να ασχολούμαστε συνέχεια με αυτά …ρε γαμώτο παιδιά είμαστε …ας μας αφήσουνε να είμαστε όσο μπορούμε …
ΥΓ. Τα λόγια των παιδιών έχουν καταγραφεί και είναι στη διάθεση του εκδότη. Τα ονόματα δεν είναι τα πραγματικά τους και ούτε αναφέρεται το σχολείο και η τάξη για ευνόητους λόγους .Ευχαριστώ για την κατανόηση .
