paidevo.gr | teachers

«Θέλουμε να πούμε στην κ. Καλουδιώτη ένα μεγάλο ευχαριστώ. Έχει αγγίξει τις ψυχές μας και έχει οξύνει την κριτική μας σκέψη. Είμαστε καλύτεροι και περήφανοι», λένε στην επιστολή τους οι μαθητές του Καλλιτεχνικού Σχολείου Ηρακλείου για την παραίτηση της διευθύντριάς τους.

Η αναστάτωση που προκάλεσε η διαδικασία της αξιολόγησης στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Ηρακλείου συνεχίζεται. Έτσι, μετά τους γονείς, το λόγο πήραν και οι ίδιοι οι μαθητές με μία μεστού περιεχόμενου ανοικτή επιστολή, στην οποία όχι μόνο στηρίζουν την παραιτηθείσα Διευθύντριά τους κ. Μαρία Καλουδιώτη, αλλά αποδεικνύουν με τη στάση και τις ενέργειες τους ότι το δημόσιο σχολείο της κρίσης, έχει τη δυνατότητα να βγάλει στην κοινωνία νέους ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί στην κριτική ικανότητα.

Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι έφηβοι κατέβασαν από το διαδίκτυο και μελέτησαν ενδελεχώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, προκειμένου να έχουν άποψη, ενώ για λόγους οικονομίας χώρου καθαρά, δεν δημοσιεύουμε τις δεκάδες υπογραφές των μαθητών. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ανοιχτή αυτή επιστολή την υπογράφουν ένας προς ένας, όλοι οι μαθητές του Καλλιτεχνικού Σχολείου.

Το πλήρες κείμενο της συγκλονιστικής επιστολής στήριξης των μαθητών στη Μαρία Καλουδιώτη έχει ως εξής:

« Όλο το σχολείο είναι σοκαρισμένο από την Παρασκευή 11/04, όταν η διευθύντρια μας, κ. Καλουδιώτη, ανακοίνωσε την παραίτησή της. Τα συναισθήματα μας ανάμικτα. Απογοήτευση, θυμός, λύπη, αλλά και κατανόηση. Μπορούμε να αντιληφθούμε τους λόγους της παραίτησής της και τη στηρίζουμε. Όμως δεν παύουμε να λυπόμαστε και να πονάμε. Διότι, αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη διευθύντρια δε θα είχαμε το σχολείο που έχουμε τώρα, αφού εκείνη μαζί με κάποιους ανθρώπους, καθηγητές, μαθητές και γονείς, έστησαν τελικά ένα σχολείο τριακοσίων ατόμων από συντρίμμια.

Έχει σταθεί στο πλάι μας σε όλες τις δυσκολίες και τις στεναχώριες πάνω από όλα σαν δικός μας άνθρωπος και όχι ως απλός δάσκαλος. Μας δίνει πάντα αφορμές να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε αυτά που δικαιωματικά μας ανήκουν. Με αυτό τον τρόπο έχει διαμορφώσει τις ζωές μας. Μας έμαθε να παλεύουμε για αυτό το σχολείο, να το αγαπήσουμε παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε και ακόμα αντιμετωπίζει. Επομένως, συνέβαλε στο να δημιουργηθεί ένα σχολείο που διδάσκει αξίες και αλλάζει τις ζωές μας καθημερινά και για μας αυτό αποτελεί πραγματική αξιολόγηση.

Αλλά τώρα εξαιτίας της αξιολόγησης και της αυτοαξιολόγησης του Υπουργείου Παιδείας η κ. Μαρία αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Γιατί αν δεν παραιτούνταν θα πρόδιδε αυτά που πρεσβεύει, αυτά που μας διδάσκει τόσο καιρό. Έχει την πλήρη υποστήριξη, λοιπόν, των μαθητών αφού ξέρουμε πως κάνει το ηθικά σωστό και δε θα σταματήσει ν’ αγωνίζεται παρά τις δυσκολίες.

Όμως δε μπορούμε να καταλάβουμε, τον λόγο που το υπουργείο Παιδείας, επιβάλλει στους διευθυντές αυτή τη διαδικασία. Αναρωτιόμαστε πώς μπορεί κάποιος διευθυντής να κάνει την αξιολόγηση, γνωρίζοντας πως άνθρωποι πιθανά ν’ απολυθούν, εξαρτώμενοι από την κρίση του; Στο κάτω-κάτω ο καλύτερος κριτής των εκπαιδευτικών δεν είναι οι ίδιοι οι μαθητές οι οποίοι μπορούν έχουν άποψη για τον καθηγητή;

Το ερώτημα μας προς όλη την κοινωνία είναι το εξής: Άραγε έχει αξιολογηθεί ποτέ το ίδιο το Υπουργείο για τα λάθη του; Παράδειγμα, φέτος μας έφερε καθηγητές παραμονή του Πάσχα , η σίτιση διακόπηκε , οι μαθητές της Α λυκείου δίνουν εξετάσεις χωρίς ακόμα να γνωρίζουν τον τρόπο , οι Πανελλήνιες αλλάζουν δομή και οι μαθητές των ειδικών κατηγοριών δεν γνωρίζουν τι μέλει γενέσθαι.

Το σύστημα της αυτοαξιολόγησης για μας είναι άδικο, δεν εφαρμόζεται με σκοπό τη βελτίωση, αλλά την κατηγοριοποίηση των σχολείων με κριτήριο τις υποδομές και τον εξοπλισμό αντί για τη δημιουργικότητα και το έργο που έχει προσφέρει το κάθε ένα.

Πολλοί θα αναρωτηθείτε «γιατί να έχουμε άποψη εμείς, αφού είμαστε απλοί και ανίκανοι να κατανοήσουμε τη λειτουργία του συστήματος όντας μαθητές». Φτάσαμε στο σημείο μετά την παραίτηση της διευθύντριας μας, να διαβάσουμε το σχετικό νομοσχέδιο. Καλό θα ήταν να διαβαστεί από όλη την κοινωνία. Εμείς λοιπόν επιλέγουμε να μην είμαστε όπως εκείνοι οι Υπουργοί που υπέγραφαν Μνημόνια χωρίς να τα έχουν διαβάσει. Γιατί πέρα από απλοί μαθητές είμαστε και μαθητές με συνείδηση και επίγνωση της τωρινής κατάστασης , που νοιάζονται για τους καθηγητές και το σχολείο τους και θα τα υπερασπιστούν.

Θέλουμε να πούμε στην κ. Καλουδιώτη ένα μεγάλο ευχαριστώ. Έχει αγγίξει τις ψυχές μας, και έχει οξύνει την κριτική μας σκέψη. Είμαστε καλύτεροι και περήφανοι. Περήφανοι για το θάρρος της και ευγνώμονες για την προσφορά της σε αυτό το σχολείο. Τέλος, υποσχόμαστε σε όλους, όπως εκείνη μας δίδαξε, θα σταθούμε όρθιοι για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα και δε θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια για τη βελτίωση και την ομαλή λειτουργία του Καλλιτεχνικού Σχολείου παρά τη συνεχή απαξίωση που δεχόμαστε από ένα σύστημα που μας καταδικάζει».

(πηγή: irakliolive.gr)

«Μετά τις 10 Ιουλίου οι άδειες των εκπαιδευτικών»

Συνέντευξη έδωσε στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα«, ο Υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος παρουσιάζοντας «το σχέδιο του Υπουργείου», όπως χαρακτηριστικά γράφει η το δημοσίευμα.

Αναφέρθηκε αρχικά στο προγράμμα «myschool» , όπου το χαρακτηρίζει ως «καινοτόμο», παρόλες τις μαζικές αντιδράσεις του συνόλου του εκπαιδευτικού κόσμου.

Και επίσημα στις 5 του Σεπτέμβρη θα χτυπάει το κουδούνι

Στις 5 αντί στις 11 Σεπτεμβρίου θα χτυπάει το κουδούνι της νέας σχολικής χρονιάς και τα μαθήματα θα τελειώνουν στις 15 Ιουνίου για τα Δημοτικά Σχολεία, στις 31 Μαΐου για τα Γυμνάσια και τις Α’ και Β’ τάξεις του Λυκείου, ενώ στις 21 Μαΐου για τη Γ’ Λυκείου λόγω των Πανελλαδικών Εξετάσεων.

Στο ίδιο έργο θεατές

Προεκλογικά, κύκλοι του Υπουργείου Παιδείας κάνουν λόγο στο Πρώτο Θέμα, «πως τα σχολεία θα λειτουργήσουν χωρίς προβλήματα, τα βιβλία θα είναι έγκαιρα στα θρανία, οι καθηγητές και οι μαθητές στις τάξεις τους», πράγμα που το έχουμε ακούσει κάθε χρόνο λίγο πριν την σχολική χρόνια, και ειδικά τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί βιώνουν το αντίθετο. Αντίθετα, βιώνουν τις ελλείψεις, τα κενά, τις χαμένες διδακτικές ώρες, όχι από τις καταλήψεις αλλά από το ότι δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί στα σχολεία.

Για το myschool

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος αναφέρει πως τα βασικά εργαλεία γι’ αυτόν τον σκοπό είναι το «myschool», το νέο ηλεκτρονικό χρονοδιάγραμμα διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού, αλλά και το «νοικοκύρεμα στον προγραμματισμό της σχολικής χρονιάς που επιδιώκεται να γίνει».

Στην αντίπερα όχθη με την εκπαιδευτική κοινότητα για το Υποργείο Παιδείας «το «myschool είναι ένα υπερσύγχρονο εργαλείο για όλα τα επίπεδα και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και τις μονάδες της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης – από το Νηπιαγωγείο, το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο, το Επαγγελματικό Λύκειο ως τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης, την Περιφερειακή Διεύθυνση και το υπουργείο Παιδείας, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί. Τονίζουν ότι είναι ένα από τα πλέον σύγχρονα και καινοτόμα πληροφοριακά συστήματα που υπάρχουν στον χώρο της Παιδείας, τουλάχιστον σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.»

Το δημοσίευμα συνεχίζει με την δυνατότητα που υπάρχει στο υπουργείο Παιδείας, όπως εξηγούν οι ειδικοί του προγράμματος, να κάνει έγκαιρο και έγκυρο προγραμματισμό ώστε να είναι δυνατή η πλήρης κάλυψη όλων των διδακτικών αναγκών από την αρχή της κάθε σχολικής χρονιάς για όλα τα σχολεία της χώρας. Επίσης, επισημαίνεται ότι θα του δοθεί πλέον η δυνατότητα να παρακολουθεί με αξιόπιστο τρόπο μια πληθώρα διεθνώς χρησιμοποιούμενων εκπαιδευτικών δεικτών (η πορεία και οι επιδόσεις των μαθητών ανά επιστημονικό πεδίο, η μαθητική διαρροή κ.ά.), ούτως ώστε να προβαίνει άμεσα στις απαιτούμενες διορθωτικές κινήσεις προς όφελος της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Θα μπορεί πλέον να υπάρξει η δυνατότητα αμοιβαίων μεταθέσεων των εκπαιδευτικών, χωρίς να απαιτείται αφενός από καθέναν εξ αυτών να βρει τον αμοιβαία μετατιθέμενο συνάδελφό του και αφετέρου ένα προς ένα αμοιβαιότητα μετάθεσης ενώ θα υπάρχει δυνατότητα συνδυασμού πολλαπλών αιτημάτων. Εκτιμάται ότι σύντομα θα είναι εφικτή η δυνατότητα υποβολής αιτήσεων και δικαιολογητικών ηλεκτρονικά, χωρίς να απαιτείται η φυσική παρουσία σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, ένας πολίτης που χρειάζεται αντίγραφο απολυτηρίου ή άλλου εγγράφου θα μπορεί να απευθύνεται σε οποιονδήποτε σχετικό φορέα ανά την επικράτεια και να το λαμβάνει άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις.

Μετά τις 10 Ιουλίου οι άδειες των εκπαιδευτικών

Το νέο χρονοδιάγραμμα διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού στην εκπαίδευση που μελετούν αυτές τις ημέρες στο υπουργείο έχει δύο βήματα:

1ο: Όλες οι υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (διορισμοί, μεταθέσεις, συνταξιοδοτήσεις και αποσπάσεις, οι τελευταίες εκτιμάται ότι του χρόνου θα είναι λιγότερες από 500) θα γίνονται στο εξής Μάιο και Ιούνιο. Στη συνέχεια θα γίνονται οι περισσότερες προσλήψεις αναπληρωτών. Από την 1η μέχρι και τις 10 Ιουλίου που ξεκινούν οι άδειες θα γίνονται οι τοποθετήσεις. Την ίδια περίοδο θα γίνονται οι κατανομές των ωρών ανά εκπαιδευτικό, προτού δηλαδή δοθούν οι άδειες.

2ο: Οι άδειες ουσιαστικά θα ξεκινούν μετά τις 10 Ιουλίου, εφόσον θα έχουν ολοκληρωθεί οι υπηρεσιακές μεταβολές. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Παιδείας, εφόσον όλα αυτά εφαρμοστούν, θα βελτιωθεί σε τέτοιον βαθμό η απόδοση του συστήματος ώστε θα εξοικονομηθούν πάνω από 30 εκατ. ευρώ ετησίως, δεν θα χρειαστεί να γίνει ούτε μία υποχρεωτική μετάθεση εκπαιδευτικού, ενώ το σύνολο των εκπαιδευτικών θα αποκτήσει οργανική θέση σε σχολεία, ταυτόσημη με τη λειτουργική.

(πηγή: alfavita.gr)

Γράφει ο Σπύρος Κάτσικας

ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ, ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ

Αυξάνουν οι διαμαρτυρίες και οι αντιδράσεις γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών για το νέο Λύκειο και τη λεγόμενη Τράπεζα Θεμάτων. Η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Ελλάδας  (ΑΣΓΜΕ) με ανακοίνωσή της απαιτεί «να εξεταστούν οι μαθητές της Α΄ Λυκείου όπως και τα προηγούμενα χρόνια με θέματα που θα βάλει αποκλειστικά ο διδάσκοντας και όχι με βάση την τράπεζα θεμάτων. Να εξεταστούν οι μαθητές όλων των τάξεων του Λυκείου σ’ αυτά που έχουν διδαχθεί και όχι σε αυτά που θα έπρεπε να έχουν διδαχθεί».

Στην ίδια κατεύθυνση η ΟΛΜΕ καταγγέλλει την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας η οποία «επιμένει στην παράλογη, αντιεκπαιδευτική και αντιπαιδαγωγική απόφασή της να εφαρμόσει από εφέτος το νέο νόμο για το Λύκειο, που προβλέπει πανελλαδικού τύπου εξετάσεις από εφέτος στην Α΄ Λυκείου και αξιοποίηση της λεγόμενης “Τράπεζας Θεμάτων” για τον προσδιορισμό θεμάτων των εξετάσεων αυτών». Παράλληλα η ΟΛΜΕ επισημαίνει ότι η διδακτέα ύλη έχει προσδιοριστεί με μεγάλη προχειρότητα τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς την έκτασή της. Σε ορισμένα μαθήματα η κάλυψή της απαιτεί δύο σχολικές χρονιές αντί για μία.

Όπως είναι ήδη γνωστό, φέτος, οι γραπτές προαγωγικές εξετάσεις στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου (αλλά και του ΕΠΑΛ) θα διεξαχθούν ενδοσχολικά και θα περιλαμβάνουν όλα τα διδασκόμενα μαθήματα εκτός των μαθημάτων της Ερευνητικής Εργασίας και της Φυσικής Αγωγής, με κοινά θέματα για όλα τα τμήματα του ίδιου σχολείου, που ορίζονται ως εξής: α) κατά ποσοστό 50%, με κλήρωση, από τράπεζα θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας και β) κατά ποσοστό 50%, από τον διδάσκοντα ή τους διδάσκοντες. Τα γραπτά θα διορθωθούν από τον καθηγητή που κάνει το μάθημα.

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ (μέχρι 3 απαντήσεις):

Πηγή: Έρευνα με κλειστό ερωτηματολόγιο σε 700 εκπαιδευτικούς και γονείς (Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Ιωάννινα, Αλεξανδρούπολη, Βέροια, Πύργος, Πάτρα, Κέρκυρα) την περίοδο από 1 Μαρτίου έως 6 Απριλίου 2014. Το δείγμα δεν είναι σταθμισμένο και ως εκ τούτου τα αποτελέσματά της μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο ενδεικτικά.

Στις «καινοτομίες» του νέου Λυκείου η σημαντικότερη είναι η έμφαση στις εξεταστικές δοκιμασίες που αφενός οδηγεί σε ένα «ξεκαθάρισμα» του μαθητικού πληθυσμού και αφετέρου απλώνει την «σκιά της» στην ημερήσια διάταξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Και βέβαια είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει καλύτερο έδαφος για να βαθύνει ακόμη περισσότερο τις ρίζες της η εκπαίδευση της ακριβοπληρωμένης αμάθειας, δεν υπάρχει καλύτερη λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας για να τρέξουν ακόμη πιο γρήγορα οι εργολάβοι των εξετάσεων, τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα!

Ωστόσο, το πιο «δηλητηριώδες» τμήμα του νέου Λυκείου αναμένεται να αναδειχθεί η Τράπεζα Θεμάτων που προβάλλει με φωτοστέφανο αθωότητας στις διακηρύξεις του Υπουργείου Παιδείας το οποίο φροντίζει να μοντάρει, να μαντάρει και να ευπρεπίζει τις στοχεύσεις του για τη σχολική εκπαίδευση, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, έτσι ώστε να θολώνει την εικόνα.

Πριν μιλήσουμε αναλυτικά για το δούρειο ίππο που λέγεται Τράπεζα Θεμάτων είναι απαραίτητη μια γενική παρατήρηση: Το ότι αποτελεί «διεθνή πρακτική», επ’ ουδενί αιτιολογεί τη χρησιμότητά της. Η τράπεζα θεμάτων έρχεται να χειραγωγήσει εκπαιδευτικούς και μαθητές, να απαξιώσει τους μάχιμους εκπαιδευτικούς και τον παιδαγωγικό τους ρόλο, να βάλει την εκπαιδευτική διαδικασία στα εκπαιδευτικά φέρετρα της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης μετατρέποντας το σχολείο σε «νησί των νεκρών», να διευκολύνει την κατηγοριοποίηση τους με αγοραία κριτήρια και το κλείσιμό τους, και σε καμιά περίπτωση δεν έρχεται να βελτιώσει το δημόσιο σχολείο, όπως προσπαθεί να πείσει το Υπουργείο Παιδείας.

«ΤΟ ΠΑΝ ΕΙΝΑ Η ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ»        

Η πρώτη εμπειρία με την Τράπεζα Θεμάτων για εκπαιδευτικούς και μαθητές ήταν το «τρέξιμο» στην εξεταστέα ύλη» που για ορισμένα μαθήματα αλλά και για πολλά σχολεία ήταν και παραμένει ένα μεγάλος βραχνάς. Αγνοεί το Υπουργείο Παιδείας ότι σε ορισμένα, για παράδειγμα, φιλολογικά μαθήματα η εξεταστέα ύλη μόνο τυπικά μπορεί να ολοκληρωθεί λόγω του αυξημένου όγκου της; Όχι βέβαια. Φυσικά το γνωρίζει αλλά δεν το απασχολεί καθώς είναι της αντίληψης ότι «το να “βγάλεις” την ύλη είναι αξία. Το να μορφώσεις μαθητές είναι απλώς ξεπερασμένη ιδεοληψία».

Επίσης το Υπουργείο Παιδείας στη βάση της ίδιας αντίληψης παραγνωρίζει το γεγονός ότι οι σχολικές τάξεις δεν είναι «ομοιόμορφες». Οικονομικές, κοινωνικές και εκπαιδευτικές διαφορές πριμοδοτούν ή δυσκολεύουν την ολοκλήρωση της εξεταστέας ύλης. Αξίζει να θυμηθεί κανείς στο σημείο αυτό τις πιέσεις για την ύλη σε σχολεία στα οποία οι καθηγητές προσλήφθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας 3 μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Και αν το Υπουργείο Παιδείας δια στόματος του Υφυπουργού κ. Κεδίκογλου απαντά ότι «όπου υπήρξαν κενά προϊούσης της σχολικής χρονιάς για τη διδασκαλία των μαθημάτων, έχουν δοθεί οδηγίες προς τις σχολικές μονάδες και τους εκπαιδευτικούς, ώστε να διασφαλιστεί η κάλυψη της προβλεπόμενης ύλης, όπως για παράδειγμα με την αύξηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος εβδομαδιαίως», όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στην τάξη γνωρίζουν ότι η γνώση δεν είναι ένα πιάτο φαγητό που μπορεί κανείς να το φάει με μια κουταλιά αρκεί να του δοθεί μεγάλο κουτάλι.

Στοιχειώδη γνώση να έχει κάποιος για την κατάσταση στις σχολικές τάξεις και για τους όρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της μάθησης αντιλαμβάνεται ότι η επιτάχυνση στην παράδοση της ύλης έχει καταστρεπτικές συνέπειες καθώς χιλιάδες μαθητές που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους επιβαλλόμενους εντατικούς ρυθμούς αποθαρρύνονται και ενσωματώνουν την ήττα.

Συνέπειες όμως υπάρχουν και για τον εκπαιδευτικό που μπορεί να οδηγηθεί γρήγορα στην απώλεια του παιδαγωγικού του ρόλου, του δασκάλου εμψυχωτή, καθώς θα σπρώχνεται να μετεξελιχθεί σε μικρόψυχο ελεγκτή, έναν συμβολαιογράφο επιδόσεων, εξεταστή, επιτηρητή, διορθωτή, έναν κακοπληρωμένο τεχνικό χωρίς διάθεση και χαμόγελο.

Δεν χρειάζεται να καταναλώσουμε πολύ στατιστική για να αποδείξουμε ότι στήνεται ήδη ένας ολοκληρωμένος και «θωρακισμένος μηχανισμός αναχαίτισης» όσων ετοιμάζονται στο μέλλον να χτυπήσουν τις πόρτες του νέου Λυκείου. Πολύ γρήγορα η λειτουργία της «Τράπεζας» θα αυξήσει τη σχολική θνησιμότητα, δηλαδή την απόρριψη ή τους συγγενείς της, δηλαδή, την ενσωμάτωση της αδυναμίας, την απόγνωση, την αναχαίτιση, το ψαλίδισμα των προσδοκιών, το φόβο και την εγκατάλειψη. Μα θέλει το Υπουργείο Παιδείας ένα τέτοιο αποτέλεσμα; Πρωτίστως! Επείγεται να «ξεσκαρτάρει» το Γενικό Λύκειο, να το «ελαφρώσει», σαν μια επιχείρηση που θέλει να απαλλαγεί από το προσωπικό της.

ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ – ΜΑΘΗΣΙΑΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

Η Τράπεζα Θεμάτων Υποτάσσει τους μαθητές, υποτάσσει τους εκπαιδευτικούς, υποτάσσει συνολικά την εκπαιδευτική διαδικασία στις εξετάσεις. Η Τράπεζα θεμάτων, δηλαδή το είδος και η «ποιότητα» των ερωτήσεων, μπορεί αθέατα να προσανατολίσει τη μαθησιακή διαδικασία σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις, να υποβαθμίσει το «πώς» και το «γιατί» να πριμοδοτήσει συγκεκριμένους τρόπους, διδασκαλίας ή διαβάσματος. Στην κατεύθυνση αυτή προφανώς ρίχνεται λίπασμα και από τις ερωτήσεις τύπου πολλαπλής επιλογής κλπ.

Πολύ σωστά ο Πανεπιστημιακός (ΕΜΠ) Γιάννης Μαίστρος επισημαίνει ότι η «τράπεζα θεμάτων» αποτελεί μια καθαρή μορφή «πιστοποίησης» και όχι «αξιολόγησης» (με την πρωτεύουσα – κυριολεκτική της σημασία και όχι με την «τιμωρητική» – απαξιωτική της, που η νεοφιλελεύθερη διαστροφή την εννοεί). Με αυτόν τον τρόπο «εξέτασης» των μαθητών αυτοματοποιείται σιγά – σιγά η «πιστοποίηση» των κλασμάτων γνώσης που αποκτώνται και στο τέλος θα μπορεί να γίνεται και η βαθμολόγηση από υπολογιστικά συστήματα, καταργώντας κάθε παιδαγωγική – γνωσιακή λειτουργία και, εννοείται, βάζοντας στο περιθώριο τον ανθρώπινο παράγοντα – δάσκαλο – εκπαιδευτικό!

Παρόμοια συστήματα εισηγούνται οι «σοφοί» του Υπ. Παιδείας για την «πιστοποίηση» επαγγελματικών προσόντων και εφαρμόζονται ήδη για την απόκτηση πιστοποιητικού γλωσσομάθειας, πληροφορικής (ECDL), την απόκτηση άδειας οδήγησης (σήματα ΚΟΚ) κ.λπ.

Δεν είναι μακριά η εποχή που θα εισαχθούν οι «πιστωτικές» μονάδες (κλάσματα γνώσης = τυποποιημένα «χάπια») και στη Β’ Βάθμια εκπαίδευση (όπως τα ECTS στην Γ’ Βάθμια) για να ολοκληρωθεί ο ευτελισμός και η πλήρης διάλυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όχι μόνο στη φάση της «εξέτασης» αλλά και σ’ αυτή της διδασκαλίας.  Οι μαθητές (και κυρίως οι γονείς τους) θα απαιτούν να «διδαχθούν» τα «θέματα της τράπεζας» για να «περάσουν» την πιστοποίηση στο τέλος της χρονιάς, αγνοώντας ως περιττά – άχρηστα ή κι επιζήμια τα μαθήματα όπως γίνονται σήμερα.

Παράλληλα η φροντιστηριακή εκγύμναση θα κερδίζει έδαφος ως «σώμα και πνεύμα» στο σχολείο εκτρέποντας το εκπαιδευτικό έργο σε τεχνικές απομνημόνευσης πληροφοριών και όχι αναλυτική επεξεργασία της ύλης και δημιουργικής αφομοίωσης από τους μαθητές.  Ειδικότερα ως «καλό» Λύκειο θα αναγορεύεται αυτό που μιμείται το φροντιστήριο. Αυτό δηλαδή που καλουπώνει και παραδίδει αποσπασματικές γνώσεις χρήσιμες για τις εξετάσεις.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Κατ’ επανάληψη ο Υπουργός Παιδείας δηλώνει ότι η τράπεζα θεμάτων είναι «ένα μέσο πίεσης για την ολοκλήρωση του διδακτικού έργου των εκπαιδευτικών, για το οποίο και θα αξιολογούνται σε περίπτωση αποκλίσεων». Αν και πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για τη δήλωση του Υπουργού Παιδείας τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Με την Τράπεζα Θεμάτων το Υπουργείο Παιδείας θα επιχειρήσει σταδιακά να αξιολογήσει τους εκπαιδευτικούς και τις σχολικές μονάδες με βάση τις επιδόσεις των μαθητών.

Είναι προφανές ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας γνωρίζει πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης. Η στόχευση είναι αλλού και «φωτογραφίζει» κατευθείαν τον εκπαιδευτικό. Το ΥΠΕΠΘ θεωρεί κατάλληλο το χρόνο να προβάλει συστηματικά μια, έτσι κι αλλιώς, διαδεδομένη αντίληψη σύμφωνα με την οποία για ό,τι «καλό» ή «κακό» γίνεται στα σχολεία την ευθύνη την έχει ο εκπαιδευτικός. «Το παν εξαρτάται από το δάσκαλο» θα αναφωνήσει σε λίγο με βικτοριανή υποκρισία. Μια τέτοια αντίληψη, όπως γίνεται φανερό, εναποθέτει μεγάλο φορτίο ευθύνης στους ώμους του δασκάλου και συνήθως, όταν τίθεται θέμα σχολικής αποτυχίας ή εκπαιδευτικής κρίσης, ο δάσκαλος είναι ο «αποδιοπομπαίος τράγος». Με αυτό τον τρόπο γίνεται ευκολότερη υπόθεση η επιβολή αυταρχικών μέτρων αξιολόγησης, εντατικοποίησης και διοικητικού ελέγχου.

(πηγή: alfavita.gr)

Πιστόλια, περίστροφα, τσεκούρια, ακόμη και επαναληπτικές καραμπίνες κατασχέθηκαν τα τρία τελευταία χρόνια από 1.000 Βρετανούς μαθητές που έκριναν σκόπιμο να πάνε… οπλισμένοι σαν αστακοί στο σχολείο τους, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα από τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης.

Με βάση την έρευνα που έγινε σε σχολικά ιδρύματα από το 2011 μέχρι το 2013, περισσότεροι από 300 μαθητές, ανάμεσά τους και 80 μαθητές σε δημοτικά σχολεία, είχαν στην κατοχή τους τσεκούρια, λεπίδες και μπαλτάδες του χασάπη.

Σε άλλους 36 μαθητές, στην κατοχή των οποίων βρέθηκαν πιστόλια, περίστροφα, επαναληπτικές καραμπίνες, αεροβόλα και ένα τέιζερ, ασκήθηκε δίωξη για οπλοφορία.

Σε ένα δημοτικό σχολείο της Σκωτίας εντοπίστηκε ένας 8χρονος μαθητής που είχε επάνω του ένα μαχαίρι.

Οι αριθμοί αυτοί ωστόσο δεν αποτελούν παρά μόνο την κορυφή του παγόβουνου, δεδομένου ότι οι 21 από τις 52 αστυνομικές διευθύνσεις της χώρας δεν έδωσαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία που συνέλεξαν για το θέμα.

«Είναι τρελό. Τα παιδιά αισθάνονται ότι κινδυνεύουν σε βαθμό που καταλήγουν να οπλοφορούν. Η κουλτούρα του φόβου πρέπει να πάψει», τόνισε ο Πάτρικ Ρίγκαν, ο πρόεδρος της φιλανθρωπικής οργάνωσης XLP που ασχολείται με τους νέους.

Η κυβέρνηση σημείωσε ότι έχει δώσει περισσότερα δικαιώματα στους καθηγητές ώστε να καταπολεμηθεί το φαινόμενο αυτό.

«Οι καθηγητές μπορούν πλέον να κάνουν έρευνες χωρίς τη συγκατάθεση των μαθητών, να κατάσχουν τα απαγορευμένα αντικείμενα και να τους βγάζουν από την αίθουσα εάν επιδεικνύουν επικίνδυνη συμπεριφορά», είπε ένας εκπρόσωπος του υπουργείου Παιδείας.

(πηγή: real.gr)

Γράφει ο γλύπτης Σπυρίδων Ντασιώτης

Κάποιες φορές θα κοινοποιώ τις δικές μου «φανταστικές ιστορίες» – παραμύθια με τα αγαπημένα μου δέντρα, που κατά καιρούς έχω γράψει – δημοσιεύσει και καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα…………..

Με παρακάλεσαν τα δέντρα προληπτικά μιας και πλησιάζει το καλοκαίρι………

Με άρωμα πεύκο……

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μακρινό μέρος έγιναν με το πέρασμα των αιώνων τρομερές αλλαγές στη σύνθεση της φύσης. Κυρίαρχο πια πάνω σ’ αυτό το μέρος, όσο κι αν φαίνεται παράξενο ήταν το δέντρο (αυτό που θα βλέπουμε σύντομα σε φωτογραφίες μόνο) και είχε αλλάξει τόσο πολύ η φύση που τα δέντρα είχαν χέρια, πολλά χέρια, όσα και τα κλαδιά τους. Οι άλλες μορφές ζωής έγιναν υπηρέτες των δέντρων. Αυτό ήταν τελείως φυσιολογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι ένα δέντρο με τόσα πολλά χέρια, αυτόματα σήμαινε και πολλές σφαλιάρες.

Σ’αυτό το μέρος όλα ήταν τέλεια, τα δέντρα είχαν αναπτύξει τόσο πολύ το σεβασμό στα σύνδεντρά τους, που δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τα χρώματά τους. Τι κι αν ήταν πράσινα, γαλάζια, ακόμη και κόκκινα….. από όπου κι αν κατάγονταν είχαν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Επίσης δεν είχαν ούτε ταυτότητες, με φυσικό επακόλουθο να μην αναγράφεται πουθενά το θρήσκευμά τους και οι πεποιθήσεις τους. Αυτό το πέτυχαν με τον εξής τρόπο, δέχτηκαν πολύ απλά τη φύση τους, δηλαδή ότι όλα είναι δέντρα και δε χρειάζεται πουθενά να φαίνεται αν κάποια είναι: Χ.Ο.,Υ.Υ., Δ.Υ., Κ.Υ., Π.Υ., κλπ., αφού διαπίστωσαν ότι αυτό μόνο προβλήματα θα δημιουργούσε στην ύπαρξής τους και τη διαιώνιση τους.

Σε ένα άλλο μέρος που το ονόμαζαν «ανύπαρκτο» τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Κυρίαρχο σε αυτό το μέρος ήταν ένα όν που το έλεγαν «έντονο ειδικό φαινόμενο» (ήταν δίποδο και περπατούσε σκυφτά). Εδώ το δέντρο του προηγούμενου μέρους ήταν υπηρέτης του «έντονου ειδικού φαινομένου». Του πρόσφερε τα πάντα, ακόμη και για την αναπνοή του ήταν υπεύθυνο! Το κυριότερο χαρακτηριστικό σ’ αυτό το όν ήταν η αχαριστία, δεν εκτιμούσε ποτέ όσα καλά κι αν του πρόσφερες, ούτε την ύπαρξή σου. Και τι δεν πέρασαν τα δέντρα! Η εκμετάλλευσή τους δεν είχε κανένα όριο..! Το χειρότερο απ’ όλα όμως ήταν ότι με «σχετική επιτυχία» προσπαθούσαν να το αφανίσουν.

Η φύση ανήμπορη να αντιδράσει, τα «έντονα ειδικά φαινόμενα» την κατέκτησαν, δημιουργώντας καινούρια πακέτα ηθικής. Λυπόταν με τη χαρά του άλλου και γελούσαν με τη λύπη του. Εδώ δεν υπήρχε κανένας σεβασμός για τα «συνφαινόμενά» τους κι αυτό γιατί ήταν τόσο πολύ ανεπτυγμένο το εγώ τους, που σε κάθε έκφρασή τους προσπαθούσαν να επιβεβαιώσουν την «έντονο-φαινομενική» τους ύπαρξη. Σε αυτό το μέρος των «φαινομένων» που εκσυγχρονίζονταν και μεταρρυθμίζονταν συνεχώς, για τις μεγάλες πυρκαγιές που κατέστρεφαν τη φύση, υπεύθυνα ήταν τα δέντρα!!! Οι υπεύθυνοι των ανεύθυνων των «έντονων ειδικών φαινομένων» διαπίστωσαν και είπαν ότι: «εντάξει κάποιο κακό φαινόμενο βάζει φωτιά σε ένα δέντρο, αυτό, δηλαδή το δέντρο γιατί βάζει φωτιά και στο διπλανό του, και το διπλανό του στο πιο δίπλα»; Τα εναπομείναντα δέντρα επειδή το μέλλον τους ήταν προδιαγεγραμμένο, αυτοκαταστρέφονταν.

Με αυτό τον τρόπο πέτυχαν τελικά το αφύσικο. Να φτιάξουν καινούρια φύση, τη ΦΥΣΗ ΤΩΝ ΑΡΩΜΑΤΩΝ. Δημιούργησαν υποκατάστατα των δέντρων που τόσες καταστροφές και δεινά είχαν προκαλέσει. Με τον εξής τρόπο: έκλεισαν την μυρωδιά των κατά τόπους δέντρων, σε μπουκάλια. Τι δέντρα είχε αυτό το μέρος; Αμέσως έφτιαχναν άρωμα με τη μυρωδιά αυτού του δέντρου και ράντιζαν την ατμόσφαιρα. Το άλλο μέρος είχε πεύκα; Το άρωμα του πεύκου λοιπόν σε μπουκάλι και έτοιμο για χρήση. Έτσι, πολύ απλά έλυσαν όλα τα οικονομικά, τουριστικά, κοινωνικά, υπαρξιακά κ.λ.π. δεινά που προκάλεσαν τα δέντρα, πετυχαίνοντας την ηθική ανύψωση της string κοινωνίας, με άρωμα πεύκο…….

Κι έζησαν αυτοί έντονα ειδικά φαινόμενα κι εμείς….. χωρίς δέντρα…

(πηγή: σελίδα Σπυρίδωνα Ντασιώτη στο FB)