paidevo.gr | teachers

Η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, είναι αναγκαιότητα. Υπόμνημα της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων

Κύριε Υφυπουργέ

Η «αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» είχε εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για την καλλιτεχνική εκπαίδευση. Δρομολόγησε την πλήρη έξωση των μαθημάτων Τέχνης από το Γενικό Λύκειο, ύστερα από τη διάλυση ολόκληρων καλλιτεχνικών τομέων και κλάδων των ΕΠΑΛ και συνολικά της Τεχνικοεπαγγελματικής Εκπαίδευσης και επισφράγισε έτσι μια αξιοκατάκριτη πορεία συρρίκνωσης, έκπτωσης και απαξίωσης της καλλιτεχνικής διδασκαλίας στο δημόσιο σχολείο.

1. Η διδασκαλία Τέχνης στο Λύκειο, αφού προηγουμένως είχε εξοβελιστεί από τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και είχε περιοριστεί σε μαθήματα επιλογής, αποβάλλεται απ’ τη μια τάξη μετά την άλλη και από εκεί, ενώ η Ιστορία Τέχνης επίσης τελεί υπό κατάργηση.

Το Ελεύθερο Σχέδιο και το Γραμμικό Σχέδιο, με την «αναδιάρθρωση» εκτοπίζονται από το σχολικό πρόγραμμα, από την ερχόμενη σχολική χρονιά 2014-2015 δεν προβλέπεται καμιά διδασκαλία οποιουδήποτε μαθήματος Τέχνης στη Β΄ Λυκείου και από την επόμενη χρονιά και στη Γ΄ Λυκείου.

Αντί η διδασκαλία Τέχνης να βρίσκει την αναγκαία και λογική της συνέχεια και να αναπτύσσεται πιο πλατιά και συστηματικά στο Λύκειο, γίνεται το ακριβώς αντίθετο.

Η έξωση των μαθημάτων τέχνης από το Λύκειο, στεγνώνει και αφυδατώνει την κρίσιμη αυτή εκπαιδευτική βαθμίδα της εφηβείας που έχει πολύπλευρη ανάγκη την παρουσία και λειτουργία της Τέχνης.

Το ελλειμματικό Λύκειο, δίχως την Τέχνη γίνεται ακόμα πιο φτωχό, ενώ η έξωση του Ελεύθερου και Γραμμικού Σχεδίου υποσκάπτει παραπέρα όλο το οικοδόμημα των σπουδών Τέχνης και των εφαρμογών της στη χώρα μας.

2. Τα μαθήματα Ελεύθερο Σχέδιο και Γραμμικό Σχέδιο αποτελούν βάση και προϋπόθεση εισαγωγής σε ένα ευρύ φάσμα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. (Τμήματα Πανεπιστημίων, Σχολές Καλών Τεχνών, ΤΕΙ Καλλιτεχνικών Σπουδών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Σχολές Αρχιτεκτονικής κ. ά.)

Η μη διδασκαλία τους στο Λύκειο σημαίνει υποχρεωτική προσφυγή και εξώθηση των μαθητών εκείνων που προσβλέπουν σε καλλιτεχνικές σπουδές, στα φροντιστήρια και στα «ιδιαίτερα».

Είναι ανακόλουθο και παράλογο, να εξετάζονται μαθητές προκειμένου να εισαχθούν σε σειρά ΑΕΙ και ΤΕΙ, πάνω σε μαθήματα που καθόλου δεν διδάχθηκαν στο Λύκειο.

Η υποτιθέμενη «ενισχυτική διδασκαλία» των «ειδικών μαθημάτων» Ελεύθερο και Γραμμικό Σχέδιο, εκτός σχολικού προγράμματος, όπως ήταν αναμενόμενο, παρέμεινε κενό γράμμα και δεν υπάρχει καμιά πραγματική δυνατότητα και προοπτική τέτοιας λειτουργίας.

Θεωρούμε κατά συνέπεια απαραίτητη και επείγουσα την πλήρη επανένταξη των μαθημάτων Ελεύθερο Σχέδιο και Γραμμικό Σχέδιο ως μαθήματα επιλογής στις Β΄ και Γ΄ τάξεις του Λυκείου.

Τα αιτήματά μας συνοψίζονται στα παρακάτω:

α) Να επανέλθει η διδασκαλία των Καλλιτεχνικών μαθημάτων σαν μάθημα Γενικής Παιδείας, σ’ όλες τις τάξεις του Λυκείου.

β) Άμεση ένταξη των μαθημάτων Σχεδίου (Ελεύθερο – Γραμμικό) ως μαθημάτων επιλογής και στις τρεις τάξεις του Λυκείου από τρεις (3) ώρες την εβδομάδα το κάθε ένα, αφού η πανελλαδική εξέτασή τους έχει διάρκεια έξι (6) ώρες.

Να επιλέγονται και τα δύο Σχέδια αφού και τα δύο είναι εξεταζόμενα μαθήματα.

γ) Ιστορία της Τέχνης δύο (2) ώρες

3. Στην Α΄ Λυκείου (αν και η «αναδιάρθρωση» δεν περιείχε αρχικά ούτε ίχνος καλλιτεχνικών μαθημάτων) την ύστατη στιγμή διατηρήθηκε το μάθημα επιλογής Καλλιτεχνική Παιδεία – Εικαστικά (και Μουσική).

Ανεξάρτητα από τον τρόπο καθορισμού των θεμάτων στις προαγωγικές εξετάσεις (πανελλαδικά από «τράπεζα θεμάτων» ή ενδοσχολικά), η αξιολόγηση των μαθητών στο μάθημα Καλλιτεχνική Παιδεία – εικαστικά, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να γίνεται σαν να πρόκειται για κάποιο είδος «θεωρητικού» μαθήματος. Έτσι ωστόσο έγινε στις φετινές προαγωγικές εξετάσεις της Α΄ Λυκείου (Α΄ και Β΄ Εσπερινού), με βάση τις λαθεμένες σχετικές «Οδηγίες» που δόθηκαν τον Φεβρουάριο 2014.

Τα Εικαστικά δεν είναι μάθημα φιλολογίας γύρω από τις Τέχνες και τον Πολιτισμό, όπως στην ουσία το μετατρέπουν οι εν λόγω Οδηγίες, αλλά μάθημα έμπρακτης καλλιτεχνικής λειτουργίας και μαθητικής δημιουργίας.

Στο παραγόμενο μαθητικό έργο αποτυπώνεται η ικανότητα και το επίπεδο αφομοίωσης της εικαστικής διδασκαλίας και με βάση αυτό και μόνο (το έργο) οφείλει να αξιολογείται η επίδοση των μαθητών στα Εικαστικά.

Θεωρούμε ότι Οδηγίες σαν αυτές με τις οποίες έγιναν οι προαγωγικές της Α΄ Λυκείου, οδηγούν σε μετάλλαξη του μαθήματος, αναιρούν και ακυρώνουν το περιεχόμενο της εικαστικής διδασκαλίας και παίζοντας με τις λέξεις υποδηλώνουν μορφές και περιεχόμενο ξένα προς τη φύση του μαθήματος.

Ζητούμε την άμεση αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος και τη ρύθμισή του πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, σύμφωνα με τις προτάσεις (για μας αυτονόητες) που επανειλημμένα έχουμε υποβάλει.

Για το ΔΣ της Ενωσης

Η γραμματεία                                      Η πρόεδρος

Ν. Παληοκώστα                                       Ζ. Χαντζή

ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ               Αθήνα  2-7-2014               

ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ  ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ                 Αρ. Πρωτ.: 81                                                                                                    

Παπαναστασίου 49  10445 Αθήνα              

Τηλ., Φαξ: 210 8321783 / 6977904185       

e-mail: enoshkkm@otenet.gr

   http:// www.art-teachers.com

             Προς: τον  Υφυπουργό Παιδείας

    κ. Α. Δερμεντζόπουλο

      τον Γ. Γραμματέα

     κ. Α. Κυριαζή

 Κοιν:   ΟΛΜΕ

Τι προκύπτει από τα στοιχεία που συγκέντρωσε η ΟΛΜΕ

Σε τουλάχιστον ένα μάθημα «κόπηκαν» φέτος περίπου 20.000 μαθητές της Α’ Λυκείου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΟΛΜΕ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας που συγκεντρώθηκαν από το 65% των σχολείων όλης της χώρας, ενώ πέρυσι είχε κριθεί μετεξεταστέο το 4% των μαθητών, φέτος το συγκεκριμένο ποσοστό άγγιξε το 23,3%. Συνεπώς, 1 στους 4 μαθητές της Α’ Λυκείου θα πρέπει να επανεξεταστεί τον Σεπτέμβρη, δηλαδή συνολικά 12.587 μαθητές.

Ωστόσο, όπως αναφέρει το «Έθνος», εάν προστεθεί και ο αριθμός των μαθητών που θα «κοπεί» από το υπόλοιπο 35%, τότε ο συνολικός αριθμός αναμένεται να εκτοξευτεί κοντά στις 20.000.

Επισημαίνεται ότι με βάση τα συγκριτικά στοιχεία που γνωστοποίησε η ΟΛΜΕ για τα ποσοστά των μετεξεταστέων ανά περιοχή στη φετινή και την περσινή χρονιά, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρυσι οι μαθητές που έμειναν μετεξεταστέοι στα συγκεκριμένα σχολεία ήταν μόλις 1.451 (4,2%), ενώ φέτος στα αντίστοιχα σχολεία ο αριθμός είναι 12.587 (23,3%).

Τα υψηλότερα ποσοστά μετεξεταστέων καταγράφονται στη Ζάκυνθο (46,4) και τα χαμηλότερα στην Α’ Θεσσαλονίκης (13%).

Μετά το βαθμολογικό «βατερλό» που καταγράφηκε φέτος και εξαιτίας της αυστηροποίησης στον τρόπο προαγωγής, το υπουργείο Παιδείας προχωρά σε ρύθμιση με την οποία αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού της βαθμολόγησης, ώστε να μειωθεί ο αριθμός των μετεξεταστέων. Η ΟΛΜΕ, πάντως, επιμένει στην πρότασή της να επανέλθει αμέσως ο προηγούμενος τρόπος προαγωγής για την Α’ Λυκείου που ίσχυε μέχρι πέρυσι, να μη συνυπολογιστεί ο βαθμός της Α’ Λυκείου για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και να καταργηθεί η Τράπεζα Θεμάτων.

(πηγή: newsbeast.gr)

Προβληματισμένοι εμφανίζονται οι μαθητές

Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει «μέτρια» έως «πολύ» την προσωπική ζωή της συντριπτικής πλειονότητας των μαθητών, από τρία σχολεία της Ελλάδας και της Κύπρου, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά (2013-14), στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος eTwinning.

Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, στην έρευνα με θέμα «Πώς επηρέασε και εξακολουθεί να επηρεάζει η οικονομική κρίση το σχολείο μας» συμμετείχαν 566 μαθητές από το Αριστοτέλειο Κολλέγιο Θεσσαλονίκης, από το 4ο ΓΕΛ της Καρδίτσας και από το Λύκειο Σολέας της Κύπρου. Μέσα από τις απαντήσεις τους οι μαθητές φαίνεται να ζουν τα μαθητικά τους χρόνια με προβληματισμό και έγνοιες, ενώ σκέφτονται να εγκαταλείψουν την Ελλάδα μετά το λύκειο ή τις σπουδές τους.

Στην ερώτηση «Πόσο «καταδικασμένη» αισθάνεστε τη δική σας γενιά, λόγω της οικονομικής κρίσης;» το 57% των μαθητών από το σχολείο της Κύπρου, το 67% από το σχολείο της Θεσσαλονίκης και το 70% από το σχολείο της Καρδίτσας απάντησαν «πολύ» και «πάρα πολύ». Η παιδεία και η υγεία συγκαταλέγονται στους τομείς που έχουν πληγεί «πολύ» και «πάρα πολύ» από την κρίση, σύμφωνα με τις απαντήσεις της πλειονότητας. Οι τομείς της διασκέδασης, των διαπροσωπικών σχέσεων και της οικογένειας έχουν επηρεαστεί «μέτρια» έως «πολύ», όπως απάντησε πάνω από το 50% των νέων. Στην ερώτηση «έχετε εγκαταλείψει κάποια από τα φροντιστήρια που πηγαίνατε πριν;» η απάντηση ήταν αρνητική για το 80% των μαθητών της Καρδίτσας, το 66% των μαθητών του Λυκείου Σολέας και το 54% των μαθητών του Αριστοτελείου Κολλεγίου. Πάντως οι περισσότεροι μαθητές δήλωσαν πως έχουν επηρεαστεί τα μελλοντικά τους σχέδια για σπουδές.

Την ίδια στιγμή, το 34% των ερωτηθέντων του Λυκείου Σολέας εργάζονται (με μερική απασχόληση) για να ενισχύσουν οικονομικά τις οικογένειές τους, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για το Αριστοτέλειο Κολλέγιο και το 4ο ΓΕΛ Καρδίτσας ανέρχονται σε 18% και 14%. Το 34% των μαθητών του Αριστοτελείου, το 42% του Λυκείου Σολέας και το 38% του 4ου ΓΕΛ Καρδίτσας ανέφεραν πως υπάρχουν άνεργοι στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον.

Το 58% των μαθητών του Αριστοτελείου Κολλεγίου, το 57% των μαθητών του 4ου ΓΕΛ Καρδίτσας και το 46% των μαθητών του Λυκείου Σολέας έχουν σκεφτεί το ενδεχόμενο να μεταναστεύσουν οι ίδιοι ή μέλη της οικογένειάς τους σε μια χώρα με καλύτερη οικονομική ανάπτυξη.

Σχεδόν όλοι οι μαθητές εκφράζουν την πεποίθηση ότι η οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα κακής διαχείρισης των οικονομικών του κράτους.

Στην ερώτηση «Σε ποιο βαθμό έχουν εμφανιστεί περισσότερα προβλήματα παραβατικότητας και κρούσματα βίας στο σχολείο» οι περισσότεροι μαθητές έκριναν πως έχουν εμφανιστεί «λίγο» έως «καθόλου».

«Το σχολείο μπορεί να βοηθήσει ακόμα περισσότερο τους μαθητές, ώστε να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες που προκύπτουν από την οικονομική κρίση;» Οι περισσότεροι μαθητές δήλωσαν ότι είναι δυνατό να επέμβει και να συμβάλλει στον περιορισμό των προβλημάτων τους, μέσα από κοινωνικές δράσεις, όπως η δημιουργία ταμείου αλληλεγγύης για άπορους μαθητές ή οικογένειες, η συγκέντρωση τροφίμων ή και διανομή συσσιτίων (ή σχολικά είδη) σε οικογένειες που το έχουν ανάγκη. Ταυτόχρονα, συστήνουν τα φροντιστήρια αλληλεγγύης, τη διοργάνωση συζητήσεων, δράσεων και εκδηλώσεων με θέμα την κρίση, αλλά και τη μείωση των τιμών των κυλικείων.

Τέλος, ζητήθηκε από τους μαθητές των σχολείων να απαντήσουν σε ερωτήσεις ελεύθερης ανάπτυξης, όπως για παράδειγμα: «Τι μπορεί να κάνει ένας έφηβος, γενικά, για να επιβιώσει στην οικονομική κρίση». Η νεολαία φαίνεται να πιστεύει πως είναι απαραίτητη η μείωση των εξόδων (αποταμίευση), η αισιόδοξη διάθεση και στάση για εύρεση εργασίας, η μόρφωση σε συνδυασμό με την καλλιέργεια του ήθους, η αποδοχή ή και προσφορά βοήθειας σε κοινωνικούς φορείς καθώς και τεράστια αποθέματα υπομονής.

(πηγή: newsbeast.gr)

Η μαθητική μετανάστευση στα χρόνια της κρίσης

Η οικονομική κρίση, η διευρυμένη φτώχεια και η σκληρή λιτότητα στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, δημιουργούν τα τελευταία χρόνια συνθήκες μαζικής μετανάστευσης, οι οποίες επηρεάζουν και τον σχολικό πληθυσμό.

Θυμάστε στα τέλη της δεκαετίας του 80′ και κυρίως τη δεκαετία του ’90 τότε που η Ελλάδα ήταν χώρα υποδοχής μεταναστών και οι τάξεις ένταξης στα ελληνικά σχολεία για παιδιά που έφταναν από χώρες του εξωτερικού αλλά και παιδιά ελλήνων μεταναστών ήταν επιβεβλημένη;

Όπως αναφέρει το Υπουργείο Παιδείας, 1.130 οικογένειες, έφυγαν από την χώρα, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο στο εξωτερικό. Τα παιδιά τους έγιναν μαθητές γυμνασίου και λυκείου στην χώρα υποδοχής, όπως  στα τέλη της δεκαετίας του 80′ και κυρίως του 90′,  τα παιδιά των μεταναστών που έρχονταν στην Ελλάδα.

Όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ της στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, η Εύη Σάλτσου, οι περισσότεροι από αυτούς τους μαθητές πέρασαν μήνες σε τάξεις ένταξης, ώσπου να προσαρμοστούν στα νέα σχολικά δεδομένα.

Γι’ αυτό και συνήθως χάνουν μία τάξη.

Όπως προκύπτει, πρωταθλήτρια της μαθητικής μετανάστευσης εμφανίζεται η κεντρική Μακεδονία καθώς καταγράφηκαν 376 μετεγγραφές μαθητών από σχολεία της συγκεκριμένης Περιφέρειας. Και ακλουθεί η Περιφέρεια Αττικής. Οι περισσότερες μετεγγραφές έχουν γίνει προς σχολεία της Γερμανίας.

Στη Γερμανία

Συνολικά 527 μαθητές – μετανάστες φοίτησαν την προηγούμενη σχολική χρονιά σε σχολεία της Γερμανίας. Όπως εξηγεί ο Νίκος Αθανασιάδης, μέλος του προεδρείου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας και πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο Ευρωπαϊκό Σχολείο Βερολίνου, ο αριθμός των μαθητών που έφθασαν την προηγούμενη σχολική χρονιά φαίνεται πως είναι μεγαλύτερος.

«Τα ελληνόπουλα έχουν να αντιμετωπίσουν αρχικά τη δυσκολία της γλώσσας, γι’ αυτό και στο σχολείο μας που είναι δίγλωσσο έχουμε και τμήματα μητρικής γλώσσας και τμήματα ένταξης, στα οποία φοιτούν για τουλάχιστον 6 μήνες»

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα των ΝΕΩΝ, στις 19 Σεπτεμβρίου ο Στέφανος Μωυσίδης άφησε τη Θεσσαλονίκη και μαζί με τη σύζυγό του και το μικρό του γιο έφυγε για το Βερολίνο, αν και αρχικά η οικογένεια «κοιτούσε» πιο μακρινούς προορισμούς, όπως τη Νέα Ζηλανδία. «Ήταν μια απόφαση συνειδητή. Ιδίως την τελευταία χρονιά στην Ελλάδα είχα φθάσει στο σημείο να πληρώνω συνεχώς και τα χρέη να αυξάνονται. Είχαμε βέβαια και το δίλημμα με την εκπαίδευση των παιδιών. Ο ένας μας γιος θα πήγαινε στη Β’΄Γυμνάσιου ενώ ο άλλος στη Β’ Λυκείου, οπότε θεωρήσαμε σωστό να αφήσουμε τον μεγάλο να τελειώσει την τάξη στη Ελλάδα. Βέβαια το παιδί τα Χριστούγεννα, μη θέλοντας άλλο πια να είναι μακριά μας, αποφάσισε να ανέβει κι εκείνο στη Γερμανία»

Τα παιδιά γράφτηκαν αμέσως σε γερμανικό σχολείο «και μπήκαν στην τάξη προσαρμογής»

(πηγές: alfavita.gr, ΤΑ ΝΕΑ)

Της Ραλλού Σκαρβέλλη

«Eκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή»

Στη φράση αυτή του Βίκτωρα Ουγκό, από το λόγο που εκφώνησε το 1847 στη Βουλή των Ομοτίμων της Γαλλίας, αποτυπώνεται επιγραμματικά η άποψη ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 19ου αιώνα για την αξία, τη σημασία και τη συμβολή της εκπαίδευσης. Επίκαιρη όσο ποτέ η φράση αυτή μας εμπνέει και μας καθοδηγεί. Κόντρα στην μιζέρια των καιρών, την σταθερή απαξίωση του πολιτισμού, τις ανύπαρκτες δραστηριότητες και την ισοπεδωτική υποκουλτούρα, η μόνη διέξοδος – ανάσα στο ασφυκτικό περιβάλλον της επαρχίας του σήμερα είναι η πολιτιστική έκφραση, σε κάθε της μορφή.

Πριν από τρία χρόνια το δημοτικό σχολείο Λισβορίου Λέσβου έκλεισε λόγω των συγχωνεύσεων. Το πιθανότερο να κατέληγε σ’ ένα ακόμη σχολείο – φάντασμα όπως τόσα άλλα. Αποφασίσαμε λοιπόν να στεγάσουμε εκεί μία Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση. Την ονομάσαμε «Ανοιχτά Σχολειά» και φιλοδοξούμε να δώσουμε και να πάρουμε μια ανάσα μες στο ασφυκτικό περιβάλλον του σήμερα.

Τα «Ανοιχτά Σχολειά» φιλοδοξούν να αφυπνίσουν πνευματικά, να κινητοποιήσουν και να υπενθυμίσουν αξίες και ιδέες που, ανάμεσα στον διαρκή ανελέητο αγώνα της επιβίωσης, του άγχους της επόμενης ημέρας και του επόμενου έκτακτου δελτίου ειδήσεων, φαίνεται πως ξέπεσαν, άδικα και άδοξα…

Ο πολιτισμός λοιπόν είναι δικαίωμα αλλά και επιτακτική ανάγκη.

Ένα πολυκέντρο, μια κοιτίδα πολιτισμού, ένα εργοτάξιο δράσης φιλοδοξεί ν’ αποτελέσει η πρώτη Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση της Λέσβου.

Φτιάξαμε μια Κοιν.Σ.Επ., εγώ και άλλοι τέσσερις ομοϊδεάτες, την ονομάσαμε «Ανοιχτά Σχολειά» και ξεκινήσαμε έναν αγώνα 9 μηνών -γέννα κανονική- να πάρουμε άδειες από φορείς, υπουργεία κ.λ.π. προκειμένου να ‘χουμε την έδρα μας εκεί.

Η αίθουσα θύμιζε αποθήκη, βρώμα, ποντίκια και μες στο χάος, ποντικοφαγωμένα, καλλιγραφημένα αρχεία συσσιτίων του 1912(!), βιβλία του 1895 τυπωμένα «Εν Κωνσταντινουπόλει» αλλά και φιλοβασιλικά, που έχουν όμως και αυτά τη σημασία τους.

Ξεκινούσαμε λοιπόν κάθε πρωί με τους κουβάδες και τις σφουγγαρίστρες, καθαρίζαμε, τρίβαμε, ζωγραφίζαμε, ώρες ατελείωτες. Περιττό να πω, όχι lowbudget, κυριολεκτικά nobudget ήταν η όλη προσπάθειά μας.

Σκοπός του Συνεταιρισμού είναι η παραγωγή προϊόντων και η παροχή υπηρεσιών για την ικανοποίηση των αναγκών της συλλογικότητας (πολιτισμός, περιβάλλον, οικολογία, εκπαίδευση, παροχές κοινής ωφέλειας, αξιοποίηση τοπικών προϊόντων, διατήρηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων, αγωγής υγείας κ.α.) που προάγουν το τοπικό και συλλογικό συμφέρον, την προώθηση της απασχόλησης, την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής και την ενδυνάμωση της τοπικής ή περιφερειακής ανάπτυξης.

Μαθήματα εικαστικού ενδιαφέροντος που θ’ απευθύνονται ανάλογα σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες.

Συγκεκριμένα:

1) Ζωγραφικής, αγιογραφίας, ιστορίας της τέχνης, κεραμικής, θεατρικού παιχνιδιού, κουκλοθεάτρου και κατασκευής κούκλας, ραπτικής και μεταποίησης

2) Φωτογραφίας & κινηματογράφου, μουσικής, ακροβατικών, μουσικοκινητικής και χορού, ξένων γλωσσών, παραδοσιακής υφαντουργίας, καλαθοπλεκτικής, κατασκευής χειροποίητου σαπουνιού κλπ.

3) Συλλογή παραδοσιακών παραμυθιών, ομαδική συγγραφή παραμυθιών για τα παιδιά του δημοτικού με την εικονογράφησή τους και την έκδοσή τους

4) Περιβαλλοντική εκπαίδευση και διαφύλαξη ντόπιων ποικιλιών δίνοντας προτεραιότητα στις ντόπιες ποικιλίες

5) Την ανάδειξη περιοχών, όπως του Λισβορίου και της ευρύτερης περιοχής του κόλπου της Καλλονής, σε αρχαιολογική κοιτίδα του πολιτισμού της νήσου Λέσβου

6) Διοργάνωση εκθέσεων και συνεδρίων

7) Διοργάνωση Φεστιβάλ μουσικών εκδηλώσεων και θεατρικών παραστάσεων, σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό

8) Προβολή ταινιών

9) Θερινές δραστηριότητες για παιδιά (θερινό σχολείο)

10) Ευαισθητοποίηση για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία

11) Ραδιόφωνο για παιδιά

12) Προαγωγή της υγείας

13) Διαπολιτισμική εκπαίδευση

14) Δραστηριότητες που θα προάγουν τη σχέση με την Τουρκία και τους κατοίκους των απέναντι παραλίων.

15) Θερινά εργαστήρια για παιδιά και ενηλίκους.

16) Εκπαίδευση και στήριξη ευπαθών ομάδων και ομάδων απειλούμενων από κοινωνικό αποκλεισμό.

Ως τώρα, (μέσα Μάρτη ξεκινήσαμε «και με την βούλα του νόμου»), οι συναντήσεις μας έχουν να κάνουν με κάποιες «χρηστικές» ομιλίες ως προς τους ενήλικες, π.χ. μια γιατρίνα απ’ τους γιατρούς του κόσμου, κάποιες κοινωνικοί λειτουργοί, που, εννοείται, έρχονται αφιλοκερδώς.

Με τα παιδιά κάνουμε διάφορα, και τον χειμώνα σκαρώσαμε τα δικά μας, τα παιδιά είναι πάντα ανοιχτά, καλοπροαίρετα και το σημαντικότερο, διαθέτουν ένστικτο, κανείς δεν μπορεί να τους τη φέρει και «άμα γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα».

Το καλοκαιρινό μας εργαστήρι θ’ αρχίσει τον Ιούνη με μαθήματα, που δεν μ’ αρέσει η λέξη, άσε που ως τώρα νιώθω πως αυτά μου κάνουν μάθημα… θα ζωγραφίζουμε, θα ψήνουμε τα κεραμικά μας, θα γράφουμε παραμύθια και θα τα εικονογραφούμε, θα κάνουμε ό,τι γουστάρει η ψυχή μας.

Και βέβαια στο προαύλιο θα παίζουμε καραγκιόζη, θα βλέπουμε ταινίες, θα παίζουμε μουσικές.

Και πιο συγκεκριμένα:

• Στις 11/6 θα ‘χουμε Καραγκιόζη
• Τα μαθήματα, κατασκευές από ανακυκλώσιμα υλικά, κεραμική, παραμυθοφτιαξίματα θ’αρχίσουν στις 17/6
• Το παζάρι αντιπραγματισμού
• Δύο ομιλίες σε ιατρικά θέματα
• Προβολή ταινιών Ηλία Σολομού
• Και τέλος αιμοδοσία

(πηγές:freepen.gr,  eyploia.gr)