paidevo.gr | teachers

Επιστολή μαθητών του Λυκείου Αγίας Βαρβάρας  Ηρακλείου με αφορμή τις καταλήψεις

Στην επιστολή τους οι μαθητές της Β τάξης Γενικού Λυκείου Αγίας Βαρβάρας αναφέρουν:

«Όπως κάθε σχολείο έτσι κι εμείς θέλουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας και να δηλώσουμε τη δυσαρέσκειά μας για το Νέο Λύκειο.

Αυτή τη στιγμή η αντίσταση είναι το μόνο που μας έχει απομείνει για να εναντιωθούμε στο άθλιο εκπαιδευτικό σύστημα που οραματίζεται μία τυποποιημένη κοινωνία άβουλων ανθρώπων. Αφού δεν μπορεί να ακουστεί η φωνή μας με άλλο τρόπο, καταφύγαμε στις καταλήψεις και τις πορείες οι οποίες αποτελούν διαχρονικές μορφές αντίδρασης.

Ωστόσο, πολλοί προσπαθούν να αποδυναμώσουν το θεσμό της κατάληψης χρησιμοποιώντας μεθόδους βίας, οι οποίες αναμφίβολα δεν συμβιβάζονται με τις αξίες της Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα σήμερα (σ.σ. την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου) στο γενικό λύκειο Αγίας Βαρβάρας βιώσαμε ένα τέτοιο περιστατικό που συγκλόνισε μαθητές αλλά και καθηγητές. Ένας κάτοικος της Αγίας Βαρβάρας που μόνο «βάρβαρος» μπορεί να χαρακτηριστεί, εισέβαλλε στο χώρο του σχολείου, βωμολοχώντας και ασκώντας βία στους μαθητές, ενώ το σχολείο βρισκόταν υπό κατάληψη. Τελικά η κατάληψη διαλύθηκε μετά από τη λιποθυμία της διευθύντριάς μας.

Ποιος όμως έχει το δικαίωμα να εισβάλλει στο χώρο του σχολείου με αυτόν τον τρόπο; Και να στέκεται εμπόδιο στο δικαίωμά μας για διαμαρτυρία; Άνθρωποι λοιπόν σαν κι αυτόν που αρνούνται να συνειδητοποιήσουν τις επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει το νέο σύστημα, δεν μπορούν να μας κρίνουν και να ισχυρίζονται ότι σκοπός της κατάληψης είναι η αποφυγή των διδακτικών ωρών.

Δηλώνουμε ότι κάνουμε κατάληψη για να βελτιώσουμε την ποιότητα των μαθημάτων και όχι για να τα αποφύγουμε. Τα αιτήματά μας είναι τα ακόλουθα:

-Τα μαθήματα να διδάσκονται από καθηγητές αντίστοιχης ειδικότητας

-Ίσες ευκαιρίες μάθησης για όλους τους μαθητές

-Ενημέρωση των μαθητών για τα μαθήματα και τις σχολές κάθε πεδίου

-Να ρυθμίζονται τα επίπεδα δυσκολίας των θεμάτων της «τράπεζας» σύμφωνα με το επίπεδο του σχολικού βιβλίου και του μαθήματος

Δεδομένου ότι το σχολείο μας βρίσκεται στο πιο ορεινό σημείο του νομού Ηρακλείου και δεν μας δίνονται οι ίδιες ευκαιρίες με τα παιδιά της πόλης διότι δεν έχουμε την ίδια πρόσβαση σε φροντιστήρια, λόγω της μεταφοράς, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά μας για δωρεάν Παιδεία. Ζητάμε ενισχυτική διδασκαλία για να έχουν όλα τα παιδιά ίσες ευκαιρίες χωρίς διακρίσεις. Δυστυχώς στις μέρες μας δεν ξεκινάμε όλα τα παιδιά από την ίδια αφετηρία. Η ενισχυτική διδασκαλία κρίνεται απαραίτητη, αφού μπορεί να βοηθήσει ένα τεράστιο ποσοστό μαθητών.

Σε αυτό το δύσκολο αγώνα που έχουμε ήδη ξεκινήσει χρειαζόμαστε την κατανόηση, την υποστήριξη της κοινωνίας και όχι την απάθειά της.

Θέλουμε ένα σχολείο που σκοπός του είναι να διδάξει τα παιδιά πώς να σκέφτονται και όχι τι να σκέφτονται! Ένα σχολείο που θα αναπτύσσει την κριτική σκέψη των παιδιών και δεν θα τα φιμώνει προκαλώντας τους άγχος για το μέλλον από τα 15″!

(πηγή: cretalive.gr)

Εποχές από το παρελθόν της φτώχειας και της μιζέριας ζουν αρκετά παιδιά στο Ελαιοχώρι, λίγα μόλις χιλιόμετρα από την Καλαμάτα, καθώς πηγαίνουν στο σχολείο… καβάλα στην καρότσα ενός μικρού φορτηγού, ακόμα κι όταν βρέχει. Η Πολιτεία δεν έχει δώσει ακόμα λύση για τη μεταφορά των μαθητών – κι έτσι οι γονείς τους, που δεν αντέχουν άλλο, ετοιμάζονται να σταματήσουν τα παιδιά από το σχολείο.

Την απαράδεκτη αυτή κατάσταση, μαζί με την έντονη διαμαρτυρία τους και την αγανάκτησή τους, εξέφρασαν χθες το πρωί τρεις γονείς από το Ελαιοχώρι στην αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη.

Ο Σωτήρης Καπετανέας, η Μαρία Γκούζου και η Σταμάτα Κουκούτση ζήτησαν από την κ. Αλειφέρη να δοθεί άμεσα λύση, καθώς 2 μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς δεν αντέχουν άλλο, οικονομικά και ψυχικά, να πηγαινοφέρνουν τα παιδιά τους από το Ελαιοχώρι στην Καλαμάτα. Απαίτησαν η Πολιτεία, το κράτος, η Περιφέρεια, να κάνουν το καθήκον τους. Σημείωσαν πως αρκετές φορές αναγκάζονται να μεταφέρουν τα παιδιά τους στην καρότσα μικρού φορτηγού, με κίνδυνο ατυχήματος – ενώ κάποια αρρώστησαν.

Αρχικά, όπως μας είπαν οι γονείς, η αντιπεριφερειάρχης δεν τους υποδέχτηκε με τον καλύτερο τρόπο και τους απείλησε ότι θα φέρει την Αστυνομία. «Κι εμείς της είπαμε ότι θα φέρουμε τον εισαγγελέα», μας ενημέρωσε η μία μητέρα.

Από ένα σημείο και μετά ήμασταν παρόντες στη συνάντηση, στο γραφείο της κ. Αλειφέρη, κι ακούσαμε τους γονείς να λένε με αγανάκτηση: «Δύο μήνες και δεν έχουμε μεταφορά. Πείτε μας, πώς θα πάνε τα παιδιά μας σχολείο; Αν δε βρεθεί λύση τα παιδιά μας σταματάνε το σχολείο. Μπορείτε να πάρετε τηλέφωνο στα σχολεία να δικαιολογήσουμε τις απουσίες; Γιατί δεν κάνετε κάτι παραπάνω, αφού υπάρχει πρόβλημα με το Ελαιοχώρι; Έλεος, να βρεθεί μια λύση, να πάνε σχολείο τα παιδιά μας. Πάρτε τηλέφωνο τους διευθυντές, να τους πείτε ότι από αύριο τα παιδιά σταματάνε,γιατί δεν έχουμε μεταφορά».

Μια μητέρα δεν άντεξε κι έβαλε τα κλάματα λέγοντας: «Δεν έχω άλλα λεφτά να πληρώσω αύριο ταξί για να πάει το παιδί μου σχολείο». Κάποιες φορές που τα παιδιά μετακινήθηκαν με ταξί, πλήρωσαν 13 και 15 ευρώ από την τσέπη τους για να πάνε, κι άλλα τόσα για να γυρίσουν στο σπίτι τους.

Η αντιπεριφερειάρχης, μεταξύ άλλων, απάντησε: «Αύριο θα κάνουμε μία ακόμα διαπραγμάτευση, την τρίτη. Οι ταξιτζήδες δε δίνουν προσφορά. Από το να παρακαλάμε τους ταξιτζήδες, τι άλλο να κάνουμε; Ο,τι μπορώ το κάνω».

Η κ. Αλειφέρη ενημέρωσε τους γονείς ότι αν δεν υπάρξει προσφορά από ταξί και στην 3η διαπραγμάτευση, προβλέπεται να εξεταστεί η δυνατότητα της μεταφοράς από γονείς που μπορούν, παίρνοντας επιδότηση 35 λεπτά το χιλιόμετρο. Τελευταία λύση είναι να αναλάβουν ιδιώτες, που θα πληρώνονται με την τιμή που προβλέπεται για ταξί.

Οι γονείς απάντησαν ότι κανείς από αυτούς δεν έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει τα παιδιά.

Το μεσημέρι, στο δρόμο της επιστροφής προς το Ελαιοχώρι, 6 παιδιά (που φοιτούν στο 22ο Δημοτικό, στο 3ο Γυμνάσιο και στο 5ο Λύκειο Καλαμάτας) μεταφέρονταν στην καρότσα του μικρού φορτηγού του γονιού Σωτήρη Καπετανέα. «Έτσι πηγαίνουμε και γυρίζουμε από το σχολείο μας, ακόμα κι όταν βρέχει. Το πρωί κάνει κρύο. Θέλουμε μεταφορά με ταξί, όπως γινόταν πέρσι», μας είπαν τα παιδιά. Δύο από αυτά, το ένα με μόνιμα προβλήματα υγείας, απουσίαζαν γιατί είχαν αρρωστήσει από τη μεταφορά στην καρότσα.

(πηγή: eleftheriaonline.gr)

«Νοιαζόμαστε, ενδιαφερόμαστε, αγαπάμε, γιατί όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε» είναι το σύνθημα, με το οποίο ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 6ου Διαπολιτισμικού Δημοτικού Σχολείου Ελευθερίου -Κορδελιού απευθύνεται σε όσους μπορούν να συνεισφέρουν ένα μικρό χρηματικό ποσό στις δαπάνες νοσηλείας ενός 15χρονου μαθητή, του Θεοδόση Σ., που τον περασμένο Ιούλιο υπέστη ρήξη ανευρύσματος στον εγκέφαλο και από τα μέσα Αυγούστου βρίσκεται σε κέντρο αποκατάστασης, στη Λάρισα.

«Το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, στο ΕΠΑΛ Ευόσμου, στις 18.30, οργανώνουμε μια εκδήλωση – συναυλία αγάπης, συμπαράστασης και οικονομικής ενίσχυσης ενός παιδιού, που υπήρξε μαθητής μας. Σήμερα, ο 15χρονος είναι μαθητής του 2ου ΓΕΛ Ελ-Κορδελιού, όπως και ο μεγαλύτερος αδελφός του, ενώ ο μικρότερος αδελφός του είναι μαθητής στο σχολείο μας. Η οικογένεια δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει στη μακροχρόνια και πολυδάπανη νοσηλεία του, καθώς οι γονείς είναι άνεργοι» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η πρόεδρος του Συλλόγου Σταυρούλα Χατζή, εξηγώντας ότι «θέλουμε να ελαφρύνουμε την οικογένεια από το οικονομικό- τουλάχιστον- βάρος αυτής της περιπέτειας που ζει».

Ο Σύλλογος είχε αναλάβει αντίστοιχη πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση οικονομικής βοήθειας, όταν ο μαθητής υπέστη τη ρήξη ανευρύσματος και έπρεπε να εγχειριστεί και, μάλιστα, από το ποσό που είχε συγκεντρωθεί τότε, η οικογένεια μπόρεσε να καλύψει τα έξοδα νοσηλείας μέχρι σήμερα. Από την πορεία της υγείας του Θεοδόση, οι γιατροί κρίνουν ότι θα χρειαστεί να παραμείνει στο κέντρο αποκατάστασης τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι.

Η τιμή εισόδου στην εκδήλωση, στη διάρκεια της οποίας θα χορέψουν τα παιδικά χορευτικά τμήματα Πολιτιστικών Συλλόγων της περιοχής Ελευθερίου – Κορδελιού και θα δοθεί συναυλία από τη συνθέτρια και μουσικό Σοφία Νάτσιου, είναι 5 ευρώ.

Στον χώρο του ΕΠΑΛ Ευόσμου υπολογίζεται ότι μπορούν να χωρέσουν περί τα 400 άτομα. Επίσης θα διατεθούν περί τα 5.000 κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης αξίας 3 ευρώ.

(πηγή: enikos.gr)

Πρόσφατα με μακροσκελή επιστολή του, ο Κώστας Κωνσταντίνου, Διευθυντής του 5ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου, υπέβαλε την παραίτηση του, διαμαρτυρόμενος για τις καταλήψεις! Στην επιστολή του ο Διευθυντής του 5ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου καταγγέλλει εκείνους που υποδαυλίζουν «κάθε χρόνο τέτοια εποχή» το σχολείο με το φαινόμενο των καταλήψεων, μιλά για «ύπουλους κομματικούς ρόλους» κάποιων, για «γαβγιστές της εκπαίδευσης» και για «παραμύθια» εκείνων που υποκινούν τις κινητοποιήσεις που έχουν ως αποτέλεσμα να κλείνουν τα σχολεία.

Με επιστολή του ο γονέας Ηλίας Κιαμούρης (Γραμματέας ΔΣ Ένωσης Συλλόγων Γονέων Ηρακλείου) απαντά στον Διευθυντή του 5^ου Γενικού Λυκείου:

Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα αρκετές φορές την επιστολή παραίτησης του διευθυντή του 5ου Λυκείου, προσπαθώντας να καταλάβω που υπάρχει το λάθος και ποιος το κάνει.

Να συστηθώ πρώτα. Είμαι γονιός δύο μαθητών Γυμνασίου (για καλή μου τύχη αριστούχων…), ιδιωτικός υπάλληλος. Για να ξεκινήσω με λίγο χιούμορ, έχω και αριστερή και δεξιά τσέπη (είναι κακό αυτό σύμφωνα με την επιστολή;), μόνο που και οι δύο αδειάζουν προς το τέλος του μήνα και αφού έχω πληρώσει λογαριασμούς, φόρους, ΕΝΦΙΑ, οικογενειακές υποχρεώσεις και άλλα. Νομίζω την ίδια έλλειψη αισθάνεται και ένας διευθυντής Λυκείου όταν ζει με μοναδικό εισόδημα το μισθό του εκπαιδευτικού…

Έρχεται η ώρα να εξοφληθούν τα φροντιστήρια, οι δραστηριότητες των παιδιών και ιδρώνω. Εδώ μου γεννιέται το πρώτο ερώτημα, επειδή κάπου στην επιστολή διάβασα για σχολείο ονείρων. Δεν θα έπρεπε όλα όσα χρειάζονται τα παιδιά μου για τη μόρφωσή τους και την άθληση τους να τα παρέχει αυτό το σχολείο; Να μη χρειάζεται ούτε εγώ να μη προφταίνω να πληρώνω, ούτε αυτοί να τρέχουν σαν τρελοί να προλάβουν. Έχω ακούσει πως υπήρξαν και υπάρχουν τέτοια εκπαιδευτικά συστήματα. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να τα παρέχει, φόρους καταβάλουμε και μάλιστα οι μισθωτοί προκαταβολικά!

Ναι λοιπόν, εγώ ονειρεύομαι τέτοιο σχολείο, για να το αγαπάνε οι μαθητές του, για να γυρίζουν σπίτι και το μόνο που θα έχουν να κάνουν είναι να μελετήσουν. Να μελετήσουν τα μαθήματα τους αλλά ίσως και λίγο Σεφέρη, λίγο Καζαντζάκη (ή είναι πολύ ανατρεπτικός και δεν πρέπει τέτοια γνώση). Που όμως τέτοια ευτυχία. Τους έχουμε αναγκάσει, να ξεχάσουν αυτό που ορίζει η ηλικία τους (παιδιά από το παίζω), να ξεχάσουν ηρεμία και ξεγνοιασιά και να τρέχουν πίσω από τα θέματα της τράπεζας (θεμάτων). Μιας τράπεζας που κόβει μαθητικά όνειρα σαν λαιμητόμος.

Δουλειά των παιδιών είναι να μαθαίνουν. Φαντάζομαι, ο κύριος διευθυντής θα έχει επιχειρήσει να βοηθήσει τους μαθητές του στα μαθηματικά, στη φυσική, στα αρχεία. Βρίσκει τα βιβλία διδακτικά και παιδαγωγικά κατάλληλα, επαρκή, αφομοιώσιμα;

Εμείς σαν γονείς, όταν χρειάζεται να βοηθήσουμε τα παιδιά μας (πτυχιούχοι ΑΕΙ και οι δύο) δυσκολευόμαστε αφάνταστα να τα καταλάβουμε (πόσο μάλλον τα 15χρονα …). Είπαμε στην αρχή, πως η πρόοδος μας ξεπέρασε, αλλά μετά μάθαμε πως το ίδιο πρόβλημα έχουν και άλλοι, το ίδιο πρόβλημα έχουν οι καθηγητές τους (που τα αφήνουν στην άκρη και διδάσκουν από άλλες πηγές). Μάθαμε πως επιστημονικά συνέδρια τα καταδίκασαν, έγιναν συζητήσεις επί συζητήσεων.

Απορώ που τα βρίσκει όλα ωραία και καλά. Σαφώς και είναι δηλητήριο το ψέμα και η ανακρίβεια. Ας ανοίξουμε την ιστορία για παράδειγμα, γεμάτη ανακρίβειες, μεροληψία και παραλείψεις. Ας δούμε το βιβλίο της πολιτικής παιδείας και τότε θα διαπιστώσουμε ποιος προσπαθεί να χειραγωγήσει το μαθητή στη δική του πολιτική κατεύθυνση!

Ποιος λοιπόν σπρώχνει τα παιδιά μας στην αμορφωσιά;

Μιλάει για τις χαμένες ώρες, για το κακό που κάνει το κλειστό σχολείο. Συμφωνώ απόλυτα!

Τα τελευταία χρόνια, με κυβερνητική ευθύνη έκλεισαν εκατοντάδες σχολεία. Στις τάξεις στριμώχτηκαν περισσότεροι μαθητές και δυσκόλεψε η διδασκαλία. Λείπουν χιλιάδες καθηγητές.

Έχω προσωπική πείρα. Ο γιός μου πέρυσι δεν είχε φιλόλογο μέχρι το Δεκέμβρη (σιγά μην ασχοληθούμε με αυτά τα κενά, ας δουλέψουν λίγο τα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια)! Ο άλλος φέτος μέχρι την περασμένη εβδομάδα δεν είχε εβδομαδιαίο πρόγραμμα (με ολέθριες συνέπειες στο διάβασμα του). Καθηγητές του έρχονται κάποιες ώρες και μετά τρέχουν σε άλλα γυμνάσια και ούτε προλαβαίνουν να γνωρίσουν τα παιδιά.

Θα ήθελα όχι μόνο από τον συγκεκριμένο, μα από όλους τους διευθυντές να βγουν πρώτοι και να φωνάξουν για όλα αυτά. Να καταδικάσουμε μαζί το κλείσιμο σχολείων, τις απολύσεις καθηγητών, τα τεράστια κενά, να ζητήσουμε με θάρρος και τόλμη αυτά που χρειάζονται για τη καλή λειτουργία τους. Ο καθένας όμως διαλέγει με ποιόν θα πάει και ποιόν θα αφήσει.

Δεν είδα καμία επιστολή αγανάκτησης όταν το υπουργείο ήθελε να κλείσει τα σχολεία για μία βδομάδα, ώστε να κάνουμε λευκές διακοπές (στην Ελβετία άραγε;). Οι ώρες τότε θα ήταν κερδισμένες;

Να τολμήσω να μεταφέρω και την αγωνία συναδέλφων μου που τα παιδιά τους κάνουν μάθημα σε λυόμενα (μήπως είναι εκσυγχρονισμός των αρχών 21ου αιώνα και αυτό) ή θα κατηγορηθώ για υπόγειος υποκινητής;

Να τολμήσω να μιλήσω για τα παιδιά που δεν έχουν ούτε sandwich να αγοράσουν. Ξέρει ο κύριος διευθυντής πως οι σύλλογοι γονέων καλύπτουν με δικά τους έξοδα το πρωινό (που δεν έχουν φάει γιατί δεν το έχουν στο σπίτι) εκατοντάδων παιδιών. Κάτι που σε τέτοιους καιρούς θα έπρεπε να το κάνει κάποιο υπουργείο ή κάποιος Δήμος.

Αλήθεια είναι τόσο αφελή τα παιδιά μας που παρασύρονται από το κάθε ινστρούχτορα;

Μήπως τελικά υποκινητής τους είναι τα αδιέξοδα τη ζωής τους. Μια ζωής που αντί να ξεκινάει με αισιοδοξία και χαρά, τους γεμίζει από τώρα με αγωνία, άγχος, αβεβαιότητα, εξετάσεις και πάλι εξετάσεις για να πάμε σε μια σχολή, να πάρουμε ένα πτυχίο και να μετά τι;

Εγώ έχω εμπιστοσύνη στα παιδιά μου, σε όλα τα παιδιά μας. Έχουν διαπαιδαγωγηθεί από την οικογένεια τους, από τους δασκάλους τους και αποκτάνε μέρα τη μέρα όλο και πιο ώριμη σκέψη. Αν κοιτάζουν τους υπεύθυνους στα μάτια και δεν κρύβονται, είμαι μαζί τους. Αν ξέρουν ποιος τους φταίει, είναι σε καλό δρόμο…

Παρακολούθησα τα γεγονότα προσεκτικά. Δεν γνωρίζω να υπήρξαν υπόγειες νυχτερινές συνωμοτικές κατηχήσεις.

Ξέρω πως οι καθηγητές δημόσια και επίσημα ανακοίνωσαν τη συμπαράσταση τους.

Ξέρω πως η Ένωση Γονέων έστειλε ανοικτή επιστολή υποστήριξης των μαθητικών αγώνων.

Πως ο Σύλλογος γονέων του συγκεκριμένου λυκείου (5ου ΓΕΛ) σε συνέλευση στο χώρο του σχολείου αποφάσισε να δώσει και τη δική του συμπαράσταση. Όπως και άλλοι σύλλογοι.

Πως οι μαθητές έκαναν συνελεύσεις στα αμφιθέατρα των σχολείων παρουσία καθηγητών και πήραν τις αποφάσεις τους δημοκρατικά. Ύστερα οι αντιπρόσωποι τους συνεδρίασαν ντάλα μεσημέρι στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης (Δημαρχείο).

Άλλοι μαζεύονται νύχτα και κρυφά…

Άλλοι προσπαθούν με απειλές και εκβιασμούς να γίνουν ινστρούχτορες και να επιβάλλουν στα παιδιά μας τη δική τους αντίληψη…

Δεν τα γνωρίζει όλα αυτά τα δημοσιευμένα γεγονότα ο παραιτηθείς εκπαιδευτικός, αλλά είναι κατηγορηματικός στις κατηγορίες , πως οι κινητοποιήσεις γίνονται από συνήθεια και κομματική υποκίνηση και ύστερα έρχεται η λήθη.

Δεν παρακολουθεί φαίνεται, πως οι σύλλογοι γονέων για παράδειγμα 12 μήνες το χρόνο αγωνίζονται να μη κλείσει η κυβέρνηση σχολεία (θυμίζω το περυσινό καλοκαίρι), να κερδηθούν πιο πολλά κονδύλια για να λειτουργούν όπως πρέπει. Ξεχνάει τους αγώνες των εκπαιδευτικών για να καλυφτούν τα κενά. Δεν διαβάζει που κάθε λίγο είμαστε στη Περιφέρεια, στις Διευθύνσεις (μαθητές- γονείς και δάσκαλοι) να ζητήσουμε καλύτερη παιδεία. Δεν είδε τους εκατοντάδες μαθητές που μέσα στο καλοκαίρι συμμετείχαν στις πολιτιστικές εκδηλώσεις και τις συζητήσεις της Ένωσης Γονέων.

Μια και μιλάει για κομματική κατήχηση, πότε επιτέλους θα σταματήσει αυτή η κατήχηση που γίνεται μέσα στα σχολεία επίσημα (μέσα και από τα βιβλία) υπέρ των απόψεων των κυβερνώντων κομμάτων, υπέρ πολιτικών απόψεων με συγκεκριμένους προσανατολισμούς. Πότε θα σταματήσουν να πηγαίνουν επιχειρηματίες (έχω παραδείγματα να πω αν χρειαστεί) να διαφημίζουν τις εταιρείες τους, στο όνομα του να μάθουν τα παιδιά μας επιχειρηματικότητα. Γιατί να διδάσκεται στο παιδί μου για παράδειγμα, πως η ΕΕ είναι καλή και να μην διδάσκεται και η άποψη πως αυτή ευθύνεται για την ανεργία των νέων της Ευρώπης, για τη φτώχια, για τα μνημόνια και για πολέμους. Τελικά όταν μιλάμε για ..έξω τα κόμματα από τα σχολεία… μήπως υποκριτικά εννοούμε έξω τα κόμματα που ενοχλούν οι απόψεις τους και μέσα τα «δικά» μας, μέσα επίσημα μόνο οι «δικές» μας ιδέες. Ωραία δημοκρατία υπερασπίζεστε αξιότιμε κύριε.

Είναι γνωστό πως η κοινωνία δεν προχωρά μπροστά με υποταγμένους τους νέους ανθρώπους. Το κατάμαυρο παρόν και μέλλον των παιδιών δεν θα ασπρίσει με «ασκήσεις αισιοδοξίας», αλλά μόνο με τους πραγματικούς αγώνες των μαθητών, μαζί με τους γονείς τους και τους Δασκάλους τους.

Ηλίας Κιαμούρης.

Γραμματέας ΔΣ Ένωσης Συλλόγων Γονέων Ηρακλείου.

(πηγή: flashnews.gr)

Ανοιχτή επιστολή προς τον  Υπουργό Παιδείας της Δασκάλας  Αλεξάνδρας Χαρβάλου από το 6ο Δημοτικό Σχολείο  Αγίας Παρασκευής

Κύριε Υπουργέ,
σίγουρα γνωρίζετε (ή θα έπρεπε) το διασυρμό που υπέστη  το 6ο  Δημ. Σχ. Αγ. Παρασκευής από ένα δικομανή  γονέα αναφορικά με το ποσό των 2,20 ευρώ που χάθηκαν από μία τάξη, αφού έγινε γνωστό στο χώρο της εκπαίδευσης.

Σίγουρα θα γνωρίζετε για τις ΕΔΕ που υπέστη το διδακτικό προσωπικό του ίδιου σχολείου και που συνεχίζει να καλείται σε ψυχοφθόρες καταθέσεις για επουσιώδεις καταγγελίες.

Θα γνωρίζετε ότι τέθηκε σε αργία εδώ και 8 μήνες συνάδελφος   για «αναξιοπρεπή συμπεριφορά» από τον αμερόληπτο Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης όπου η εξουσία του ξεπερνά πλέον και το roi soleil αφού ειδικεύτηκε και σε αμιγώς παιδαγωγικά θέματα.

Θα γνωρίζετε για  τη μετακίνηση μου σε άλλο σχολείο παρά το πρώτο  αθωωτικό πόρισμα (με έμμεσο εκβιασμό ότι θα τεθεί σε αργία όλο το διδακτικό προσωπικό από το ΓΕΔΔ) αλλά και την υπόθαλψη της υπαίτιας και αδαούς δ/ντριας για την οποία εκκρεμούν πολλές καταγγελίες και παρά όλα αυτά βρίσκεται στο απυρόβλητο και όπου θα βρίσκεται απ’ ότι φαίνεται.

Θα γνωρίζετε εντέλει ότι ένας ολόκληρος μηχανισμός ασχολείται εδώ και 10 μήνες γιατί χάθηκαν 2,20 ευρώ από μία τάξη!

Σίγουρα θα γνωρίζετε τις κινήσεις επί του θέματος του Περιφερειακού Δ/ντή Εκπαίδευσης που εσείς έχετε τοποθετήσει σε αυτή την τόσο ιδιαίτερη θέση και που λογικά θα έπρεπε να διαθέτει υψηλά προσόντα και  κοινωνική ευθύνη, να προλαμβάνει καταστάσεις και να τις σταματάει εν τη γενέσει τους, να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα πριν διασύρει επαγγελματίες και ευσυνείδητους εκπαιδευτικούς σε πειθαρχικές διαδικασίες, να προστατεύει τον κλάδο… 

Κύριε Υπουργέ,

καλούμαστε να διαμορφώσουμε ευρωπαίους πολίτες με πλήρη συνείδηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών τους, με δημοκρατικές αντιλήψεις, με αξίες , με ιδανικά, με όραμα ζωής, με αξιοπρέπεια και σεβασμό στη ζωή.

Καλούμαστε να διαχειριζόμαστε όλες τα προβλήματα που προκύπτουν από τη σημερινή συγκυρία έχοντας πάντα ως γνώμονα το καλό των παιδιών μας.

Καλούμαστε εκτός από παιδαγωγοί και εκπαιδευτικοί να είμαστε γονείς, ψυχολόγοι,  γιατροί, ευέλικτοι σε κάθε ειδική περίπτωση.

Καλούμαστε να εκπονήσουμε προγράμματα περιβαλλοντικά, πολιτιστικά, αγωγής υγείας.

Καλούμαστε να μεταγλωττίζουμε, να επεξεργαζόμαστε και να προσαρμόζουμε την ύλη των  βιβλίων του δημοτικού ανάλογα με τις μαθησιακές  ανάγκες της τάξης και το νοητικό επίπεδο της κάθε ηλικίας, σύμφωνα με την επιστημονική και εμπειρική κατάρτιση μας.

Καλούμαστε να διδάσκουμε σε τμήματα με 27-28 μαθητές προς το παρόν, στα έξυπνα ΕΑΕΠ(ΕΣΠΑ) σχολεία  τα οποία επανδρώνονται με ειδικότητες λίγο μετά τα Χριστούγεννα, με παράλληλη στήριξη, για τον ευαίσθητο χώρο των  μαθητών με ειδικές ανάγκες, επιλεκτική και πολύ συχνά ανύπαρκτη και με τμήματα ένταξης που τείνουν να καταργηθούν(όσα δεν έχουν ήδη καταργηθεί).

 Και τώρα, τα κοινωνικά σχολεία, άλλη μια καινοτόμος  μεταρρύθμιση!

Κύριε Υπουργέ,

νιώθω βαθιά απογοήτευση, θλίψη και δυσαρέσκεια.

Παραιτούμαι από την υπηρεσία μετά από 25 χρόνια αφοσίωσης, επαγγελματισμού, προσφοράς και πραγματικής αγάπης για το επάγγελμα.

Παραιτούμαι στην πιο παραγωγική εκπαιδευτική στιγμή της ζωής μου.  Παραιτούμαι όχι γατί το θέλω, αλλά γιατί δε μπορώ.

Παραιτούμαι γιατί η αξιοπρέπειά μου δε μου επιτρέπει να διασύρεται το όνομά μου και η  επαγγελματική μου υπόληψη, να προσβάλλεται η προσωπικότητα μου ως εκπαιδευτικού και ως πολίτη.

Παραιτούμαι γιατί δεν υπάρχει καμία προστασία από την υπηρεσία  αντιθέτως   θέτει σε επικινδυνότητα τους συνεργάτες της.

Παραιτούμαι γιατί το προφίλ του σημερινού δάσκαλου πρέπει να είναι φοβισμένο, ανελεύθερο, ετοιμοπόλεμο σε τυχόν ανθρωποφαγικές διώξεις και να διαθέτει επάρκεια άνω του 15%!!!.

Παραιτούμαι γιατί η παιδεία πεθαίνει σε μία πολύ κρίσιμη στιγμή της ελληνικής ιστορίας.

Παραιτούμαι γιατί ζω στην Ευρώπη του 2014, θεωρώ τον εαυτό μου ευρωπαία πολίτη, αγωνίζομαι για τα αυτονόητα  παραδειγματίζοντας τα παιδιά μου και τους μαθητές μου, και,   δεν ανέχομαι την αναξιοκρατία, την αδικία, την αδιαφάνεια, την ανευθυνότητα και τη μικροπολιτική  προσωπικών συμφερόντων.

Παίξτε μπάλα, κ. Υπουργέ, στο «κοινωνικό» σχολείο!

Δώστε ανώτερες θέσεις στους αξιολογημένους της παρεούλας σας…

Αλεξ. Χαρβάλου
Δασκάλα

Για όσους δεν γνωρίζουν τι ακριβώς συνέβη:

Η ιστορία ξεκίνησε πέρσι πριν από τα Χριστούγεννα, σε δημοτικό της Αγ. Παρασκευής, όταν χάθηκαν 2,20 ευρώ από μία τάξη.
Ένας μαθητής κατηγόρησε έναν συμμαθητή του, ότι έκλεψε το τρομερό ποσό… Ο πατέρας του -δικαστής στο επάγγελμα-, απαίτησε από τη δασκάλα να γίνει ανάκριση μέσα στη τάξη, να τιμωρήσει παραδειγματικά τον μαθητή της και παράλληλα να αποδώσει εύφημον μνείαν στον γιο του, επειδή εντόπισε και αποκάλυψε τον κλέφτη!
Η δασκάλα προτίμησε αντί να διαπομπεύσει και να στιγματίσει τον μαθητή, να κάνει συζήτηση και χειριστεί το θέμα παιδαγωγικά. Ο δικαστής-πατέρας τράβηξε το θέμα στα άκρα, απαιτούσε το ξεμπρόστιασμα του μαθητή, εξαπέλυσε εναντίον της δασκάλας προσωπικό πόλεμο, καθώς πέρασε από ΕΔΕ μετά τις καταγγελίες του, και κλήθηκε από το Σώμα Δημόσιας Διοίκησης.
Η δασκάλα παρά την αθώωση της μετακινήθηκε σε άλλο σχολείο και σήμερα δήλωσε την οριστική της παραίτηση.

(πηγή: pekp.gr)