paidevo.gr | teachers

Σχολικό έτος 2014-2015. Κοινωνική κρίση. Νοικοκυριά χρεοκοπημένα. Οικογένειες σε ανέχεια. Παιδιά υποσιτιζόμενα στα θρανία. Εκπαιδευτικοί ανήσυχοι και οργισμένοι. Σκόρπια δημοσιεύματα για το θέμα. Μνήμες Κατοχής…

Κάθε δημοσίευμα για λιποθυμίες παιδιών φέρνει στο νου διηγήσεις από αυτούς που έζησαν την πείνα κάποτε. Διηγήσεις δραματικές για τις ουρές στα συσσίτια και τα βλέμματα των πεινασμένων, με μόνιμη επωδό το «εσείς ευτυχώς δεν θα τα ζήσετε αυτά». Κι όμως… Τα ζούμε αυτά, σε μια κοινωνία τραυματισμένη από μνημονιακές πολιτικές, στραγγαλισμένη από μέτρα λιτότητας… Οι πληγές αυτές εμφανείς και στις σχολικές αίθουσες. Εκεί που η λαϊκή θυμοσοφία δεν επιβεβαιώνεται, καθώς όσα ξέρει ο νοικοκύρης τα αντιλαμβάνεται και ο δάσκαλος, τα νιώθει και η καθηγήτρια.

ΓΙΑ ΜΗΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΔΩΡΕΑΝ ΓΕΥΜΑΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Με πρόσχημα τη γραφειοκρατία και αιτία την ολιγωρία της δημοτικής αρχής 

«Πώς να ζητήσεις από το γονιό χρήματα για τις εκπαιδευτικές επισκέψεις, όταν ξέρεις -γιατί είναι μικρή η κοινωνία του σχολείου- ότι είναι άνεργος; Καθημερινά αντιμετωπίζουμε καταστάσεις στα σχολεία μας όπου μαθητές έρχονται στο σχολείο με ένα κρουασάν για πρωινό (το πιο φτηνό είδος, το βρίσκεις με 30 λεπτά) και στο ολοήμερο με ρύζι και μακαρόνια 3 φορές την εβδομάδα» αναφέρουν εκπαιδευτικοί. Τονίζουν, επίσης, ότι πάγια θέση των συλλόγων τους, διατυπωμένη σε πλήθος ανακοινώσεων, είναι ότι «το ίδιο το κράτος με δικά του έξοδα θα έπρεπε να έχει φροντίσει και να παρέχει σε όλους τους μαθητές των σχολείων ένα γεύμα χωρίς αποκλεισμούς και περιορισμούς. Το κράτος, όμως, που ασκεί την πολιτική που οδήγησε χιλιάδες οικογένειες σε αυτή την κατάσταση, παραμένει απόν, κάνει πως δεν βλέπει τίποτα, ακόμα και σήμερα που η κατάσταση στα σχολεία είναι αφόρητη, προωθώντας επαγγελματίες της φιλανθρωπίας μέσω των χορηγών και των ΕΣΠΑ, ακόμα και για το μέγιστο αυτό ζήτημα». Τα παραπάνω αιτήματά τους έχουν κατατεθεί μέσω των συλλόγων τους και στο υπουργείο Παιδείας, με την απαίτηση να συμβάλει οικονομικά σε αυτή την υπόθεση.
Το πρόβλημα ήρθε και πάλι στη δημοσιότητα με αφορμή τα σχολεία της Αθήνας και τους μαθητές που υποσιτίζονται. Έφτασε στο δημοτικό συμβούλιο, την Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου, με παρεμβάσεις των συλλόγων εκπαιδευτικών «Παρθενώνας» και «Αμπελόκηποι», που ζήτησαν και γραπτά την άμεση παρέμβαση του δημοτικού συμβουλίου Αθηναίων, ώστε να ξεκινήσει άμεσα συσσίτιο στα σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι των συλλόγων, ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου χαρακτήρισαν την κατάσταση «δραματική» και σημείωσαν ότι καλούνται «να διδάξουν σε παιδιά που πεινάνε».

Όπως κατήγγειλαν στο αίτημά τους προς τον δήμο Αθηναίων «για την αντιμετώπιση της τραγωδίας αυτής που βιώνουν χιλιάδες οικογένειες μαθητών μας, που στερούνται ακόμα και τα απαραίτητα είδη διατροφής, το Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών παρείχε έως πέρυσι (για τρίτη συνεχόμενη χρονιά) γύρω στις 1.300 μερίδες φαγητού (δωρεάν) σε οικογένειες που είχαν ανάγκη. Δυστυχώς, ενώ τα προβλήματα της φτώχειας και της ανέχειας παραμένουν και φουντώνουν καθημερινά, εξαιτίας γραφειοκρατικού χαρακτήρα προβλημάτων (κήρυξη άγονων διαγωνισμών), το Δημοτικό Βρεφοκομείο αδυνατεί να παράσχει μέχρι στιγμής τις μερίδες δωρεάν φαγητού που έως τον Ιούνιο του 2014 παρείχε».

Οι εκπαιδευτικοί έκαναν λόγο για «ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες που καλούνται πολλές οικογένειες να αντιμετωπίσουν καθημερινά. Αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των οικογενειών που στερούνται -μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο- τις βασικές συνθήκες διατροφής».

Γονείς, εκπαιδευτικοί, ομάδες αλληλεγγύης, σύλλογοι γονέων αυτοοργανώνονται και προσπαθούν με κάθε τρόπο να δώσουν λύσεις εκεί που το κράτος απουσιάζει. «Μέσα στα σχολεία έχει αναπτυχθεί ένα κίνημα αλληλεγγύης, σαν να ήταν έτοιμο από καιρό. Σχολεία μοιράζουν ρούχα, παιχνίδια, φαγητό σε μαθητές και οικογένειες που έχουν ανάγκη. Από στόμα σε στόμα φτάνει η πληροφορία για το ποιος έχει ανάγκη και αμέσως η ανταπόκριση είναι μεγάλη. Οργανώνονται παζάρια και τα χρήματα τα δίνουν σε σχολεία που τα χρειάζονται περισσότερο» μας ανέφεραν οι σύλλογοι εκπαιδευτικών.

Εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών συναντήθηκαν από τον Δεκέμβριο κιόλας για το θέμα με την πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών, Κ. Γιαννοπούλου, η οποία εξήγησε ότι το πρόβλημα ξεκίνησε από την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου σχετικά με τη διενέργεια των διαγωνισμών που αφορούν τις προμήθειες και στη συγκεκριμένη περίπτωση για την τροφοδοσία του Δημοτικού Βρεφοκομείου. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια το Βρεφοκομείο είχε τη δυνατότητα να διενεργεί από μόνο του τους διαγωνισμούς, τώρα ήταν υποχρεωμένο να προβεί σε διεθνή διαγωνισμό και μάλιστα με δίμηνη διάρκεια. Αναφέρθηκε στις καθυστερήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα το Δημοτικό Βρεφοκομείο να έχει τρόφιμα μόνο για τη σίτιση των παιδιών των παιδικών σταθμών μέχρι και τον Οκτώβρη και να στηρίζεται στη συνέχεια αποκλειστικά σε… δωρεές.

Γραφειοκρατία και ολιγωρία

Όπως μας ανέφερε η κ. Στέλλα Πρωτονοταρίου, μέλος του Δ.Σ. του Δημοτικού Βρεφοκομείου και της Ανοιχτής Πόλης, τα χρήματα για την τροφοδοσία υπάρχουν, είναι δεσμευμένα μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες του διαγωνισμού. Οι δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες, όμως, οδήγησαν το Βρεφοκομείο όχι μόνο να μην ανταποκρίνεται στη σίτιση των παιδιών των σχολείων, αλλά να αδυνατεί να παίξει και το ρόλο του στην επαρκή τροφοδοσία των βρεφονηπιακών σταθμών, που είναι και στην αποκλειστική του ευθύνη. Τα εγκεκριμένα από γιατρό και διαιτολόγο προγράμματα γευμάτων στους σταθμούς δεν τηρούνταν. Γίνονταν συνεχώς διορθώσεις της τελευταίας στιγμής, λόγω ελλείψεων, καθώς οι διαγωνισμοί ήταν ξεχωριστοί για καθένα από τα είδη διατροφής που χρειαζόταν το Βρεφομοκείο (κρέας, ψάρι, λαχανικά, φρούτα κ.λπ.).

Η δημοτική σύμβουλος της Ανοιχτής Πόλης, Ελθήνα Αγγελοπούλου, μας εξήγησε ότι η γραφειοκρατική διαδικασία που απαιτείται είναι απόρροια της καλλικρατικής νομοθεσίας. Όπως είπε, αυτή την αλλαγή του νόμου και τις σύνθετες γραφειοκρατικές διαδικασίες των διεθνών διαγωνισμών επικαλέστηκε ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ως αιτίες της αδυναμίας του δήμου να ανταποκριθεί μέσω του Δημοτικού Βρεφοκομείου στις ανάγκες σίτισης τόσο των βρεφονηπιακών σταθμών όσο και των σχολείων. Επίσης, όπως μετέφερε η Ελ. Αγγελοπούλου, ο δήμαρχος ανέφερε ως δικαιολογία και την αδυναμία ανταπόκρισης των ηλεκτρονικών συστημάτων του δήμου. Η δημοτική σύμβουλος της Ανοιχτής Πόλης μάς ενημέρωσε, επίσης, για την κατάληξη της υπόθεσης: το επείγον του ζητήματος και η επίγνωση της κατάστασης στην κοινωνία οδήγησαν τελικώς σε ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να γίνει ο διαγωνισμός με απευθείας ανάθεση, ώστε να ικανοποιηθούν άμεσα οι ανάγκες, που αυτή τη στιγμή καλύπτονται από χορηγίες. Τόνισε, ωστόσο, ότι ήταν υποχρέωση του κ. Καμίνη να έχει ξεκινήσει τη διενέργεια του διαγωνισμού από το τέλος της προηγούμενης σχολικής χρονιάς, εφόσον ήταν προφανές ότι με την έναρξη της νέας χρονιάς θα προέκυπταν οι ανάλογες ανάγκες και κατήγγειλε τη δημοτική αρχή για ολιγωρία σε αυτό το τόσο ευαίσθητο κοινωνικό θέμα.

Η Αμάντα Κατερίνη, εκπαιδευτικός και μέλος της Ομάδας Παιδείας της Ανοιχτής Πόλης, μας αναφέρει ότι «με δεδομένη την οικονομική κρίση που οδηγεί στην απόλυτη φτώχεια όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, δεν είναι δυνατόν να συμπληρώνονται πέντε μήνες που η παροχή συσσιτίου δεν κατέστη δυνατή. Η γραφειοκρατία των προμηθειών δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για την αβελτηρία της δημοτικής αρχής».

(πηγή: left.gr)

«Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει το σχολείο. Ένα παιδί στο σχολείο μας έκλεψε το πρωινό ενός άλλου παιδιού, γιατί δεν είχε να φάει».

Η περιγραφή αυτή δεν γίνεται από κάποιον εκπαιδευτικό ή γονέα, αλλά από μαθητή δημοτικού σχολείου, έναν από τους 86 μαθητές της Ε’ και ΣΤ’ τάξης, τριών σχολείων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι κλήθηκαν, στο πλαίσιο της ευέλικτης ζώνης διδασκαλίας και της επεξεργασίας κοινωνικών ζητημάτων, να απαντήσουν μέσω γραπτού ερωτηματολογίου, πώς αντιλαμβάνονται την οικονομική κρίση και τις συνέπειές της.

«Τα παιδιά δείχνουν να αντιλαμβάνονται ρεαλιστικά την επιδείνωση των συνθηκών που ζουν οι οικογένειές τους και οι συνάνθρωποί τους, έχουν δηλαδή μία σαφή αντίληψη της κοινωνικής κατάστασης», εξηγεί η εκπαιδευτικός Μάτα Μαγαλιού, η οποία εκπόνησε την έρευνα, στο πλαίσιο διπλωματικής εργασίας του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Βόλο.

Όπως επισημαίνει η κ Μαγαλιού «οι απαντήσεις των παιδιών περιγράφουν μία κοινωνική πραγματικότητα με αυξανόμενες δυσκολίες και προβλήματα που βιώνουν τα ίδια και οι γονείς τους, κάτι που τους δημιουργεί δυσάρεστα συναισθήματα, άγχος και ανησυχία για το παρόν και το μέλλον (σπουδές, επαγγελματική αποκατάσταση), αλλά και ενσυναίσθηση για τους συνανθρώπους τους».

«Τι είναι η κρίση»;

Από την έρευνα προκύπτει ότι τα περισσότερα παιδιά συνδέουν την οικονομική κρίση με την έλλειψη χρημάτων, την αδυναμία εξόφλησης λογαριασμών και την έλλειψη βασικών αγαθών.

«Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τη ΔΕΗ και έτσι κόβεται το ρεύμα, μερικές οικογένειες κλέβουν ρεύμα και μερικές ζουν με κεριά», λέει μαθητής.

«Άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα και ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και τα προβλήματα που κάποτε μας φαίνονταν απίστευτα να συμβούν, τώρα συνάνθρωποί μας τα βιώνουν καθημερινά», σημειώνει άλλος μαθητής.

«Λιγότερα ταξίδια και δώρα»

Τα πρώτα πράγματα, που σύμφωνα με τα παιδιά, θυσιάζουν οι γονείς τους, για να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση είναι οι διακοπές και τα ταξίδια, οι αγορές παιχνιδιών και οι εκδηλώσεις ψυχαγωγίας.

«Από τότε που ήλθε η οικονομική κρίση στην οικογένειά μου μειώθηκαν πολλά πράγματα όπως: τώρα πλέον δεν πηγαίνουμε ταξίδια τα καλοκαίρια, σταματήσαμε να θέλουμε πολλά πράγμα κ.α.», εξηγεί μαθητής, ενώ άλλος λέει ότι «κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα πηγαίναμε στην Κρήτη ή στην Αθήνα, ενώ πλέον πάμε στην Κρήτη μόνο το καλοκαίρι και όχι για διασκέδαση, για τα λάδια».

«Κόβονται εξωσχολικές /αθλητικές δραστηριότητες για 1 στα 6 παιδιά»

Ένα στα έξι παιδιά ανέφερε ότι αναγκάστηκε να διακόψει εξωσχολικές εκπαιδευτικές και αθλητικές δραστηριότητες, λόγω αδυναμίας των γονέων να πληρώσουν.

Ωστόσο, πολλά παιδιά δείχνουν να αντιλαμβάνονται πλήρως τις δυσκολίες της οικογενειακής τους κατάστασης και προσπαθούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.

«Εγώ κι ο αδελφός μου μάθαμε να μη ζητάμε πολλά πράγματα επειδή ξέρουμε ότι πρέπει να κάνουμε οικονομία και ότι θα έλθουν καλύτερες ημέρες», αναφέρει μαθητής.

«Φόβος για το άγνωστο»

Τα παιδιά στο σύνολό τους αντιμετωπίζουν με φόβο και ανησυχία το μέλλον, πιστεύουν ότι μελλοντικά θα δυσκολέψει κι άλλο η κατάσταση και ανησυχούν για πιθανή ανεργία των γονέων τους.

«Φοβόμαστε μη χειροτερέψουν τα πράγματα και δεν έχουμε ούτε σπίτι, ούτε φαΐ, ούτε τίποτα».

«Έχω πολλές ανησυχίες, γιατί η μαμά μου δουλεύει και παίρνει ψίχουλα και αν τα πάρει. Ο πατέρας μου είναι συνταξιούχος και έχει να πληρωθεί ένα χρόνο σχεδόν», είναι κάποιες από τις περιγραφές.

«Δυσανάλογος της ηλικίας ψυχολογικός φόρτος»

Τα παιδιά μέσα από τις απαντήσεις τους δείχνουν ότι αντιλαμβάνονται την κοινωνική αδικία που πλήττει τους πιο αδύναμους, βιώνουν τα ίδια εσωτερικές συγκρούσεις, νιώθουν ότι δε μπορούν να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά προβλήματα, παρόλο που δεν τους αναλογούν τέτοιες ευθύνες, εσωτερικεύουν συναισθήματα θλίψης και ενοχών για τους συνανθρώπους, μοιράζονται ψυχολογικά την κατάσταση την οποία βιώνουν, εκφράζοντας μία μορφή ενσυναίσθησης.

«Βλέπω τους άλλους ανθρώπους και στεναχωριέμαι, γιατί δεν έχουν λεφτά να πάνε σχολείο, γιατί δεν έχουν ρούχα, παπούτσια και τα πράγματα που χρειάζονται στο σχολείο», λέει μαθητής, ενώ άλλος περιγράφει ότι «κάποιους τους βλέπεις στον δρόμο και στεναχωριέσαι που ζητάνε οι άνθρωποι λίγα λεφτά για να φάνε ενώ εσύ τρως κανονικά. Οι άνθρωποι μένουν άστεγοι γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο ή τη ΔΕΗ, τους φόρους κ.α.»

«Δυσκολίες και στο σχολείο»

Στις απαντήσεις των παιδιών περιγράφονται καθημερινές εικόνες από το σχολείο τους με συμμαθητές, οι οποίοι δυσκολεύονται οικονομικά.

«Βλέπεις παιδιά που δεν έχουν να φάνε τίποτα και στεναχωριέσαι ιδιαίτερα», αναφέρει μαθητής.

Τα παιδιά αντιλαμβάνονται, επίσης, ότι και το ίδιο το σχολείο αντιμετωπίζει προβλήματα λειτουργίας λόγω της οικονομικής κρίσης και γι αυτό προτείνουν- μεταξύ άλλων- δωρεάν σίτιση και δωρεάν συμμετοχή των μαθητών στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες που απαιτούν πρόσθετη οικογενειακή δαπάνη (εκπαιδευτικές εκδρομές, επισκέψεις κ.λπ).

«Πιστεύω ότι άμα το σχολείο μειώσει τα χρήματα που πρέπει να πληρώνουμε λίγο, τότε οι οικογένειες δεν θα έχουν τόσα έξοδα», προτείνει μαθητής, ενώ ένας άλλος σημειώνει ότι «μπορεί το σχολείο να κάνει ένα συσσίτιο ή να μειώσει τις τιμές στα κυλικεία».

«Ποιος φταίει;»

Αναζητώντας τις αιτίες της οικονομικής κρίσης τα παιδιά θεωρούν ως υπευθύνους, αυτούς που ασκούν την εξουσία και προτείνουν «να πάρουν τα λεφτά από τους πλούσιους και να τα μοιράσουν στους φτωχούς» ή «να ενωθούμε όλοι μαζί όπως τότε το 1821 και να κάνουμε μία δημοκρατική επανάσταση».

«Εκδήλωση άγχους με ψυχοσωματικά συμπτώματα»

Συνοψίζοντας τις απαντήσεις των παιδιών η κ. Μαγαλιού επισημαίνει ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται την οικονομική κρίση με ευαισθησία, αναλαμβάνοντας σε πολλές περιπτώσεις να «σηκώσουν» ένα δυσανάλογο βάρος, που δεν αντιστοιχεί στην τρυφερή ηλικία τους και που μπορεί να διαταράξει τη συναισθηματική τους ισορροπία.

Μάλιστα τονίζει ότι τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικογένεια κάποιου μαθητή κατά κανόνα μεταφέρονται στο σχολείο και επηρεάζουν τις επιδόσεις του και τη συμπεριφορά του γενικότερα.

Επίσης, το έντονο άγχος συχνά αποκτά και ψυχοσωματικά χαρακτηριστικά. «Διαπιστώνουμε ότι πάρα πολύ συχνά πια τα παιδιά διαμαρτύρονται για πόνο στην κοιλιά κ.λπ.», λέει.

«Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στην αποφόρτιση»

Η άμβλυνση των συναισθηματικών προβλημάτων και κοινωνικών ανισοτήτων που προκαλεί η οικονομική κρίση, είναι σύμφωνα με την κ Μαγαλιού ο κοινωνικός ρόλος που καλείται να διαδραματίσει σήμερα το σχολείο.

«Ο κοινωνικός ρόλος του εκπαιδευτικού είναι πολύ σημαντικός, αφορά πέρα από το γνωστικό πεδίο και τη συναισθηματική ισορροπία του παιδιού, πρέπει να φροντίζουμε να είναι και χαρούμενο και ήρεμο», σημειώνει, εξηγώντας ότι «όταν ένα παιδί βιώνει την οικονομική κρίση μέσα από τις εμπειρίες στο σπίτι του, αυτό θα του δημιουργήσει προβλήματα στις σχολικές επιδόσεις, δημιουργώντας εκπαιδευτικές ανισότητες μέσα στην τάξη».

«Έχουμε κοινωνική υποχρέωση να δώσουμε προτεραιότητα στα παιδιά που βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης, να αναδείξουμε τα προβλήματά τους, να αναζητήσουμε λύσεις, να υπάρχει μία ανοιχτή συζήτηση και μία διαρκής επεξεργασία των κοινωνικών ζητημάτων μέσα στην τάξη, γιατί το σχολείο δεν είναι μόνο γνώση, αλλά πρέπει να προωθεί τις ανάγκες όλων των παιδιών και την κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά και να προάγει την ψυχική ανθεκτικότητα των μελών του και κυρίως να δίνει μηνύματα αισιοδοξίας», τονίζει η κ Μαγαλιού.

Η έρευνα, με τη μορφή ερωτηματολογίου, διεξήχθη το Μάρτιο του 2013 σε τρία δημοτικά σχολεία της Δυτικής Θεσσαλονίκης, κάθε ένα από τα οποία παρουσιάζει διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά. Στο ένα σχολείο υπήρχαν μόνο ελληνικής καταγωγής μαθητές, ενώ στα άλλα δύο ποσοστό 30% των μαθητών που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν παιδιά μεταναστών.

Η κ. Μαγαλιού παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνας, στο συνέδριο με τίτλο «Αναστοχασμοί για την παιδική ηλικία», που διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σε συνεργασία με την Παιδαγωγική Σχολή και το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

(πηγές: alfavita.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Της Νικολίτσας Τρίγκα

Σχέδιο δράσης κατά της μαθητικής διαρροής

Τα υψηλά ποσοστά μαθητικής διαρροής μπαίνουν στο «στόχαστρο» του υπουργείου Παιδείας, καθώς το φαινόμενο ιδιαίτερα τα τελευταία τέσσερα χρόνια λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πάνω από 16.000 μαθητές εγκατέλειψαν την τελευταία τετραετία το δημοτικό σχολείο, ενώ μόνο πέρυσι 1.130 παιδιά έφυγαν από τα ελληνικά σχολεία και «σκόρπισαν» σε όλα τα σημεία του πλανήτη, ακολουθώντας προφανώς τους γονείς τους οι οποίοι εγκαταστάθηκαν για δουλειά σε κάποια άλλη χώρα. Για τον λόγο αυτόν ήδη συγκροτήθηκε Ομάδα εργασίας, που θα εργαστεί για την καταγραφή και την αντιμετώπιση της μαθητικής διαρροής, με απόφαση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ).

Στο πλαίσιο αυτό, θα συγκεντρωθούν στοιχεία τόσο από τη διεθνή εμπειρία όσο και από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και θα προταθούν δράσεις και παρεμβάσεις, που ενδέχεται να χρηματοδοτηθούν κατά την Προγραμματική Περίοδο 2014-2020, ώστε να συμβάλουν στην καταπολέμηση της μαθητικής διαρροής με τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων. Η Ομάδα εργασίας θα καταγράψει την υφιστάμενη κατάσταση και θα κάνει σχετική εισήγηση στο ΙΕΠ μελετώντας θέματα όπως: Καταγραφή ευρωπαϊκών και διεθνών καλών πρακτικών σε θέματα μαθητικής διαρροής.

Ποιοτική ανάλυση των πληροφοριών. Εξαγωγή συμπερασμάτων για θέματα μαθητικής διαρροής, τα οποία συσχετίζονται με κοινωνικά δεδομένα. Οι υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας αντιμετωπίζουν με προβληματισμό τις περιπτώσεις των μαθητών που εγκαταλείπουν τη φοίτηση στα δημοτικά σχολεία, καθώς φαίνεται ότι αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στις δυσκολίες (οικονομικές και κοινωνικές), που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες.

Οι περιοχές

Ο κυριότερος όγκος μάλιστα προέρχεται από περιοχές της Δυτικής Αττικής, της Αχαΐας, της Α΄ Αθήνας, της Δυτ. Θεσσαλονίκης, του Ηρακλείου Κρήτης, της Ξάνθης, της Μαγνησίας και της Ροδόπης. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σχολικό έτος 2010-11 εγκατέλειψαν το σχολείο συνολικά 3.417 παιδιά, το 2011-12 έφυγαν 3.646 παιδιά, το 2012-13 4 εγκατέλειψαν 4.860 παιδιά και πέρυσι η σχολική διαρροή αφορούσε σε 4.502 παιδιά. Συνολικά δηλαδή μέσα σε τέσσερα χρόνια εγκατέλειψαν το σχολείο 16.425 παιδιά.

(πηγή: ethnos.gr)

Άλλο ένα σοβαρό περιστατικό νεανικής βίας εκτυλίχθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο στα Τρίκαλα, όπου 15χρονος Αλβανός υπέστη άγριο ξυλοδαρμό από επτά άτομα.

Το περιστατικό έγινε στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, μία από τις κεντρικότερες των Τρικάλων, υπό το βλέμμα έκπληκτων περαστικών που όμως δεν επενέβησαν.

Οι ανήλικοι δράστες, που φέρονται να είναι ντόπιοι αλλά και αλλοδαποί, άφησαν το θύμα αιμόφυρτο και στη συνέχεια ο 15χρονος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Τρικάλων με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι, τα άκρα και τα πλευρά του.

Ο πατέρας του νεαρού υπέβαλε μήνυση στην Αστυνομική Διεύθυνση Τρικάλων και οι δράστες αναζητούνται.

(πηγή: efsyn.gr)

Η περίπτωση της Άρτεμης, είναι μόλις μία από τις αμέτρητες περιπτώσεις bullying που λαμβάνουν χώρα μεταξύ των εφήβων στα σχολεία αλλά και στο διαδίκτυο.

Η Άρτεμη, μαθήτρια της Α’ Γυμνασίου, συχνά έπεφτε θύμα σχολικού εκφοβισμού λόγω των κιλών της.

Το κορίτσι παραδέχθηκε στα πλαίσια ανώνυμης έκθεσης για τα θέματα bullying στο σχολείο, ότι είχε δεχτεί «bullying από την Β’ μέχρι την Ε’ δημοτικού» επειδή ήταν «διαφορετική και αλλοπρόσαλλη». Όπως έγραψε χαρακτηριστικά: «Έχω δεχθεί σωματική και ψυχική βία και με έφεραν στα όρια που έλεγα «θέλω να πεθάνω, δεν υπάρχει πια λόγος να ζω». Αλλά έμαθα με τα χρόνια να ξεπερνάω τα προβλήματα μου και να συνεχίζω»

Η δασκάλα που διάβασε την έκθεση, επικοινώνησε διακριτικά με τους γονείς της και εκείνοι της αποκάλυψαν ότι γνώριζαν για αυτά τα περιστατικά και επικοινωνούσαν με τους γονείς των άλλων παιδιών για να αντιμετωπίσουν το θέμα.

«Στο δημοτικό, όταν η Άρτεμη μας έλεγε ότι τα παιδιά την πειράζουν, πιάναμε αμέσως τους γονείς, αλλά εκείνοι έπαιρναν αμυντική στάση. Τώρα στο Γυμνάσιο, έχοντας πλέον γραπτές αποδείξεις (τα υβριστικά μηνύματα που της έστελναν στο διαδίκτυο) ήταν πιο εύκολο να κινητοποιηθούν οι άλλοι γονείς. Πολλές μαμάδες συγκινήθηκαν και μάλιστα ο γιος της μίας έχει γίνει φίλος με την Άρτεμη» αποκαλύπτουν.

Σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάζει η εφημερίδα Καθημερινή, η Ελλάδα έρχεται δεύτερη στο διαδικτυακό bullying με ποσοστό 26,8% μετά τη Ρουμανία σε ποσοστά σχολικού εκφοβισμού ανάμεσα στις χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα (Ελλάδα, Ισπανία, Πολωνία, Ρουμανία, Γερμανία, Ολλανδία και Ισλανδία) ενώ στη χαμηλότερη θέση βρέθηκαν η Ισπανία και η Ισλανδία.

Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα το 8,5% των μαθητών αναφέρει ότι υφίσταται εκφοβισμό δύο με τρεις φορές το μήνα, ενώ ποσοστό 15,8% παραδέχθηκε ότι εκφοβίζει τους συμμαθητές του.

Επίσης το 23,9% των αγοριών (1 στα 4) και 8,3% των κοριτσιών αποκαλύπτουν ότι έχουν υποστεί και σωματική βία από συμμαθητές τους.

Ωστόσο στη σύγχρονη εποχή το κύριο στοιχείο εκφοβισμού αποτελεί το διαδίκτυο. Σύμφωνα με πρόσφατη διευρωπαϊκή έρευνα σε εφήβους 14-17 ετών, το 21,9% έχει δεχθεί διαδικτυακό bullying το τελευταίο έτος.

(πηγή: iefimerida.gr)