paidevo.gr | teachers

Της Έλενας Καραβασίλη

Ο ίδιος και η οικογένειά του πέρασαν από «40 κύματα», για να μπορεί ο Αργύρης Κουμτζής να βρίσκεται σήμερα στο 2ο εξάμηνο του τμήματος Φυσικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ο αριστούχος μαθητής δε γινόταν δεκτός στο Α.Π.Θ., επειδή ήταν τυφλός. Τελικά η υπόθεσή του έφτασε στη Βουλή με αποτέλεσμα να αλλάξουν οι διατάξεις που ίσχυαν μέχρι πρότινος και άφηναν τη λήψη τέτοιων αποφάσεων στην εκάστοτε σχολή.

«Ήταν μία πολύ δύσκολη χρονική περίοδος για όλους μας. Όμως εφόσον τα καταφέραμε, τα αφήσαμε όλα πίσω μας. Στόχος του Αργύρη αλλά και δικός μας, είναι να δείξουμε πως κακώς είχαν αυτές τις απόψεις, όσοι τις είχαν. Στο χέρι μας είναι να ανατρέψουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπει η κοινωνία μας έναν τυφλό ή έναν ανάπηρο. Η γνώση πρέπει να παρέχεται πλουσιοπάροχα σε όλα τα μέλη της κοινωνίας μας», λέει στην Karfitsa, o πατέρας του Αργύρη, Σωτήρης Κουμτζής.

Ο κ. Κουμτζής συνεχίζει αναφερόμενος στον «Γολγοθά» που πέρασαν μέχρι να γίνει δεκτός ο γιος του στη σχολή, «τυπικά- με την ιστορία του γιου μου- άνοιξε ο δρόμος για να μπορούν τα παιδιά με ιδιαιτερότητες να έχουν πρόσβαση στη γνώση και να προχωρήσουν στην κοινωνία, καθώς ψηφίστηκε από τη Βουλή η σχετική απόφαση. Πρακτικά όμως, η απόφαση αυτή δεν υποστηρίζεται από το υπουργείο όσο αφορά στις υποδομές των σχολών». Όπως εξηγεί ο κ. Κουμτζής, όλα έγκειται στην καλή διάθεση και θέληση του προσωπικού της σχολής, καθώς ο πανεπιστημιακός χώρος δεν έχει τις απαραίτητες υποδομές για να διευκολύνει την πρόσβαση φοιτητών με προβλήματα όρασης ή κίνησης.

«Δεν αφήνει λεπτό να πάει χαμένο»

Ο Αργύρης βρίσκεται στο δεύτερο εξάμηνο του Φυσικού- αρίστευσε στο πρώτο εξάμηνο- και στόχος του είναι να βγάλει τη σχολή στα τέσσερα χρόνια και μάλιστα με αριστείο. «Πηγαίνει στη σχολή στις 9:00 το πρωί και επιστρέφει… στις 10:00 το βράδυ. Οι ώρες που περνάει στη βιβλιοθήκη είναι ατελείωτες. Βέβαια, αυτό που ενδιαφέρει εμένα σα γονέα, είναι ότι παρά την κούρασή του, γυρίζει πάντα χαρούμενος», υπογραμμίζει ο πατέρας του.

Μπορεί να περνάει καθημερινά 12 ώρες στη σχολή του, όμως δεν έχει παραμελήσει τα άλλα του ενδιαφέροντα. «Ο Αργύρης βρίσκει χρόνο και συνεχίζει να ασχολείται με το σκάκι, όπου παίρνει μέρος σε τουρνουά. Έχει «στριμώξει» έτσι το πρόγραμμά του και τα προλαβαίνει όλα… και γυμναστήριο και μαθήματα κιθάρας. Δεν αφήνει λεπτό να περάσει ανεκμετάλλευτο. Φυσικά πάντα θα βρει χρόνο για να πάει βόλτα με φίλους του από τη σχολή», σημειώνει ο κ. Κουμτζής. Στόχος του 19χρονου Αργύρη, όπως εξηγεί ο πατέρας του, είναι να αφοσιωθεί στο κομμάτι της έρευνας. «Ακόμη και οι καθηγητές του στη σχολή, τον παροτρύνουν να στραφεί σε αυτόν τον τομέα», τονίζει.

«Φλόγα που καίει δυνατά ανάμεσά μας»

Ο Αργύρης Κουμτζής, έλαβε χρυσό μετάλλιο στα «Βραβεία Ευποιϊας 2015». Έναν θεσμό που διοργανώνεται εδώ και 63 συνεχή χρόνια από τους Ροταριανούς Ομίλους της Θεσσαλονίκης, με στόχο τη βράβευση έργων εποποιίας, αλτρουισμού, αυτοθυσίας και κοινωνικής προσφοράς. Ο πρόεδρος του Ροταριανού Ομίλου Θεσσαλονίκης, Θεόδωρος Ασπασίδης τόνισε στην Κarfitsa ότι, «ο Αργύρης Κουμτζής έλαβε χρυσό μετάλλιο για τις εξαιρετικές επιδόσεις του, αλλά και για τη δύναμη της ψυχής, της πίστης και της θέλησης του. Η προσπάθειά του αυτή άνοιξε στον τόπο μας, νέους ορίζοντες για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Με αγάπη για τη ζωή, ο Αργύρης σπουδάζει σήμερα στο β’ εξάμηνο, έχοντας ήδη αριστεύσει με μέσο όρο βαθμολογίας 10 και συνεχίζει… Είναι για εμάς μία φλόγα που καίει δυνατά ανάμεσά μας».

Από την πλευρά του ο Σωτήρης Κουμτζής σημείωσε ότι, «τέτοιες προσπάθειες πρέπει να επιβραβεύονται, γιατί έτσι τα παιδιά παίρνουν το κουράγιο και το θάρρος να συνεχίσουν και να ανοίξουν το δρόμο σε άλλα παιδιά που διστάζουν να εξωτερικεύσουν την αναπηρία τους». «Αυτός είναι και ένας λόγος για τον οποίο δώσαμε δημοσιότητα στην περιπέτεια του παιδιού μας. Πρέπει να τους δίνουμε την ευκαιρία να παλέψουν και να διεκδικήσουν την ίδια τη ζωή», καταλήγει ο κ. Κουμτζής.

(πηγή: enallaktikos.gr x)

Το 2009, ο διεθνούς φήμης φωτογράφος James Mollison αναπολώντας τις σχολικές μέρες του στην Οξφόρδη, συνειδητοποίησε ότι σχεδόν πάντα θυμόταν το διάλειμμα και τα παιχνίδια στο προαύλιο χώρο του σχολείου του, που άλλοτε ήταν διασκεδαστικά, αλλά και κάποιες φορές βίαια.

Μ αυτή την έμπνευση ξεκίνησε την τελευταία του δουλειά, να φωτογραφίζει δηλαδή προαύλια τόσο σε ιδιωτικά όσο και σε δημόσια σχολεία στην Αγγλία. «Μερικά από τα ιδιωτικά σχολεία στην Αγγλία δεν είχαν σχεδόν καμία εποπτεία για τα παιδιά στο προαύλιο, επειδή είχαν διδαχθεί από πολύ μικρά πώς να παίζουν και να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους», λέει. «Όταν όμως πήγα σε ένα δημόσιο σχολείο στο εσωτερικό του Λονδίνο, μου δώσανε φρουρά ασφαλείας για την προστασία μου.»

Ο Mollison επέκτεινε το έργο του στην Κένυα και τελικά κατέληξε σ ένα οδοιπορικό σε όλο τον κόσμο, φωτογραφίζοντας προαύλια σε περισσότερες από δώδεκα χώρες. Βρήκε μια απίστευτη ποικιλομορφία στα σχολεία, αλλά, επίσης, μια παγκοσμιότητα στο παιδικό παιχνίδι-ιδιαίτερα των αγοριών.

Ίσως η μόνη εξαίρεση σε αυτό ήταν η Ιαπωνία, όπου τα παιδιά ήταν πραγματικά εκπληκτικά καλά στην συμπεριφορά μεταξύ τους.

Ο φωτογράφος εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα με τα παιδιά και την ατμόσφαιρα στο προαύλιο ενός σχολείου της Νορβηγίας. Ανεξαρτήτως του πόσο άσχημος είναι ο καιρός, όλοι έβγαιναν έξω για να μάθουν μέσα από την εμπειρία του παιχνιδιού. Υπάρχουν περιοχές όπου τα παιδιά μπορούν να αναρριχηθούν στα δέντρα ή να κατασκευάσουν στρατόπεδα από ξύλα και πέτρες.

Δημοτικό Σχολείο Brookline, Μασαχουσέτη

Δημοτικό στη Σιέρρα Λεόνε

Σχολείο αρρένων στη Βηθλεέμ, Δυτική Όχθη

Όποτε φουντώνουν οι εχθροπραξίες με τους Ισραηλινούς κι ο αέρας γεμίζει με δακρυγόνα ο διευθυντής τα στέλνει σπίτια τους.

Γυμνάσιο στο Τελ Αβίβ, Ισραήλ

Αγγλία

Ναϊρόμπι, Κένυα

Δημοτικό Σχολείο στο Τόκιο, Ιαπωνία

Το προαύλιο τους σχολείου βρίσκεται στην ταράτσα, στον έκτο όροφο. Είναι παράξενο, αλλά στο Τόκιο βλέπεις πόσο λίγος χώρο υπάρχει. Η παιδική χαρά διαθέτει αναδιπλούμενη οροφή που παίζει μουσική όταν κλείνει.

Δημοτικό στο Inglewood, στο Λος Άντζελες

Τιμπού, Μπουτάν

Σε μια κορυφογραμμή με θέα το Τιμπού, φοιτητές μοναχοί ντυμένοι στα κόκκινα, ξεκινούν τη μέρα τους με μία προσευχή πριν από την πρώτη ώρα -μεταξύ 6:30 και 8:00 π.μ. – παίρνουν πρωινό και μετά κάνουν ένα μικρό διάλειμμα. Πολλά αγόρια τα στέλνουν στο μοναστήρι, επειδή οι οικογένειές τους δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά για να τους ταΐσουν.

Νορβηγία

(πηγή: http://antikleidi.com)

Του Ταχταρά Ευάγγελου – χειρουργού

Πόσο αμήχανη είναι εκείνη η στιγμή που πηγαίνεις με τα παιδιά σου και αγοράζεις σχολικά είδη, σάκα, τετράδια, κασετίνες, μολύβια και την επομένη μαθαίνεις ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα χρησιμοποιηθεί.

Πόσο περίεργα ακούγεται η άποψη ότι «σημαντικότερο από το να διαβάσει το παιδί ένα σχολικό βιβλίο είναι να το παραδώσει στο τέλος της χρονιάς ανέπαφο όπως ακριβώς το παρέλαβε γιατί απλά αποτελεί δημόσια περιουσία». Πόσο οικεία μπορεί να είναι η εικόνα όταν πηγαίνεις να παραλάβεις τα παιδιά από το σχολείο περασμένες έξι το απόγευμα και τα βρίσκεις να παίζουν Playstation με τους συμμαθητές τους μέσα στη σχολική τάξη. Πόσο παράξενο το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου να περιλαμβάνει βόλτα στο σχολείο και παιχνίδι στο γήπεδο ή το παγοδρόμιο τα οποία είναι ανοικτά και προσβάσιμα όλες τις ημέρες.

Είναι αλήθεια ότι η αρχική επαφή ενός Έλληνα γονιού με το Σουηδικό σύστημα εκπαίδευσης προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα, κυρίως θα έλεγα συναισθήματα αμηχανίας. Όταν έχεις ανατραφεί και αποφοιτήσει από ένα εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο ο χρόνος παραμονής στην αίθουσα διδασκαλίας αποτελεί υποδιαίρεση του εκπαιδευτικού χρόνου, ο οποίος στη συνέχεια πρέπει να συμπληρωθεί με φροντιστήρια και πολύωρη μελέτη στο σπίτι, πώς μπορείς να αποδεχτείς ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν μέσα στην σχολική αίθουσα και μάλιστα πολύ πριν σημάνει το κουδούνι λήξης της σχολικής ημέρας μιας και οι τελευταίες 2-3 ώρες είναι καθαρά και μόνο για ψυχαγωγία και παιχνίδι.

Πως μπορούν να ηχήσουν στα αυτιά ενός Έλληνα γονιού οι παρακάτω δέκα απόψεις ;

– Τα διαγωνίσματα απαγορεύονται γιατί υπονομεύουν την ομαλή ένταξη του παιδιού στην ομάδα και στην από κοινού προσπάθεια για την επίτευξη ενός στόχου. Όταν αναγκάζουμε το παιδί να κρύβει το γραπτό του από το διπλανό του, πως θα του ζητήσουμε αργότερα ως πολίτη και μέλους της κοινωνίας να συνεργαστεί με το διπλανό του για την επίλυση των κοινών προβλημάτων.

– Η βοήθεια των γονιών προς το παιδί στο σπίτι, το λεγόμενο διάβασμα, είναι η πρωταρχική μορφή της παραπαιδείας. Το παιδί μαθαίνει στην ευαίσθητη νηπιακή ηλικία ότι το σχολείο χρειάζεται συμπλήρωμα αλλά και έλεγχο από τους γονείς και αργότερα από τα φροντιστήρια. Η εμπλοκή των γονέων είναι επιθυμητή αλλά να περιορίζεται σε εξωσχολική θεματολογία.

– Η εκδρομές και οι κάθε είδους ψυχαγωγικές δραστηριότητες είναι εξίσου σημαντικές με τα μαθηματικά και τη γλώσσα και προγραμματισμένες σε εβδομαδιαία βάση. Όταν το παιδί μαθαίνει ότι η εκδρομή έρχεται ως επιβράβευση τότε αυτομάτως θέτει στο μυαλό του το μάθημα ως τιμωρία.  Όταν ο διευθυντής του σχολείου αποφασίζει για την εκδρομή με βάση τις διαθέσεις των δασκάλων, την πορεία των μαθημάτων και τις καιρικές συνθήκες τότε το παιδί ανατρέφεται σε ένα περιβάλλον όπου η ψυχαγωγία περιθωριοποιείται και συγκαταλέγεται στις δευτερεύουσες προτεραιότητες της ζωής.

– Μία ημέρα την εβδομάδα η προσέλευση στην  πρώτη σχολική ώρα γίνεται οικιοθελώς και το παιδί αν θέλει επιλέγει να κοιμηθεί παραπάνω ή να δει τηλεόραση, ανάλογα πάντα και με το πρόγραμμα και τις ανάγκες της οικογένειας του.

– Ο γονέας δεν έχει κανένα έλεγχο επί της σίτισης του παιδιού, το οποίο λαμβάνει σχεδόν όλα τα γεύματα της ημέρας στο σχολείο. Δεν υπάρχει κυλικείο, δεν επιτρέπεται το φαγητό από το σπίτι, παρά μόνο φρούτα. (Κάλλιστα μπορείς να παραλάβεις το παιδί σου το απόγευμα νηστικό γιατί δεν του άρεσε το φαγητό του σχολείου)

– Οι «απαγορευμένες» και «επικίνδυνες» αγαπημένες ενασχολήσεις  των παιδιών με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το Ιντερνέτ, προβλέπονται από το σχολείο το οποίο παρέχει και όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό (οθόνες, υπολογιστές, κονσόλες παιχνιδιών)

– Ένα δίωρο την εβδομάδα, το πρόγραμμα είναι ελεύθερο και επιλέγουν τα παιδιά κάθε φορά με ψηφοφορία τι μάθημα θέλουν να κάνουν. Έτσι η μειοψηφία μαθαίνει να ακολουθεί την απόφαση της πλειοψηφίας και όλοι μαζί αντιλαμβάνονται πως οι αποφάσεις που παίρνουμε επηρεάζουν επί του πρακτέου την καθημερινή μας ζωή. (Όχι, δεν επιλέγουν κάθε φορά γυμναστική).

– Η κάθε σχολική τάξη έχει στη διάθεσή της ένα μικρό χρηματικό ποσό από το μπάτζετ  του σχολικού προϋπολογισμού το οποίο αποφασίζουν οι μαθητές πού θα το διαθέσουν και κάνουν έρευνα αγοράς μόνοι τους.

– Οι σχολικές αίθουσες διατίθενται τα σαββατοκύριακα στους μαθητές για τα σχολικά πάρτυ, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι (μαζί με το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων) για την παράδοση τους στην κατάσταση στην οποία παρελήφθησαν.

– Κάθε τρίμηνο οι μαθητές δεν βαθμολογούνται , αλλά βαθμολογούν το σχολείο, τα μαθήματα, τους εκπαιδευτικούς. Απαντούν σε ανάλογα ερωτηματολόγια για τις συνθήκες που επικρατούν στο σχολείο , τις επιδόσεις των εκπαιδευτικών και αναφέρουν τις προτάσεις τους για αλλαγές.

(πηγή:  igynaika.gr x)

Κλειστά θα παραμείνουν τη Δευτέρα 20 Απριλίου όλα τα σχολεία στον Κορυδαλλό λόγω της έναρξης της δίκης της Χρυσής Αυγής στις φυλακές της πόλης.

“Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να βάλουμε σε κίνδυνο την ασφάλεια των μαθητών και των κατοίκων. Για ό,τι συμβεί, το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα και την απόλυτη ευθύνη”, τόνισε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δήμαρχος Κορυδαλλού, Σταύρος Κασιμάτης, εν όψει της δίκης της Χρυσής Αυγής, που ξεκινά τη Δευτέρα το πρωί, 20 Απριλίου, στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού.

Ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης, σημειώνοντας ότι «είναι αδιανόητο να διεξαχθεί μια τέτοια δίκη σε αίθουσα, που γειτνιάζει σε συγκρότημα 11 σχολείων, με 3.500 μαθητές, όλων των ηλικιών» υπογραμμίζει:

«Η ιστορία πολλές φορές παίζει περίεργα παιγνίδια. Έτσι, στις 20 Απρίλη, ημερομηνία γέννησης του μακελάρη των λαών, Χίτλερ, έχει προσδιοριστεί να αρχίσει η δίκη των επιγόνων του, των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής. Είναι μια δίκη-ορόσημο, διότι παρά το γεγονός ότι αυτή η νεοναζιστική, ρατσιστική μαφία έχει αναπτύξει, εδώ και δύο δεκαετίες, έντονη εγκληματική δράση είναι η πρώτη φορά, που η ηγεσία της τίθεται ενώπιον της Δικαιοσύνης, ως αυτό που πραγματικά είναι: μια εγκληματική οργάνωση με ρατσιστικό κίνητρο, και όχι απλώς ένα «νόμιμο πολιτικό κόμμα», όπως η ίδια ισχυρίζεται παραπλανητικά. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες δεν πρέπει να επιτρέψουμε να παρουσιαστεί ο ναζισμός σαν «μια ακόμα ιδεολογία» και η Χρυσή Αυγή σαν «ένα ακόμα κοινοβουλευτικό κόμμα». Η ΧΑ είναι εγκληματική οργάνωση γιατί είναι ναζιστική!».

Πρέπει να σημειωθεί ότι η δικαστική αίθουσα βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων από τις παρακάτω έντεκα σχολικές μονάδες: το 11ο Ειδικό Νηπιαγωγείο & Δημοτικό, το 1ο Νηπιαγωγείο, το 25ο Νηπιαγωγείο, το 6ο Δημοτικό, το 8ο Δημοτικό, το 7ο Γυμνάσιο, το 3ο, το 4ο και το 5ο Λύκεια, το Νυχτερινό Γυμνάσιο και Λύκειο, το ΙΕΚ, τρεις  Βρεφονηπιακούς Σταθμούς, δυο Αθλητικά Κέντρα και καθημερινά διέρχονται χιλιάδες μαθητές, οι οποίοι έχουν μοναδική πρόσβαση από την οδό Σολωμού, το δρόμο εισόδου στην δικαστική αίθουσα.

Ο 2ος Πανελλήνιος Μαθητικός & Φοιτητικός Διαγωνισμός Ιστορικού Ντοκιμαντέρ με θέμα «Προσεγγίζουμε κριτικά το παρελθόν: Στιγμές του 20ου & του 21ου αιώνα»

Την Παρασκευή, 17 Απριλίου 2015, στις 11.00 έγινε στα Γενικά Αρχεία του Κράτους στο Ψυχικό η τελετή απονομής των βραβείων και των επαίνων του 2^ου Πανελλήνιου Μαθητικού και Φοιτητικού Διαγωνισμού Ιστορικού Ντοκιμαντέρ με θέμα «Προσεγγίζουμε κριτικά το παρελθόν: Στιγμές του 20^ου και του 21^ου αιώνα», που συνδιοργάνωσαν το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Ιστορική Έρευνα, Διδακτική και Νέες Τεχνολογίες» του Ιονίου Πανεπιστημίου και η επιστημονική ένωση «Νέα Παιδεία».

Ο διαγωνισμός αφορούσε τους μαθητές του Γυμνασίου, της Α, Β΄ και Γ΄ Γενικού και Εσπερινού Λυκείου και ΕΠΑΛ, τους μαθητές των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς και σχολείων της Ομογένειας, καθώς και τους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές των ιστορικών και των άλλων τμημάτων κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών, των ελληνικών και κυπριακών πανεπιστημίων.

Θεματικό πεδίο του διαγωνισμού είναι η Σύγχρονη Ελληνική, Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Ιστορία και ειδικότερα:
ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ: Ο 20^ος αιώνας, ο αιώνας των αντιφάσεων.
ΓΙΑ ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ: Η Ελλάδα της κρίσης-από το παρελθόν στο παρόν
Στην τελετή παρευρέθηκαν μαθητές εκπρόσωποι των πέντε σχολείων που διακρίθηκαν μαζί με τους υπεύθυνους καθηγητές τους, μέλη της επιστημονικής και της κριτικής επιτροπής, συνεργάτες των διοργανωτών, μαθητές και γονείς.

Ανάμεσα στις 40 συμμετοχές τα βραβεία και οι έπαινοι που απονεμήθηκαν έχουν ως εξής:

Τα πέντε ντοκιμαντέρ θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα της Νέας Παιδείας.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Τα μαθητικά ντοκιμαντέρ κρίθηκαν από επιτροπή που αποτελείτο από τους

• Δέσποινα Κυριαζή, ιστορικό
• Σπύρο Χρηστάκη, ιστορικό

Η κριτική επιτροπή εποπτευόταν από ειδική επιστημονική επιτροπή, η οποία αποτελείτο από τους:

• Νίκο Καραπιδάκη, Καθηγητή Μεσαιωνικής Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, Πρόεδρο της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους
• Γιώργο Κόκκινο, Καθηγητή Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου
• Χριστίνα Κουλούρη, Καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας και Κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου Φώτο Λαμπρινό, σκηνοθέτη ιστορικών ντοκιμαντέρ, συγγραφέα
• Βασίλη Λουλέ, σκηνοθέτη ταινιών μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ

Την Επιστημονική Επιτροπή συντόνισε ο Κώστας Αγγελάκος, Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδαγωγικών στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, διευθυντής του περιοδικού ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ.

Την ειδική κριτική επιτροπή συντόνισε η Νατάσα Μερκούρη, φιλόλογος, αντιπρόεδρος της επιστημονικής ένωσης ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιελάμβανε χαιρετισμούς από τους διοργανωτές, την απονομή των βραβείων και των επαίνων, και την προβολή των βραβευμένων ντοκιμαντέρ.

Οι διοργανωτές ευχαριστούν θερμά τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς των σχολείων που συμμετείχαν στο διαγωνισμό αποδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο το ενδιαφέρον τους για την ιστορία μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου.

(πηγή: ertopen.com)