paidevo.gr | teachers

Συστηματικούς ελέγχους στα κυλικεία των σχολείων ολόκληρης της χώρας ξεκινά ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων, μαζί με τις συναρμόδιες υπηρεσίες, με σκοπό τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου υγιεινής και ασφάλειας, σύμφωνα με την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία των τροφίμων.

Παράλληλα, παρέχει οδηγίες για σωστή, ασφαλή, υγιεινή και θρεπτική διατροφή των παιδιών μέσα στο σχολικό περιβάλλον.

Στο μικροσκόπιο των ελεγκτών θα μπουν όλα τα ζητήματα που άπτονται της υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων που διατίθενται στους μαθητές. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στο κατά πόσο τα κυλικεία των σχολείων τηρούν τη νομοθεσία σχετικά με τα μέτρα υγιεινής που οφείλουν να εφαρμόζουν οι υπεύθυνοι των κυλικείων, τα επιτρεπόμενα προς πώληση είδη και κατά πόσον συμβάλλουν με τη λειτουργία τους στη διατροφική διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

Ο Ε.Φ.Ε.Τ. ενημερώνει ότι, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, τα επιτρεπόμενα προς πώληση τρόφιμα σε κυλικεία ή καντίνες των σχολείων είναι μόνο :

1. ΦΡΟΥΤΑ – ΛΑΧΑΝΙΚΑ

• Φρέσκα φρούτα − λαχανικά ανάλογα με την εποχή, καλά πλυμένα και συσκευασμένα σε ατομική μερίδα.
• Αποξηραμένα φρούτα χωρίς προσθήκη ζάχαρης, συσκευασμένα σε ατομική μερίδα έως 50 γραμμάρια.
• Φυσικός χυμός φρούτων ή και λαχανικών που παρασκευάζεται εντός των κυλικείων – καντινών. Δεν επιτρέπεται η προσθήκη σακχάρων ή άλλων γλυκαντικών ουσιών. Συστήνεται να είναι δυνατή η κατανάλωση του άμεσα μετά την παρασκευή του σε ποτήρια μιας χρήσης ανακυκλώσιμου υλικού.
• Φρουτοσαλάτα που παρασκευάζεται εντός των κυλικείων – καντινών από φρέσκα, καλά πλυμένα φρούτα εποχής. Δεν επιτρέπεται η προσθήκη σακχάρων ή άλλων γλυκαντικών ουσιών.
• Σαλάτα από φρέσκα, καλά πλυμένα λαχανικά που παρασκευάζεται εντός των κυλικείων – καντινών, χωρίς προσθήκη αλατιού. Επιτρέπεται μόνο η προσθήκη ελαιολάδου, ξυδιού η λεμονιού.
• Συσκευασμένοι φυσικοί χυμοί φρούτων και ομοειδών προϊόντων, χωρίς συντηρητικά και χωρίς προσθήκη ζάχαρης, σε ατομική συσκευασία έως και 330ml.

2. ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ

• Γάλα τυποποιημένο, παστεριωμένο σε ατομική συσκευασία έως 500ml πλήρες και ημιαποβουτυρωμένο (1,5% − 1,8% λιπαρά).
• Σοκολατούχο γάλα με χαμηλά λιπαρά (max.1,8%) σε συσκευασία έως 250ml.

Γιαούρτι τυποποιημένο (έως 5% λιπαρά) χωρίς πρόσθετα σάκχαρα σε ατομική μερίδα έως 200 γραμμάρια.

• Ροφήματα από συνδυασμούς φρέσκου γάλακτος και φρέσκων φρούτων που θα παρασκευάζονται στο κυλικείο. Δεν επιτρέπεται η προσθήκη ζάχαρης. Απαγορεύεται η διάθεση άλλων τυποποιημένων ανάλογων ροφημάτων καθώς και η χρήση έτοιμης σκόνης για την παρασκευή τους.
• Τυριά πολύ σκληρά, σκληρά, ημίσκληρα, μαλακά τυριά. Συστήνονται τυριά παραδοσιακά και ελληνικά Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης. Εξαιρούνται τα ανακατεργασμένα τυριά ή τηγμένα τυριά και ανακατεργασμένα τυριά με αλειφώδη υφή.

3. ΑΠΛΑ ΑΡΤΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ Ή ΑΡΤΟΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ

• Κουλούρι σησαμένιο ολικής άλεσης πλούσιο σε φυτικές ίνες ή λευκό.
• Κριτσίνια ολικής άλεσης πλούσια σε φυτικές ίνες ή λευκά, σε ατομική συσκευασία έως 50 γραμμάρια.
• Φρυγανιές ολικής άλεσης πλούσιες σε φυτικές ίνες ή λευκές, σε ατομική συσκευασία έως 50 γραμμάρια.
• Κράκερς ολικής άλεσης πλούσια σε φυτικές ίνες ή λευκά, σε ατομική συσκευασία έως 50 γραμμάρια.

Τα παραπάνω απλά αρτοπαρασκευάσματα πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προδιαγραφές : Κορεσμένα λιπαρά έως 3%, trans λιπαρά έως 0,1%, νάτριο έως 0,5%.

4. ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΤΟΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ

• Μουστοκούλουρα σε ατομική μερίδα έως 60 γραμμάρια.
• Σταφιδόψωμο σε ατομική μερίδα έως 60 γραμμάρια.
• Μπάρα δημητριακών ολικής άλεσης σε ατομική μερίδα έως 40 γραμμάρια, η οποία να πληροί τις ακόλουθες προδιαγραφές : Κορεσμένα λιπαρά έως 3% trans λιπαρά έως 0,1% Νάτριο έως 0,5%.
• Μπισκότα απλά, χωρίς γέμιση, σε ατομική συσκευασία (έως 60 γραμμάρια) με τις παρακάτω προδιαγραφές :

– Η περιεκτικότητά τους σε trans λιπαρά να μην υπερβαίνει το 2% των ολικών λιπιδίων.

– Ανά 100 γραμμάρια προϊόντος: (α) η ζάχαρη να μην υπερβαίνει τα 10 γραμμάρια, (β) τα ολικά λιπαρά να μην υπερβαίνουν τα 10 γραμμάρια, (γ) τα κορεσμένα λιπαρά να μην υπερβαίνουν τα 5 γραμμάρια και (δ) το νάτριο να μην υπερβαίνει τα 0,5 γραμμάρια.

• Επιτρέπεται η διάθεση τυρόπιτας − πίτας λαχανικών σε ατομικές μερίδες των 120 γραμμαρίων και με την συγκεκριμένη προδιαγραφή : Η λιπαρή ύλη για τη ζύμη – φύλλο πρέπει να είναι αποκλειστικά από ελαιόλαδο, μαλακή μαργαρίνη ή φυτικά έλαια, όπου το τελικό προϊόν δεν πρέπει να ξεπερνάει το 30% σε συνολικά λιπαρά και το 0,1% σε trans λιπαρά.
• Πίτσα με τις παρακάτω προδιαγραφές : Για τη βάση τα επιτρεπόμενα υλικά είναι αλεύρι, μαγιά, αβγό, γιαούρτι, αλάτι και μυρωδικά βότανα. Απαγορεύεται η χρήση ενισχυτικών γεύσης όπως το γλουταμινικό μονο−νάτριο. Για τη γέμιση τα επιτρεπόμενα προϊόντα είναι τυρί, τομάτα, πιπεριές, μανιτάρια, κρεμμύδι, καλαμπόκι. Δεν επιτρέπεται η χρήση σάλτσας και αλλαντικών.

5. ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ

• Τα σάντουιτς – τοστ μπορούν να παρασκευάζονται με συνδυασμούς των τροφίμων των επόμενων παραγράφων. Μπορούν να είναι τυποποιημένα ή να παρασκευάζονται στο χώρο του κυλικείου − καντίνας αυθημερόν.
• Επιτρέπεται η χρήση όλων των ειδών ψωμιού, ολικής άλεσης πλούσιο σε φυτικές ίνες ή λευκό όπως ψωμάκι ατομικό, ψωμί για τοστ, μπαγκέτα, ελληνική πίτα, αραβική πίτα, σησαμένιο κουλούρι. Συστήνεται το ψωμί ολικής άλεσης. Δεν επιτρέπεται το μπριος, το κρουασάν ή το πιροσκί. Η ελληνική πίτα δεν πρέπει να περιέχει γλυκουρονικό νάτριο.
• Επιτρέπεται η χρήση τυριών όπως αναφέρονται στην περίπτωση 2 ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ, στοιχείο 5 της Υ1γ/Γ.Π./οικ 81025/29-08-2013 Απόφασης.
• Δεν επιτρέπεται η χρήση άλλων αλλαντικών, εκτός από βραστή γαλοπούλα με τις παρακάτω προδιαγραφές : Κορεσμένα λιπαρά έως 1 %, νάτριο έως 1%.
• Λαχανικά όλων των ειδών.
• Ελιές χωρίς το κουκούτσι και πάστα ελιάς.
• Αβγό καλά βρασμένο.
• Από λιπαρές ύλες επιτρέπεται μόνο η προσθήκη ελαιολάδου
• Επιτρέπεται η παρασκευή γλυκών σάντουιτς με συνδυασμό των προαναφερόμενων ψωμιών και ως γέμιση 1 κουταλιά της σούπας μέλι ή μέλι με ταχίνι.

6. ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ

• Κρέμα και ρυζόγαλο σε ατομικές μερίδες των 150 γραμμαρίων (με περιεκτικότητα σε λίπος γάλακτος έως 4%).
• Χαλβάς σε ατομική μερίδα έως 50 γραμμάρια.
• Παστέλι σε ατομική μερίδα έως 50 γραμμάρια.
• Μέλι σε ατομική μερίδα.
• Σοκολάτα υγείας και γάλακτος σε ατομική μερίδα έως 30 γραμμάρια.
• Δεν επιτρέπεται η διάθεση τσιχλών και καραμελών.

7. ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ

• Στα κυλικεία των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης επιτρέπονται οι ξηροί καρποί όλων των ειδών χωρίς προσθήκη αλατιού ή ζάχαρης σε ατομική συσκευασία έως 50 γραμμάρια. Δεν επιτρέπονται οι τηγανισμένοι ξηροί καρποί.

8. ΥΓΡΑ ΤΡΟΦΙΜΑ

• Εμφιαλωμένο νερό.
• Στα κυλικεία των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης επιτρέπονται τα παρακάτω αφεψήματα : χαμομήλι, φασκόμηλο, τσάι του βουνού, χωρίς προσθήκη ζάχαρης ή σύνθετων γλυκαντικών.
• Καφές μόνο για το προσωπικό.
• Δεν επιτρέπεται η διάθεση αναψυκτικών.

9. Επιτρέπεται η διάθεση και «βιολογικών προϊόντων» όπως αυτά ορίζονται στους Κανονισμούς 834/2007 και 889/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, με την προϋπόθεση ότι αυτά εμπίπτουν στον ανωτέρω κατάλογο.
10. Δεν επιτρέπεται η διάθεση λειτουργικών τροφίμων ή συμπληρωμάτων διατροφής και προϊόντων που περιέχουν γενετικά τροποιημένους οργανισμούς.

(Πηγή: enallaktikos.gr)

Τα στοιχεία που φέρνει στο φως της δημοσιότητας η Εθνική Συνομοσπονδία των Ατόμων με Αναπηρία Ε.Σ.Α.μεΑ., καταλήγουν σε μια θλιβερή πραγματικότητα: Η μεγάλη πλειονότητα των ανάπηρων μαθητών, που αποτελούν το 6,3% του συνολικού πληθυσμού των μαθητών της χώρας (90.743 μαθητές), φοιτούν σε γενικά σχολεία, χωρίς να λαμβάνουν καμία εξειδικευμένη υποστήριξη. 

Σε άλλη περίπτωση, εντάσσονται σε πολυπληθή και ετερόκλητα τμήματα ένταξης, τα οποία λειτουργούν σε πολλές περιπτώσεις ως ο «καιάδας» των γενικών σχολείων, είτε λαμβάνουν μόνο μερικώς εξατομικευμένη υποστήριξη η οποία δεν καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών.

«Η de facto εγγραφή των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία δεν συνιστά ουσιαστική ένταξη τους σε ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα», αναφέρει η Ε.Σ.Α.μεΑ. και συμπληρώνει: «Είναι πολύ ανησυχητικά τα ποσοστά μαθητών που παρότι φοιτούν σε γενικά σχολεία δεν λαμβάνουν καμία εξειδικευμένη υποστήριξη, αλλά και τα ποσοστά αυτών που είτε εντάσσονται σε πολυπληθή και ετερόκλητα τμήματα ένταξης».

Σοβαρά κενά στη λειτουργία και στελέχωση των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (ΚΕΣΥ)

Η έκθεση του Παρατηρητηρίου Θεμάτων Αναπηρίας τονίζει την σοβαρή ανεπάρκεια που υπάρχει στη χώρα μας, στην λειτουργία και στελέχωση των ΚΕΣΥ (Κέντρα  Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης). Τα μεγάλα κενά που υπάρχουν δημιουργούν, σύμφωνα με την Ε.Σ.Α.μεΑ. σοβαρά προβλήματα στις οικογένειες και καθυστερήσεις στις διαδικασίες αξιολόγησης και υποστήριξης των μαθητών, οι οποίες επιβεβαιώνονται από τον υψηλό αριθμό μαθητών που φοιτούν σε Τμήματα Ένταξης (Τ.Ε.) χωρίς να φέρουν επίσημη αξιολόγηση/γνωμάτευση.

Όπως αναφέρει η Συνομοσπονδία των Ατόμων με Αναπηρία:

«Δυστυχώς τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η πλειονότητα των μέτρων που λαμβάνονται προς την κατεύθυνση της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης περιορίζονται ως επί των πλείστων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, γεγονός που όχι  μόνο δεν εξασφαλίζει τη σχολική εξέλιξη των μαθητών με αναπηρία επιτείνοντας τη σχολική διαρροή, αλλά κυρίως αναχαιτίζει την πραγματική δυνατότητα κοινωνικής και επαγγελματικής ένταξης στο μέλλον».

Τέλος, η Έκθεση διαπιστώνει ότι ένα τμήμα του πληθυσμού των μαθητών που αντιμετωπίζουν σοβαρές αναπηρίες, μαθητές δηλαδή περισσότερο εκτεθειμένοι στον κοινωνικό αποκλεισμό, παραμένουν σε αυστηρώς διαχωρισμένα πλαίσια εκπαίδευσης. Σημειώνεται ότι ο  πληθυσμός των ειδικών σχολείων εξακολουθεί να αυξάνεται τα τελευταία χρόνια».

Τι πρέπει να γίνει: «Απαιτείται γενναία αναδιοργάνωση της εκπαίδευσης»

Τα παραπάνω συμπεράσματα  του Δελτίου Στατιστικής Πληροφόρησης του Παρατηρητηρίου Θεμάτων Αναπηρίας οδηγούν μόνο σε μία παραδοχή, ότι δηλαδή απαιτείται γενναία αναδιοργάνωση της εκπαίδευσης στη βάση εθνικού σχεδίου δράσης για την ουσιαστική μετάβαση σε ένα σχολείο για όλους τους μαθητές. Ένα σχέδιο δράσης που θα καθορίζει εθνικές προτεραιότητες, στόχους, άξονες και δράσεις, σε συμφωνία με το Σύνταγμα της χώρας, το άρθρο 24 της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και με τον στόχο 4 της Ατζέντας 2030 για την βιώσιμη ανάπτυξη,  και στη βάση τεκμηριωμένης ανάλυσης της κατάστασης και αξιόπιστων στατιστικών δεδομένων, με σαφές χρονοδιάγραμμα και σχέδιο χρηματοδότησης.

«Ένα τέτοιο σχέδιο απαιτεί ευρύ κοινωνικό διάλογο, με τη συμβολή όλων των εμπλεκομένων μερών, ιδίως των αναπηρικών οργανώσεων και των οργανώσεων γονέων/κηδεμόνων ατόμων με αναπηρία και προϋποθέτει την ευρεία συναίνεση και την ευαισθητοποίηση όλων».

Εθνικό Σχέδιο Δράσης για μετάβαση σε σχολεία για «όλους του μαθητές»

Οι βασικές προτεραιότητες ενός σχεδίου δράσης για την εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία είναι οι εξής:

– Η εξασφάλιση δωρεάν ποιοτικής προσχολικής, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά με αναπηρία με ρητή απαγόρευση του αποκλεισμού τους από το γενικό εκπαιδευτικό σύστημα,

– Η καθολική προσβασιμότητα των σχολείων, του εκπαιδευτικού και εποπτικού υλικού και των διδακτικών μεθόδων (για εξατομικευμένη διδασκαλία) και διαδικασιών, η εξασφάλιση της παροχής των εύλογων προσαρμογών (περιλαμβανομένης της μεταφοράς των μαθητών)

– Η ενίσχυση της παρεχόμενης γενικής και ειδικής υποστήριξης των μαθητών με αναπηρία εντός του γενικού σχολείου,

– Η εκπαίδευση, κατάρτιση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται στις διαφοροποιημένες ανάγκες όλων των μαθητών, ειδικότερα των μαθητών με αναπηρία,

– Η διασφάλιση της πρόσβασης στη γενική τριτοβάθμια εκπαίδευση, στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, στην εκπαίδευση ενηλίκων και στη δια βίου μάθηση, χωρίς διάκριση και σε ίση βάση με τους άλλους.

Είναι εξίσου σημαντικό να επισημανθεί ότι για την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης είναι αυτονόητα αναγκαία η γενναία αύξηση της χρηματοδότησης για την συμπεριληπτική εκπαίδευση από μόνιμες και σταθερές πηγές.

(Πηγή: enallaktikos.gr με πληροφορίες από iatropedia)

Επίσημη πρεμιέρα για την σχολική χρονιά σήμερα και χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές υποδέχονται τους μαθητές σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια σε όλη τη χώρα. Τα προβλήματα στον χώρο της Παιδείας πολλά και διαχρονικά με αυτό των αμοιβών εκπαιδευτικών να είναι ένα από τα σημαντικότερα, αν και τα τελευταία χρόνια έχει ατονήσει εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης. Όπως φαίνεται και στα στοιχεία του ΟΟΣΑ οι αμοιβές δασκάλων και καθηγητών στην Ελλάδα είναι από τις χαμηλότερες στα κράτη – μέλη του Οργανισμού και σε αρκετές περιπτώσεις χαμηλότερες και από χώρες με χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο.

Στα παρακάτω σχεδιαγράμματα θα δούμε πόσο αμείβονται νηπιαγωγοί, δάσκαλοι και καθηγητές στην Ελλάδα, τόσο νεοδιοριζόμενοι όσο και με προϋπηρεσία, και πόσο οι συνάδελφοι τους σε άλλες χώρες του ΟΟΣΑ με βάση τις απολαβές του 2018 ή παλαιότερων ετών όπου δεν είναι διαθέσιμα τα στοιχεία (σ.σ. για την Ελλάδα αφορούν στο 2018). Σε όλες τις περιπτώσεις τα ποσά είναι σε δολάρια Αμερικής.

Νηπιαγωγοί

Οι ετήσιες απολαβές του πρωτοδιοριζόμενου νηπιαγωγού στην Ελλάδα διαμορφώνονται σε 19.825 δολάρια ( 17.957 ευρώ) όταν στο Λουξεμβούργο, όπου παρατηρούνται και οι υψηλότερες αμοιβές είναι στα 74.400 δολάρια. Ο Έλληνας νηπιαγωγός αμείβεται με λιγότερα χρήματα από ότι ο συνάδελφος του στο Μεξικό και την Τουρκία και στα ίδια επίπεδα με αυτόν στην Κολομβία και στην Τσεχία. Οι πλέον κακοπληρωμένοι είναι νηπιαγωγοί σε Λιθουανία με ετήσιες απολαβές στα 13.000 δολάρια.

Δάσκαλοι – Καθηγητές: Πόσο αμείβονται στην Ελλάδα και πόσο στον υπόλοιπο κόσμο

Ένας νηπιαγωγός με 15ετή σταδιοδρομία μπορεί να λαμβάνει ετησίως 26.198 δολάρια ( 23.730 ευρώ) είναι όμως η πέμπτη χειρότερη αμοιβή όταν αντίστοιχα ο νεοδιοριζόμενος έχει την 8η χειρότερη ανάμεσα στους συναδέλφους του. Ο νηπιαγωγός στο Λουξεμβούργο είναι ο μόνος – και με διαφορά – που σπάει το φράγμα των 100 χιλιάδων ( 108.624 δολάρια). Στον αντίποδα στην Λιθουανία η διαφορά με τον πρωτοδιοριζόμενο είναι ελάχιστη (14.200 δολάρια).

Στην ανώτερη μισθολογική βαθμίδα ο Έλληνας νηπιαγωγός έχει ετήσιες αμοιβές ύψους 38.804 δολαρίων ( 35.150 ευρώ) με τον συνάδελφο του από το Λουξεμβούργο να αμείβεται υπερτριπλάσια στα 131.000 δολάρια και τον Λιθουανό να λαμβάνει ούτε τα μισά ( 14.840 δολάρια).

Δάσκαλοι Δημοτικού

Από τους χαμηλότερα αμειβόμενους στα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ είναι και οι Έλληνες δάσκαλοι. Οι απολαβές του πρωτοδιοριζόμενου είναι στα 19.825 δολάρια (17.957 ευρώ) όταν του Τούρκου συναδέλφου του είναι στα 25.955 δολ. και του Ισπανού στα 40.813 δολάρια. Οι μόνες χώρες που αμείβουν χαμηλότερα νεοδιοριζόμενους δασκάλους είναι οι Λετονία, Ουγγαρία, Βραζιλία, Σλοβακία, Πολωνία και Κολομβία.

Όπως και στους νηπιαγωγούς στην 15ετία μπορεί οι μισθοί να αυξάνονται όμως οι δάσκαλοι χάνουν θέσεις στον πίνακα σε σχέση με τους συναδέλφους τους από το εξωτερικό. Οι Έλληνες δάσκαλοι είναι οι 5οι χειρότερα αμειβόμενοι με απολαβές 26.198 δολαρίων (23.730 ευρώ) όταν ο δάσκαλος στην Πορτογαλία με αντίστοιχη προϋπηρεσία ξεπερνά τα 43.000 δολάρια και ο Ιρλανδός τα 42.000.

Στο ανώτατο μισθολογικό κλιμάκιο ο Έλληνας δάσκαλος θα φθάσει στα 38.804 δολάρια (35.148 ευρώ) και αφήνει πίσω τον Τούρκο συνάδελφο του (32.953 δολ.) και πλησιάζει σχετικά τους δασκάλους από την Ιρλανδία (42.600) και την Ιταλία ( 44.400 δολ.).

Καθηγητές Γυμνασίου – Λυκείου

Ο νεοδιοριζόμενος καθηγητής στην Ελλάδα (σ.σ. τόσο στο γυμνάσιο όσο και στο λύκειο οι αμοιβές είναι οι ίδιες όπως και στις περισσότερες χώρες της έρευνας) λαμβάνει ετήσιες μεικτές απολαβές ύψους 19.825 δολαρίων (17.957 ευρώ) ακριβώς τις ίδιες με αυτές του δασκάλου δημοτικού αλλά και του νηπιαγωγού στην χώρα μας.

Δάσκαλοι – Καθηγητές: Πόσο αμείβονται στην Ελλάδα και πόσο στον υπόλοιπο κόσμο

Καθηγητής με 15 προϋπηρεσία στην Ελλάδα λαμβάνει 26.198 δολάρια (23.730 ευρώ) όταν οι συνάδελφοι του σε Πορτογαλία αμείβονται με 43.179 δολάρια και στην Ιρλανδία με 63.195 δολάρια. Ο πλέον κακοπληρωμένος – 4 θέσεις κάτω από τον Έλληνα – είναι ο καθηγητής στην Λιθουανία (21.084 δολ.).

Δάσκαλοι – Καθηγητές: Πόσο αμείβονται στην Ελλάδα και πόσο στον υπόλοιπο κόσμο

Ο υψηλότερος μισθός καθηγητή στην Ελλάδα (σ.σ. κοινός σε όλες τις βαθμίδες από το νηπιαγωγείο) φθάνει στα 38.804 δολάρια (35.148 ευρώ) και είναι σχεδόν το 1/4 του μισθού του καθηγητή στο Λουξεμβούργο (146.500 δολάρια) που είναι και ο μοναδικός που σπάει το φράγμα των 100.000 δολαρίων.

(Πηγή: topontiki.gr)

Για δεύτερη χρονιά με βάση την περσινή υπουργική απόφαση 139101/ΓΔ4 (ΦΕΚ 3674/28-08-2018) του υπουργείου Παιδείας μπαίνουν ανυπέρβλητα εμπόδια στην εγγραφή ανήλικων μαθητών στα Εσπερινά Γυμνάσια

Η συγκεκριμένη απόφαση απαιτεί από τους ανήλικους μαθητές να προσκομίσουν: α) αντίγραφο του βιβλιαρίου εργασίας (είναι απαραίτητη σύμφωνα με τον νόμο η έκδοσή του προκειμένου να εργαστεί κάποιος ανήλικος), β) εκτύπωση από το σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ», από την οποία προκύπτει η σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου.

Για να γίνουν αντιληπτές οι συνέπειες, θυμίζουμε ότι μιλάμε για υποχρεωτική εκπαίδευση, μιλάμε για ανήλικους μαθητές με συγκεκριμένη κοινωνική ταυτότητα, μιλάμε για περίπου 70 Εσπερινά Γυμνάσια και πάνω από 5.000 μαθητές!

Δεν γνωρίζουν για την ανεργία;

Δεν έχει ακούσει τίποτε το υπουργείο Παιδείας για τη μεγάλη ανεργία που «ματώνει» τη χώρα μας, ιδιαίτερα στα μνημονιακά χρόνια;

Δεν γνωρίζει το υπουργείο Παιδείας ότι στην αγορά εργασίας επικρατεί κυριολεκτικά μια ζούγκλα, όπου η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία (ιδιαίτερα ανήλικων μαθητών) είναι καθεστώς;

Δεν γνωρίζει, άραγε, ότι οι έλεγχοι του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) είναι από ελάχιστοι έως ανύπαρκτοι, λόγω της τεράστιας υποστελέχωσής του; Δεν γνωρίζει ότι αν τολμήσει κάποιος να κάνει καταγγελία στο ΣΕΠΕ κινδυνεύει με απόλυση την ίδια μέρα;

Προφανώς όλα αυτά τα γνωρίζει πολύ καλά, γιατί είναι οι μνημονιακοί νόμοι της τελευταίας δεκαετίας, όλων των κυβερνήσεων, που έχουν διαμορφώσει αυτή την εργασιακή ζούγκλα. Τώρα τι ζητάει;

Αυτές τις μέρες, γονείς ανήλικων μαθητών που είχαν βρει στέγη στα Εσπερινά Γυμνάσια βρέθηκαν σε απόγνωση όταν οι εκπαιδευτικοί τούς έλεγαν ότι για να συνεχίσουν τα παιδιά τους τη φοίτηση στο σχολείο θα έπρεπε να φέρουν βιβλιάριο ενσήμων!

Εκπαιδευτικά σωματεία και φορείς καθώς και εκπαιδευτικοί των εσπερινών Γυμνασίων επισημαίνουν πως είναι γνωστό ότι στα εσπερινά σχολεία βρίσκουν σχολική στέγη μια σειρά παιδιών που αντιμετωπίζουν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, ανεξάρτητα από το αν δουλεύουν ή όχι. Προβλήματα τα οποία έχουν οξυνθεί τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής. Τι θα γίνει με αυτούς τους μαθητές, όταν δεν υπάρχει σήμερα η παραμικρή κοινωνική πρόνοια και μέριμνα; Θα τα πετάξουμε έξω και από το σχολείο;

Και συνεχίζει το σωματείο των καθηγητών: «Αν ψάχνουν για μαθητές που πάνε εκ του πονηρού σε εσπερινά σχολεία, τους ενημερώνουμε ότι τα πλουσιόπαιδα μπορούν να εξασφαλίσουν και βιβλιάριο εργασίας και εκτύπωση από το σύστημα “ΕΡΓΑΝΗ”. Αντίθετα, αυτοί που δεν μπορούν είναι τα παιδιά της εργατικής τάξης, που παλεύουν να βγάλουν ένα μεροκάματο, συνήθως ανασφάλιστοι και αδήλωτοι».

Το προφίλ των εσπερινών σχολείων

Το πρώτο 6τάξιο Εσπερινό Γυμνάσιο λειτούργησε κατά το σχολικό έτος 1934/35 με φορέα τον Φοιτητικό Εκπαιδευτικό Σύνδεσμο, ενώ από παλιότερα (1901) ακόμα λειτουργούσαν η Σχολή Εμποροϋπαλλήλων και διάφορες τεχνικές σχολές.

Μέχρι, όμως, την εποχή εκείνη η νυχτερινή εκπαίδευση λειτουργούσε σχεδόν αποκλειστικά με πρωτοβουλίες ιδιωτικών φορέων και βρισκόταν έξω από το πλαίσιο του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος.

Από τη δεκαετία του ’50 (Ν. 3094/54 και Ν. 3971/59), κυρίως, αρχίζουν να λειτουργούν εσπερινά σχολεία στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και η θεσμοθέτησή τους συνδέθηκε με την προσπάθεια καταπολέμησης του αναλφαβητισμού που στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες είχε απλωμένα τα δίχτυα του στο 80% του ελληνικού πληθυσμού.

Εσπερινά Δημοτικά σχολεία λειτουργούσαν στην Ελλάδα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Οι μαθητές που φοιτούν στα εσπερινά σχολεία έχουν στη συντριπτική τους πλειονότητα μια μακρά εκπαιδευτική ιστορία αποτυχιών και απορρίψεων στα ημερήσια Δημοτικά και Γυμνάσια.

Στο πλαίσιο αυτό είναι φανερό ότι τα εσπερινά σχολεία δίνουν τη δυνατότητα ολοκλήρωσης της φοίτησης στην υποχρεωτική εκπαίδευση και συνέχισής της στο Λύκειο.

Έτσι η απουσία εσπερινής εκπαίδευσης σε περιοχές με πολύ υψηλά ποσοστά διαρροής από το υποχρεωτικό σχολείο (ν. Λασιθίου, ν. Ροδόπης, ν. Κυκλάδων, ν. Ευρυτανίας, ν. Ρεθύμνης, ν. Ζακύνθου κ.λπ.) «αφοπλίζει» δεκάδες χιλιάδες εφήβους και νέους από τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους χωρίς να εγκαταλείψουν την εργασία τους.

Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό Κώστα Καραβίδα, ο μαθητικός πληθυσμός των νυχτερινών σχολείων «στοιχειοθετεί το προφίλ μιας μερίδας κοινωνικά άτακτων ή αταξινόμητων κοινωνικών υποκειμένων: μετανάστες, ανήλικοι με παραβατική ή επιθετική συμπεριφορά, ενήλικοι εργαζόμενοι, άνθρωποι που για διάφορους λόγους εγκατέλειψαν την εκπαίδευση σε νεαρή ηλικία και που σχεδιάζουν νέο ξεκίνημα ζωής με ζηλευτή θέληση, βιοπαλαιστές, μουντζουρωμένα χέρια και καθαρό βλέμμα, παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, νοητική υστέρηση, σοβαρές ασθένειες και ψυχολογικά προβλήματα, αδύναμα συμπαθητικά πλάσματα, “κακοί” μαθητές πρωινών σχολείων, η, κατά την κοινή γνώμη, “αλητεία” της γειτονιάς, παιδιά με θητεία στα ναρκωτικά ή στις μικροκλοπές, ένας κόσμος ανθρώπων ρευστός και αβέβαιος μέσα στη σύγχυση μιας ζωής που τάραξε νωρίς τις ευθείες γραμμές της κανονικότητας συνιστά το αντιφατικό και εκρηκτικό μίγμα των μαθητών που θητεύουν στα θρανία της ανάγκης. Άνθρωποι, με δυο λέξεις, που παλεύουν με τον χρόνο και τα χρόνια» και τώρα ωθούνται να ξαναγυρίσουν στον εφιάλτη από τον οποίο προσπαθούν να ξεφύγουν.

«Και τι θα κάνω εγώ τώρα, κύριε;» είπε ο 16χρονος Γ. Τζ. που είχε βρει καταφύγιο στο Εσπερινό Γυμνάσιο Μοσχάτου ύστερα από μια μαύρη σχολική πορεία αποτυχιών σε πρωινό σχολείο. Πορεία που συνδεόταν με ένα νήμα με τη φτώχεια και την ορφάνια.

«Μπορείτε να μου βρείτε εσείς μια δουλειά που να κολλάνε και ένσημα;»

(Πηγή: alfavita.gr)

Γράφει ο Γιώργιος Μόσχος*

«Madrasa, Madrasa!» – δηλαδή «Σχολείο!» – θυμάμαι να λένε με μια φωνή τα παιδιά σε προσφυγικούς καταυλισμούς της χώρας το καλοκαίρι του 2016, όταν με κλιμάκιο του Συνηγόρου του Παιδιού τα επισκεπτόμασταν και τα ρωτούσαμε «τι θέλετε και τι έχετε περισσότερο ανάγκη εδώ που βρίσκεστε;». Ένα αίτημα που πίσω του κρύβει την ανάγκη αλλά και το δικαίωμα όλων των παιδιών για κανονικότητα, ελεύθερη μάθηση και ισότιμη κοινωνική συμμετοχή.

Πέρασαν ακριβώς τρία χρόνια από την ανακοίνωση των προτάσεων της επιστημονικής επιτροπής που συγκροτήθηκε στο υπουργείο Παιδείας για αυτό τον σκοπό, που είχαν περιληφθεί στην έκθεση «Οι εκπαιδευτικές δράσεις για τα παιδιά των προσφύγων». Μια τεράστια προσπάθεια ξεκίνησε σε όλη τη χώρα για να τεθεί σε λειτουργία ένας μηχανισμός που χρειαζόταν να γίνει κατανοητός, αποδεκτός και ευέλικτος, να υπερβεί γραφειοκρατικά προσκόμματα, να προσαρμοστεί στις τοπικές ανάγκες, να πλαισιωθεί από εκπαιδευτικούς με διάθεση, σχετικές γνώσεις και διαρκή επιμόρφωση, και κυρίως να πείσει τους και τις πολίτες ότι το επιδιωκόμενο είναι προς συμφέρον όλων των παιδιών και δεν θα απειλήσει ή διαταράξει την άσκηση των δικών τους δικαιωμάτων. Μια προσπάθεια που έπρεπε αναγκαστικά να λάβει υπόψη τους χωροταξικούς περιορισμούς των σχολείων που βρίσκονταν κοντά στους χώρους μαζικής φιλοξενίας, την κινητικότητα του προσφυγικού πληθυσμού, αλλά και τις επιφυλάξεις των γηγενών απέναντι στον μαθητικό πληθυσμό από τρίτες χώρες με εμπειρίες πολέμου και αποχής από το σχολείο, με διαφορετικές θρησκείες, γλώσσες και πολιτισμικές αναφορές.

Δυσκολίες και επιτεύγματα

Ζήσαμε σε όλη τη χώρα μεγάλες δυσκολίες, από αντιδράσεις φοβούμενων ή παρασυρμένων σε ξενοφοβικές στάσεις γονέων, καθυστερήσεις στη διαδικασία επιλογής και τοποθέτησης εκπαιδευτικών, αμηχανία ή και αντίσταση πολλών να συμβάλουν δημιουργικά στη θετική και ποιοτική διαμόρφωση της νέας κατάστασης στα σχολεία. Ζήσαμε όμως και καταπληκτικές εμπειρίες προσπάθειας και χαράς εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων, να πραγματώσουν την εκπαιδευτική ένταξη και συμμετοχή των μετακινούμενων παιδιών με τρόπο που θα απέβαινε σε όφελος όλων.

Αυτή η χαρά της συνάντησης και της πολιτισμικής σύνθεσης, όπου και όπως συνέβη, δεν έγινε ευρύτερα γνωστή. Άλλωστε τα όμορφα πράγματα δεν κυκλοφορούν εύκολα πέρα από τις κοινότητες όπου συμβαίνουν, αν δεν υπάρχει κάποιος ειδικός λόγος για να προσελκύσουν τα μέσα ενημέρωσης. Όσες και όσοι ασχοληθήκαμε με την εκπαίδευση των παιδιών προσφύγων και παρακολουθήσαμε από κοντά τις δύσκολες μάχες, τις απογοητεύσεις, τις ματαιώσεις και τις δυσκολίες, ξέρουμε και μπορούμε να διηγηθούμε πολλές μαγικές στιγμές όπου εκπαιδευτικοί και παιδιά, πολλές φορές με τη σύμπραξη μελών της κοινότητας, έκαναν θαύματα και εμπνεύστηκαν από τη δίψα για μάθηση, έκφραση, συνάντηση και δημιουργία. Η συμμετοχή των παιδιών προσφύγων στην εκπαιδευτική διαδικασία έδειξε να προσφέρει οφέλη όχι μόνο στα ίδια, αλλά και στα υπόλοιπα παιδιά που διαμένουν μόνιμα στη χώρα, τα οποία χαίρονται να επικοινωνούν και να ανταλλάσσουν μαζί τους, να μαθαίνουν από το παράδειγμα του αγώνα που δίνει για τη ζωή ένα παιδί που έχει περάσει μέσα από απώλειες, αποχωρισμούς και περιπέτειες.

ΔΥΕΠ και τμήματα υποδοχής

Το πρόγραμμα εκπαίδευσης των παιδιών προσφύγων, έτσι όπως με πολλή σοφία και κόπο εκπονήθηκε, περιλάμβανε μέτρα που από κάποιους επιπόλαια επικρίθηκαν, όπως η δημιουργία ΔΥΕΠ (δομών υποδοχής και εκπαίδευσης προσφύγων) οι οποίες λειτουργούν σε απογευματινό ωράριο στον χώρο των σχολείων (και όχι μέσα σε καμπ, με εξαίρεση τα νηπιαγωγεία, που για ευνόητους λόγους λειτουργούν εκεί), με σκοπό να προετοιμάσουν για περιορισμένο χρονικό διάστημα τα νεοεισερχόμενα παιδιά που διαμένουν σε μαζικούς χώρους φιλοξενίας για το πρωινό σχολείο. Χωρίς να ισχυριστώ ότι λειτούργησαν με ορθό τρόπο σε όλη τη χώρα και γνωρίζοντας τις πάμπολλες αδυναμίες τους, τονίζω ότι ρεαλιστικά ήταν αδύνατο και ανέφικτο να ενσωματωθούν τάξεις υποδοχής για όλα τα νεοεισερχόμενα παιδιά στα πρωινά σχολεία και, αναγκαστικά, έπρεπε να υπάρξει για ένα διάστημα σε κάποιες περιοχές ένα σχολείο δύο ταχυτήτων. Ήταν μια επιλογή που οφειλόταν στις συνθήκες κρίσης, και έχει περιορισμένο χρονικό ορίζοντα εφαρμογής, μέχρι να μπορέσει να οργανωθεί κατάλληλα η υποδοχή των παιδιών προσφύγων στο πρωινό σχολείο. Απαραίτητο ήταν και είναι, όπου λειτουργούν ΔΥΕΠ, να κτίζονται γέφυρες επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των παιδιών του πρωινού και απογευματινού προγράμματος και να προετοιμάζεται η προώθηση της φοίτησης των παιδιών προσφύγων στο πρωινό.

Η κριτική μπορεί να ασκηθεί δημιουργικά -όπως έγινε άλλωστε και στην πρώτη έκθεση αποτίμησης του έργου τον Ιούνη του 2017- στις αδυναμίες του συστήματος ως προς την επιλογή, τον ορισμό και την έγκαιρη επιμόρφωση και στήριξη των εκπαιδευτικών των δομών αυτών, τη λειτουργική σύνδεσή τους με τα προγράμματα εκπαίδευσης του πρωινού σχολείου και την ταχύτητα της μετάβασης των παιδιών σε αυτό (στο ίδιο σχολείο ή σε άλλα όμορα). Επίσης, σημαντικό είναι το ζήτημα της έγκαιρης τοποθέτησης εκπαιδευτικών σε τμήματα υποδοχής στα πρωινά σχολεία, όπου τα αλλόγλωσσα παιδιά παρακολουθούν κάποιες -μόνο- ώρες, ενώ συμμετέχουν και σε μαθήματα και δράσεις μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά.

Μια διαδικασία συστηματικής αξιολόγησης θα μπορούσε να βοηθήσει να αναδειχθούν τα επιτεύγματα και οι δυσκολίες που συνάντησε το πρόγραμμα εκπαίδευσης των παιδιών προσφύγων. Όμως, το κυριότερο που σήμερα χρειάζεται να τονιστεί είναι ότι, ύστερα από πολλές προσπάθειες, με δυσκολίες, λάθη αλλά και εξαιρετικές κατακτήσεις, έχουμε στα χέρια μας παραδείγματα που δείχνουν ότι η ισότιμη συμμετοχή των παιδιών προσφύγων στο δημόσιο σχολείο δεν είναι απειλή, αλλά ευκαιρία να κάνουμε την εκπαίδευση περισσότερο πλούσια, συμπεριληπτική και συμμετοχική.

Καλές πρακτικές

Χρειαζόμαστε να αναδείξουμε και να αξιοποιήσουμε σημαντικές καλές πρακτικές, όπως του Κέντρου Φιλοξενίας του Ελαιώνα. Τα παιδιά που διαμένουν εκεί φοιτούν σε διαφορετικά σχολεία της κοινότητας, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά στην πρωινή ζώνη, με τη διαρκή συστηματική υποστήριξη των Συντονιστών Εκπαίδευσης Προσφύγων, ενός καινοτόμου θεσμού. Υπάρχουν επίσης σχολεία που δοκίμασαν εργαλεία ενδυνάμωσης, όπως η αξιοποίηση των τεχνών ή η ανάπτυξη ομάδων συμμαθητών συμβούλων – «μεντόρων»∙ προγράμματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών που οργανώθηκαν από πανεπιστήμια και δεν εστιάζουν τόσο στις ανάγκες των παιδιών προσφύγων, όσο στην ανάγκη όλων των παιδιών για ένα διαπολιτισμικό, ελκυστικό και συμμετοχικό σχολείο μάθησης και κοινωνικοποίησης∙ δράσεις συνεργασίας και δημιουργικής συνάντησης παιδιών μέσα και έξω από τα σχολεία, όπως του προγράμματος «Κι αν ήσουν εσύ;» του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, που υποστηρίχθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και οργάνωσε επιμορφώσεις, εργαστήρια, διαδραστικές παραστάσεις και φεστιβάλ σε όλη τη χώρα με συμμετοχή πολλών χιλιάδων παιδιών, στα οποία περιλαμβάνονταν και παιδιά πρόσφυγες.

Το στοίχημα

Στα τελευταία χρόνια η Ελλάδα αναγνωρίστηκε διεθνώς για τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίθηκε στην προσφυγική κρίση, αλλά και για τη θέσπιση μιας προσέγγισης για την ισότιμη ένταξη των παιδιών προσφύγων στο σχολείο που πολλές ευρωπαϊκές χώρες δεν επιχείρησαν. Μιας προσέγγισης που έχει ακόμη δρόμο για να φτάσει στους επιδιωκόμενους στόχους, αλλά χρειάζεται να υποστηριχθεί και να μην υπονομευθεί, γιατί αποτελεί κέρδος για όλα τα παιδιά. Το στοίχημα για την ισότιμη συμμετοχή των παιδιών προσφύγων στην εκπαίδευση τελικά δεν αφορά μόνο την άσκηση του διεθνώς κατοχυρωμένου δικού τους δικαιώματος, αλλά και το δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως των παιδιών της κοινωνίας για ένα ανοιχτό συμπεριληπτικό σχολείο.

—

* Ο Γιώργος Μόσχος είναι πρώην Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού

(Πηγή: kathimerini.gr)