Γράφει η Έφη Γλυμίτσα – Δασκάλα
Σύμφωνα με έρευνες, έχει επιβεβαιωθεί ότι παράλληλα με τις προσπάθειες που γίνονται στο σχολείο, καθοριστικό ρόλο στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας και της αγάπης στο λογοτεχνικό βιβλίο, όπως και σε άλλα σημαντικά θέματα, όπως η αγωγή υγείας ή η αγωγή του καταναλωτή, παίζει η οικογένεια.
Οι γονείς, με το παράδειγμά σας, μπορείτε να περάσετε στα παιδιά σας καλύτερα από τον καθένα, την άποψη ότι η ανάγνωση είναι κυρίως απόλαυση.
Στα περισσότερα παιδικά βιβλία, θίγονται θέματα που απασχολούν τόσο την οικογένεια όσο και το ίδιο το παιδί και αποτελούν μια καλή αφορμή για να ξεκινήσει ένας διάλογος μεταξύ παιδιών και ενηλίκων.
Στο τέλος της πρότασής μου, δίνω ενδεικτικά κάποιους από τους πολλούς τίτλους βιβλίων που, εφόσον το επιθυμείτε, μπορείτε να εκμεταλλευθείτε ως αφορμή ουσιαστικής κοινωνικής εκπαίδευσης.
Χρήσιμο λοιπόν θα ήταν στην οικογένεια:
- Να οριστεί άτυπα κάποιος χρόνος μέσα στην ημέρα ή σε κάποια μέρα της εβδομάδας όπου όλοι θα διαβάζουν σε όποιο χώρο επιθυμούν και όποιο βιβλίο έχουν επιλέξει, ώστε να γίνει συζήτηση (π.χ. τρώγοντας το απογευματινό γλυκό την Κυριακή) πάνω σ’ αυτό.
- Να μη δίνουμε – επιβάλλουμε στα παιδιά μας παλιά δικά μας βιβλία, καθώς το πολυτονικό σύστημα ή τα «δύσκολα» θέματα των κλασσικών, μπορεί να τα κουράσουν σε αυτή την ηλικία. Για κάθε βιβλίο υπάρχει η κατάλληλη στιγμή!
- Να αποφεύγουμε να δίνουμε στο παιδί βιβλίο με θέμα κάποιο πρόβλημα που το απασχολεί εκείνη την περίοδο λέγοντας «αυτό σου ταιριάζει». Τα παιδιά έχουν ανάγκη να προσεγγίσουν όλα τα πιθανά προβλήματα ακόμα και αν δεν τα αντιμετωπίσουν ποτέ. Εμείς λοιπόν τα παρακινούμε τονίζοντας άλλα στοιχεία του βιβλίου όπως οι ήρωες ή η εικονογράφηση και τα αφήνουμε να αποφασίσουν τα ίδια αν θα το διαβάσουν τελικά.
- Να οργανώνουμε συχνές επισκέψεις σε βιβλιοπωλεία, όχι μόνο για αγορά αυτοκόλλητων ή μολυβιών αλλά και για να δούμε τα καινούργια βιβλία που έχουν εκδοθεί. Είναι καλό να έχουν τα παιδιά πρόσβαση σε πολλά και διαφορετικά είδη βιβλίου. Ακόμα και αυτά που δεν είναι ποιοτικά μπορούν να διδάξουν μετά από συζήτηση τα παιδιά στο να κρίνουν και να αξιολογούν. Εδώ θα πρέπει να προσέξουμε και κάτι άλλο. Δε χρειάζεται να αγοράζουμε όσα βιβλία αρέσουν στο παιδί. Αρκεί να σημειώνει σε ένα σημειωματάριο τους τίτλους , τον συγγραφέα και τις εκδόσεις και αφού τελειώσει ό, τι διαβάζει, να του αγοράζουμε το επόμενο ή να το αγοράσει το ίδιο με το χαρτζιλίκι του. Αυτό το αποτρέπει από το να λειτουργεί καταναλωτικά και το διδάσκει να αξιολογεί.
- Στην περιοχή μας συνήθως λειτουργεί Δημοτική Βιβλιοθήκη. Μια οικογενειακή εγγραφή είναι σημαντικό βήμα που θα ενθουσιάσει τους μικρούς αναγνώστες. Όσα βιβλία και αν έχετε στο σπίτι, ο δανεισμός λειτουργεί αλλιώς και χτίζει συνειδήσεις αυριανών αναγνωστών.
Οι ιδέες για την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας είναι πολλές και φυσικά δεν εξαντλούνται σε λίγες γραμμές, όπως δεν εξαντλείται και η ευρηματικότητά μας για την ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών. Γι’ αυτό λοιπόν θα χαρώ πολύ να φτάσουν στην τάξη μας κι άλλες ιδέες για εφαρμογή στο σχολείο και… όχι μόνο.
–
