Η πορνεία ανθεί εν μέσω κρίσης στην περιοχή και τα θολά μάτια ναρκομανών, αστέγων, εκδιδόμενων ομοφυλόφιλων και αλλοδαπών που το στομάχι τους φωνάζει από την πείνα «λάμπουν» μέσα στο σκοτάδι.
Μεσάνυχτα. Στο Πεδίο του Άρεως κάποια ταξί κάνουν τη διαδρομή περιμετρικά του πάρκου για τους ξεχασμένους ξενύχτηδες και οι περισσότεροι καταστηματάρχες τρέχουν να προλάβουν το τελευταίο λεωφορείο, με το χέρι να κρατά σφιχτά το πορτοφόλι ή την τσάντα και το βήμα να γίνεται όλο και πιο γοργό.
Σύντομα η περιοχή αδειάζει και δειλά εμφανίζονται τα πρώτα χλωμά πρόσωπα, κυρίως «άγουρων» αντρών, που θα χαθούν στα στενά του Πεδίου του Άρεως και μέσα στο πάρκο για το… μεροκάματο.
Η πορνεία ανθεί εν μέσω κρίσης στην περιοχή και τα θολά μάτια ναρκομανών, αστέγων, εκδιδόμενων ομοφυλόφιλων και αλλοδαπών που το στομάχι τους φωνάζει από την πείνα «λάμπουν» μέσα στο σκοτάδι.
Στην «πιάτσα» του Πεδίου του Άρεως θα βρει κανείς Αφγανούς, Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιανούς, Αφρικανούς, Αλβανούς και άλλες εθνικότητες που εκδίδονται για λίγα ευρώ, για ένα «στα όρθια» κοντά στο πάρκο, όχι μέσα μην ενοχλήσουν τους τοξικομανείς και τους αστέγους.
Κάπου ανάμεσα στις κατά τα άλλα διακριτικές βόλτες ψαρέματος για πελάτη, ο Μοχάμεντ, ο Bill. Φορούν ρούχα απλά με μουντά χρώματα και καπέλο για να κρύβουν το νεανικό πρόσωπό τους από αστυνομικούς που μπορεί να «τσεκάρουν» το σημείο. Θα έπρεπε να κοιμούνται ή να παίζουν σε μια αλάνα, ιδανικά να διαβάζουν τα μαθήματά τους. Αντ’ αυτού κρατούν μια μπίρα και ένα σουγιά κρυμμένο. Είναι 13 και 16 ετών.
Χωρίς πατρίδα, χωρίς οικογένεια, χωρίς λεφτά, φλερτάροντας με τις ώρες που θα βρεθούν σε κάποιο ίδρυμα ή πεσμένοι σε κάποιο παγκάκι, βάζουν στα χείλια τους το λαθραίο τσιγάρο και αναζητούν… φωτιά από κάποιον ενήλικα που θα γευτεί τη νιότη τους για 2-5 ευρώ. Η παιδική πορνεία στην Αθήνα είναι μια πραγματικότητα για την οποία όμως δεν μιλά κανείς.
Όλοι γνωρίζουν και κανείς δεν είδε πόσα, ποια και από πού είναι εκείνα τα παιδιά που πωλούν το κορμί τους για να επιβιώσουν και να νιώσουν ένα παράταιρο χάδι ενήλικα στο κεφάλι τους, αυτό που θα έπρεπε να είχαν από την οικογένειά τους. «Τα εκδιδόμενα παιδιά στο κέντρο της Αθήνας δεν θα τα ψάξει κανείς. Δεν υπάρχουν για κανέναν. Στο Χαμόγελο του Παιδιού οι περιπτώσεις αυτές πληθαίνουν. Όταν φτάνουν σε εμάς μας εξηγούν ότι η διαδρομή της ζωής τους ήταν επετεία, συσσίτιο, πορνεία» εξηγεί στο NP o κ. Γιαννόπουλος, πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού.
Η παιδική πορνεία στη χώρα μας αποτελεί ένα μυστικό πίσω από κλεισμένες πόρτες λέει ο κ. Γιαννόπουλος, τονίζοντας ότι λόγω της οικονομικής κρίσης το φαινόμενο αυξάνεται αλλά δεν… φαίνεται.
Δεκάδες παιδιά που φιλοξενούνται σήμερα στο Χαμόγελο, έχουν περάσει στην τρυφερή ηλικία των 12 και των 15 από «πιάτσα». Αυτά τα παιδιά είναι στα αζήτητα, παρατημένα από γονείς, κυρίως αλλοδαπά, που είτε τα σπρώχνουν οι ίδιοι οι γονείς στον αγοραίο έρωτα ή οδηγούνται μόνα τους ως έσχατη λύση να βρουν εκείνα τα λίγα ευρώ για τις εξαρτήσεις τους και ένα πιάτο φαγητό, σημειώνει ο κ. Γιαννόπουλος.
Η Αστυνομία έχει αυξήσει τις περιπολίες στο σημείο, όχι όμως τους ελέγχους. Οι κάτοικοι ξέρουν, έχουν δει παιδιά, κυρίως αγοράκια, να εκδίδονται στο Πεδίον του Άρεως, αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι, λένε. Η Πολιτεία έχει κλείσει τα μάτια από ντροπή για τον εαυτό της.
«Όταν έρθει η νύχτα εδώ, στο Πεδίο του Άρεως, τα πάντα γίνονται. Παιδιά ‘‘μοιάζουν’’ ενήλικες και εκδίδονται για 5 ευρώ, άντρες αλλοδαποί αναζητούν άντρες, τοξικομανείς και άστεγοι γίνονται όλοι μια ‘‘παρέα’’ και η εγκληματικότητα χτυπάει κόκκινο» περιγράφει με κυνισμό η κυρία Μαρία Κ. που ανοίγει νωρίς το πρωί ένα από τα περίπτερα της περιοχής.
Ο δε κ. Δημήτρης, που εργάζεται σε κατάστημα στο Πεδίο του Άρεως, δεν διστάζει να μας πει ότι κάποτε άκουσαν για έναν 15χρονο που έκανε πιάτσα εκεί… Ο ένας με τον καιρό έφερε κι άλλους… Δωδεκάχρονα αγόρια πλέον «δίνονται» σε παιδόφιλους.
Τον κώδωνα του κινδύνου ωστόσο για την τραγική κατάσταση της πορνείας στο κέντρο της Αθήνας έχει κρούσει από καιρό η Ένωση Πολιτών Κέντρου Αθήνας, η οποία έχει καταγγείλει την αύξηση της πορνείας.
«Είναι μεγάλο και σοβαρό το πρόβλημα της πορνείας στο Μεταξουργείο, στην οδό Σωκράτους δίπλα στο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας. Ναι, ξέρουμε ότι παιδιά στο κέντρο της Αθήνας εκδίδονται σε διεστραμμένους ενήλικες, αλλά κανείς δεν θα σου πει κάτι συγκεκριμένο γιατί αυτά τα παιδιά δεν υπάρχουν για κανέναν. Ο δήμος πάντως δεν έχει κάνει κάτι για το θέμα και η Αστυνομία μάλλον δεν… προλαβαίνει. Αυτή είναι η κατάσταση, κορίτσι μου» λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο κ. Νικολακόπουλος, μέλος της Ένωσης Πολιτών Κέντρο Αθήνας.
Στα αυτιά της κοινωνίας αντιβουίζουν οι φωνές των παγιδευμένων παιδιών, οι ικεσίες, η απελπισία τους και η φρίκη που ζουν αλλά για την Πολιτεία η ανήλικη πορνεία δεν «καταγράφεται»…
(πηγή: left.gr)
