Με τα νεότερα δεδομένα για τις παθήσεις του αμφιβληστροειδούς, ασχολήθηκαν οι παρευρισκόμενοι σε πανευρωπαϊκό συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το διήμερο 28-29 Σεπτεμβρίου στο Αμβούργο.
Στο συνέδριο παρουσιάσθηκαν νέα δεδομένα, τα οποία δείχνουν ότι τα ενέσιμα φάρμακα κατά του αυξητικού παράγοντα του αγγειακού ενδοθηλίου βελτιώνουν σημαντικά την όραση των ασθενών με σοβαρές παθήσεις του αμφιβληστροειδους, οι οποίες σχετίζονται με την ηλικία.
«Με τα νεότερα δεδομένα μπορούμε να πούμε ότι περιορίζοντας τα συμπτώματα, περιορίζουμε τις βλάβες και αποτρέπουμε την τύφλωση. Είναι συμπτωματική αγωγή, δεν μπορείς να σταματήσεις την εξέλιξη της νόσου. Όμως, μπορούμε να την σταθεροποιήσουμε, ώστε να μην χάνεται η όραση. Οι ασθενείς μπορούν να δουν καλύτερα και αυτό είναι το ζητούμενο. Κάποιοι δεν χρειάζεται να σταματήσουν να εργάζονται» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Χ. Αγκοστίνι, ειδικός σε παθήσεις του αμφιβληστροειδούς.
Οι νεότερες θεραπείες που χορηγούνται ανά διαστήματα με ενέσιμη μορφή στον οφθαλμό αποδεικνύονται σε κάποιες περιπτώσεις, όπως τονίζουν οι ειδικοί, πιο αποτελεσματικές ακόμη και από την επεμβατική χρήση των λέιζερ. Νεώτερα δεδομένα που παρουσιάσθηκαν στο συνέδριο δείχνουν ότι τα φάρμακα νέας γενιάς μπορούν, σε συνδυασμό με στενή παρακολούθηση τους ασθενούς, να περιορίσουν ακόμη κατά 90% την απώλεια όρασης και κατ’ επέκταση την τύφλωση.
«Αν αφήσουμε τις παθήσεις αυτές χωρίς έγκαιρη φαρμακευτική αντιμετώπιση, αυτό που συμβαίνει στα προβληματικά αγγεία του ματιού είναι τραυματισμός και φλεγμονή, βλάβες που είναι δύσκολο, σχεδόν αδύνατο, να αντιμετωπιστούν και οδηγούν σταδιακά σε μερική τύφλωση» επισημαίνει ο ειδικός στις αμφιβληστροειδοπάθειες Α. Τουφαίλ από τη Μ. Βρετανία και συμπληρώνει ότι 9 στους 10 ασθενείς ανταποκρίνονται στις νεώτερες θεραπείες, όπως δείχνουν νέες μελέτες, μεταδίδει το ΑΜΠΕ.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ένα από τα κύρια φάρμακα σ’ αυτή την κατηγορία, η ρανιμιζουμάμπη, πέρα από τις ενδείξεις για την θεραπεία της υγρής μορφής ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας, για το διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδας και για την απόφραξη της κεντρικής και κλαδικής φλέβας του αμφιβληστροειδούς, πήρε ένδειξη εφαρμογής και για την χοριοειδική νεοαγγείωση, ως αποτέλεσμα παθολογικής μυωπίας.
«Η μυωπία γνωρίζουμε ότι προκαλεί αλλοιώσεις στο μάτι κατά τη νεαρή ηλικία, αλλά ακόμα δεν ξέρουμε γιατί μετά τα 40 ή τα 50 χρόνια σε ανθρώπους που είχαν μυωπία παρατηρείται ξαφνικά αυτή η διαταραχή, που έχει να κάνει με τον πολλαπλασιασμό των αγγείων μέσα στο μάτι» εξηγεί ο κ. Τουφαίλ.
Οι επιστήμονες τόνισαν ότι τα προβλήματα στην όραση εμφανίζονται ξαφνικά, αλλά είναι σημαντικό να αναγνωρισθούν έγκαιρα. Συνήθως το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα για το οποίο παραπονούνται οι ασθενείς είναι ότι βλέπουν ως τεθλασμένη μια ευθεία γραμμή, αλλά και η απώλεια όρασης για ένα από τα γράμματα μίας λέξης ή υπάρχουν σκιές στην όραση τους. «Αν αδιαφορήσει κάποιος, διαπιστώνει ότι αρχίζει σταδιακά να χάνει την δυνατότητα να διαβάσει ή ακόμη και να αναγνωρίσει πρόσωπα. Σε αρκετές περιπτώσεις που υποφέρει το ένα μάτι, θα πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι και να ελέγχουμε το κάθε μάτι χωριστά, καλύπτοντας το άλλο με την παλάμη των χεριών μας» τονίζει ο καθηγητής ο Χ. Ανγκοστίνι.
Η αύξηση των περιστατικών σχετίζεται με την αύξηση του ορίου ζωής των ανθρώπων. Ο μεγαλύτερος προδιαθεσικός παράγοντας είναι η ηλικία, παρότι υπάρχει σημαντική συσχέτιση με την κληρονομικότητα και αποδεδειγμένη με το κάπνισμα, καθώς 6 στους 10 ασθενείς με εκφυλιστικές παθήσεις του αμφιβληστροειδούς είναι καπνιστές.
Στο ερώτημα αν μπορούν να προληφθούν αυτές οι βλάβες οι επιστήμονες είναι ξεκάθαροι και τονίζουν ότι μόνο η διακοπή ή η μη έναρξη τους καπνίσματος από νεαρή ηλικία μπορεί να συμβάλει θετικά, στο μέλλον, ώστε κάποιος να κρατήσει υγιή μάτια ως τα βαθιά γεράματα. Άνθρωποι με κληρονομικό ιστορικό θα ήταν καλό να κάνουν μια λεπτομερή οφθαλμολογική εξέταση στα 55 τους, ακόμα κι όταν δεν έχουν συμπτώματα, καθώς με τον τρόπο αυτό έχουν σημαντικές πιθανότητες να προλάβουν τις πιθανές επιπλοκές στο μέλλον, ακόμα και την τύφλωση.
Επίσης όλοι μας θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η παχυσαρκία και η έλλειψη άσκησης που οδηγεί σε διαβήτη, αλλά και η υπέρταση που δεν έχει αναγνωρισθεί, αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες για σοβαρά προβλήματα στην όραση μετά τα 65.
Ο σακχαρώδης διαβήτης από μόνος του μπορεί να είναι αιτία τύφλωσης καθώς καταστρέφει τα αγγεία του ματιού, και η υπέρταση εμποδίζει την καλή ροή του αίματος στα αγγεία του ματιού.
(πηγή: briefingnews.gr)
