Αυτοί που μένουν κι αυτοί που φεύγουν
(Φωτογραφία: Jorge Duenes/Reuters)
Οι άνθρωποι που μετακινούνται σε πλουσιότερες χώρες σίγουρα αναμένουν ότι η μετανάστευση θα τους οδηγήσει σε μια καλύτερη ζωή, αλλά μια νέα έρευνα δείχνει ότι οι οικονομικοί μετανάστες είναι απίθανο να επιτύχουν μεγαλύτερη ευτυχία στην υιοθετημένη πατρίδα τους. Η μετανάστευση σε πλουσιότερες χώρες συχνά οδηγεί σε ένα χαμηλότερο οικονομικό επίπεδο τους μετανάστες -ακόμη και αν αυτό αυξάνει την αγοραστική δύναμή τους- και είναι αυτό που έχει σημασία από οικονομική άποψη για την ευτυχία.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το European Social Survey, σε 42.000 άτομα, συγκρίνοντας μετανάστες που μετακινούνται σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και ανθρώπους που παραμένουν σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Κατά μέσο όρο, οι μετανάστες ήταν πιο ευτυχισμένοι από ό,τι αυτοί που έμειναν πίσω στην πατρίδα τους, αλλά τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ότι αυτοί οι μετανάστες ήταν ήδη πιο ευτυχισμένοι, ακόμη και πριν από τη μετακίνησή τους.
Οι εμπειρίες των μεταναστών διέφεραν ανάλογα με το πού ζούσαν πριν από τη μετακίνηση. Οι άνθρωποι που έφυγαν από τη Ρουμανία και τη Ρωσία είχαν την τάση να μεγαλώνουν την ευτυχία τους μετά τη μετανάστευσή τους. Το αποτέλεσμα αναμφίβολα συνδέεται με το γεγονός ότι η μέση ευτυχία σε αυτές τις χώρες είναι πολύ χαμηλή. Αλλά στην Πολωνία η ευτυχία είναι ήδη στο ίδιο επίπεδο με αυτό της Δυτικής Ευρώπης και οι Πολωνοί που μετανάστευσαν πιο δυτικά εμφάνισαν σημαντική μείωση στην ευτυχία τους. Για τους μετανάστες από άλλες χώρες τα επίπεδα ευτυχίας παρέμειναν αμετάβλητα.
Οι μετανάστες είναι συχνά μορφωμένοι και φιλόδοξοι, αλλά τα προσόντα τους, μπορεί να μην αναγνωρίζονται στον τόπο προορισμού και να αντιμετωπίζουν την προκατάληψη και τη διάκριση από τους ντόπιους. Ακόμα κι έτσι, οι μισθοί που κερδίζουν στην πλουσιότερη χώρα μπορεί να είναι ελκυστικοί σε σχέση με αυτούς της πατρίδας τους. Μετά την άφιξή τους, όμως, θα αρχίσουν να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους ντόπιους, αντί με αυτούς που βρίσκονται στην πατρίδα τους. Η σύγκριση, στη συνέχεια, τροφοδοτεί μια αίσθηση απογοήτευσης από προσδοκίες που δεν μπορεί να ικανοποιηθούν.
Κάποιοι από τους μετανάστες ξεκινούν τη μετανάστευση όχι για τη δική τους ευτυχία, αλλά για να καλύψουν, μέσω εμβασμάτων, τις ανάγκες των μελών της οικογένειας που παραμένει πίσω. Ωστόσο ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, το κατά πόσο τα οφέλη των εμβασμάτων αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα που προκύπτουν από το χωρισμό της οικογένειας δεν υπάρχει σαφή απάντηση από την έρευνα.
(πηγή: todayfocus.gr με πληροφορίες από Quarz)
