Γράφει ο Αδάμος Χατζηπαναγής, Παιδίατρος
Όταν για πρώτη φορά οι γονείς ακούσουν ότι το παιδί τους έχει ημικρανία η πρώτη τους αντίδραση είναι συνήθως η εξής: «Μα, γιατρέ έχουν τα μωρά ημικρανίες;». Δυστυχώς περίπου 4-5% των εφήβων πάσχουν από ημικρανίες με αποτέλεσμα να κάνουν αρκετές απουσίες από το σχολείο αλλά ταυτόχρονα να χάνουν και πολλές από τις αγαπημένες τους δραστηριότητες.
Ποια τα συμπτώματα της ημικρανίας;
Ένα κατά τα άλλα υγιέστατο παιδί, ξαφνικά αισθάνεται αδυναμία, υπνηλία τάση για εμετό ή ακόμα και εμετούς. Το παιδί σταματά οποιαδήποτε δραστηριότητα έχει εκείνη την ώρα και του αρέσει να απομονώνεται σε ένα ήσυχο μέρος. Πολλές φορές τα πιο πάνω συμπτώματα ακολουθούνται από αυτό που ιατρικά λέγεται αύρα. Η αύρα είναι προειδοποιητικά σημάδια ότι επέρχεται μια κρίση ημικρανίας. Τέτοια σημάδια είναι ευαισθησία του παιδιού σε μυρωδιές ή θορύβους ή καμιά φορά βλέπουν μπροστά τους άστρα, κηλίδες ή ζικ-ζακ γραμμές. Ο πονοκέφαλος μπορεί να είναι στη μια πλευρά του κεφαλιού ή και στις δυο. Μπορεί να είναι συνεχόμενος ή να πηγαινοέρχεται σε σύντομα χρονικά διαστήματα. Μάλιστα σε ορισμένα παιδιά μπορεί ο πονοκέφαλος να μην είναι το κυρίως σύμπτωμα της ημικρανίας. Συχνά συμπτώματα είναι η ναυτία, το κοιλιακό άλγος, μάτια που δακρύζουν, υπνηλία, διάρροια, έντονος ιδρώτας και έντονα κόκκινο πρόσωπο. Πολλά παιδιά ενοχλούνται από το φως, για αυτό και συνήθως κοιμούνται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Συνήθως όταν ξυπνήσουν δεν έχουν πια τη συμπτωματολογία της ημικρανίας. Το επεισόδιο της ημικρανίας διαρκεί από μια μέχρι δώδεκα ώρες.
Πολλές φορές οι γονείς των παιδιών με ημικρανία ανησυχούν μήπως το παιδί τους έχει κάτι άλλο πιο σοβαρό. Γι` αυτό είναι απαραίτητο να εξετάζεται με λεπτομέρεια το παιδί από τον παιδίατρο του και όπου χρειάζεται να γίνονται οι απαραίτητες εξετάσεις. Πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι η συμπτωματολογία των παιδιών με όγκο ή άλλων σοβαρών παθήσεων είναι διαφορετική και περιγράφεται στο συγκεκριμένο κεφάλαιο.
Ποια η αιτία των ημικρανιών και τι τις προκαλεί;
Δεν ξέρουμε ποια είναι η αιτία των ημικρανιών. Υπάρχουν πολλές θεωρίες, η επικρατέστερη είναι αυτή που αποδίδει τις ημικρανίες σε ευαισθησία των αγγείων του εγκεφάλου και του κρανίου σε ορισμένες χημικές ουσίες, οι οποίες προκαλούν συστολή ή διαστολή των αγγείων. Γνωρίζουμε όμως ότι υπάρχει κληρονομική προδιάθεση, αφού στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ένας τουλάχιστον από τους δυο γονείς έχει ημικρανία.
Πολλές ουσίες έχουν ενοχοποιηθεί ότι μπορεί να προκαλέσουν ημικρανία στα ευαίσθητα άτομα. Χρήσιμο είναι να τις ξέρετε και να πειραματιστείτε και με το δικό σας παιδί και αν πράγματι έτσι έχουν τα πράγματα, τότε να τις αφαιρέσετε από το διαιτολόγιο του παιδιού. Αυτές είναι οι εξής:
• Τυρί
• Σοκολάτα
• Καφές
• Ξηροί καρποί
• Θαλασσινά
• Χυμοί πορτοκαλιού, λεμονιού
• Τηγανητά φαγητά
• Pizza
Επίσης έχουν ενοχοποιηθεί το Stress και οι λίγες ώρες ύπνου των παιδιών. Μια άλλη υπόθεση υποστηρίζει ότι η αιτία των ημικρανιών είναι ορμονική διαταραχή και συγκεκριμένα αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης (ορμόνη που χρειάζεται για την καύση του σακχάρου). Για αυτό εισηγούνται αποφυγή επεξεργασμένης ζάχαρης ή γλυκαντικών ουσιών, δίαιτα πλούσια σε χόρτα και φρούτα αλλά όχι χυμούς.
Ποιά η θεραπεία της ημικρανίας;
Το πρώτο βήμα είναι να κατανοήσετε και εσείς και το παιδί σας ότι η ημικρανία είναι μια χρόνια πάθηση. Πρέπει να εξηγήσετε στο παιδί σας ότι δεν κινδυνεύει η ζωή του από την αρρώστια αυτή και κάθε φορά που έχει μια τέτοια κρίση να του συμπαραστέκεστε.
Στη συνέχεια πρέπει να καταγράφετε σε ένα χαρτί την ώρα που έρχεται ο πονοκέφαλος, κάτω από ποιες συνθήκες και μετά από ποιο φαγητό. Με τον τρόπο αυτό, πιθανό να εντοπίσετε παράγοντες που προκαλούν την ημικρανία στο παιδί σας.
Φάρμακα θα δώσετε στο παιδί σας μόνο μετά από συμβουλή του παιδιάτρου. Τα φάρμακα που συνήθως χρησιμοποιούνται είναι η παρακεταμόλη και η ηβηπρουφένη. Η ηβηπρουφένη είναι πολύ πιο αποτελεσματική αλλά η παρακεταμόλη δρα πολύ πιο γρήγορα. Γι` αυτό και σε έντονες κρίσεις μπορεί να δοθούν και τα δυο. Παιδιά που κάνουν εμετούς ο γιατρός τους μπορεί να τους συνταγογραφήσει κάποιο αντιεμετικό φάρμακο. Εάν οι ημικρανίες είναι πολύ συχνές μπορεί να χρειαστεί να παίρνει το παιδί προληπτική θεραπεία. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για αυτό το σκοπό είναι προπρανολόνη και κυπροεπταδήνη.
Τα παιδιά με ημικρανίες πρέπει σιγά-σιγά να μάθουν τρόπους που να τους βοηθούν να ξεπερνούν την κρίση της ημικρανίας. Δυστυχώς η ημικρανία είναι μια χρόνια νόσος και θα πρέπει να μάθετε να ζείτε με αυτή. Μάλιστα περίπου τα μισά παιδιά θα συνεχίσουν να έχουν ημικρανίες και όταν μεγαλώσουν. Σήμερα όμως υπάρχουν τα κατάλληλα φάρμακα που μπορεί να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα αποτελεσματικά.
(πηγή: paidiatros.com)
