Όταν ένα ζευγάρι φέρνει στον κόσμο ένα μωρό με σύνδρομο down θα πρέπει, αφού ξεπεράσει το αρχικό σοκ, να δει το παιδί ως ένα ξεχωριστό άτομο που έχει ανάγκη τη δική σας φροντίδα και αγάπη όπως όλα τα πλάσματα που γεννιούνται πάνω στον πλανήτη γη.
Όταν μία μητέρα που έχει φέρει στον κόσμο ένα μωρό με σύνδρομο down, ή οποιαδήποτε άλλη τέτοιου είδους ασθένεια, επιστρέψει από το μαιευτήριο στο σπίτι, δικαιολογημένα δεν βιώνει τα συναισθήματα των υπολοίπων μητέρων.
Αισθάνεται θυμό, λύπη, στεναχώρια, κλείνεται στον εαυτό της και πιθανώς νιώθει ένοχη για αυτό το γεγονός.
«Ο γιός μου γεννήθηκε με σύνδρομο down και όλα εκείνα τα όνειρα και τα σενάρια που είχε πλάσει στο μυαλό μου όσο ήμουν έγκυος, κατέρρευσαν σε μια στιγμή. Ήμουν θυμωμένη και λυπημένη. Θρηνούσα για πολύ καιρό», εξομολογείται η Κιμ σε ένα από τα πολλά forum για γονείς παιδιών με σύνδρομο down.
«Περιμέναμε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα απ΄ όλη αυτή τη διαδικασία και τελικά βρεθήκαμε έχοντας στα χέρια κάτι τελείως διαφορετικό απ’ ότι είχαμε φανταστεί. Μην φοβάστε να κλάψετε και να εξωτερικεύσετε τα συναισθήματά σας. Είναι καλύτερα έτσι. Ο πόνος φεύγει και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι έχεις στα χέρια σου ένα μωρό, το δικό σου όμορφο μωρό», λέει ο Μάρκ.
«Αυτό που πρέπει να σκεφτείτε είναι ότι το σύνδρομο down είναι κάτι που έχει το παιδί σας, δεν είναι το ίδιο το παιδί σας», τονίζει η Τζένιφερ!
(πηγή: mother.gr)
