Της Χριστίνας Βοσνακίδου – Ψυχολόγου
Πόσοι από εμάς δεν έχουμε σκεφτεί, ονειρευτεί μια καινούρια συνθήκη στη ζωή μας; Πόσοι δεν κάναμε το βήμα για να αγγίξουμε τα θέλω και τα όνειρα μας; Αλλά τι γίνεται με όσους από εμάς μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν ή στάσιμοι κοιτώντας με αγωνία τη ζωή να περνάει; Οι ζωές όλων μας είναι γεμάτες με τελειώματα και νέα ξεκινήματα σ’ όλα τα επίπεδα. Μια πόρτα κλείνει αλλά ανοίγει κάποια άλλη για να υποδεχθεί κάποιον ή κάτι στη ζωή μας. Τι είναι αλήθεια αυτό που μας φοβίζει και δεν μπαίνουμε και με τα δυο πόδια στη καινούργια συνθήκη ή κάποιους τους κρατάει έξω με δισταγμό και καχυποψία;
Μια πρώτη και εύκολη δικαιολογία, που ακούω συχνά, είναι ότι στη ζωή όλα είναι ίδια… Οι γυναίκες είναι όλες ίδιες στη συμπεριφορά, οι άνδρες δε ακόμα πιο ίδιοι, δεν υπάρχουν καλοί εργοδότες (γιατί όλοι κοιτάνε το συμφέρον τους και πώς να σε εκμεταλλευτούν), όλα τα σχολεία και τα πανεπιστήμια είναι χάλια και φυσικά που να εμπιστευτείς τους ανθρώπους και να κάνεις φιλίες, όλοι θα σου την φέρουν πισώπλατα… Μήπως σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Σίγουρα όταν γενικεύουμε προστατεύουμε τον εαυτό μας από το να έρθει σε επαφή με μεγαλύτερες ανασφάλειες και φόβους μας, αλλά όλοι ή έστω οι περισσότεροι έχουμε την ανάγκη για φρέσκο «αέρα» στη ζωή μας και αυτό θα έρθει μόνο μέσα από ξεκινήματα και αλλαγές που υποστηρίζουν την ίδια τη ζωή. Ωστόσο, όλες οι γενικευμένες ή μη δικαιολογίες πάντα έχουν ένα πυρήνα αλήθειας. Σίγουρα δε ζούμε σ’ ένα ιδανικό κόσμο που όλα είναι υπέροχα, αρκεί να μην φτάνουμε στο άλλο άκρο, την απαξίωση…
Στο κόσμο και την πραγματικότητα που οι καθένας βιώνει μοναδικά, συνήθως, οι φοβίες και οι προβληματισμοί για το άγνωστο, διότι κάθε καινούρια αρχή είναι για τον καθένα μας άγνωστη, πιθανότατα να έχουν βαθύτερους λόγους. Τις περισσότερες φορές οι παρελθούσες εμπειρίες παίζουν καθοριστικό ρόλο. Αν έχουμε βγει από μια σχέση (ερωτική, επαγγελματική ή φιλική) τραυματισμένοι ψυχικά , με άσχημα και αρνητικά συναισθήματα και με την αίσθηση της αδικίας και της απογοήτευσης, σίγουρα, με μεγάλη δυσκολία και επιφύλαξη θα είμαστε απέναντι σε μια καινούργια προοπτική. Για να μπορέσουμε να κάνουμε το βήμα μπροστά θα πρέπει να απαλλαχθούμε από τα μαύρα στίγματα που μας έχει αφήσει, να πάρουμε γνώση από όλη αυτή την εμπειρία για το μέλλον και να σταματήσουμε να επιρρίπτουμε ευθύνες στον εαυτό μας ή τον άλλον : δεν δώσαμε αρκετά στην σχέση, δεν μπορούσαμε να χειριστούμε τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές του άλλου ατόμου κλπ., ακόμα κι αν εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το τέλος. Σίγουρα στη ζωή υπάρχουν και απρόοπτα. Να τερματίζεται μια σχέση βίαια και γρήγορα χωρίς να το έχουμε επιλέξει. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να είμαστε πάντα σε επαφή με τα συναισθήματα μας και ουσιαστικά να περάσουμε από μια διαδικασία πένθους, ώστε να κλείσει μέσα μας ομαλά.
Ένας ακόμα βασικός λόγος που τείνουμε να βάζουμε σε αναμονή την καινούρια συνθήκη είναι όταν αυτή έρχεται σε αντίθεση με το κοινωνικό γίγνεσθαι ή την οικογένεια μας ή τους φίλους μας. Τείνουμε συχνά να ακολουθούμε το ρεύμα που, ενδεχομένως, να μας επιβάλλεται μ’ έναν πραγματικά κομψό τρόπο και πάντα για το «καλό» μας και ουσιαστικά αγνοώντας τις πραγματικές μας ανάγκες και χάνοντας την ελεύθερη βούληση στις επιλογές μας. Σ’ αυτήν την περίπτωση έχουμε να παλέψουμε με θηρία αν αποφασίσουμε να κάνουμε το βήμα παρακάτω στη ζωή μας. Αυτό θα το κατακτήσουμε σιγά σιγά κτίζοντας την αυτοπεποίθηση μας, σπάζοντας τις γνωστικές μας ακαμψίες και ανοίγοντας τους ορίζοντες μας και τέλος κόβοντας το γόρδιο δεσμό με ότι λειτουργεί σαν τροχοπέδη στη ζωή μας.
Σ’ όλα όσα αναλύσαμε παραπάνω σίγουρα υπάρχει και ο έντονος φόβος αποτυχίας. Ένας φόβος που οι περισσότεροι τον πρωτοσυναντήσαμε από την παιδική μας ηλικία. Ακόμα και να αποτύχουμε αυτό θα πρέπει να μας δίνει δύναμη και γνώση για το μέλλον, γιατί την καλύτερη γνώση την παίρνουμε μέσα από τις αποτυχίες μας και έτσι επαναπροσδιορίζουμε τους στόχους και τα θέλω στη ζωή μας γιατί ποτέ δεν είναι τα ίδια.
Μερικοί λένε ότι κάποτε τελειώνουν όλα, προσωπικά πιστεύω ότι όταν τελειώνει κάτι ΠΑΝΤΑ ξεκινάει κάτι καλύτερο, ομορφότερο και δημιουργικότερο! Και η διαδρομή σε κάνει ώριμο και σίγουρο. Όλοι μας έχουμε το δικαίωμα για μια καινούρια αρχή, με σεβασμό και τιμή στον εαυτό μας, στο παρελθόν μας και τις εμπειρίες μας. Ας βρούμε το κουράγιο να ξεπεράσουμε τους φόβους μας και να ζήσουμε.. Καινούρια μέρα, καινούρια αρχή…
(πηγή: e-charity.gr)
