Της Βασιλικής Παπαδάκη
 Μια παιδική φωνή, ένας πεντάχρονος πιτσιρίκος που μίλησε σαν τον Μικρό Πρίγκιπα του Σεντ Εξιπερί πρόβαλε από τα γαλλικά ερτζιανά κύματα επισκιάζοντας όλα τα άλλα θέματα, καλύπτοντας όλες τις εξαντλημένες φωνές των επιφανών πολιτικών και σοφών ειδημόνων.Τα λόγια του έκαναν το γύρο όλων των κοινωνικών ιστότοπων, συγκεντρώνοντας τον μεγαλύτερο αριθμό “μου αρέσει”, αποδεικνύοντας πως η αθωότητα θα έχει πάντα την τελευταία λέξη:
“-Πριν, δεν υπήρχε γιορτή της μητέρας, γιατί υπήρχαν παντού δεινόσαυροι. Αργότερα οι άνθρωποι ανακάλυψαν αυτή τη γιορτή. – Για να της προσφέρουν δώρα. Εγώ ήθελα να της προσφέρω ένα λουλούδι, αλλά το λουλούδι που φύτεψα δεν φύτρωσε. Δεν έβρεξε αρκετά και εγώ ήμουν πάρα πολύ λυπημένος. Πολλά άλλα παιδιά κατάφεραν να μεγαλώσουν το λουλούδι τους. Αν μια μέρα και το δικό μου λουλούδι φυτρώσει, τότε θα της πω ότι το είχα φυτέψει για εκείνη. -Τι είναι μια μητέρα; -Είναι για να βοηθάει τα αγοράκια. Αν πληγωθούν, αν ματώσουν… είναι χρήσιμη. -Ποιό είναι το όνειρο της μαμάς σου. -Το όνειρό της είναι ένα ατέλειωτο σαββατοκύριακο. -Τι θα ήθελες να της πεις για να την ευχαριστήσεις; -Θα της πω πως αληθινά την λατρεύω… Αφού είναι η καλύτερη μαμά που θα ήθελα να έχω.” Τεό, ήταν το όνομα του μικρού αγοριού που έκανε την Γαλλία να χαμογελάσει επαληθεύοντας τα λόγια της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ: “Κάθε ευτυχία, είναι μια αθωότητα”. |
(πηγή: olakala.gr)
