Στον «Καιάδα» της κοινωνικής αναλγησίας πετάει η κυβέρνηση του μνημονίου ακλουθώντας τις εντολές της τρόικα, πάνω από 200.000 παιδιά με βαριές νοητικές αναπηρίες, οδηγώντας σε απόγνωση τις οικογένειές τους.
Με το νέο κανονισμό του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), κόβεται κάθε βοήθεια σε ειδική αγωγή όπως χρήματα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όταν το παιδί συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του.
Οι τροϊκανοι και οι υποτακτικοί τους, αποφάσισαν και γνωμάτευσαν επιστημονικά, πως μετά από αυτή την ηλικία οι παθήσεις εξαφανίζονται και το παιδί θεραπεύεται!
Δηλαδή, μόλις ενηλικιωθούν τα παιδιά αυτά που πάσχουν από πολύ σοβαρές νευρολογικές και ψυχικές παθήσεις (αυτισμό, νοητική στέρηση, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση κ.λπ.) θα πρέπει να αφήνονται ουσιαστικά, στο έλεος της τύχης τους
Πρόκειται για μια απόφαση κοινωνικά απαράδεκτη και κατάφωρα αντισυνταγματική. Είναι αναγκαίο άμεσα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας να αποκαταστήσει άμεσα αυτό το τραγικό λάθος που καταδικάζει σε πλήρη εγκατάλειψη όλων των προνοιακών δομών του κράτους.
Η συντεταγμένη Πολιτεία αν υπάρχει και λειτούργει ακόμα, οφείλει με βάση το άρθρο 21 παρ. 6 του Συντάγματος να φροντίσει «ώστε τα άτομα με αναπηρίες να έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας».
Σύμφωνα με τις επιταγές των δανειστών μας για μείωση του κοινωνικού κράτους, μόνο μέσα στο 2011 είχαμε μείωση της επιχορήγησης των προνοιακών δράσεων, κατά περίπου 60%.
Έτσι ιδρύματα καθημερινής φροντίδας στην Πάτρα όπως το Μέριμνα και η Κιβωτός της Αγάπης, οδηγήθηκαν σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή.
Αυτόν του λουκέτου.
Βέβαια, αυτοί που υφίστανται καθημερινά την περικοπή με την υποβάθμιση των υπηρεσιών που τους παρέχονται, είναι τα άτομα με κινητικές και νοητικές αναπηρίες και οι οικείοι τους, που μπορούν δεν μπορούν. εξαναγκάζονται να βάλουν χρήματα από το υστέρημά τους, προκειμένου τα παιδιά τους ή οι συγγενείς τους να έχουν την κατάλληλη φροντίδα.
Επιτέλους το αρμόδιο Υπουργείο, πρέπει με κάθε τρόπο να διασφαλίσει την ολοκληρωμένη λειτουργία των κέντρων διημέρευσης – ημερήσιας φροντίδας ατόμων με αναπηρία.
Πρέπει με κάθε τρόπο και κόστος, να παγιωθεί η επαρκής χρηματοδότησή για όλα τα άτομα που εξυπηρετούν και μετά την ηλικία των 18 ετών.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας σήμερα, να αποτελεί άλλοθι για τη μη εκπλήρωση μιας στοιχειώδους και ευαίσθητης κοινωνικής υποχρέωσης.
Έτσι και αλλιώς στο βωμό των μνημονίων, θυσιάζονται πλέον όλες οι δομές πρόνοιας.
Από τα περίπου 200.000 παιδιά που χρήζουν ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, μόνο τα 40.000 έχουν την δυνατότητα πρόσβασης σε ειδικό σχολείο.
Τα περισσότερα παραμένουν κλεισμένα στο σπίτι τους λαμβάνοντας μέχρι σήμερα, χρηματικό βοήθημα μηνιαίως από 300 εως 600 ευρώ. Το ποσό δεν φτάνει να καλύψει ούτε τις βασικές ανάγκες τους.
Το σίγουρο είναι ότι τον ερχόμενο Ιούνιο, θα μπει και αυτό στην κλίνη του Προκρούστη των τροικανών.
Πρέπει να αντιδράσουμε.
Όχι άλλο… κάρβουνο στην κοινωνία μας.
Γιατί δυστυχώς είμαστε στα πρόθυρα της εξαθλίωσης και της γενικευμένης έκρηξης του λαού…
