Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα παιδείας http://www.edu4u.gr την κραυγή μιας μητέρας πολύτεκνης οικογένειας που απευθύνεται προς όλους τους πολύτεκνους, αλλά κυρίως στην υπουργό παιδείας, σαν ελάχιστη τιμή στη μνήμη μιας άλλης μητέρας που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, παλεύοντας για το δίκιο του παιδιού της. Τα σχόλια περιττεύουν…
ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ
(και την Διαμαντοπούλου)
Όλοι οι πολύτεκνοι γνωρίζουμε την κ. Βασιλοπούλου.
Εκείνη, πιο πολύ απ’ όλους μας , έτρεξε μετά απ’ την αντισυνταγματική ρύθμιση της Διαμαντοπούλου κατά των πολυτέκνων στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις.
Πολύτεκνη μητέρα, πήγε στον κ. Θεοτοκάτο και πήρε τα τηλέφωνα των πολύτεκνων παιδιών και επικοινώνησε μαζί μας . Μάζεψε τις αιτήσεις των παιδιών και άρχισε να τρέχει. Και που δεν πήγε με τα fax των παιδιών στα χέρια! Από υπουργείο, βουλευτές, μέχρι τον Αρχιεπίσκοπο. Μέχρι απ’ έξω απ’ το Καστρί πήγε, στο σπίτι του πρωθυπουργού και κατάφερε να κλείσει ραντεβού και άδεια εισόδου για δύο άτομα με τον ιδιαίτερο του Παπανδρέου στου Μαξίμου, τον κ. Ζαρειφόπουλο . . .
Όχι μόνο για το δικό της παιδί ,για όλα τα παιδιά των πολυτέκνων. Έτρεξε όσο κανένας μας και μας τηλεφωνούσε και μας ενημέρωνε συνεχώς. Πίστευε ότι μια οικογένεια δεν παύει να είναι πολύτεκνη αν έχει παιδί πάνω από 23 ετών, όπως ήθελε η Διαμαντοπούλου. Η τελευταία της ελπίδα ήταν ο κ. Ζαρειφόπουλος, που απ’ ότι μου είπε η ίδια στο τηλέφωνο, διάβασε τα fax των παιδιών, είδε την αδικία και της υποσχέθηκε ότι θα κάνει ο πρωθυπουργός ότι μπορεί. Γιατί οι νόμοι όπως της είπε, και ειδικά οι άδικοι, »είναι για να αλλάζουν»!!
Μετά ακολούθησε η εβδομάδα της δημιουργίας αυτής της ερμαφρόδιτης κυβέρνησης, που κανένας δεν σήκωνε τα τηλέφωνα. Σιγά που θα νοιάζονταν για τα παιδιά των πολυτέκνων. Και μας ξέχασαν!!! Και τα παιδιά διαγράφησαν…
Όταν πήρε την διαγραφή του παιδιού της στα χέρια της, με πήρε τηλέφωνο και με βραχνή φωνή μου είπε ότι τελείωσε το θέμα, πρέπει να πάμε όλοι δικαστικά. Επειδή άκουσε το κλάμα μου, μου είπε ότι θα νικήσουμε, με παρηγόρησε και μου είπε ότι με το χαρτί της διαγραφής την άλλη μέρα θα πήγαινε στον κ. Θεοτοκάτο.
Με συμβούλευε να μην εκδηλώνω την στεναχώρια μου στο παιδί και στην οικογένεια, μην φορτωθεί το παιδί μου και άλλη στεναχώρια και ενοχοποιήσει τον εαυτό του. Μου μιλούσε και έπαιρνα κουράγιο απ’ τα λόγια της μέσα στην απόγνωση και την θλίψη που μας έφερε η Διαμαντοπούλου. Και ούτε καν με γνώριζε, μια φωνή ήμουν απ’ το τηλέφωνο!! Ήταν πολύ στεναχωρημένη εκείνη την μέρα, με μια βραχνή φωνή, λυγισμένη… .
Μου είπε ότι θα μιλούσαμε την επόμενη αλλά δεν με ξαναπήρε……………………………..
Πέθανε στα 47 της χρόνια, από διπλό έμφραγμα!!
Ας την τιμήσουμε όλοι οι πολύτεκνοι την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου στο μνημόσυνο που θα γίνει για τα σαράντα στο νεκροταφείο της Ριζούπολης……….
Θέλω να πω στα παιδιά και στον άντρα της όλα αυτά που εκτίμησα στην άγνωστη σε μένα μητέρα τους και σύζυγο που τους λάτρευε!!!
Θα’ θελα να μπορούσα να αγκαλιάσω όλα τα παιδιά και να τους πω πόσο περήφανα πρέπει να’ναι γι’ αυτή την μητέρα!!! Αλλά είμαι σίγουρη ότι το εισέπραξαν σε όλη τους την ζωή…
Και η αξιοπρέπεια, η περηφάνια, η αγωνιστικότητα, δεν είναι επίκτητη, γονιδιακή είναι…
Σίγουρα άφησε το αποτύπωμά της στις καρδιές και στο μυαλό τους… Θα’ναι πάντα μέσα τους….και θα τα αγαπά και θα τα φροντίζει κι από ‘κει…….
ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ, ΘΑ ΠΩ και ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Διαμαντοπούλου, οι πολύτεκνοι δεν είναι ονόματα σε χαρτί. Είναι παιδιά και μαννούλες και πατεράδες που μας πόνεσες πολύ.
Διαμαντοπούλου, ξέρεις τί σημαίνει για τόσα παιδιά να συνεχίσουν χωρίς την μαμά τους;
Διαμαντοπούλου, η Κυρία Βασιλοπούλου δεν θα ήθελε να στεναχωρηθούν τα παιδιά της ΠΟΤΕ, νοιώθοντας και τύψεις για τον θάνατό της!!!
Αλλά πες μου ότι αυτό ειδικά το παιδί δεν θα το σκέφτεται όσο ζει… Διαμαντοπούλου, η Κυρία Βασιλοπούλου ήταν μια νέα γυναίκα, αγωνίστρια, πολύτεκνη, εργαζόμενη μητέρα που δεν θα δει τους καρπούς απ τους κόπους μιας ζωής…….
Διαμαντοπούλου, δεν είναι οι άνθρωποι ένα εκτυπωμένο ονοματεπώνυμο!!!!!!!!
…..Πρέπει, το λιγότερο, να χάσεις τον ύπνο σου…
