paidevo.gr | parents

Μια συγκλονιστική επιστολή του Ουμπέρτο Έκο με παραλήπτη τον εγγονό του, ένα κείμενο που ο εκλιπών μεγάλος στοχαστής έγραψε το 2014, κατά παραγγελία του ιταλικού περιοδικού «L’ Espresso»

Μια συγκλονιστική επιστολή, ενδεικτική της τεράστιας προσωπικότητας του, έγραψε ο Ουμπέρτο Έκο απευθύνοντάς την στον εγγονό του. Πρόκειται για ένα κείμενο που ο εκλιπών μεγάλος στοχαστής έγραψε το 2014, κατά παραγγελία του ιταλικού περιοδικού «L’ Espresso», το οποίο είχε ζητήσει από τον ίδιο και από άλλες 13 προσωπικότητες του πνεύματος να γράψουν μια επιστολή για το 2014.

Ο Ουμπέρτο Έκο έγραψε την επιστολή προς τον εγγονό του, ο οποίος πρόσφατα εκφώνησε έναν λιτό και ουσιαστικό επικήδειο λόγο στον παππού του.

Στο κείμενο ο Έκο εκδηλώνει τον προβληματισμό του για τις Νέες Τεχνολογίες και τη σημασία της μνήμης. Υποστηρίζει πως ούτε το Διαδίκτυο μπορεί να υποκαταστήσει τη γνώση, ούτε οι υπολογιστές το μυαλό μας και προτρέπει τις νέες γενιές να μαθαίνουν απομνημονεύοντας.

Ολόκληρη η επιστολή:

«Αγαπητό μου εγγονάκι,

Δεν θα ήθελα αυτή η χριστουγεννιάτικη επιστολή να θεωρηθεί υπερβολικά συναισθηματική ή ότι έχει σκοπό να σε νουθετήσει σχετικά με την αγάπη για τους συνανθρώπους μας, για την πατρίδα, για τον κόσμο, και όλα τα συναφή. Δεν θα έδινες καμιά σημασία και όταν θα έφτανε η στιγμή να θέσεις σε εφαρμογή όλα αυτά, (εσύ έφηβος, και εγώ στο επέκεινα), το σύστημα αξιών θα είχε αλλάξει τόσο πολύ, που πιθανότατα οι συμβουλές μου θα προέκυπταν ξεπερασμένες.

Ο εγγονός του Ουμπέρτο Έκο

Βάζε πράγματα στο μυαλό σου

Γι’ αυτό, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε μια μόνο συμβουλή, την οποία μπορείς να ακολουθήσεις ακόμη και τώρα, ενώ σερφάρεις στο iPad σου. Κι ούτε θα κάνω το λάθος να σου το υποδείξω, όχι γιατί θα φαινόμουν ένας παππούς βαρετός, αλλά γιατί το ίδιο κάνω και εγώ. Στην καλύτερη περίπτωση μπορώ να σου πω ότι, αν κατά τύχη πέσεις πάνω σε εκατοντάδες ιστοσελίδες πορνό που δείχνουν τη σχέση μεταξύ δύο ανθρώπινων όντων, προσπάθησε με χίλιους τρόπους να μην πιστέψεις ότι αυτό είναι το σεξ, όταν μάλιστα σε αναγκάζει να μη βγαίνεις από το σπίτι σου, για να κοιτάξεις τα πραγματικά κορίτσια. Ξεκινώ από την αρχή ότι είσαι ετεροφυλόφιλος, αλλά κι έτσι να μην είναι, προσάρμοσε τις συμβουλές μου στην περίπτωσή σου. Κοίταζε τα πραγματικά κορίτσια στο σχολείο ή όπου πας να παίξεις, γιατί είναι καλύτερα από τα τηλεοπτικά και μια μέρα θα σου προσφέρουν μεγαλύτερες χαρές από εκείνες του Διαδικτύου. Πίστεψε εκείνους που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία από εσένα. Αν εγώ κοίταζα το σεξ μόνο στον υπολογιστή, ο πατέρας σου δεν θα είχε ποτέ γεννηθεί, κι εσύ ποιος ξέρει πού θα βρισκόσουν, μάλλον δεν θα υπήρχες καν.

Αλλά δεν είναι αυτό που θέλω να σου πω, αλλά για μια ασθένεια που έχει προσβάλει τη γενιά σου, καθώς και παιδιά μεγαλύτερα από εσένα, που τώρα φοιτούν στο πανεπιστήμιο: την απώλεια της μνήμης.

Είναι αλήθεια ότι αν θέλεις να μάθεις ποιος ήταν ο Καρλομάγνος ή πού βρίσκεται η Κουάλα Λουμπούρ, δεν έχεις παρά να πατήσεις μερικά πλήκτρα και το Διαδίκτυο σου το λέει αμέσως. Κάν’ το όταν χρειάζεται, αφού όμως το κάνεις, προσπάθησε να θυμηθείς τι σου είπε, για να μην αναγκαστείς να το αναζητήσεις για δεύτερη φορά σε περίπτωση που υπάρξει επείγουσα ανάγκη, όπως για μια έρευνα στο σχολείο. Επειδή νομίζεις ότι ο υπολογιστής μπορεί να σου απαντάει οποιαδήποτε στιγμή, ελλοχεύει ο κίνδυνος να χάσεις το ενδιαφέρον να βάζεις πράγματα στο μυαλό σου. Είναι σαν να λέμε ότι, επειδή έχεις μάθει πως για να πας από την τάδε οδό στη δείνα, υπάρχουν το λεωφορείο ή το Μετρό, που σου επιτρέπουν να μετακινηθείς χωρίς κόπο -το οποίο βεβαίως εξυπηρετεί και κάν΄το κάθε φορά που βιάζεσαι-, για τον λόγο αυτό δεν χρειάζεται πλέον να περπατάς. Αν όμως δεν περπατάς αρκετά, γίνεσαι «άτομο με ειδικές ανάγκες», όπως χαρακτηρίζουμε σήμερα τους ανθρώπους που βρίσκονται σε αναπηρικό καροτσάκι. Εντάξει, ξέρω ότι ασχολείσαι με σπορ, άρα ξέρεις να κινείς το σώμα σου, ας επιστρέψουμε όμως στο μυαλό σου.

Παιχνίδια με τον νου

Η μνήμη είναι ένας μυς, όπως εκείνοι των ποδιών, και αν δεν τον εκγυμνάζεις, ατονεί κι έτσι, από πλευράς εγκεφάλου, γίνεσαι άτομο με ειδικές ανάγκες, δηλαδή, για να μιλήσουμε ειλικρινά, ένας ηλίθιος. Κι επειδή για όλους ελλοχεύει ο κίνδυνος να πάθουν Αλτσχάιμερ όταν γεράσουν, ένας τρόπος για να αποφύγουν αυτό το δυσάρεστο ατύχημα είναι να εξασκούν πάντοτε τη μνήμη τους. Ιδού, λοιπόν, η δική μου συνταγή: Κάθε πρωί μάθαινε απ’ έξω μερικούς στίχους, ένα σύντομο ποίημα ή, όπως έκαναν οι δάσκαλοί μας, που μας έβαζαν να μάθουμε τη «Σταχτιά Φοραδίτσα»1 ή «Το Σάββατο του χωριού»2. Καλό θα ήταν να κάνεις παιγνίδια μνήμης με τους φίλους σου για να δείτε ποιος θυμάται καλύτερα. Αν δεν σας αρέσει η ποίηση, κάντε το με τους ποδοσφαιριστές. Πρόσεξε όμως! Δεν πρέπει να γνωρίζεις μόνο τους σημερινούς ποδοσφαιριστές της Ρόμα, αλλά και των άλλων ομάδων, ίσως και ομάδων του παρελθόντος. Φαντάσου ότι εγώ θυμάμαι εκείνους της Τορίνο, όταν το αεροπλάνο τους συνετρίβη με όλους τους παίκτες μέσα: Μπατσικαλούπο, Μπαλαρίν, Μαρόζο κ.λπ. Κάντε αγώνες μνήμης σχετικά με τα βιβλία που έχετε διαβάσει. Π.χ., ποιος ήταν πάνω στην Ισπανιόλα προς αναζήτηση του νησιού των θησαυρών; Ο Λόρδος Τριλώνεϋ, ο Καπετάν Σμόλετ, ο Δόκτωρ Λάιβζι, ο Λονγκ Τζον Σίλβερ, ο Τζιμ; Δες αν οι φίλοι σου θυμούνται ποιοι ήταν οι υπηρέτες των Τριών Σωματοφυλάκων και του Ντ’ Αρτανιάν: Γκριμό, Μπαζέν, Μουσκετόν και Πλανσέ. Κι αν δεν θέλεις να διαβάσεις τους «Τρεις Σωματοφύλακες» (να ήξερες τι χάνεις) κάν’ το με κάποια από τις ιστορίες που έχεις διαβάσει. Μοιάζει με παιγνίδι (και είναι), θα δεις όμως πως το κεφάλι σου θα κυριευθεί από διάφορους χαρακτήρες, ιστορίες, αναμνήσεις κάθε είδους.
Θα αναρωτηθείς γιατί παλιά οι υπολογιστές ονομάζονταν ηλεκτρονικά μυαλά; Διότι σχεδιάστηκαν με βάση το μοντέλο του εγκεφάλου σου (μας), αλλά ο εγκέφαλος έχει περισσότερες διασυνδέσεις από έναν υπολογιστή, είναι ένα είδος υπολογιστή που κουβαλάς πάντα μαζί σου, ο οποίος μεγαλώνει και δυναμώνει με την άσκηση, ενώ ο υπολογιστής που έχεις πάνω στο γραφείο σου, όσο πιο πολύ τον χρησιμοποιείς, τόσο περισσότερη ταχύτητα χάνει και μετά από μερικά χρόνια θα πρέπει να τον αλλάξεις. Αντίθετα, στην εποχή μας, το μυαλό σου μπορεί να διαρκέσει έως και ενενήντα χρόνια -αν το έχεις εξασκήσει. Και στα ενενήντα του χρόνια θα θυμάται περισσότερα πράγματα από αυτά που θυμάσαι τώρα. Και μάλιστα δωρεάν!

Μάθε τι συνέβη πριν τη γέννησή σου

Έπειτα, υπάρχει η ιστορική μνήμη, αυτή που δεν αφορά τα γεγονότα της ζωής σου ή τα πράγματα που έχεις διαβάσει, αλλά αυτά που συνέβησαν πριν ακόμη γεννηθείς.
Σήμερα, αν πας σε ένα κινηματογράφο, θα πρέπει να μπεις μέσα μια συγκεκριμένη ώρα, όταν αρχίζει η ταινία, και όταν η προβολή ξεκινά, είναι σαν κάποιος να σε παίρνει από το χέρι και να σου λέει τι συμβαίνει. Στα χρόνια μου, μπορούσε κανείς να μπει στην αίθουσα του κινηματογράφου οποιαδήποτε στιγμή, θέλω να πω στο μέσο της προβολής. Έμπαινε τη στιγμή που συνέβαιναν ορισμένα πράγματα και προσπαθούσε να καταλάβει τι είχε προηγηθεί. Αργότερα, όταν η ταινία ξανάρχιζε, μπορούσε να διαπιστώσει αν είχε καταλάβει σωστά την υπόθεση, εκτός του ότι, αν η ταινία είχε ενδιαφέρον, μπορούσε να μείνει και να την ξαναδεί. Λοιπόν, η ζωή είναι σαν μια ταινία της δικής μου εποχής. Όλοι ερχόμαστε στη ζωή όταν πολλά πράγματα έχουν ήδη συμβεί πριν εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, και είναι σημαντικό να μάθουμε τι έχει συμβεί πριν εμείς γεννηθούμε. Αυτό είναι αναγκαίο, για να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί σήμερα συμβαίνουν πολλά νέα πράγματα.

Να ξεφυλλίζεις και να μαθαίνεις

Λοιπόν, το σχολείο, εκτός από τις προσωπικές σου αναγνώσεις, θα έπρεπε να σου διδάσκει να απομνημονεύεις αυτά που συνέβησαν πριν τη γέννησή σου. Φαίνεται όμως ότι δεν το κάνει καλά, διότι διάφορες έρευνες μας λένε ότι τα παιδιά του σήμερα, ακόμη και τα πιο μεγάλα που φοιτούν στα πανεπιστήμια, ας πούμε αυτά που έχουν γεννηθεί το 1990, δεν ξέρουν -και ίσως δεν θέλουν να ξέρουν- τι είχε συμβεί το 1980, για να μη μιλήσουμε για το τι συνέβη πριν από πενήντα χρόνια.

Τα στατιστικά στοιχεία μας λένε ότι αν ρωτήσετε κάποια παιδιά ποιος ήταν ο Άλντο Μόρο, θα απαντήσουν ότι ήταν ο αρχηγός των Ερυθρών Ταξιαρχιών – ενώ ήταν αυτός που οι Ερυθρές Ταξιαρχίες σκότωσαν.

Δεν θα μιλήσουμε εδώ για τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, αφού για πολλούς παραμένει ένα μυστήριο, παρά το γεγονός ότι αυτά συνέβησαν εδώ και τριάντα χρόνια. Εγώ γεννήθηκα το 1932, δέκα χρόνια μετά την άνοδο του Φασισμού στην εξουσία. Ήξερα όμως ποιος ήταν ο πρωθυπουργός κατά τη στιγμή της Πορείας στη Ρώμη (τι είναι αυτό;)3. Ίσως το φασιστικό σχολείο μού το είχε διδάξει, για να μου εξηγήσει πόσο ανόητος και κακός ήταν εκείνος ο Υπουργός «O δειλός Φάκτα4», που οι φασίστες είχαν αντικαταστήσει. Εντάξει! Τουλάχιστον όμως το ήξερα.
Ας αφήσουμε όμως το σχολείο. Ένα αγόρι του σήμερα δεν γνωρίζει ποιοι ήταν οι ηθοποιοί του κινηματογράφου είκοσι χρόνια πριν, ενώ εγώ ήξερα ποια ήταν η Φραντσέσκα Μπερτίνι, που πρωταγωνίστησε σε βουβές ταινίες είκοσι χρόνια πριν εσύ γεννηθείς. Ίσως γιατί ξεφύλλιζα παλιά περιοδικά που συσσωρεύονταν στην ντουλάπα του σπιτιού μας, αλλά αυτό ακριβώς σε καλώ να κάνεις: να ξεφυλλίζεις κι εσύ παλιά περιοδικά, καθώς πρόκειται για έναν τρόπο να μάθεις τι είχε συμβεί πριν εσύ γεννηθείς. Αλλά γιατί είναι τόσο σημαντικό να γνωρίζουμε τι συνέβη πριν; Διότι, πολλές φορές ό, τι συνέβη στο παρελθόν σου εξηγεί γιατί ορισμένα πράγματα συμβαίνουν σήμερα, και οπωσδήποτε (όπως και για τους ποδοσφαιριστές, που είπαμε) είναι ένας τρόπος για να εμπλουτίζουμε τη μνήμη μας.
Πρόσεξε! Αυτό δεν μπορείς να το κάνεις μόνο με τα βιβλία και τα περιοδικά, αλλά και με το Ίντερνετ, το οποίο μπορούμε να το χρησιμοποιούμε όχι μόνο για να κάνουμε chat με τους φίλους μας, αλλά, (λέμε τώρα) και με την Ιστορία του κόσμου. Ποιοι ήταν οι Χετταίοι; Και οι Καμισάρντι (camisards)5; Και πώς ονομάζονταν οι τρεις καραβέλες του Κολόμβου; Πότε εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι; Η Κιβωτός του Νώε θα μπορούσε να έχει ένα πηδάλιο; Ποιο ήταν το όνομα του προγόνου του βοδιού; Υπήρχαν περισσότερες τίγρεις πριν από εκατό χρόνια απ’ ό,τι σήμερα; Τι ήταν η αυτοκρατορία του Μάλι; Και ποιος μιλούσε για την Αυτοκρατορία του Κακού; Ποιος ήταν ο δεύτερος Πάπας στην ιστορία; Πότε εμφανίστηκε ο Μίκυ Μάους;
Θα μπορούσα να θέσω ατέλειωτα ερωτήματα και όλα θα ήταν ωραίες περιπέτειες έρευνας. Θα έλθει η μέρα που θα είσαι ηλικιωμένος και θα νιώθεις ότι έχεις ζήσει χίλιες ζωές, γιατί θα είναι σαν να ήσουν παρών στη Μάχη του Βατερλό, ότι παρακολούθησες τη δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα κι ότι ήσουν πολύ κοντά στο σημείο όπου ο Bertoldo il Nero6, αναμιγνύοντας ουσίες σε ένα γουδί για να βρει τον τρόπο να φτιάξει χρυσό, ανακάλυψε κατά λάθος την πυρίτιδα (μπαρούτι) και εκτινάχθηκε στον αέρα (και καλά να πάθει). Αντίθετα, άλλοι φίλοι σου, οι οποίοι δεν θα έχουν καλλιεργήσει τη μνήμη τους, θα έχουν ζήσει μια μόνο ζωή, τη δική τους, που θα πρέπει να ήταν και πολύ μελαγχολική και στερημένη από μεγάλες συγκινήσεις.

Καλλιέργησε, λοιπόν, τη μνήμη σου και από αύριο αποστήθισε την «Εύθυμη Τερέζα»7.»

-.-

Σημειώσεις:
1. «La Cavallina Storna», στα ιταλικά. Είναι από τα πιο γνωστά ποιήματα του Ιταλού ποιητή Τζιοβάνι Πάσκολι (1855-1912). Το οποίο έγραψε στη μνήμη του πατέρα του, ο οποίος δολοφονήθηκε πάνω στην άμαξά του, όταν ο ποιητής ήταν δώδεκα ετών.
2. «Il Sabato del villaggio», στα ιταλικά. Ποίημα του Τζιάκομο Λεοπάρντι (1798-1837), ο οποίος θεωρείται o μεγαλύτερος Ιταλός ποιητής μετά τον Πετράρχη. Το συγκεκριμένο ποίημα αναφέρεται στις προετοιμασίες που κάνουν οι κάτοικοι του χωριού του, για να υποδεχθούν την Κυριακή.
3. Πορεία προς τη Ρώμη (Marcia su Roma) ονομάστηκε η πορεία που έκαναν προς την πρωτεύουσα της Ιταλίας οι μελανοχίτωνες (η παραστρατιωτική οργάνωση που είχε δημιουργήσει ο Μουσολίνι), προκειμένου να καταλάβουν την εξουσία. Η “πορεία” διήρκεσε από τις 22 ως τις 28 Οκτωβρίου 1922 και κατέληξε στην άνοδο του Μουσολίνι στην εξουσία, στην οποία παρέμεινε επί 21 έτη.
4. Ο Λουίτζι Φάκτα (1861-1930) ήταν ο τελευταίος πρωθυπουργός πριν την ανάληψη της εξουσίας από τον Μπενίτο Μουσολίνι.
5. Γάλλοι καλβινιστές που εμφανίστηκαν το 1700 εναντίον του Λουδοβίκου του 14ου , ο οποίος είχε καταργήσει τη θρησκευτική τους ελευθερία. Ονομάζονταν έτσι από την πουκαμίσα, που φορούσαν πάνω από το ένδυμά τους, ως αναγνωριστικό στοιχείο.
6. Ο Μπερτόλδος, επονομαζόμενος και Μαύρος (Berthold der Schwartz) ήταν φραγκισκανός μοναχός, στον οποίο αποδίδεται (χωρίς να μπορεί να τεκμηριωθεί ιστορικά) η εφεύρεση της πυρίτιδας.
7. «La Vispa Teresa», στα ιταλικά είναι το πιο γνωστό ποίημα για μικρά παιδιά του Ιταλού ποιητή Λουίτζι Σάιλερ (1825-1885). Γράφτηκε γύρω στο 1850 και μιλάει για ένα κοριτσάκι, την Τερέζα, που περιχαρής που έπιασε μια πεταλουδίτσα, ενώ εκείνη πέταγε πάνω από το γρασίδι, αναφωνεί: «Τη έπιασα! Την έπιασα!». Η πεταλούδα την εκλιπαρεί να την αφήσει ελεύθερη, λέγοντάς της: «Ζώντας πετώντας, τι κακό σου κάνω; Εσύ με πληγώνεις πιέζοντάς μου τις φτερούγες. Άσε με ελεύθερη! Κι εγώ κόρη του Θεού είμαι!». Η Τερέζα, κόκκινη από ντροπή, άνοιξε τα δάχτυλά της κι εκείνη πέταξε και πάλι.

(Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Εποχή σε μετάφραση της κ. Χριστίνας Πετροπούλου, σχολικής συμβούλου φιλολόγων Α΄ Διεύθυνσης, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας).

Ο Ουμπέρτο Έκο με τον εγγονό του

(Πηγή: in.gr)

Τον γύρο του διαδικτύου κάνει ένα βίντεο 1,5 λεπτού που δείχνει την φονική θεομηνία που έπληξε την Χαλκιδική.

Το βίντεο μεταδόθηκε από το north meteo και με την βοήθεια timelapse φαίνεται πως εξελίσσεται η κακοκαιρία που έπληξε την Χαλκιδική το βράδυ της Τετάρτης.

Συγκεκριμένα, στο βίντεο φαίνεται πως ο συννεφιασμένος ουρανός ξαφνικά  σκοτεινιάζει και γίνεται μουντός.

Οι αστραπές σκίζουν τον ουρανό και στο βάθος «φαίνεται» η δύναμη με την οποία πλήττουν την περιοχή τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

(Πηγή: in.gr)

Οι ζεστές συνθήκες και η υγρασία του καλοκαιριού φέρνουν στον κήπο μας, στις αυλές και στα μπαλκόνια μας τους πιο διάσημους ανεπιθύμητους επισκέπτες, τα κουνούπια. Για να αντιμετωπίσουμε λοιπόν τα τσιμπήματα των κουνουπιών με φυσικό και οικολογικό τρόπο, η φύτευση φυτών είναι μια καλή λύση. Υπάρχουν αρκετά φυτά που διώχνουν τα κουνούπια για να επιλέξουμε, κυρίως αρωματικά, και μας βοηθούν να απομακρύνουμε τους ενοχλητικούς αυτούς επισκέπτες. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η ύπαρξη ενός μεμονωμένου εντομοδιωκτικού φυτού στην αυλή ή στο μπαλκόνι δεν δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα της αντιμετώπισης των κουνουπιών. Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, καλό είναι να φυτεύουμε μία ομάδα από τα παρακάτω φυτά, προκειμένου να εξασφαλίσουμε καλύτερη κάλυψη του χώρου και μέγιστη προστασία.

Αρμπαρόριζα

Ας ξεκινήσουμε με την αρμπαρόριζα, το υπέροχο ξαδερφάκι του γερανιού, που δεν χρησιμοποιείται μόνο για πεντανόστιμα γλυκά του κουταλιού καθώς έχει και σημαντικές εντομοαπωθητικές ιδιότητες. Φυτεύοντας την αρμπαρόριζα στον κήπο ή σε γλάστρα στο μπαλκόνι βοηθάει στην απώθηση των κουνουπιών. Επίσης, μπορούμε να φτιάξουμε ένα φυσικό οικιακό εντομοαπωθητικό τοποθετώντας μερικά φύλλα αρμπαρόριζας σε ένα βαζάκι και προσθέτοντας μισό λίτρο καθαρό οινόπνευμα. Αφού κλείσουμε το βαζάκι, το τοποθετούμε σε σκιερό μέρος για 2-3 εβδομάδες. Στη συνέχεια, σουρώνουμε το διάλυμα για να μην έχει φύλλα, και ψεκάζουμε στο σπίτι εσωτερικά και εξωτερικά για να απωθήσουμε κουνούπια και διάφορα έντομα. Σχετικά με τις συνθήκες ανάπτυξης της αρμπαρόριζας, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αναπτύσσεται πολύ γρήγορα όταν βρεθεί σε ηλιόλουστες ή και ημισκιαζόμενες θέσεις.

Συμβουλές φροντίδας για την αρμπαρόριζα

Βασιλικός

Ας συνεχίσουμε με τον βασιλικό, το δημοφιλέστερο αρωματικό φυτό, βασικό συστατικό της μεσογειακής κουζίνας, που όμως παράλληλα χρησιμοποιείται εκτεταμένα για την απώθηση των εντόμων και των κουνουπιών, σε γλάστρες που τοποθετούμε σε μπαλκόνια και βεράντες. Άλλωστε, ο βασιλικός φυτεύεται μαζί με τον κατιφέ στον λαχανόκηπο για να διώχνουν τα έντομα από τις κηπευτικές καλλιέργειες στο πλαίσιο της οικολογικής γεωργίας. Φυτεύουμε τον βασιλικό σε ημισκιερά μέρη προφυλαγμένα από τους δυνατούς ανέμους για να έχει καλή ανάπτυξη και πλούσιο καταπράσινο φύλλωμα. Ο βασιλικός ευδοκιμεί σε φωτεινά μέρη, ωστόσο είναι ευαίσθητος στην πολύωρη απευθείας έκθεση στον ήλιο ενώ ην περίοδο του χειμώνα, ο βασιλικός χρειάζεται προστασία από τον παγετό, το χιόνι, και τους βοριάδες.

Δέκα συμβουλές για τον βασιλικό

Δυόσμος

Ο δυόσμος είναι διάσημος μόνο διάσημος για το άρωμα του και για τις χρήσεις που έχει στην κουζίνα, σε ποτά και σε πολλές συνταγές μαγειρικής αλλά και για τις εντομοαπωθητικές του ιδιότητες! Όταν ο δυόσμος φυτεύεται σε γλάστρα ή στον κήπο μας προστατεύει από κουνούπια, μύγες και μυρμήγκια. Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την αρχαιότητα πριν στρώσουν τραπέζι για φαγητό, το αρωμάτιζαν τρίβοντας στην πάνω επιφάνειά του φυλλαράκια δυόσμου. Ο δυόσμος ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες περιοχές, όπου τα φύλλα του δίνουν υψηλή περιεκτικότητα σε αιθέρια έλαια. Ο δυόσμος αναπτύσσεται ικανοποιητικά και σε σκιερά και ημισκιερά μέρη, ειδικά όταν μεταφυτεύεται σε γλάστρες στα μπαλκόνια μας. Δεν είναι, όμως, ανθεκτικός στους βοριάδες και στην παγωνιά του χειμώνα και απαιτείται να του εξασφαλίσουμε μια προφυλαγμένη θέση.

Συμβουλές φροντίδας για τον δυόσμο

Δεντρολίβανο

Το δενδρολίβανο εκτός από ένα αγαπημένο αρωματικό φυτό που χρησιμοποιείται στην μεσογειακή κουζίνα, θεωρείται από τα πιο αποτελεσματικά εντομοαπωθητικά φυτά και γι’ αυτό δεν πρέπει να λείπει από κανένα κήπο και κανένα μπαλκόνι. Επίσης, στην οικολογική γεωργία, το δενδρολίβανο σε συγκαλλιέργεια με λάχανο, μπρόκολο ή κουνουπίδι τα προστατεύει από την κάμπια που τα προσβάλλει. Το δεντρολίβανο αναπτύσσεται εύκολα και καλλιεργείται στις περιοχές με μεσογειακό κλίμα και ηλιόλουστο ξηροθερμικό περιβάλλον, όπου φθάνει μέχρι και το ύψος των δύο μέτρων. Είναι ανθεκτικό στην παγωνιά και τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προφύλαξη.

Συμβουλές για φροντίδα δεντρολίβανου

Σκόρδο

Μια πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή για την αντιμετώπιση των κουνουπιών στον κήπο και στο μπαλκόνι είναι και το σκόρδο που δεν χρησιμοποιείται μόνο για τις σαλάτες και για τα φαγητά! Το σκόρδο όταν φυτεύεται στον κήπο ή σε γλάστρα διαθέτει πολύ έντονες εντομωδιωκτικές ιδιότητες και γι’ αυτό απωθεί και τα κουνούπια. Πολλά οικολογικά εντομοκτόνα, καθώς και αυτοσχέδιες συνταγές για φυσική προστασία από έντομα, έχουν ως βασικό συστατικό το σκόρδο. Το σκόρδο προτιμά περιοχές με ξηρό και ήπιο κλίμα χωρίς έντονους παγετούς, χωρίς πολλές βροχοπτώσεις και υψηλή υγρασία. Η καλλιέργεια του σκόρδου απαιτεί ελαφριά και αφράτα γόνιμα εδάφη για να ευδοκιμήσει.

Καλλιέργεια σκόρδου στον κήπο και σε γλάστρα

Λεβάντα

Η λίστα με τα προτεινόμενα φυτά για να αντιμετωπίσουμε τα κουνούπια με φυσικό οικολογικό τρόπο, είναι η λεβάντα, το δημοφιλές αρωματιικό φυτό με τα εντυπωσιακά άνθη. Η λεβάντα είναι γνωστό ότι διαθέτει εξαιρετικές εντομωδιωκτικές ιδιότητες και απωθεί τα κουνούπια. Αξίζει να σημειώσουμε πως τα αποξηραμένα φύλλα της λεβάντας, μπορούν να τοποθετηθούν σε τούλι και να χρησιμοποιηθούν σε ντουλάπες και συρτάρια για την προστασία των ρούχων από το σκώρο, παράλληλα με τον αρωματισμό του χώρου. Η λεβάντα αναζητεί ηλιόλουστες θέσεις, αν και μπορεί να αναπτυχθεί και σε ημισκιερά σημεία. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η λεβάντα είναι ανθεκτική στο ζεστό ξηροθερμικό περιβάλλον του καλοκαιριού και αντέχει στην παγωνιά του χειμώνα. Αν φυτέψουμε τη λεβάντα σε γλάστρα στο μπαλκόνι, θα επιλέξουμε ηλιοφανή σημεία με νότια ή ανατολική έκθεση για να ευδοκιμήσει.

5 μυστικά για τη φροντίδα της λεβάντας

Φασκόμηλο

Το φασκόμηλο εκτός από αγαπημένο βότανο για ροφήματα, θεωρείται από τα πιο εντομοαπωθητικά φυτά που μπορούμε να φυτέψουμε στον κήπο και σε γλάστρες, αρκετά αποτελεσματικό για να διώχνει τόσο τα κουνούπια όσο και τις μύγες. Επίσης, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ανθισμένα κλαδιά φασκόμηλου για την προστασία των ρούχων από σκώρο μέσα σε ντουλάπες και συρτάρια, καθώς και για προστασία των αποθηκευμένων τροφίμων από διάφορα έντομα. Το φασκόμηλο αναπτύσσεται σε ποικιλία εδαφών, ακόμη και σε ξερά και άγονα, αν και προτιµά τα αμμώδη, ασβεστούχα µε πολύ καλή αποστράγγιση που ζεσταίνονται νωρίς την άνοιξη. Ευδοκιμεί τόσο σε θερµές, όσο και σε ψυχρές περιοχές και προτιμά ηλιαζόμενες θέσεις και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προφύλαξη και φροντίδα για να ευδοκιμήσει.

Συμβουλές φροντίδας για καλλιέργεια φασκόμηλου

Σιτρονέλα

Από τα πιο σημαντικά εντομοαπωθητικά φυτά, είναι η σιτρονέλα το γνωστό πολυετές αρωματικό φυτό. Επίσης, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το αιθέριο έλαιο της είναι δημοφιλές για τις εντομωδιωκτικές του ιδιότητες που περιλαμβάνουν και την απώθηση των κουνουπιών. Πάντως, για αποτελεσματικότερη προστασία από τα κουνούπια, αφού πρώτα βεβαιωθούμε ότι δεν έχουμε κάποια ευαισθησία στο φυτό, μπορούμε να κόψουμε φύλλα σιτρονέλας και να τα τρίψουμε απαλά στο δέρμα μας. Η σιτρονέλα ευδοκιμεί καλύτερα σε ηλιοφανή σημεία του κήπου, είναι ανεκτική όμως και στην σκιά. Επίσης, μπορεί να φυτευτεί κοντά στη θάλασσα. Αποφεύγουμε να τη φυτεύουμε σε περιοχές με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες ή έντονη παγωνιά, γιατί θα ταλαιπωρηθεί αρκετά.

Σιτρονέλα, ένα εντομοαπωθητικό φυτό

Κατιφές

Ο κατιφές το υπέροχο λουλούδι που όλοι γνωρίζουμε δεν φυτεύεται στον κήπο και σε γλάστρες στο μπαλκόνι μόνο για τα υπέροχα κίτρινα, πορτοκαλί και κεραμιδί λουλούδια του αλλά και για την αποτελεσματική απώθηση των κουνουπιών. Άλλωστε, ο κατιφές παραδοσιακά φυτεύεται στον λαχανόκηπο, μαζί με τον βασιλικό για να προφυλάσσει τα κηπευτικά μας από διάφορα έντομα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι αν τρίψουμε το φύλλωμα του κατιφέ με το χέρι μας, βγάζει μια χαρακτηριστική όχι τόσο ευχάριστη μυρωδιά. Οι κατιφέδες ευδοκιμούν σε θέσεις με συνεχή ηλιοφάνεια και μπορούν να προσαρμοστούν και σε σχετικά ημισκιερές θέσεις χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Φυτεύονται σε όλα τα εδάφη, αν και παρουσιάζουν πλουσιότερη ανθοφορία σε γόνιμα εδάφη, εμπλουτισμένα με κομπόστ και κοπριά.

Κατιφές, ένα όμορφο λουλούδι για προστασία λαχανικών

Μελισσόχορτο

Ολοκληρώνουμε τη λίστα μας με τα προτεινόμενα φυτά που απωθούν τα κουνούπια στους κήπους, σε αυλές και σε μπαλκόνια, με το μελισσόχορτο, το αρωματικό θαμνώδες φυτό με το ιδιαίτερα χαρακτηριστικό άρωμα λεμονιού. Επίσης, θα πρέπει να αναφέρουμε ειδικά για όσους έχουν ευαισθησία στα τσιμπήματα των κουνουπιών, ότι σν τρίψουμε τα χέρια μας και το δέρμα μας με φύλλα κομμένα μελισσόχορτου, έχουμε πρόσθετη προστασία από την επίθεση των κουνουπιών. Το μελισσόχορτο είναι αρκετά ανθεκτικό φυτό στις υψηλές θερμοκρασίες αλλά είναι σχετικά ευαίσθητο στις πολύ χαμηλές και στους παγωμένους βοριάδες. Επειδή έχει γρήγορη και δυναμική ανάπτυξη, το μελισσόχορτο είναι καλύτερα να φυτεύεται μόνο του στη γλάστρα, ενώ όταν φυτευτεί σε βραχόκηπους, το επιλέγουμε στις πίσω φυτεύσεις σε απόσταση τουλάχιστον μισό μέτρο από τα άλλα αρωματικά φυτά.

Μελισσόχορτο, βότανο με άρωμα λεμονιού

Κι ένα μυστικό για την αντιμετώπιση των κουνουπιών

Προσέχουμε να μην αφήνουμε νερό στα πιατάκια από τις γλάστρες μας, μετά το πότισμα των φυτών μας καθώς τα στάσιμα νερά και η υγρασία αποτελούν πόλο έλξης για τα κουνούπια.

(Πηγή: mistikakipou.gr)

Η ετήσια καλοκαιρινή γιορτή του 16ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας έκρυβε φέτος μια μικρή και συνάμα συγκινητική έκπληξη. Στην πραγματικότητα φανέρωσε μια αλήθεια… Παρουσίασε το αληθινό πρόσωπο μιας ζωής δύσκολης μεν, συναρπαστικής δε, που αποφάσισαν να προσφέρουν δύο γονείς στο κωφό παιδί τους.

Όλα ξεκίνησαν όταν στη σχολική γιορτή μια μαθήτρια εκφώνησε τα τραγούδια που οι γονείς «θα …δουν και σίγουρα δε θα ακούσουν». Προς στιγμή οι παρευρισκόμενοι έδωσαν την ερμηνεία ότι η μαθήτρια έκανε λάθος στο ρήμα που χρησιμοποίησε. Η μαθήτρια, όμως, διατύπωσε σωστά την πρόταση και στα επόμενα δέκα λεπτά οι μαθητές των μικρών τάξεων του σχολείου μαζί με τον 11χρονο κωφό μαθητή Παναγιώτη δεν τραγούδησαν, αλλά νοημάτισαν δύο αγαπημένα τραγούδια του ελληνικού πενταγράμμου.

Τα παιδιά του νηπιαγωγείου νοημάτισαν το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού «Ν’ αγαπάς». Αμέσως μετά ο μαθητής της Δ΄ τάξης Παναγιώτης Ξανθόπουλος «τραγούδησε» μαζί με τους συμμαθητές του στη νοηματική το τραγούδι «Εγώ κι εσύ μαζί». Είναι η στιγμή που όλοι αποδέχτηκαν τον έναν, κι όλοι μαζί ως ομάδα, ως σύνολο, επικοινώνησαν μεταξύ τους, και με τους γονείς που παρακολουθούσαν. Μέσα από αυτά τα δρώμενα στάλθηκαν μηνύματα ζωής: «Δεν υπάρχει αναπηρία που δεν μπορεί να νικηθεί». «Η διαφορετικότητα δεν απομονώνει, δεν τρομάζει, δε διαχωρίζει, αλλά ενώνει». «Τίποτα δεν είναι αδύνατο, όταν υπάρχει θέληση, διάθεση, αγάπη και κυρίως πίστη σε αυτό που κάνουμε».

Ο Παναγιώτης Ξανθόπουλος, ο 11χρονος κωφός μαθητής της Δ’ τάξης του 16ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας, έγινε ο πρωταγωνιστής της αποχαιρετιστήριας γιορτής του σχολείου και ταυτόχρονα ο άνθρωπος που ενέπνευσε πολλούς συμμαθητές του!

Τρεις άνθρωποι πίσω από τον Παναγιώτη είναι το στήριγμά του. Οι γονείς του, η Θεοπούλα Φωτάκη και ο Σάββας Ξανθόπουλος, καθώς και η δασκάλα του στην παράλληλη στήριξη Βιλελμίνη Βαμβακίδου.

Η αναπηρία δεν είναι ντροπή

Η πρόταση για την κουβέντα μαζί τους διατυπώθηκε, αρχικά, με δισταγμό. Η αυθόρμητη, όμως, ανταπόκριση της μητέρας του και της δασκάλας του Παναγιώτη να μιλήσουν στο ΑΠΕ – ΜΠΕ προσέδωσε εξαρχής μια θετική αύρα στη συζήτηση που θ’ ακολουθούσε, όπου κυρίαρχο μήνυμα ήταν ένα: «Η αναπηρία δεν είναι ντροπή».

«Δεν ντράπηκα ποτέ για το παιδί μου», υπογραμμίζει, με σταθερή φωνή στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, η μητέρα του Παναγιώτη και συνεχίζει, «δεν φταίει αυτός που είναι κωφός, ούτε, όμως, κι εμείς. Αυτός είναι ο μαχητής, όχι εμείς, αυτός κάνει την προσπάθεια. Δεν έκρυψα ποτέ το παιδί μου, τολμώ να πω μάλιστα ότι το επέβαλα στην κοινωνία».

Η Θεοπούλα Φωτάκη είναι ένας άνθρωπος ιδιαίτερα εξωστρεφής και δραστήριος, που μαζί με τον σύζυγό της αφιέρωσαν τη ζωή τους στην ανατροφή των δύο παιδιών τους, του Παναγιώτη και της Βασιλικής. Με σοκαριστική ειλικρίνεια εξομολογείται στο ΑΠΕ – ΜΠΕ: «δεν είχαμε ιδιαίτερες γνώσεις προκειμένου ν’ αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που ανέκυψε. Ο Παναγιώτης γεννήθηκε πρόωρα και είχε δύο ακούοντες γονείς. Χρειάστηκε να περάσουμε ατελείωτες ώρες στο διαδίκτυο, για να βρούμε πώς θα κάνουμε τη ζωή του καλύτερη. Χρειάστηκε να διαβάσουμε πολλά βιβλία και να μιλήσουμε με ειδικούς, ώστε να ενταχθεί ισότιμα σε ένα δημόσιο σχολείο. Τα παιδιά όπως το δικό μου δεν έχουν κάποια νοητική στέρηση που να τ’ απαγορεύει να ενταχθούν σ’ ένα σχολικό περιβάλλον. Πρωταρχικό μέλημα μας ήταν και είναι η αυτονομία του Παναγιώτη. Θέλω, όταν θα φύγω εγώ, το παιδί να μπορεί να ζει μόνο του ως ενήλικας έχοντας μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα, να μην εξαρτάται από ένα πενιχρό προνοιακό επίδομα».

Έλλειψη κατάλληλου πλαισίου στήριξης

Το λυπηρό σε όλη τη συγκλονιστική μαρτυρία της μητέρας του Παναγιώτη είναι ότι -όπως λέει- η Πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια που έχει θεσπίσει την παράλληλη στήριξη και τα τμήματα ένταξης δεν παρέχει ολοκληρωμένη στήριξη στα κωφά παιδιά της επαρχίας, που φοιτούν ή επιθυμούν να φοιτήσουν στα δημόσια σχολεία. Επίσης, δεν έχει μεριμνήσει για τη δημιουργία μιας τάξης ένταξης για κωφά ή τυφλά παιδιά. Μετά την ολοκλήρωση της προσχολικής φοίτησης στη Σχολή Κωφών στη Θεσσαλονίκη, ο Παναγιώτης έπρεπε να επιστρέψει στην Καβάλα και να εγγραφεί στην Α’ Δημοτικού. Το αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει το κατάλληλο πλαίσιο στήριξης. Η παράλληλη στήριξη που παρέχονταν από την πολιτεία είναι αποσπασματική, για τέσσερις με πέντε ώρες καθημερινά, με έναν δάσκαλο που αλλάζει κάθε χρόνο, με αντίκτυπο στο παιδί, και χωρίς συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο.

Η λύση σε όλα τα παραπάνω δόθηκε από τους ίδιους τους γονείς και την εθελοντική δράση της Βιλελμίνης Βαμβακίδου, απόφοιτης της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και κατόχου της επάρκειας της νοηματικής γλώσσας. Είναι ο άνθρωπος που δύο χρόνια τώρα συνεργάζεται αποτελεσματικά και αρμονικά με τους δασκάλους του δημόσιου σχολείου, ώστε ο Παναγιώτης να τύχει μιας ίσης μεταχείρισης με όλα τα υπόλοιπα παιδιά και να ενταχθεί στην κοινότητα του σχολείου με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο!

Τμήματα ένταξης παιδιών με αναπηρίες

Μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, η Βιλελμίνη Βαμβακίδου αναφέρεται σε αυτήν την ιδιαίτερη και πολύ σημαντική σχέση που έχει αναπτυχθεί με τον Παναγιώτη και την οικογένειά του. «Θέλω ο Παναγιώτης», τονίζει, «να μάθει ό,τι όλοι οι συμμαθητές του μέσα στο τμήμα. Η ευθύνη είναι μεγάλη, χρειάζεται πολλή προσωπική δουλειά, ώστε να μπορώ να κάνω το μάθημα ενδιαφέρον και όσο γίνεται καλύτερα. Για το λόγο αυτό αναζητώ συνεχώς νέα βιβλία και εκπαιδευτικές μεθόδους. Με τον Παναγιώτη μέσα στο τμήμα κάνουμε ένα διαφοροποιημένο μάθημα. Βασικός σκοπός μας στο τέλος της χρονιάς είναι ο Παναγιώτης να έχει μάθει ό,τι και τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά με διαφορετική μέθοδο, αφού στη δική μας περίπτωση το μάθημα πραγματοποιείται με οπτικό υλικό κυρίως και βέβαια στη νοηματική».

Η κ. Βιλελμίνη επισημαίνει ότι, δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο από την Πολιτεία για την παράλληλη στήριξη σε ένα κωφό παιδί στο δημόσιο σχολείο. Θεωρεί πως είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί ένα τμήμα ένταξης κωφών, τυφλών παιδιών σε ένα γενικό σχολείο σε κάθε νομό. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά αυτά, που έχουν τη νοητική ωριμότητα να παρακολουθήσουν τα μαθήματα του σχολείου, θα κοινωνικοποιηθούν και κατ’ επέκταση θα ενταχθούν ομαλά μέσα στην κοινωνία. Εξομολογείται «είναι μεγάλο προτέρημα να είσαι μέλος της κοινότητας των κωφών! Δίνεις και παίρνεις πολλή αγάπη… Γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος!».

Η κ. Φωτάκη δεν κρύβει ότι χρειάστηκε χρόνος και προσπάθεια, προκειμένου τα παιδιά και η σχολική κοινότητα να αποδεχθούν τον Παναγιώτη. Υπογραμμίζει πως, όταν ο Παναγιώτης, χρειάστηκε να αλλάξει σχολείο, η δασκάλα της Δ’ τάξης του 16ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας φρόντισε να προετοιμάσει τα παιδιά για την έλευση του. Το αποτέλεσμα αυτής της προετοιμασίας φάνηκε στο τέλος της χρονιάς, όπου ο Παναγιώτης όχι μόνο έγινε αποδεκτός, αλλά τα παιδιά ζητάνε την παρέα του.

«Να δίνουμε χρόνο στους άλλους να μας γνωρίσουν»

«Πρέπει», σημειώνει η κ. Βιλελμίνη, «να δίνουμε χρόνο στους άλλους να μας γνωρίσουν καλύτερα. Να δουν τι θέλουμε. Κι εμείς να διακρίνουμε τι θέλουν από εμάς. Χρειάζεται χρόνος να αποδείξουμε ποιοι είμαστε! Ότι δηλαδή μπορούμε να συμμετέχουμε ισότιμα σε κάθε μάθημα, εκδήλωση, εκδρομή. Ότι θέλουμε να κάνουμε παρέες… Τη χρονιά που πέρασε πραγματοποιήσαμε ένα πρόγραμμα, κατά το οποίο ο Παναγιώτης σε ρόλο δασκάλου έδειχνε νοήματα στα παιδιά του νηπιαγωγείου. Χάρη στον Παναγιώτη, λοιπόν τα μικρά παιδάκια, καθώς και τα παιδιά του τμήματος και κατ’ επέκταση όλου του σχολείου, μαζί και με τους δασκάλους τολμώ να πω, έμαθαν να μιλούν άψογα στη νοηματική, να νοηματίζουν τραγούδια και να μπορούν να επικοινωνούν με τον Παναγιώτη. Θα ήθελα, επιπρόσθετα, ν’ αναφερθώ σε κάποιες σημαντικές δράσεις στις οποίες λάβαμε μέρος. Με τον Παναγιώτη συμμετείχαμε στην εκδήλωση «Λάχανα και Χάχανα», στην οποία τα παιδιά της ΣΤ΄ τάξης μαζί με ένα παιδί της Δ’ τάξης και τον Παναγιώτη νοημάτισαν δύο τραγούδια. Μετά από περίπου ένα μήνα λάβαμε μέρος στους «Άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία». Στο δρώμενο αυτό ο Παναγιώτης συμμετείχε στο σποτ που προβλήθηκε από την ΕΡΤ και δείξαμε σε παραπάνω από 500 παιδιά το μήνυμα του Αποστόλου Παύλου, το οποίο νοημάτισαν στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων. Επιτρέψτε μου, σε αυτό το σημείο, να ευχαριστήσω προσωπικά τον καθένα ξεχωριστά για τη βοήθεια και τη συνεργασία, δασκάλους και των δύο σχολείων, διευθυντές που στάθηκαν δίπλα μας και μάς βοήθησαν και μάς βοηθάνε, ο καθένας με τον τρόπο του, όλο το διάστημα. Στόχος είναι εκτός από τη ένταξη του παιδιού στο σχολείο και στην κοινωνία, εκτός από τη δημιουργία σχέσεων, ο Παναγιώτης να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να νιώθει περήφανος για την ταυτότητά του!».

Ο 11χρονος Παναγιώτης δε διαφέρει σε τίποτα από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Έχει αδυναμία στη σύγχρονη τεχνολογία, αγάπη για το παιχνίδι, αποζητάει την επικοινωνία με τους συνομηλίκους του, χαίρεται με ό,τι χαίρονται όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Το πρωταρχικό μέλημα της οικογένειας ήταν ν’ αποτρέψει την ιδρυματοποίηση του παιδιού τους και αυτό να ενταχθεί ισότιμα μέσα στην κοινωνία. Αυτό έγινε εφικτό, απέδωσε καρπούς και συνεχίζεται με πολύ προσπάθεια και κόπο σε όλα τα επίπεδα.

«Κανένα παιδί με αναπηρία δεν πρέπει να νιώθει μόνο του»

«Στο σπίτι», επισημαίνει η μητέρα του, «δεν συμπεριφερόμαστε στον Παναγιώτη ως ένα κωφό παιδί που χρίζει ειδικής μεταχείρισης. Ζει και συμμετέχει ισότιμα μαζί με όλη την οικογένεια του. Χάρη στον Παναγιώτη βγήκαμε πιο δυνατοί ως οικογένεια! Μάθαμε να μιλούμε τη νοηματική και προσπαθούμε να πούμε στον Παναγιώτη ότι η διαφορετικότητα του δεν είναι ντροπή. Του μαθαίνουμε να αποδέχεται τον εαυτό του, να μη ντρέπεται να χρησιμοποιεί τα χέρια του για να μιλήσει στους άλλους. Δεν θέλω να το λυπούνται το παιδί μου, δεν δέχομαι τον όρο καημένο. Είναι σημαντικό για τον ίδιο τ’ άλλα τα παιδιά να τον πλησιάζουν και να του ζητάνε να παίξουν. Αυτό το κατάφερε ο ίδιος του, γιατί είναι αγωνιστής και γιατί θέλει να επικοινωνεί με τα παιδιά. Όλα αυτά τα χρόνια που προσπαθώ βρήκα μεγάλο τοίχο, λόγω της γραφειοκρατίας, βρήκα, όμως, και πολλή αγάπη και αποδοχή από τους ανθρώπους και τους ευχαριστώ γι’ αυτό».

Η κ. Φωτάκη αναφέρεται και στους λόγους που δέχθηκε να γίνει αυτή η συζήτηση: «αν καταφέρω δημοσιοποιώντας την υπόθεση του Παναγιώτη έστω και μία μητέρα να έρθει και να μου πει ότι και το δικό της παιδί είναι κωφό και επιθυμεί να γνωριστούμε, να μιλήσουμε, να συστηθούν τα παιδιά μας, να επικοινωνήσουν, τότε νομίζω πως έχω επιτύχει τον σκοπό μου. Είναι σημαντικό τα παιδιά να επικοινωνούν με παιδιά είτε είναι ακούοντα είτε κωφά είτε έχουν οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας. Δεν πρέπει κανένα παιδί με αναπηρία να νιώθει μόνο του, να νιώθει αποκομμένο ή να κρύβεται!».

(Πηγή: topontiki.gr με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Γράφει ο Γρηγόρης Τραγγανίδας

Τον περασμένο Μάρτη, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου & Νηπιαγωγείου Βαθέος Σάμου έκλεισε  την πόρτα του σχολειού σε 14 προσφυγόπουλα.

Πρόσφατα έγινε γνωστό, ότι τον Μάη, ο ίδιος σύλλογος, κατέθεσε αγωγή εναντίον μιας δασκάλας, διότι υπερασπίστηκε το δικαίωμα των προσφυγόπουλων στη μόρφωση. Μάλιστα, όπως ενημερώνει ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου στην καταγγελία του, η αγωγή συνοδεύεται με απαίτηση  αποζημίωσης, ύψους 50.000 ευρώ.

Δηλαδή, δεν θέλουν μόνο να κάνουν τη δασκάλα να το «βουλώσει», αλλά και να την εξοντώσουν.

Λίγο νοτιότερα, στην Κω, το περασμένο Σάββατο, η κυρά Καλλοτίνα, αγκάλιασε μια έγκυο προσφυγοπούλα από το Καμερούν που την είδε απελπισμένη και εξαντλημένη να περιφέρεται στο χωριό, έτοιμη να γεννήσει, φώναξε και τη συνταξιούχο μαία γειτόνισσά της και, στο σπίτι, με υποτυπώδη μέσα, έφεραν στον κόσμο ένα υγιέστατο αγόρι. Την φρόντισαν, την ηρέμησαν και την προστάτευσαν μέχρι να έρθει τελικά το ασθενοφόρο.

Βλέπεις, από το νοσοκομείο τους είπαν ότι δεν υπάρχουν βάρδιες ασθενοφόρου και θα έπρεπε να μεταφέρουν την κοπέλα με δικό τους μέσο.

Αλλά δεν θα προλάβαιναν.

Η δική μου Ελλάδα, είναι η κυρά Καλλοτίνα. Την εφιαλτική «Ελλάδα» που ονειρεύεται εκείνος ο Σύλλογος Γονέων στην Σάμο, τους τη χαρίζω. Μόνο μην τολμήσουν να με θεωρήσουν «συμπατριώτη» τους.

(Πηγή: ellinofreneianet.gr με πληροφορίες από «Το Περιοδικό»)