Συντάκτης: Βασίλης Σ. Κανέλλης
Είναι ζήτημα πολιτισμού η προστασία των ζώων. Είναι ντροπή, είναι έγκλημα και πρέπει να τιμωρούνται βαριά όσοι βαριούνται τα ζωάκια τους και τα εγκαταλείπουν
Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων, λοιπόν και γέμισαν τα Μέσα Ενημέρωσης με ειδήσεις για το γεγονός. Μηνύματα ευαισθητοποίησης από πολιτικούς και πολίτες, συγκίνηση, αισθήματα αγάπης για τα ζωάκια που κυκλοφορούν αδέσποτα στους δρόμους.
Σύμφωνα με τις φιλοζωϊκές οργανώσεις, στην Ελλάδα κυκλοφορούν σχεδόν 1 εκατομμύριο αδέσποτα ζώα κάθε είδους. Το διανοείστε το νούμερο; Είναι απίστευτο αλλά είναι και ντροπή για τη χώρα μας.
Ειδικά από τη στιγμή που οι υποδομές για τη φύλαξη, για την προστασία αυτών των ζώων είναι ελάχιστες και συνήθως είναι αποτέλεσμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ή των δήμων, όταν αυτοί έχουν τη δυνατότητα.
Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό το έγκλημα; Ποιος ευθύνεται για τα ζώα που πεθαίνουν στους δρόμους από την πείνα ή από ατυχήματα;
Ποιος ευθύνεται γιατί πολλά ζώα αγριεύουν κι επιτίθενται;
Ένας είναι ο μοναδικός υπεύθυνος ο άνθρωπος, ο απάνθρωπος. Που εγκαταλείπει τα ζώα, που τα βαριέται και τα πετάει στο δρόμο, που αδιαφορεί για την κατάσταση που αντικρίζει, που δεν πιέζει το κράτος για να υπάρξει μια πιο ισχυρή φιλοζωϊκή πολιτική.
Μου έλεγε ο δήμαρχος Σαλαμίνας ότι με το τέλος του καλοκαιριού το νησί γεμίζει από αδέσποτα σκυλάκια. Χιλιάδες πλέον κυκλοφορούν και οι αρχές αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα.
Ξέρετε γιατί; Γιατί εκδρομείς του καλοκαιριού κάνουν τις διακοπές τους και στη συνέχεια εγκαταλείπουν τα ζώα τους γιατί τα βαρέθηκαν.
Έχετε πάει να δείτε τι γίνεται στα βουνά της Αττικής; Στον Υμηττό, στην Πάρνηθα, στην Πεντέλη;
Γεμάτα από σκυλάκια που έχουν πεταχτεί γιατί τα βαρέθηκαν οι ιδιοκτήτες τους.
Μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, αφού κανείς δεν μπορεί να ελέγξει στη συνέχεια την αναπαραγωγή τους, με αποτέλεσμα να έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες αδέσποτα.
Είναι ό,τι πιο απάνθρωπο να εγκαταλείπεις το ζώο που πήρες για να σου κρατάει συντροφιά, για να σε αγαπήσει, για να γίνει μέλος της οικογένειάς σου, για να γίνει ένα ακόμη «παιδί» σου. Είναι το ίδιο απάνθρωπο και βάναυσο με την κακοποίηση των ζώων και θα πρέπει να τιμωρείται αυστηρότατα.
Όποιος πήρε στο σπίτι του ένα ζώο δεν το εγκαταλείπει ποτέ. Αυτό είναι νόμος, εκτός κι αν υπάρχουν έκτακτοι λόγοι (θέματα υγείας, θάνατοι των ιδιοκτητών τους). Και τότε, όμως, τα ζωάκια δίνονται σε καταφύγια, δεν εγκαταλείπονται στους δρόμους.
Και είναι ντροπιαστικό ειδικά τώρα, στα χρόνια της πανδημίας όπου τα ζώα προσφέρουν ψυχική ηρεμία, χαρά, βόλτα στους ιδιοκτήτες τους στη συνέχεια να εγκαταλείπονται γιατί κάποιοι τα βαρέθηκαν.
Από την πλευρά της η Πολιτεία πρέπει να βοηθήσει ακόμη περισσότερο τις φιλοζωϊκές οργανώσεις.
Να φτιαχτούν καταφύγια αδέσποτων παντού, να δοθούν κίνητρα για ακόμη μεγαλύτερη φροντίδα των ζώων.
Να υλοποιηθούν προγράμματα μαζικής στείρωσης και ταυτόχρονα φροντίδας, ακόμη και στους δρόμους. Με φαγητό και νερό σε κάθε γειτονιά.
Πρόσφατα ανακοινώθηκε πρωτοβουλία για την κατασκευή ξύλινων σπιτιών για ζωάκια από κρατούμενους. Και ο δήμος της Αθήνας ανακοίνωσε τη δημιουργία σύγχρονου καταφυγίου.
Αυτό δεν θα μπορούσε να επεκταθεί παντού;
Δεν θα μπορούσαν π.χ. επιχειρήσεις, ο ιδιωτικός τομέας να «υιοθετήσει» τέτοιες πρωτοβουλίες ενισχύοντάς τες με υλικά, χρήματα, οποιαδήποτε βοήθεια;
Αλλά θα πρέπει το κράτος να εμφυτεύσει στο μυαλό των πολιτών από την παιδική τους ηλικία, την αγάπη για τα ζώα.
Μαθήματα στα σχολεία, δράσεις ευαισθητοποίησης των παιδιών και των μεγαλύτερων, εκδηλώσεις συνέχεια κι όχι μόνο την 4η Απριλίου.
Και κάθε γειτονιά να υιοθετεί τα ζωάκια της περιοχής της, να μην αδιαφορεί απέναντι σε ένα ειδεχθές έγκλημα.
Στο κάτω – κάτω, υιοθετήστε ένα ζωάκι, ένα αδεσποτάκι. Σώζετε μια ζωή.
Η προστασία των ζώων είναι ζήτημα πολιτισμού, είναι υπόθεση ανθρωπιάς. Έστω και μια φορά να κοιτάξετε στα μάτια ένα σκυλάκι θα καταλάβετε τι εννοώ.
Γιατί στο κάτω – κάτω δεν υπάρχουν αδέσποτα ζώα. Υπάρχουν αδέσποτοι, απάνθρωποι, αδιάφοροι πολίτες που δεν κάνουν ούτε τα στοιχειώδη απέναντι στα ζώα που μόνο αγάπη και συντροφιά μπορούν να μας προσφέρουν.
(Πηγή: in.gr)