Δεν νίπτω τας χείρας μου!

Γράφει ο Γιάννης Γεωργάκης

Παρακολουθώ με ευλάβεια κάθε απόγευμα στις έξι, την ενημέρωση του καθηγητή  Σωτήρη Τσιόδρα για την εξέλιξη της πανδημίας που βασανίζει ασθενείς και οδοιπόρους, παρότι όσα  θα πει τα γνωρίζω ήδη από  ελληνικά και διεθνή Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Μου αρέσει η ευγένεια της ομιλίας του. Ο πατρικός τρόπος με τον οποίο συμβουλεύει. Οι επιστημονικές του απαντήσεις. Η ενθάρρυνση την οποία παρέχει χωρίς να κινδυνολογεί. Αναμφίβολα κάνει εξαιρετικά τη δουλειά για την οποία επελέγη.

Ωστόσο! Η τεράστια πλειοψηφία των λαών, μόλις τώρα συνειδητοποιεί εμπράκτως τον κίνδυνο από έναν αόρατο εχθρό. Από έναν άχρωμο, άοσμο και άγευστο ιό,  που δεν υπολογίζει κανέναν Θεό, και τον οποίο, επί του παρόντος, αδυνατεί να αντιμετωπίσει η επιστήμη.

Ο φόβος μεταλλάσσεται αυτόματα σε τρόμο, όταν λογιστείς πως κορυφαίοι καθηγητές συνωστίζονται στα καλύτερα ερευνητικά εργαστήρια που δημιούργησε η ιατρική επιστήμη, ασχολούμενοι όχι αποκλειστικά με την πρόληψη και αντιμετώπιση των ιώσεων, αλλά κυρίως με την αναζήτηση νέων πανίσχυρων ιών για τη δημιουργία βιολογικών όπλων μαζικής καταστροφής.

Ο Αϊνστάιν δεν έμεινε στην ιστορία μόνο επειδή ανακάλυψε τη θεωρία της σχετικότητας, αλλά και για την αντίστασή του να χρησιμοποιηθούν τα αποτελέσματα της. Αν σήμερα οι λοιμωξιολόγοι δεν μιλήσουν επιθετικά και θαρραλέα για τον κίνδυνο που απειλεί την ανθρωπότητα από ενδεχόμενη έστω διαφυγή ενός πανίσχυρου ιού από τα πολεμικά εργαστήρια, πότε θα το πράξουν;

Σε περίοδο πολιτικής, οικονομικής, γεωπολιτικής  κρίσης, όταν κάποιος από τους θεωρούμενους ισχυρούς του κόσμου αισθανθεί ανίσχυρος, ο ιός δεν θα κυκλοφορεί έξω, αλλά μέσα στα σπίτια μας.

Η πολεμική βιομηχανία, δεν έχει αναστολές.

Σας τα είπα (όχι σχολαστικά) και δεν νίπτω τας χείρας μου!

(Πηγή: atexnos.gr)