Τα σύννεφα φωτιάς όλο και πυκνώνουν!

Συντάκτης: Βάση Παναγοπούλου

Τα σύννεφα φωτιάς δεν είναι πρωτόγνωρο καιρικό φαινόμενο. Άγνωστο στους περισσότερους από εμάς, ναι, μα όχι πρωτοφανές. Πρωτοφανής είναι η συχνότητα με την οποία πλέον εμφανίζονται αλλά και ότι δίνουν παρουσία σε περιοχές που δεν είχαν βιώσει ποτέ μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο. Οι επιστήμονες όχι μόνο δεν κρύβουν την ανησυχία τους αλλά προειδοποιούν ότι τα σύννεφα φωτιάς, ή πυροσωρειτομελανίες, θα εμφανίζονται όλο και πιο συχνά καθώς συνδέονται άμεσα με τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης, τις υψηλές θερμοκρασίες που καταγράφονται στη Γη, οι οποίες προκαλούν ολοένα και ισχυρότερης έντασης δασικές πυρκαγιές.

Οι φωτιές που έχουν κατακάψει την Αυστραλία είναι τέτοιας έντασης και έκτασης που έχουν τη δυνατότητα να δημιουργούν τοπικά τον δικό τους καιρό, το δικό τους καιρικό σύστημα. Τα σύννεφα φωτιάς ή αλλιώς σύννεφα pyrocumulonimbus ή PyroCb ή πυροσωρειτομελανίες έχουν την ικανότητα να δημιουργούν καταιγίδες που εκδηλώνονται με αστραπές, ισχυρές ριπές αέρα και καθόλου ή ελάχιστη βροχή, που με τη σειρά τους οδηγούν στην εξάπλωση ή και τη δημιουργία νέων εστιών φωτιάς.

Η Μετεωρολογική Υπηρεσία της Βικτόριας μόλις την προηγούμενη εβδομάδα προειδοποιούσε τους κατοίκους της να είναι έτοιμοι να προστατευτούν από μια τέτοια καταιγίδα που «έφτιαξε» το δικό της καιρικό σύστημα, 287 χλμ. νότια του Σίδνεϊ.

«Οι πυρκαγιές είναι τέτοιας έντασης που φυσικά δημιουργούν πυκνούς καπνούς και υψηλές θερμοκρασίες. Είναι τέτοια η δύναμη της θερμότητας που παράγεται, που μπορούν τοπικά να δημιουργηθούν ανοδικά θερμά κύματα ικανά να προκαλέσουν αλλαγές στην ατμόσφαιρα. Μια καταιγίδα πυροσωρειτομελανιών, αν είναι αρκετά δυνατή, μπορεί να δημιουργήσει ακόμη και ανεμοστρόβιλο φωτιάς, κάτι που συνέβη το 2003, στις πυρκαγιές της Καμπέρα» εξηγούσαν στο μήνυμα που αναρτήθηκε στα κοινωνικά δίκτυα.

Οι επιστήμονες φοβούνται ότι οι πυροσωρειτομελανίες θα κάνουν όλο και πιο συχνές εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο καθώς τρέφονται από τις αυξημένες θερμοκρασίες που καταγράφονται στον πλανήτη, οι οποίες έχουν αποτέλεσμα πυρκαγιές μεγάλης έκτασης αλλά και υψηλής έντασης, που κι αυτές γίνονται ολοένα συχνότερες. Μια αλυσίδα δηλαδή φαινομένων, απόρροια της κλιματικής κρίσης.

Σε μελέτη (E360) που δημοσίευσαν οι περιβαλλοντικοί επιστήμονες του Yale, επισημαίνουν ότι τα ανοδικά θερμά ρεύματα των πυροσωρειτομελανιών είναι τέτοιας δυναμικής που μπορούν να εκτοξεύσουν καπνό στη στρατόσφαιρα, δηλαδή σε απόσταση 6 έως 30 μιλίων από την επιφάνεια της Γης. Επισημαίνουν μάλιστα ότι τέτοιες καταιγίδες (που πυροδοτούνται από τις πυρκαγιές) έχουν ήδη δώσει παρουσία σε περιοχές όπου μέχρι τώρα δεν είχαν ποτέ παρατηρηθεί, γιατί απλά δεν είχαν μέχρι στιγμής συμβεί.

Οι Υπηρεσίες Προστασίας περιοχών και χωρών όπως το Τέξας, η Πορτογαλία, η Νότια Αφρική και η Αργεντινή, δεν είχαν ποτέ κληθεί να αντιμετωπίσουν τέτοια φαινόμενα. Φαινόμενα που, όπως βροντοφωνάζουν οι επιστήμονες, μπορούν να γονατίσουν τις μέχρι τώρα στρατηγικές καταστολής των δασικών πυρκαγιών.

Στο φάσμα των επιπτώσεων των χωρίς προηγούμενο δασικών πυρκαγιών της Αυστραλίας ας καταχωρίσουμε στη μέχρι τώρα καταστροφή των 15 εκατομμυρίων εκταρίων γης και

α. την απώλεια του 1/3 των αμπελώνων που βρίσκονταν στους λόφους της Αδελαΐδας, στη Νότια Αυστραλία

β. την εκπομπή 350 εκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, που αντιστοιχούν περίπου στα 2/3 των ετήσιων εκπομπών άνθρακα της χώρας, σύμφωνα με στοιχεία της NASA.

«Ίσως χρειαστεί πάνω από ένας αιώνας για να μπορέσουν τα εναπομείναντα δάση να απορροφήσουν τις ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμφθηκαν από τις μέχρι τώρα πυρκαγιές» δήλωσε ειδικός στην εφημερίδα Sydney Morning Herald.

Οι επιστήμονες για ακόμη μια φορά ξεκαθαρίζουν ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει και αυξάνει τη συχνότητα αλλά και την ένταση των δασικών πυρκαγιών. Το δε Συμβούλιο για το Κλίμα (Climate Council) έκανε σαφές ότι ένας ολοένα θερμότερος πλανήτης καθιστά πολύ πιο επικίνδυνες τις δασικές πυρκαγιές απ’ ό,τι στο παρελθόν, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τις περιουσίες τους. Όπου περιουσία δεν είναι μόνο το σπίτι, αλλά η ίδια η ζωή, η επαγγελματική τους δραστηριότητα, το περιβάλλον τους.

Δεν είναι ανάγκη να ανήκει κάποιος στην επιστημονική κοινότητα για να παρατηρήσει ότι στα πάντα υπάρχει μια αλληλουχία, μια ακολουθία φαινομένων που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Γιατί να μην ταΐσουμε αυτή την αλληλουχία που θα φέρει ισορροπία στη Γη ξανά;

(Πηγή: efsyn.gr)