Της Αντωνίας Τρικαλιώτη
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιος εξυπηρετεί τις καθημερινές μικρές ή μεγάλες ανάγκες των ανθρώπων με αναπηρίες; Το οικογενειακό τους περιβάλλον. Τί γίνεται όμως όταν η οικογένειά παύει να μπορεί να προσφέρει αυτές τις υπηρεσίες ή όταν δεν υπάρχει πια; Και κατά πόσο η οικογένεια είναι υποχρεωμένη να βάζει τις ανάγκες του ανάπηρου μέλους της πάνω από αυτές των άλλων της μελών;
Η λύση σε αυτό το πρόβλημα, στον πολιτισμένο κόσμο, ονομάζεται Ανεξάρτητη Διαβίωση (Freedom Drive). Με λίγα λόγια το κράτος είναι υποχρεωμένο να παρέχει στον κάθε άνθρωπο με αναπηρία τον τρόπο να ζει όπου και όπως επιλέγει ο ίδιος να ζήσει, κυρίως μέσω προσωπικών βοηθών, επαγγελματιών που παρέχουν αυτού του είδους τις υπηρεσίες. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει Ανεξάρτητη Διαβίωση, αλλά υπάρχει ανάγκη για Ανεξάρτητη Διαβίωση. Μια ανάγκη που ώθησε κατά καιρούς κάποιους συμπολίτες μας να συμμετάσχουν στο Πανευρωπαϊκό συνέδριο για την Ανεξάρτητη Διαβίωση που διοργανώνεται από το ENIL (Ευρωπαϊκό δίκτυο για την Ανεξάρτητη Διαβίωση) στο Στρασβούργο. Αυτή η ίδια ανάγκη οδήγησε και φέτος μια ομάδα 11 ανθρώπων με κινητικά προβλήματα να παρευρεθούν στο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα από την Δευτέρα 9/9 ως τη Πέμπτη 12/9, να πάρουν μέρος στην Πανευρωπαϊκή πορεία διαμαρτυρίας μπροστά από την Ευρωβουλή, να συζητήσουν με τους Έλληνες Ευρωβουλευτές αλλά κυρίως η αποστολή τους είναι να κλέψουν τη συνταγή για την Ανεξάρτητη Διαβίωση από τους άλλους ευρωπαίους και να τη φέρουν στην Ελλάδα. Θα τα καταφέρουν; Θα το μάθουμε όταν επιστρέψουν. Αν την κλέψουν ετοιμαστείτε να τους βοηθήσουμε στην εκτέλεση της συνταγής στην Ελλάδα, όλοι μαζί θα ψάξουμε για τα υλικά όπως δικαιοσύνη, ανοιχτή σκέψη, ισονομία, νομολογία, εργατικότητα και υπευθυνότητα που σίγουρα θα χρειαστούν.
Η ομάδα αποτελείται από τους Στέλιο Κυμπουρόπουλο, Καμίλ Γκουνγκόρ, Μαριάννα Διαμαντοπούλου, Ευαγγελία Λαμπάρα, Δημήτρη Καραναστάση, Μάρα Κοντοπίδη, Ευγενία Λειβαδάρου, Γρηγόριο Πολυχρονίδη, Αναστασία Πυργιώτη, Αντρέα Στρατικόπουλο και Αντωνία Τρικαλιώτη. Έχουν όλοι τους σοβαρές κινητικές αναπηρίες και δεν οραματίζονται μια φυσιολογική ζωή αφού την έχουν, αυτό που οραματίζονται είναι να συνεχίσουν να την έχουν όταν το οικογενειακό τους περιβάλλον θα αδυνατεί να τους τη προσφέρει.
(πηγή: skep.gr)