Λουκέτο και στο Κέντρο Κινηματογράφου;

Ο Γιάννης Σολδάτος προτείνει στον Κ. Τζαβάρα σαρωτικές αλλαγές στο σινεμά

Της ΕΥΑΝΝΑΣ ΒΕΝΑΡΔΟΥ

Σαρωτικές αλλαγές επίκεινται στο χώρο του κινηματογράφου, με εισηγητή τον νέο, άτυπο σύμβουλο του Κ. Τζαβάρα, Γιάννη Σολδάτο, που, όπως μας αποκάλυψε, επιδιώκει το σφράγισμα το Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου -τουλάχιστον στην τωρινή του μορφή. Πριν από λίγο καιρό, οι κινηματογραφικοί φορείς έλαβαν μια επιστολή από το γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού που τους ενημέρωνε πως «ο ιστορικός του ελληνικού κινηματογράφου Γιάννης Σολδάτος αναλαμβάνει συντονιστής ενός διαλόγου», με στόχο «πιθανές άμεσες διαρθρωτικές αλλαγές».

Το αποτέλεσμα αυτού του διαλόγου θα οδηγήσει στην αναθεώρηση του νόμου Γερουλάνου. Ο Κ. Τζαβάρας είχε προαναγγείλει αλλαγές στο νόμο από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε. Είχε άλλωστε δεσμευτεί για κάποιες απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, σε φορείς όπως η Ταινιοθήκη της Ελλάδος που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Αλλά οι αλλαγές ίσως να είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ όσες περιμέναμε…

Ποιος είναι όμως ο Γιάννης Σολδάτος, που βρέθηκε ξαφνικά να χαράσσει πολιτιστική πολιτική; Και μάλιστα όχι μόνο στον κινηματογράφο, αλλά και στο χώρο του βιβλίου; Εκδότης («Αιγόκερως») κινηματογραφικών κυρίως βιβλίων, συγγραφέας της πολύτομης ιστορίας του ελληνικού κινηματογράφου, σκηνοθέτης και συνδικαλιστής, ο Σολδάτος τυγχάνει και πρόεδρος του Συνδέσμου Εκδοτών. Συντάχτηκε μάλιστα με τον Κώστα Τζαβάρα στους χειρισμούς του σχετικά με το ΕΚΕΒΙ και στην απόφασή του να το κλείσει -άποψη που δεν δίστασε να εκφράσει και στη Βουλή, όταν προσεκλήθη από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως έχει μερικές πολύ συγκεκριμένες προτάσεις και για το σινεμά, που κάτι μας λέει πως θα συζητηθούν…

– Πώς και βρεθήκατε σε αυτό το πόστο;

«Ως πρόεδρος του Συνδέσμου Εκδοτών, συνεργάστηκα καλά με τον Τζαβάρα. Όταν ξήλωσε τη διοίκηση του ΕΚΕΒΙ, του είπαμε συγχαρητήρια που επιτέλους έβαλε χέρι σε έναν σάπιο θεσμό που εξυπηρετούσε ελάχιστους, σε βάρος των πολλών».

– Φαντάζομαι πως ο κ. Τζαβάρας θα χαροποιήθηκε ιδιαίτερα από τη στάση σας….

«Τα ‘μαθε και με κάλεσε. “Θα σας δώσουμε τη στήριξή μας”, του είπα, “με έναν όρο: πως οι εκδότες θα έχουμε τον πρώτο λόγο σε ό,τι γίνει από δω και πέρα”. Και έχουμε μια άψογη συνεργασία. Πάντως, εκτιμώ πως το κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ δεν ήταν μια δική του τρελή απόφαση. Ήρθε και άνωθεν. Όλοι ξέραμε πως στο στόχαστρο είναι 252 οργανισμοί του Δημοσίου -τη λίστα δημοσίευσε πριν από λίγο καιρό η “Ε”. Ανάμεσά τους είναι μέχρι και το Εθνικό Θέατρο. Άλλους θα τους κλείσουν, άλλους θα τους συγχωνεύσουν. Είναι στη λογική της τρόικας».

– Και το σινεμά πώς προέκυψε;

«”Δεν μας βοηθάς και στο σινεμά;”, με ρώτησε. “Όμως δεν μπορώ να προσλάβω άλλο σύμβουλο”. “Δεν θέλω λεφτά, του είπα. Με μια προϋπόθεση: έως αρχές Ιουνίου να τελειώσει η πρώτη φάση των διαβουλεύσεων και αρχές Αυγούστου να περάσει από τη Βουλή η αναθεώρηση”. “Σύμφωνοι”, μου λέει. Στόχος είναι ο διάλογος αυτός να ολοκληρωθεί σε 10 μέρες, ώστε να συσταθεί άμεσα επιτροπή για την επεξεργασία του νόμου».

– Ο νόμος Γερουλάνου δεν πρόλαβε καν να εφαρμοστεί. Τι είδους αλλαγές εξετάζετε;

«Ο νόμος Γερουλάνου είναι ανελαστικός για αλλαγές. Σας θυμίζω πως η Ελλάδα εν τω μεταξύ χρεοκόπησε. Αν, λοιπόν, το πόδι έχει γάγγραινα, το κόβεις. Ένας νόμος 5 – 6 σελίδων είναι πιο πιθανό να εφαρμοστεί. Πρέπει να αλλάξει εντελώς ο νόμος».

– Δηλαδή;

«Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου έχει έναν προϋπολογισμό. Ομως τι έχει δοθεί για ταινίες τα τελευταία 4 χρόνια; Αν αύριο το πρωί ανακοινωθεί ότι κλείνει το ΕΚΚ, είμαι σίγουρος πως οι Ελληνες κινηματογραφιστές θα πουν: “Καλά, ανοιχτό είναι ακόμα;”. Φεύγουν τερατώδη ποσά σε λειτουργικά έξοδα, ενώ θα μπορούσαν να πηγαίνουν σε ταινίες».

– Μου λέτε πως θα εισηγηθείτε να κλείσει το Κέντρο;

«Εγώ τη γνώμη μου θα την προτείνω στα σωματεία. Θεωρώ, πάντως, πως αυτά τα λίγα χρήματα που υπάρχουν πρέπει να πηγαίνουν στην παραγωγή και όχι στα λειτουργικά έξοδα του Κέντρου: σε αποθήκες, επιτροπές, δ.σ., ταξίδια».

– Το ΕΚΚ, όμως, έχει πολλαπλό ρόλο. Πέραν της παραγωγής. Θα τα αλώσουμε όλα;

«Τι απέδωσαν οι μηχανισμοί του; Τι προώθηση έκανε; Κερδίσαμε τίποτα με το Filmcenter; Θεωρώ ότι θα έχω όλους τους ανθρώπους του κλάδου στο πλευρό μας. Γιατί να μην υπάρχει μια μικρή επιτροπή, άμισθη, που θα μοιράζει τα λεφτά στην παραγωγή; Με 4 εκατομμύρια, αν υπάρχουν, μπορείς να ενισχύσεις 20, 30, 50 ταινίες».

– Είστε σίγουρος πως και με το κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ, τα λεφτά θα πάνε στο βιβλίο;

«Πάντως, σίγουρα δεν πήγαιναν τότε. Κάποιοι τα τρώγανε σε ταξίδια. Με μια σωστή διαχείριση μπορούν να επενδυθούν στον εκδοτικό χώρο. Κι εδώ έχουμε ένα plan Β. Βάσει νόμου, θα διασφαλιστεί πως τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν θα διοχετευθούν στην παραγωγή».

– Ο κύριος Τζαβάρας και ο κύριος Θανασούλας συμμερίζονται τις απόψεις σας για το Κέντρο;

«Το έχουμε συζητήσει. Περιμένουν να ακούσουν τους προβληματισμούς των εμπλεκόμενων φορέων. Θέλουμε δεν θέλουμε, φορείς θα συρρικνωθούν ή θα συγχωνευτούν. Είναι θέμα ανάγκης».

– Και οι εργαζόμενοι;

«Εδώ βάζει λουκέτο η μισή Ελλάδα! Αυτό είναι θέμα πολιτείας. Εγώ μιλώ για το πώς θα γίνονται ταινίες».

– Δεν σας ενοχλεί να λένε πως επί Σολδάτου και Τζαβάρα έκλεισε το Κέντρο Κινηματογράφου;

«Θέλω να πουν πως επί Σολδάτου ξαναέγιναν κάποιες ταινίες. Πως βοηθήθηκε και πάλι ο κλάδος».

– Δεν σας περνά από το νου ότι ίσως, κλείνοντας το Κέντρο, απλώς θα ξεφορτωθούν άλλο ένα μεγάλο κονδύλι;

«Αν τα πράγματα μείνουν όπως είναι, κάποια στιγμή το πράγμα θα μαραζώσει από μόνο του. Εγώ αντιπροτείνω ένα άλλου είδους Κέντρο, πολύ πιο ευέλικτο και πολύ λιγότερο δαπανηρό».

– Κάποιοι φορείς έχουν όντως αδικηθεί από τον προηγούμενο νόμο. Θα κάνετε κάτι γι’ αυτούς;

«Η Ταινιοθήκη πρέπει να διασφαλιστεί και να ενισχυθεί. Το Φεστιβάλ Δράμας να αλλάξει καθεστώς -ως ΝΠΔΔ αντιμετωπίζει δυσκολίες. Πρέπει να θεσμοθετηθούν και να ενισχυθούν μικρά φεστιβάλ όπως το Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, αλλά και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Χαλκίδας. Επίσης, πρέπει να ξεκαθαριστεί το τοπίο της κινηματογραφικής εκπαίδευσης. Σήμερα μοιράζονται πτυχία που δεν ξέρουμε τι αντιπροσωπεύουν».

– Και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;

«Θα συζητηθεί μέχρι πού αντέχει ο όρος “διεθνές φεστιβάλ” χωρίς να μαραζώσει».

– Εννοείτε πως συζητείται το ενδεχόμενο το Φεστιβάλ Κινηματογράφου να είναι μόνο ελληνικό;

«Θα μπορούσε να γίνει Βαλκανικό. Αυτό έπρεπε να είχε γίνει 25 χρόνια πριν. Αντέχουμε σήμερα να κουβαλάμε τον Ταϊβανέζο, τη μάνα του και τον παραγωγό του, να τους φιλοξενούμε στο “Ηλέκτρα Παλλάς” και να έχουμε και τον Κόπολα ή την Ντάναγουεϊ να τους κάνουν αέρα; Αυτά ανήκουν στις εποχές των παχιών αγελάδων».

– Μα ο Εϊπίδης τα ‘χει κόψει αυτά. Χάρη στο ΕΣΠΑ αντέχει ακόμα το φεστιβάλ.

«Ναι, αλλά πρέπει να δούμε κατά πόσον υπάρχει πια η δυνατότητα να γυρίζουν διάφορα team όλον τον κόσμο για να βρουν ταινίες».

– Μου φαίνεται πως με όσα λέτε κάποιοι θα εκμανούν…

«Η καλή χαρά, όλων μας, τελείωσε. Πρέπει να περισώσουμε ό,τι σώζεται και να φτιάξουμε συμπεριφορές μεταξύ μας και σε σχέση με την πολιτεία, ούτως ώστε όταν ξανάρθουν οι παχιές αγελάδες να μην τα ξανακάνουμε κορδελάκια…».

(πηγή: Ελευθεροτυπία)