Τα ελληνικά μονοπάτια της Ισπανίας

Ανησυχητικές διαστάσεις αρχίζει να λαμβάνει πλέον η ‘’μετάσταση’’ της ευρωπαϊκής κρίσης στην Ισπανία, όταν η ανεργία έχει ‘’σκαρφαλώσει’’στο 26% και τα στίφη των εξαθλιωμένων Ισπανών αναζητούν την τροφή τους στα σκουπίδια των σουπερμάρκετ. Το χειρότερο είναι, πως το μέλλον για την, ομοιοπαθούσα με την Ελλάδα, Ισπανία δεν προδιαγράφεται ιδιαίτερα ευοίωνο καθώς σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της EUROSTAT, οι μόνες χώρες με τη μεγαλύτερη απειλή της φτώχειας για τους κατοίκους τους είναι η Ρουμανία και η Βουλγαρία

Η ειδοποιός διαφορά στην περίπτωση της Ισπανίας, σε σχέση με αυτή της Ελλάδας, δεν είναι άλλη από το πενταπλάσιο μέγεθος της οικονομίας της πρώτης έναντι της δεύτερης, που αποτελεί το 12% ολόκληρης της ευρωζώνης. Παράλληλα ο πληθυσμός της Ισπανίας, είναι σχεδόν διπλάσιος από αυτούς της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ελλάδας μαζί, οι οποίες, σημειωτέον, βοηθούνται από τα πακέτα στήριξης.

Καθώς η οικονομία της χώρας, αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 1,5% επιπλέον, σε ένα ακόμα έτος ύφεσης, φαίνεται αμφίβολη η λύση που προτείνει-επιβάλλει ξανά η Ευρώπη, δηλαδή την περαιτέρω λιτότητα.

Την ίδια ώρα μάλιστα που ο Ισπανός Πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι ευαγγελίζεται το τέλος της υφεσιακής πορείας της χώρας μέχρι το τέλος του χρόνου, η πραγματικότητα δείχνει την αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού. Ο θεσμός της οικογένειας στηρίζει την εργατική τάξη που βρίσκεται αντιμέτωπη με την ανεργία σε ποσοστό 26% επί του γενικού συνόλου του πληθυσμού και περίπου 50% στους νέους κάτω των 25 ετών.

Σε μέχρι πρότινος μεσαίες γειτονιές της Μαδρίτης τώρα υπάρχουν περιφερόμενοι πεινασμένοι που αναζητούν τροφή στα σκουπίδια των σουπερμάρκετ ή ακόμα και σε κάδους έξω από τα σπίτια των συμπολιτών τους, ενώ απίστευτα περιστατικά λαμβάνουν χώρα ως απόρροια της εξαθλίωσης στα σπλάχνα της κοινωνίας.

Πώς μπορεί να ζήσει μια σοβαρά άρρωστη 90χρονη με τον ψυχικά διαταραγμένο γιο της με μια σύνταξη των 600ευρώ ή πόσο ανεκτό μπορεί να γίνει από μια κοινωνία μία γιατρός και ανύπαντρη μητέρα να δουλεύει πριν τα Χριστούγεννα με γρίπη επειδή δεν μπορούσε να στερηθεί το μεροκάματο μιας άδειας ασθενείας άνευ αποδοχών;

Στην αρχή της κρίσης το 2008 τα νοικοκυριά στην Ισπανία προσπάθησαν να αντιδράσουν αποταμιεύοντας, κάτι που πλέον είναι ανέφικτο όταν με το ζόρι μπορούν να καλύψουν τις μηνιαίες δαπάνες τους. Το πραγματικό τους εισόδημα έχει υποχωρήσει κατά περίπου 10% σε σχέση με 4 χρόνια πριν, ενώ σε περιοχές όπως οι Κανάριοι Νήσοι, η Ανδαλουσία και η Εξτρεμαδούρα το 1/3 του πληθυσμού βρίσκεται στα όρια της φτώχειας.

Υπακούοντας σε Βρυξέλες και Βερολίνο η κυβέρνηση Ραχόι το 2012, αύξησε τους φόρους, περιέστειλε τις δαπάνες στην Υγεία την Εκπαίδευση και τις Κοινωνικές Παροχές, ενώ φτωχοποίησε ακόμα περισσότερο συνταξιούχους και δημόσιους υπαλλήλους.

Το τρέχον έτος το 1/4 του προϋπολογισμού αναμένεται να διατεθεί στην εξυπηρέτηση του χρέους, καθιστώντας αναγκαία τώρα την ύπαρξη ενός πακέτου στήριξης για την Ισπανία, το οποίο θα μπορούσε να σώσει τη χώρα απαλείφοντας παράλληλα έναν πιθανό κίνδυνο για το ευρώ.

Βέβαια, καθώς η χώρα μαστίζεται από την ανεργία και την ανέχεια και ένα νέο εργατικό δίκαιο έρχεται να οδηγήσει στη πλήρη αποσπονδύλωση των εργασιακών σχέσεων αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο σε περικοπές μισθών και απολύσεις, δεν λείπουν και οι γνωστές θυμοσοφίες όπως η παραίνεση του πρώην προέδρου της ομοσπονδίας εργοδοτών Γκεράρδο Ντιαζ Φεράν.

«Δυστυχώς ο μόνος τρόπος για να βγούμε από αυτή τη κρίση, είναι δουλεύοντας περισσότερο και κερδίζοντας λιγότερα», υποστήριξε ο Φεράν. Είναι ,ίσως, περιττό να αναφερθεί πως ο ίδιος έχει εγκληθεί από τις δικαστικές αρχές ότι υπεξαίρεσε χρήματα από τις εταιρείες του, με τα οποία διήγε πολυτελή βίο που περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, μία ρολς-ρόις και δύο λοφτ με θέα το Σέντραλ Παρκ στη Νέα Υόρκη.

(πηγή: tvxs.gr)