Μυστηριώδη καταστροφικά γεγονότα στο παρελθόν της Γης δείχνει ανάλυση αρχαίων δέντρων

Συντάκτης: Κώστας Μαυραγάνης

Aπρόβλεπτα και καταστροφικά αστροφυσικά φαινόμενα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή.

PHILIPP WEIN / 500PX VIA GETTY IMAGES

Φως σε ένα μυστηριώδες, απρόβλεπτο και καταστροφικό είδος αστροφυσικού φαινόμενου ρίχνει έρευνα του Πανεπιστημίου του Κουΐνσλαντ (UQ).

Ομάδα της οποίας ηγήθηκε ο Dr. Μπέντζαμιν Πόουπ της Σχολής Μαθηματικών και Φυσικής του UQ χρησιμοποίησε προηγμένες μεθόδους στατιστικής πάνω σε δεδομένα από δέντρα ηλικίας χιλιετιών, προκειμένου να μάθει περισσότερα για τις «καταιγίδες» ακτινοβολίας.

«Αυτές οι γιγαντιαίες εκλύσεις κοσμικής ακτινοβολίας, γνωστές ως Miyake Events, λαμβάνουν χώρα περίπου μια φορά κάθε χίλια χρόνια, μα είναι άγνωστο το τι τις προκαλεί» είπε ο Πόουπ.

«Η επικρατούσα θεωρία ότι είναι πρόκειται για γιγαντιαίες ηλιακές εκλάμψεις.  Πρέπει να μάθουμε περισσότερα, επειδή αν ένα από αυτά λάμβανε χώρα σήμερα, θα κατέστρεφε τεχνολογία, περιλαμβανομένων δορυφόρων, καλωδίων Ίντερνετ, γραμμών ηλεκτροδότησης κ.α…οι επιπτώσεις στις υποδομές παγκοσμίως θα ήταν αφάνταστες».

Κάπου εδώ «μπαίνουν στο παιχνίδι» οι δακτύλιοι τω δέντρων. Ο Κινγκγιουάν Ζανγκ, first author της έρευνας και προπτυχιακός φοιτητής μαθηματικών, ανέπτυξε λογισμικό για την ανάλυση κάθε διαθέσιμου δεδομένου σχετικά με τους δακτυλίους των δέντρων.

«Επειδή μπορείς να μετρήσεις τους δακτυλίους ενός δέντρου για να βρεις την ηλικία του, μπορείς επίσης να παρατηρήσεις ιστορικά κοσμικά γεγονότα που πάνε πίσω χιλιάδες χρόνια» είπε ο Ζανγκ. «Όταν η ακτινοβολία χτυπά την ατμόσφαιρα, παράγει ραδιενεργό άνθρακα-14, που φιλτράρεται μέσω αέρα, ωκεανών, φυτών και ζώων και παράγει ένα ετήσιο αρχείο ακτινοβολίας στους δακτυλίους των δέντρων. Φτιάξαμε ένα μοντέλο παγκοσμίου κύκλου του άνθρακα για να αναδημιουργήσουμε τη διαδικασία σε μια περίοδο 10.000 ετών, προκειμένου να αποκτήσουμε πληροφορίες για την έκταση και τη φύση των Miyake Events».

Όπως προαναφέρθηκε, η επικρατούσα θεωρία μέχρι τώρα ήταν πως τα Miyake Events ήταν γιγαντιαίες ηλιακές εκλάμψεις, «μα τα αποτελέσματά μας το αμφισβητούν αυτό» όπως είπε ο Ζανγκ. «Δείξαμε πως δεν συσχετίζονται με δραστηριότητα ηλιακών κηλίδων, και κάποια διαρκούν ένα ή δύο χρόνια. Αντί για μια μεμονωμένη, στιγμιαία έκρηξη ή έκλαμψη, αυτό που μπορεί να βλέπουμε είναι ένα είδος αστροφυσικής “καταιγίδας” ή “ξεσπάσματος/ έκρηξης”».

Ο Πόουπ είπε πως το ότι οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακριβώς τι είναι τα Miyake Events ή πώς να προβλέψουν τη συχνότητά τους είναι πολύ ανησυχητικό. «Με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, υπάρχει πιθανότητα περίπου 1% να δούμε άλλο ένα μέσα στην επόμενη δεκαετία. Μα δεν ξέρουμε πώς να το προβλέψουμε ή τι βλάβη μπορεί να προκαλέσει. Αυτές οι πιθανότητες είναι πολύ ανησυχητικές, και θέτουν τις βάσεις για περαιτέρω έρευνα».

Υπενθυμίζεται πως η πιο έντονη ηλιακή καταιγίδα στη γνωστή ιστορία (Carrington Event) έλαβε χώρα το 1859 και προκάλεσε προβλήματα στα πρώιμα δίκτυα της εποχής. Τα επίπεδα ακτινοβολίας των φαινομένων που διερευνούν οι επιστήμονες είναι κατά πολύ ισχυρότερα (περίπου 80 φορές περισσότερο). Οι ερευνητές κατέγραψαν έξι Miyake events στους δακτυλίους μέχρι τώρα, που υποδεικνύονται από ξαφνικά «άλματα» στις συγκεντρώσεις άνθρακα-14 και άλλων ισοτόπων. Αυτά έλαβαν χώρα το 7176 πΧ, το 5410 πΧ, το 5259 πΧ, το 660 πΧ, το 774 μΧ και το 993 μΧ, παράλληλα με μικρότερα περιστατικά, σε άλλες περιόδους. Σημειώνεται πως στο Αγγλοσαξονικό Χρονικό (συλλογή του 9ου αιώνα με κείμενα αγγλοσαξονικής ιστορίας) υπάρχει αναφορά σε ένα φαινόμενο «σαν κόκκινος σταυρός, μετά τη δύση του Ήλιου» στον ουρανό το 774 μΧ, ωστόσο θεωρείται πως θα μπορούσε να πρόκειται για μια μια περίπτωση οφθαλμαπάτης γνωστή ως «moon ring» (σεληνιακό δαχτυλίδι). Σε κινεζικά χρονικά περιγράφεται κάτι παρόμοιο το 775, ωστόσο η αναφορά δεν στηρίζεται από άλλα αρχεία.

Σημειώνεται πως το Carrington Event του 1859 είχε προκαλέσει έντονα φαινόμενα στον ουρανό και είχε κάψει δίκτυα τηλεγράφου, ενώ υπολογίζεται πως, κατά τη γεωμαγνητική εκείνη καταιγίδα είχε εκλυθεί ενέργεια αντίστοιχη αυτής περίπου ενός δισεκατομμυρίου ατομικών βομβών του ενός μεγατόνου. Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε σήμερα, πιθανότατα θα κατέρρεε το Ίντερνετ, θα σημειώνονταν μπλακάουτ και ζημιές ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων- και θεωρείται πως το Carrington Event ήταν 80 φορές μικρότερης ισχύος από το Miyake Event του 774 μΧ.

 (Πηγή: huffingtonpost.gr με πληροφορίες από Live Science, ABC)