Συντάκτης: Ιόλη Πολύζου
Δυστυχώς, το άγχος δεν κάνει διακρίσεις. Βασανίζει ακόμα και μικρά παιδιά, με αποτέλεσμα να μειώνει την αποδοτικότητά τους και να χαλάει την ποιότητα της καθημερινότητάς τους. Ειδικά τώρα που άνοιξαν τα σχολεία, οφείλουμε να τα βοηθήσουμε να διαχειριστούν το άγχος τους, ώστε να προλάβουμε τα χειρότερα!
Είναι αλήθεια ότι ζωή των παιδιών σήμερα δεν είναι τόσο ανέμελη και ξέγνοιαστη όπως ήταν πριν από μερικά χρόνια. Ήδη από το δημοτικό οι μαθητές καλούνται να αντιμετωπίσουν δύσκολες προκλήσεις και να φέρουν εις πέρας πολλές υποχρεώσεις. Είναι φυσιολογικό, λοιπόν, να αγχώνονται. Τι γίνεται, όμως, όταν το άγχος τους γιγαντώνεται σε τέτοιο βαθμό που τα εμποδίζει να είναι λειτουργικά στην καθημερινότητα;
Για να κατανοήσουμε το μέγεθος του προβλήματος, οφείλουμε να αναγνωρίζουμε τα συμπτώματα που δείχνουν ότι το παιδί μας υποφέρει. Και πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι δεν μπορεί πάντα να καταλάβει ή να εκφράσει αυτό που αισθάνεται. Γι’ αυτό, αν παρατηρήσουμε κάτι από τα παρακάτω, πρέπει να δράσουμε άμεσα:
- Δυσκολεύεται να κοιμηθεί
- Είναι νευρικό
- Κλαίει χωρίς λόγο
- Είναι ασυνήθιστα προσκολλημένο πάνω μας
- Βλέπει εφιάλτες ή «βρέχει» το κρεβάτι του
Στα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να παρατηρήσετε ότι:
- Δεν έχουν αυτοπεποίθηση για να δοκιμάσουν νέα πράγματα ή φαίνονται ανίκανα να αντιμετωπίσουν απλές, καθημερινές προκλήσεις
- Δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν
- Έχουν προβλήματα με τον ύπνο ή το φαγητό
- Έχουν εκρήξεις θυμού
- κάνουν πολλές αρνητικές σκέψεις ή σκέφτονται συνεχώς ότι θα συμβούν άσχημα πράγματα
- Αρχίζουν να αποφεύγουν καθημερινές δραστηριότητες, όπως να βλέπουν φίλους, να βγαίνουν δημόσια ή να πηγαίνουν στο σχολείο
Πώς θα βοηθήσουμε το παιδί να αντιμετωπίσει το άγχος του
Συμπάσχουμε, δεν κρίνουμε
Όταν ένα παιδί βασανίζεται από το άγχος, δυσκολεύεται να κάνει καθημερινά πράγματα όπως το να συγκεντρωθεί στο διάβασμα. Μπορεί, όμως, να αποφεύγει και διασκεδαστικές δραστηριότητες όπως το να βρεθεί με φίλους και να παίξει. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτή τη φάση να του δείξουμε ότι είμαστε ουσιαστικά δίπλα του. Συμπάσχουμε μαζί του και δεν μειώνουμε αυτό που αισθάνεται γιατί μας φαίνεται «λίγο» ή δεν το καταλαβαίνουμε.
Του δείχνουμε αντί-στρες τεχνικές
Πρέπει το παιδί να μπορεί να ανταπεξέλθει όταν ο πανικός του χτυπάει την πόρτα. Οι τεχνικές αναπνοής έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα και μπορούν να εξομαλύνουν την κατάσταση όταν γίνεται αφόρητη. Πείτε στο μικρό σας να παίρνει βαθιές ανάσες και να μετράει από μέσα του μέχρι το 5 και, ύστερα, να εκπνέει αργά. Συμβουλέψτε το να επαναλαμβάνει τη διαδικασία για όσο χρειάζεται μέχρι να ηρεμήσει.
Tηρούμε ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου και φαγητού
Σε κάθε παιδαγωγική διαδικασία το κλειδί είναι τόσο η επιμονή, όσο και η σταθερότητα. Είναι σημαντικό να μπορούμε να προσαρμοστούμε στις ανάγκες και την προσωπικότητα των παιδιών μας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα όρια είναι απαραίτητα. Ένα σταθερό πρόγραμμα στον ύπνο και το φαγητό δίνει στο παιδί την αίσθηση της ασφάλειας. Επιπλέον, κάνει καλό στη συναισθηματική και σωματική του υγεία.
Φροντίζουμε να έχει ελεύθερο χρόνο
Τα παιδιά σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχουν ανάγκη από ελεύθερο χρόνο. Για να χαλαρώσουν, να ευχαριστηθούν παιχνίδι και να… εκτονώσουν το άγχος τους. Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα για το παιδί, στο οποίο θα υπάρχει τόσο ο χρόνος για να διασκεδάσει, όσο και για να ξεκουραστεί.
(Πηγή: mama365.gr)