Έρευνα συνδέει την ατμοσφαιρική ρύπανση με αυτισμό στα παιδιά και κατάθλιψη

Η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική βλάβη, αυξάνοντας τον κίνδυνο κατάθλιψης, άγχους και αυτισμού στα παιδιά, σύμφωνα με επιστημονική μελέτη. 

AP Photo/Manish Swarup, File

Οι επιστήμονες μελέτησαν 3.515 παιδιά στο Ρότερνταμ ηλικίας εννέα έως 12 ετών. Παρακολουθούνταν σε μηνιαία βάση από τη σύλληψη και μέχρι την ηλικία των 8,5 ετών. Διαπίστωσαν ότι όσα μεγάλωσαν γύρω από πολυσύχναστους δρόμους είχαν αφύσικη λευκή ουσία στον εγκέφαλό τους. Η λευκή ουσία είναι ένα τεράστιο δίκτυο ινών που συνδέει νευρώνες. Όσο μεγαλύτερη ήταν η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ιδιαίτερα στη μήτρα και πριν από την ηλικία των πέντε ετών, τόσο μεγαλύτερη ήταν και η επίδραση στον εγκέφαλο των παιδιών.

Σύμφωνα με τη συγγραφέα της έρευνας, Δρα Αν-Κλερ Μπίντερ, του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας της Βαρκελώνης (ISGlobal), «ένα από τα σημαντικά συμπεράσματα είναι ότι ο εγκέφαλος του βρέφους είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στις επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπως έχει αποδειχθεί σε προηγούμενες μελέτες, αλλά και κατά την παιδική ηλικία».

Οι τομογραφίες εγκεφάλου έδειξαν δομικές αλλοιώσεις σε οδούς ή δέσμες εγκεφαλικής λευκής ουσίας που συνδέουν τις διάφορες περιοχές του εγκεφάλου. Πρόκειται για ευρήματα που έχουν συσχετιστεί με ψυχιατρικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων κατάθλιψης, του άγχους και των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού.

Υπήρχε επίσης μια συγκεκριμένη σχέση μεταξύ των μικροσκοπικών σωματιδίων αιθάλης και σκόνης, γνωστά ως PM2.5s, και ενός μεγαλύτερου «γαγγλίου», ειδικά στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής. Αυτό βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού και εμπλέκεται στην κινητική λειτουργία και τις διαδικασίες μάθησης μαζί με πολλές άλλες λειτουργίες.

«Το μεγαλύτερο γάγγλιο έχει συσχετιστεί με ορισμένες ψυχιατρικές διαταραχές – σχιζοφρένεια, διαταραχές του φάσματος του αυτισμού και ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές φάσματος», εξηγεί η Δρ Μπίντερ.

Οι επιστήμονες υπολόγισαν επίσης τα ημερήσια επίπεδα PM2,5 και διοξειδίου του αζώτου (NO2), που επίσης απελευθερώνονται από τις εξατμίσεις των οχημάτων, στο σπίτι κάθε ατόμου. Αργότερα υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία.

Ο Δρ Μπίντερ επισημαίνει ότι το νέο στοιχείο που προκύπτει από αυτή τη μελέτη, είναι ότι «εντόπισε περιόδους ευαισθησίας στην ατμοσφαιρική ρύπανση. Μετρήσαμε την έκθεση χρησιμοποιώντας μια πιο ακριβή χρονική κλίμακα αναλύοντας τα δεδομένα σε μηνιαία βάση, σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες στις οποίες αναλύθηκαν δεδομένα για τρίμηνα εγκυμοσύνης ή παιδικά χρόνια».

Τα καταγεγραμμένα ποσοστά NO2 και PM2,5 υπερέβησαν τα ετήσια μέγιστα όρια που καθορίζονται στις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) – 10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα (10 μg/m3) και 5 μg/m3, αντίστοιχα.

Αλλά πληρούσαν τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποδηλώνοντας ότι η ανάπτυξη του εγκεφάλου μπορεί να υποστεί βλάβη από την έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση σε επίπεδα χαμηλότερα από τα τρέχοντα επιτρεπόμενα όρια.

Η άλλη συγγραφέας της έρευνας, Δρ Μόνικα Γκούξενς, επίσης από το ISGlobal, επισημαίνει ότι «θα πρέπει να παρακολουθούμε και να συνεχίσουμε να μετράμε τις ίδιες παραμέτρους σε αυτήν την ομάδα για να διερευνήσουμε τις πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στον εγκέφαλο από την έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση».

(Πηγή: efsyn.gr)