Άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων, ο επισιτιστικός βραχίονας του ΟΗΕ, είχε προειδοποιήσει -ήδη πριν από την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία- για τον κίνδυνο παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης, λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης των τιμών. Μιλούσε από τα τέλη του 2021 για την απειλή παγκόσμιου λιμού, ιδιαίτερα στις φτωχότερες χώρες.
Άλλωστε, πληθυσμοί της Αφρικής και της Ασίας, που βρίσκονται σε συνθήκες πολέμου και ακραίας έλλειψης βασικών ειδών, αντιμετωπίζουν το φάσμα της φονικής πείνας και η ουκρανική κρίση επιτάχυνε τις ζοφερές εξελίξεις στον παγκόσμιο επισιτισμό και στο πεδίο των τιμών και της επάρκειας.
Δεν είναι μόνο το ουκρανικό στάρι και το ηλιέλαιο που ίσως λείψουν από τον παγκόσμιο εφοδιασμό. Είναι και το γεγονός ότι, ακολουθώντας τον μηχανισμό της αυτοεκπληρούμενης προφητείας, οι μεγαλύτερες και πλουσιότερες χώρες του κόσμου διαγκωνίζονται για να κλείσουν έγκαιρα αποθέματα βασικών τροφίμων για τις ανάγκες των πληθυσμών τους.
Έτσι επιταχύνουν τις ελλείψεις στον παγκόσμιο εφοδιασμό και τροφοδοτούν την ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων, τα οποία δυστυχώς έχουν και τον έλεγχο του στομαχιού και της πείνας μας.
Ο παγκόσμιος δείκτης τιμών τροφίμων έπιασε τον Μάρτιο το υψηλότερο επίπεδό του από τότε που καταρτίστηκε, το 1990. Μάλιστα, σε ονομαστικές τιμές είναι στο υψηλότερο σημείο εδώ και 60 χρόνια. Αυτό μεταφράζεται σε μια ετήσια αύξηση τιμών σχεδόν 34%.
Αν ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχιστεί και η κερδοσκοπία του πολέμου συνεχίσει ανεξέλεγκτη το καταστροφικό έργο της στους βασικούς πόρους της ανθρωπότητας, η προοπτική παγκόσμιου λιμού δεν θα είναι σχήμα λόγου, τουλάχιστον στις πιο ευάλωτες περιοχές του πλανήτη.
Η χώρα μας, όπως και όλη η Ευρώπη, δεν μένει ανεπηρέαστη από την εξέλιξη. Μπορεί ο πληθωρισμός τροφίμων 8,1% που καταγράφηκε στα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ να φαίνεται μικρός μπροστά στην αύξηση 34% του αντίστοιχου παγκόσμιου δείκτη τιμών, αλλά, δυστυχώς για μας, ο δεύτερος «προλογίζει» τον πρώτο.
Οι αυξήσεις στις διεθνείς τιμές των δημητριακών, της ζάχαρης -την οποία πλέον δεν παράγουμε-, των φυτικών ελαίων και άλλων αγαθών, που αποτελούν τη βάση της ανθρώπινης επιβίωσης, αργά ή γρήγορα θα περάσουν και εδώ. Είμαστε πλέον μια χώρα τραγικά εξαρτημένη από εισαγωγές βασικών ειδών.
Οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο μόνο ανησυχία μας εμπνέουν.
(Πηγή: efsyn.gr)