Έρευνα: Τα πλαστικά και χημικά απόβλητα θέτουν πλέον σε κίνδυνο την ύπαρξή μας

Νέα επιστημονική έρευνα δείχνει ότι η χημική ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος έχει βλάψει ανεπανόρθωτα τα οικοσυστήματα του πλανήτη, θέτοντας σε κίνδυνο την ανθρώπινη επιβίωση.

Η χημική ρύπανση που προσβάλλει τον πλανήτη έχει αγγίξει πλέον επίπεδα τα οποία απειλούν την ακεραιότητα των παγκόσμιων οικοσυστημάτων, από τα οποία εξαρτάται η επιβίωση της ανθρωπότητας και της ζωής εν γένει, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα.

Τα πλαστικά αποτελούν σοβαρό παράγοντα της ρυπογόνου διαδικασίας που μολύνει το φυσικό περιβάλλον, ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, από την οποία δημιουργούνται και 350.000 συνθετικά χημικά, φυτοφάρμακα, βιομηχανικά υπολείμματα και αντιβιοτικά. Όλα τα παραπάνω παίζουν σημαντικό ρόλο στην περιβαλλοντική καταστροφή και οφείλουν να αποτελούν αντικείμενα σοβαρής ανησυχίας.

Η ρύπανση από πλαστικά απόβλητα εντοπίζεται από την κορυφή του Έβερεστ μέχρι τα βάθη των ωκεανών, και το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι μαζί με τα τοξικά χημικά είναι διαδεδομένα και διαλύονται αρκετά δύσκολα.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της επιστημονικής μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, η χημική ρύπανση έχει ξεπεράσει εκείνο το «πλανητικό όριο», μετά το οποίο οι ανθρωπογενείς αλλαγές στη Γη την αποσταθεροποιούν όσο ποτέ άλλοτε τα τελευταία 10.000.

Και αυτό καθώς η χημική ρύπανση καταστρέφει τον πυρήνα των βιολογικών και φυσικών διαδικασίων των οικοσυστημάτων που φροντίζουν για την αναπαραγωγή της ζωής στον πλανήτη μας. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των φυτοφαρμάκων, η χρήση των οποίων σε γιγάντιες ποσότητες εξουδετερώνει και αβλαβείς για τις σοδειές οργανισμούς, οι οποίοι είναι εξαιρετικά σημαντικοί για την ισορροπία των οικοσυστημάτων, και άρα την επάρκεια του καθαρού αέρα, του νερού και της τροφής.

Πολλαπλασιάστηκε κατά 50 φορές η παραγωγή χημικών ουσιών τα τελευταία 70 χρόνια

«Η παραγωγή χημικών έχει πολλαπλασιαστεί κατά 50 φορές από το 1950, με προοπτική τριπλασιασμού της μέχρι το 2050», ανέφερε η Πατρίτσια Βιλλαρούμπια-Γκόμεζ, υποψήφια διδάκτωρ και ερευνητική βοηθός στο Κέντρο Ανθεκτικότητας της Στοκχόλμης, η οποία έλαβε μέρος στη σχετική έρευνα. «Ο ρυθμός με τον οποίο οι κοινωνίες παράγουν και διοχετεύουν νέες χημικές ουσίες στο περιβάλλον είναι ασύμβατος με τη δυνατότητα αναπαραγωγής του φυσικού περιβάλλοντος προκειμένου να είναι βιώσιμο για τους ανθρώπους».

Την ίδια στιγμή, η έρευνα δείχνει ότι η συνολική μάζα πλαστικών υπερβαίνει αυτή όλων των ζωντανών θηλαστικών στον πλανήτη, γεγονός σίγουρα αποκαρδιωτικό και ενδεικτικό της κρισιμότητας της κατάστασης.

Η έρευνα αξιοποίησε έναν συνδυασμό διαφορετικών μετρήσεων για να μελετήσει τις υφιστάμενες συνθήκες, όπως τον αυξανόμενο ρυθμό παραγωγής χημικών και την απελευθέρωσή τους στην ατμόσφαιρα, διαδικασία η οποία εξελίσσεται πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εντοπιστούν εγκαίρως και να αναλυθούν οι πραγματικές επιπτώσεις της σε σημεία του πλανήτη.

Παρόλα αυτά, οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι σε πολλές περιπτώσεις και περιοχές τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους είναι περιορισμένα, αρκετά έγκυρα όμως για να υποστηρίξουν τα συμπεράσματα περί σπασίματος του πλανητικού φράγματος.

Αναγκαία η άμεση αυστηροποίηση του ρυθμιστικού πλαισίου

Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα αυστηρότεροι περιβαλλοντικοί κανονισμοί προκειμένου να αντιστραφεί η κατάσταση, οι οποίοι θα αφορούν και την αυτοτελή ζημιά που προκαλεί στο περιβάλλον η χημική ρύπανση, αντίστοιχοι με εκείνους που αφορούν στις εκπομπές ρύπων και αερίων του θερμοκηπίου.

Το όριο της χημικής ρύπανσης είναι το πέμπτο από τα εννέα συνολικά που έχει ξεπεραστεί, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Μεταξύ αυτών είναι η πλανητική υπερθέρμανση, η καταστροφή των άγριων βιοτόπων, η απώλεια της βιοποικιλότητας και η εκτεταμένη ρύπανση φωσφόρου και αζώτου.

(Πηγή: efsyn.gr)