Δείρε κι εσύ τη γυναίκα σου, μπορείς…

Συντάκτης: Βασίλης Σ. Κανέλλης

Τα στοιχεία για την ενδοοικογενειακή βία είναι συνταρακτικά. Και κάποτε θα πρέπει να μην τα διαβάζουμε ως απλές στατιστικές…

Τα στοιχεία που δόθηκαν στη Βουλή για την ενδοοικογενειακή βία είναι συνταρακτικά. Κι αν για κάποιους δεν είναι και τόσο… hot να ασχολούμαστε με τέτοια γεγονότα, τότε πράγματι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην κοινωνία.

Συνολικά, την προηγούμενη χρονιά η ΕΛΑΣ ανέλαβε 5.413 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας με θύματα 4.243 γυναίκες (73%) και 1.566 άνδρες. Το 83% των δραστών των περιστατικών αυτών ήταν άνδρες (4.633) και 917 γυναίκες.

Ανέλαβε η Αστυνομία σημαίνει ότι ειδοποιήθηκε από κάποιους, τους θύτες, τους γείτονες, περαστικούς, κι έσπευσε να συνδράμει.

Καταγραφή σημαίνει τα επίσημα περιστατικά βίας εντός της οικογένειας. Δηλαδή πέρυσι, εν μέσω καραντίνας, κάθε ημέρα που περνούσε καταγράφονταν 15 ντροπιαστικά περιστατικά.

Κάποιος ή κάποια έδερνε ή κακοποιούσε ψυχολογικά, τον άνδρα, τη γυναίκα, τον/την σύντροφο, τους γονείς ή ακόμη και παιδιά.

Προσοχή: 15 περιστατικά την ημέρα ήταν στις επίσημες καταγραφές γιατί αυτά που δεν καταγγέλλονται είναι πολύ περισσότερα.

Και δύο ακόμη στοιχεία: Σε μια δεκαετία, αυτήν της κρίσης, της κατάρρευσης της οικονομίας και φυσικά της πανδημίας, καταγράφηκαν από την ΕΛ.ΑΣ. περισσότερα από 33 χιλιάδες περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.

Ενώ την περίοδο της πανδημίας τα καταγγελλόμενα περιστατικά έχουν τετραπλασιαστεί.

Και για να μην… ξεφεύγουμε από την παραδοσιακή κανονικότητα της «ματσίλας», 7 στα 10 θύματα της βίας είναι γυναίκες.

Μπορεί σύζυγοι, σύντροφοι, μητέρες ή και παιδιά που σε ποσοστό 83% (4.633 περιπτώσεις) δέχθηκαν κάποιου είδους βία από άνδρες.

Κοιμόμαστε όλοι ήσυχοι; Εν έτει 2021 επιτρέπουμε τουλάχιστον 15 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας;

Αποδεχόμαστε τον όρο της πολιτισμένης κοινωνίας όταν ξέρουμε ότι κάθε μέρα περισσότερες από 10 γυναίκες θα φάνε ξύλο, θα υβριστούν, θα κακοποιηθούν ψυχολογικά;

Αισθανόμαστε καλά όταν ξέρουμε ότι την ώρα που μιλάμε σε κάποιο σπίτι τρώει σφαλιάρα μια γυναίκα ή ένα μικρό παιδί;

Κι αυτά ενώ είναι σε εξέλιξη μια τραγωδία που σου σφίγγει το στομάχι, η περίπτωση της 19χρονης στην Ηλιούπολη που ευτυχώς βρήκε κάποιον να την ακούσει;

Κι όλα αυτά ενώ πριν από δύο μήνες η Καρολάιν δολοφονήθηκε από τον άνδρα της;

Κι όλα αυτά ενώ ακόμη «σκοτωνόμαστε» στο διαδίκτυο και τα τηλεπαράθυρα για το αν πρέπει να υιοθετήσουμε κι επίσημα τον όρο «γυναικοκτονία»;

Κάποια στιγμή πρέπει να πούμε «φτάνει πια». Κι όχι με συνθήματα και τσιτάτα του διαδικτύου. Ούτε με δήθεν δάκρυα κάθε φορά που ένα θύμα ενδοοικογενειακής βίας αποκαλύπτεται.

Και να πούμε και κάτι; Υπάρχουν και 1.566 άνδρες που ήταν θύματα βίας. Κι αυτούς πρέπει να τους δούμε, για να ξέρουμε ότι και το αρσενικό μπορεί να γίνει θύμα, ακόμη και από γυναίκες (917 στο σύνολο πέρυσι).

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η ενδοοικογενειακή βία, οιασδήποτε μορφής, δεν πολεμιέται με αναρτήσεις στο facebook και το instragram.

Δεν εξαλείφεται με δηλώσεις συμπαράστασης και κροκοδείλια δάκρυα.

Δεν σταματά επειδή κάθε χρόνο η εκάστοτε κυβέρνηση απλά καταγράφει και δεν παίρνει πρωτοβουλίες.

Η ενδοικογενειακή βία σταματά όταν μάθουμε ότι η κουλτούρα της βίας είναι έγκλημα, χειρότερο ίσως από άλλα.

Όταν από την παιδική μας ηλικία μάθουμε ότι το αν απλώσεις χέρι σε κάποιον, όχι για άμυνα, αλλά γιατί αισθάνεσαι ισχυρός, είναι έγκλημα.

Όταν μάθουμε μέσα από το σχολείο, πέραν της οικογένειας, ότι η γυναίκα δεν ανήκει σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό της.

Όταν αντιληφθούμε ότι οι «γέροι» μας, δηλαδή οι γονείς μας, δεν είναι άβουλα γεροντάκια που τα ’χουμε μόνο για τη σύνταξη. Αλλά είναι γεννήτορές μας και θα πρέπει να τρέφουμε απέραντο σεβασμό γι’ αυτούς.

Όταν τέλος καταλάβουμε ότι οποιαδήποτε μορφή βίας, κυρίως απέναντι στη γυναίκα, δεν μπορεί να είναι αποδεκτή και πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά, τότε ίσως όλα να αλλάξουν.

Αφήστε λοιπόν κατά μέρος τις… παραδόσεις του «μάγκα άνδρα που έχει δικαίωμα να απλώνει χέρι». Εγκαταλείψτε αθλιότητες του στυλ «η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα».

Και προστατέψτε κάθε άνθρωπο, ακόμη και αυτόν που δεν συμφωνείτε. Υπάρχουν πολλές διέξοδοι σε ένα ενδοοικογενειακό αδιέξοδο, δεν είναι σε καμιά περίπτωση λύση η βία.

Η ατιμωρησία και η έλλειψη κοινωνίας απαξίας θεριεύουν το θηρίο. Αν η ίδια η κοινωνία και η πολιτεία σου λέει: «Δείρε κι εσύ τη γυναίκα σου, μπορείς», τότε απλά θα φτιάχνουμε την ετήσια στατιστική της βίας

(Πηγή: in.gr)